Ο Λιονέλ Μέσι ένιωσε πολλά διαφορετικά συναισθήματα στο Μαρακανά. Ήταν στο θρυλικό στάδιο της Βραζιλίας που γνώρισε τη μεγαλύτερη ήττα στην καριέρα του: τον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2014. Η ήττα πυροδότησε έντονες επικρίσεις που συγκλόνισαν τον Αργεντινό φυλακτό για χρόνια. Αλλά κέρδισε επίσης το Κόπα Αμέρικα στο Ρίο το 2021, τον πρώτο του τίτλο για την εθνική ομάδα, ανοίγοντας το δρόμο για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2022 στο Κατάρ.
Δύο χρόνια μετά την κατάκτηση του τίτλου της Νότιας Αμερικής, ο Λιονέλ Μέσι επιστρέφει στο Μαρακανά την Τρίτη στην ιδανική στιγμή για έναν αγώνα για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Με μια Βραζιλία που πλήττεται από την κρίση, χαμένη και γεμάτη αστάθεια από την αποχώρησή της στο Κατάρ, ο Μέσι θα μπορούσε να λάβει την τελευταία του στέψη, με την αναγνώριση και το χειροκρότημα των αντίπαλων οπαδών σε ένα από τα μεγαλύτερα κλασικά παιχνίδια του παγκόσμιου ποδοσφαίρου.
«Θα ήταν επίτευγμα για τον Μέσι να πανηγυριστεί στη Βραζιλία. «Είναι ένα παιχνίδι στο Maracana, ένα παγκόσμιο κλασικό», λέει ο πρώην Βραζιλιάνος αριστερός μπακ Adriano, ο οποίος έπαιξε με τον Messi στη Μπαρτσελόνα μεταξύ 2010 και 2016.
«Θα συμφωνούσα αν συνέβαινε. Θα τιμούσε πραγματικά την καριέρα του. Θα ήταν ιστορικό. Παρόλο που είναι Αργεντινός, είναι μια αναγνώριση αυτού που αντιπροσωπεύει για το παγκόσμιο ποδόσφαιρο».
Ο Αντριάνο παρακολουθεί στενά τα σκαμπανεβάσματα του Μέσι για έξι σεζόν. Φυσικά υπήρχαν πολλές περισσότερες θετικές στιγμές, αλλά τα χαμηλά πάντα χτυπούσαν στο Νο. 10. «Τον έβλεπα συχνά να στενοχωριέται από την κριτική ότι δεν κέρδισε ποτέ το Παγκόσμιο Κύπελλο. Υπήρχε πάντα μεγάλη πίεση πάνω του να γίνει σαν τον Μαραντόνα και να κερδίσει το Παγκόσμιο Κύπελλο».
Η πιο οδυνηρή ήττα ήταν η τελική ήττα 1-0 από τη Γερμανία το 2014. Την αποτυχία στη Βραζιλία ακολούθησαν συντριπτικές ήττες σε άλλους δύο τελικούς, από τη Χιλή στο Κόπα Αμέρικα το 2015 και το 2016. Μετά το δεύτερο, ο Μέσι ανακοίνωσε μάλιστα την αποχώρησή του από την εθνική ομάδα, απόφαση που ανέστρεψε δύο μήνες αργότερα.
Σε μια από τις σπάνιες συνεντεύξεις που έδωσε κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, εξέφρασε την απογοήτευσή του που τον αντιμετωπίζουν ως «αποτυχία» από τον Τύπο, μια κατάσταση που επιλέχθηκε ακόμη και από τον μικρό γιο του Τιάγκο.
«Ο εξάχρονος γιος μου με ρωτάει γιατί με επικρίνουν τόσο πολύ στην Αργεντινή», είπε. «Του λέω ότι είναι μόνο λίγα, όχι όλα. Ξέρει ότι μου αρέσουν οι άνθρωποι», είπε ο Μέσι το 2019.
Η απογοήτευση που εξέφρασε ο Μέσι σε εκείνη τη συνέντευξη τον είχε από καιρό στοίχειωνε και είχε γίνει σαφής στον Αντριάνο όταν ο συμπαίκτης του επέστρεψε στη Βαρκελώνη μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο πέντε χρόνια νωρίτερα.
«Επέστρεψε με αυτή την πικρή γεύση. Δεν μπορεί να είναι διαφορετικά αφού βρισκόμαστε τόσο κοντά στο να κερδίσουμε κάτι σημαντικό. Η πίεση ήταν έντονη και ο κόσμος αμφισβήτησε το γεγονός ότι δεν ήταν Αργεντινός επειδή πήγε στην Ισπανία σε πολύ νεαρή ηλικία. Ήταν πολύ λυπημένος γι’ αυτό γιατί οι άνθρωποι δεν τον έβλεπαν ως φιγούρα αναφοράς στη χώρα, ότι δεν είχε καμία σχέση με τη χώρα, αλλά αυτό είναι εντελώς λάθος. Είναι το αντίθετο. Υποφέρει πολύ για τη χώρα. Πάντα ένιωθε πολύ για την Αργεντινή».
Ένα από τα σημεία καμπής για τον Μέσι ήταν η κατάκτηση του Κόπα Αμέρικα του 2021, ένα τουρνουά που σημαδεύτηκε από διαμάχες εκτός γηπέδου. Αφού η Αργεντινή και η Κολομβία αρνήθηκαν να φιλοξενήσουν αγώνες λόγω της πανδημίας του Covid-19, η Βραζιλία παρενέβη και επικρίθηκε από ειδικούς στον τομέα της υγείας. Προσθέτοντας στην αρνητική εικόνα της διεξαγωγής του τουρνουά σε μια χώρα όπου έχουν σημειωθεί περισσότεροι από 700.000 θάνατοι από τον Covid-19, η Αργεντινή κέρδισε τον τίτλο, με τον Μέσι να τερματίζει ένα σερί 29 ετών χωρίς κανένα τρόπαιο εθνικής ομάδας σε ένα άδειο Μαρακανά.
«Ο τίτλος του Κόπα Αμέρικα έκανε τους ανθρώπους να δουν τον Μέσι διαφορετικά», λέει ο Αντριάνο. “Αυτή [Argentinians] είδε την αίσθηση και πώς πανηγύρισε τον τίτλο. Αυτό τον βοήθησε πραγματικά να κερδίσει το Παγκόσμιο Κύπελλο και να γίνει μια από τις μεγαλύτερες μορφές στην ιστορία της Αργεντινής».
Παρά την αντιπαλότητα με την Αργεντινή, ο Μέσι δεν είναι μισητό πρόσωπο στη Βραζιλία. Αντίθετα, οι περισσότεροι νιώθουν θαυμασμό για έναν από τους μεγαλύτερους παίκτες όλων των εποχών. Στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2022 και στη μονομαχία του με τον Kylian Mbappé, ο Messi είχε την ευρεία υποστήριξη των Βραζιλιάνων, επειδή ο Neymar είναι ένας από τους καλύτερους φίλους του και η σχέση του Neymar με τον Γάλλο επιθετικό δεν ήταν ποτέ φιλική.
«Όλοι ήθελαν να κερδίσει για να γράψει ιστορία στο ποδόσφαιρο», λέει ο Adriano. «Γύρισε τα πράγματα όχι μόνο λόγω της ποιότητάς του, αλλά και λόγω της ευφυΐας και του ομαδικού του πνεύματος. Πάντα τσακώνεται. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην τρέχεις για αυτόν. Ήταν προνόμιο που έμαθα και έζησα μαζί του για έξι χρόνια».
Όμως, ενώ ο Μέσι απολαμβάνει τον μήνα του μέλιτος στο Παγκόσμιο Κύπελλο με Αργεντινούς οπαδούς, η Βραζιλία περνά μια από τις μεγαλύτερες κρίσεις στην ιστορία της. Εκτός από το γεγονός ότι οι Seleção δεν έχουν κερδίσει Παγκόσμιο Κύπελλο από το 2002, ταιριάζοντας με το μεγαλύτερο σερί τους από το 1970 έως το 1994, το Seleção βρίσκεται σε χάος.
Από την αποχώρηση του Τίτε στο Κατάρ το 2022, η Βραζιλία δεν είχε επίσημο προπονητή. Ο πρόεδρος της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας της Βραζιλίας, Ednaldo Rodrigues, δήλωσε ότι είχε συμφωνία με τον Carlo Ancelotti της Ρεάλ Μαδρίτης για να αναλάβει τον σύλλογο τον Μάιο του επόμενου έτους, αλλά ο Ιταλός δεν επιβεβαίωσε ποτέ τη συμφωνία ούτε έδωσε καμία ένδειξη. Υπάρχει μια ευκαιρία να αναλάβει την ομάδα για το Κόπα Αμέρικα 2024.
Μέχρι να έρθει ο νέος προπονητής, ο προσωρινός μάνατζερ Φερνάντο Ντίνιζ βρίσκεται σε μια περίεργη κατάσταση με διπλή βάρδια. Εκτός από προπονητής της Σελεσάο, διοικεί και τη Φλουμινένσε. Ο σύλλογός του θα παίξει με το Σάο Πάολο την Τετάρτη, με τον προπονητή να επιστρέψει στο Maracana λιγότερο από 24 ώρες μετά τον αγώνα της Βραζιλίας με την Αργεντινή.
Η Βραζιλία όχι μόνο δεν έχει οριστικό προπονητή, αλλά της λείπουν και μεγάλα είδωλα. Ο Νεϊμάρ είναι 31, τραυματίστηκε ξανά και θα μείνει εκτός για τους επόμενους μήνες. Το ίδιο ισχύει και για τον Βινίσιους Τζούνιορ, ο οποίος αναμένεται να διαδεχθεί τον παίκτη της Αλ Χιλάλ ως αρχηγός της ομάδας. Χωρίς είδωλα, η χώρα προσπαθεί να κρατήσει το παρελθόν. Ο Ζορζίνιο, ο πρώην νικητής του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1994 δεξιός μπακ και τώρα προπονητής, βλέπει τη στιγμή παρόμοια με αυτή που έζησε σχεδόν δύο δεκαετίες πριν.
«Το 1994 ήμασταν υπό μεγάλη πίεση, αλλά ταυτόχρονα συνειδητοποιήσαμε ότι αυτή ήταν η μεγάλη μας ευκαιρία να γράψουμε το όνομά μας στην ιστορία του βραζιλιάνικου και παγκόσμιου ποδοσφαίρου. «Σε δύσκολες στιγμές έχεις την ευκαιρία να αλλάξεις την ιστορία σου», λέει.
Ο Μπράνκο, ένας άλλος νικητής του 1994, ο πρώην αριστερός μπακ και νυν συντονιστής των ομάδων νέων της Βραζιλίας, συμφωνεί και απαιτεί περισσότερα από τους έμπειρους παίκτες της ομάδας.
«Κάθε κύκλο που δεν κερδίζεις, η δουλειά σου αμφισβητείται», λέει. «Το 1994 έλαβα μέρος στο τρίτο μου Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Η πίεση υπάρχει, αλλά με τον καιρό μαθαίνεις να αντιμετωπίζεις κάθε κατάσταση καλύτερα. Ήξερα τι να κάνω και χρησιμοποίησα αυτή την εμπειρία προς όφελός μου. Εγώ και οι «δεινόσαυροι», η ομάδα των μεγαλύτερων παικτών, είχαμε το καθήκον να φροντίζουμε τους νεότερους παίκτες. Αυτό λειτούργησε πολύ καλά.”