Η Michaela Musilová ονειρεύεται ένα ταξίδι στην Ανταρκτική από το 2007.
Ως αστροβιολόγος, οι στόχοι της είναι διπλοί: να προσδιορίσει τα όρια της ζωής στη Γη και να αξιολογήσει την πιθανότητα η ζωή όπως τη γνωρίζουμε να υπάρχει αλλού στο σύμπαν. Κεντρικό στοιχείο της δουλειάς της είναι η έρευνα για το πώς συμπεριφέρεται η ζωή στο ακραίο περιβάλλον της Ανταρκτικής. Τα μικρόβια που καταφέρνουν να επιβιώσουν στο παγωμένο περιβάλλον στο τέλος του κόσμου μας θα μπορούσαν επίσης να μας διδάξουν πολλά για τις δυνατότητές τους πέρα από τη Γη. Με τα χρόνια, ο Musilová προσπάθησε δεκάδες φορές να σαλπάρει για τη νοτιότερη ήπειρο, αλλά δεν τα κατάφερε.
Δεν ήταν επειδή έλειπαν οι προτάσεις της για την αποστολή, λέει.
«Δυστυχώς, ήταν συνήθως επειδή ένας μεγαλύτερος άνδρας συνάδελφος ή καθηγητής δεν ήθελε να με αφήσει να πάω ή να πάρω τη θέση μου», θυμάται σε συνέντευξή της στο Space.com.
Οι γυναίκες εργάζονταν στην Ανταρκτική μόνο από τα τέλη της δεκαετίας του 1970 και πριν από αυτό επίσημα απαγορευμένο των χωρών που έχουν οργανώσει ερευνητικά προγράμματα στην ήπειρο. Προφανώς, «η σκληρότητα της ηπείρου ήταν πολύ μεγάλη για τις γυναίκες και η σκληρότητα της παροχής ξεχωριστών εγκαταστάσεων υγιεινής ήταν πολύ μεγάλη για τους διαχειριστές του προγράμματος». Προσομοίωση (HI-SEAS) Επιτέλους, η Habitat επιβιβάζεται σε ένα κρουαζιερόπλοιο που κατευθύνεται προς την Ανταρκτική με περισσότερες από 100 γυναίκες στην επιστήμη, την τεχνολογία, τη μηχανική και τα μαθηματικά.
Σχετίζεται με: Οι δορυφόροι δείχνουν μια καταστροφική χρονιά για τους αυτοκρατορικούς πιγκουίνους εν μέσω κλιματικής κρίσης στην Ανταρκτική
Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού και στον πάγο της Ανταρκτικής, αυτό το ταξίδι έχει σχεδιαστεί για να ενθαρρύνει καθεμία από αυτές τις γυναίκες στην πορεία τους να γίνουν ισχυροί επιστήμονες, σε ένα περιβάλλον όπου αισθάνονται ασφαλείς και ακούγονται.
«Μου αρέσει η ιδέα να έχω αυτό το παγκόσμιο δίκτυο γυναικών για να δουλέψω, να βοηθήσω η μία την άλλη και να εμπνεύσει η μία την άλλη», είπε η Musilová, προσθέτοντας ότι η εργασία πάνω στις ηγετικές της ικανότητες την εμπνέει επίσης να δημιουργήσει πλατφόρμες όπου οι γυναίκες και τα κορίτσια μπορούν να συμμετέχουν Πεδία STEMM.
“Μαζί έχουμε ένα δίκτυο υποστήριξης και εκπαίδευση σε πολλές από τις κοινές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες γενικά, αλλά και ιδιαίτερα στους τομείς STEM”, συνέχισε, “είτε είναι διακρίσεις, παρενόχληση, μεροληψία – όλα πολύ αρνητικά. “Τα πράγματα – ταιριάζουν , έχοντας οικογένεια και συνεχίζει να έχει μια καριέρα, με την οποία οι γυναίκες συνήθως έχουν να αντιμετωπίσουν περισσότερο από τους άνδρες».
Κορυφαίοι αστρονόμοι στον αγώνα κατά της κλιματικής αλλαγής
Το ταξίδι που βρίσκεται τώρα σε εξέλιξη έχει συγκεντρώσει ερευνητές για το κλίμα από την αρχή, τη μέση και την ανώτερη καριέρα, γιατρούς, οικολόγους, πολιτικούς μηχανικούς και μια χούφτα αστρονόμων. Οι επιβάτες, οι οποίοι προέρχονται από τουλάχιστον 18 εθνικότητες, μοιράζονται ένα κοινό ενδιαφέρον για τη βιωσιμότητα και την προστασία του κλίματος για μια γη που αλλάζει ταχέως.
«Η βιωσιμότητα του πλανήτη μας βρίσκεται σε κρίση, όπως και η κατάσταση της ηγεσίας στον κόσμο μας», αναφέρει δικτυακός τόπος από την Homeward Bound με έδρα την Αυστραλία, έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό που ηγείται αποκλειστικά γυναικών σε αποστολές στην Ανταρκτική, όπως αυτή από το 2016. «Δεν είναι ότι οι άντρες δεν μπορούν ή δεν θέλουν να το κάνουν. Μάλλον, όταν ο χρόνος είναι λίγος, η ισορροπία ανδρών και γυναικών στις ηγετικές ομάδες μπορεί να μας ωφελήσει όλους».
Στο τέλος του περασμένου έτους εκπροσωπήθηκαν μόνο γυναίκες 20 τοις εκατό από αστρονόμους σε όλο τον κόσμο. Εάν οι τρέχουσες πρακτικές προσλήψεων παραμείνουν αμετάβλητες, θα χρειαστούν άλλα 60 χρόνια για να αυξηθεί το ποσοστό των γυναικών στην αστρονομία στο 30%. Οι ερευνητές ανακάλυψαν προηγουμένως.
«Περισσότερο από το 50 τοις εκατό των γυναικών σε ρόλους τεχνολογίας εγκαταλείπουν τη βιομηχανία πριν κλείσουν τα 35», δήλωσε η διευθύνουσα σύμβουλος της Homeward Bound, Pamela Sutton-Legaud. γνώμη. «Στόχος μας είναι να υποστηρίξουμε περισσότερες γυναίκες σε αυτόν τον τομέα, βοηθώντας τες να αποκτήσουν τα εργαλεία που χρειάζονται για να διαπρέψουν στις βιομηχανίες τους – ειδικά στον αγώνα για τη βιωσιμότητα του πλανήτη μας».
Για να τονιστεί η ανάγκη για βιωσιμότητα, περιοχές της Ανταρκτικής που θερμαίνονται γρήγορα λόγω της ανθρώπινης δραστηριότητας επιλέχθηκαν ως εύθραυστα σκηνικά κατά τη διάρκεια του ταξιδιού. Πρόκειται για περιοχές όπου η στάθμη του θαλάσσιου πάγου έχει χαμηλά επίπεδα ρεκόρ και έχει σημειωθεί ανησυχητική απώλεια πιγκουίνων. μεταξύ άλλων ανησυχητικών τάσεωνλόγω της κρίσης.
«Θα φοράω ένα καπέλο πολίτη αντί για αστρονόμο», είπε στο Space.com η Anna Frebel, καθηγήτρια φυσικής στο MIT που βρίσκεται επίσης στο πλοίο. “Φυσικά όλα θα είναι όμορφα, αλλά το μάτι του επιστήμονα θα δει επίσης πολύ γρήγορα αυτό που δεν βλέπουμε, δηλαδή όχι αρκετό πάγο και όχι αρκετούς ζωντανούς πιγκουίνους.”
Στόχος του προγράμματος είναι να δημιουργηθεί ένα δίκτυο 10.000 γυναικών επιστημόνων σε ηγετικές θέσεις σε όλο τον κόσμο έως το 2036, οι οποίες είναι έτοιμες να βοηθήσουν στην επίλυση κλιματικών προβλημάτων.
«Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε μια ισχυρή αίσθηση του τι συμβαίνει στον κόσμο και του πώς αλλάζει το περιβάλλον μας και πώς το επηρεάζουμε εμείς ως άνθρωποι», είπε ο Musilová. «Το να πάτε στην Ανταρκτική και να το δείτε μόνοι σας θα είναι μια μεγάλη αλλαγή».
Ως μέρος του προγράμματος, ο Musilová και οι άλλοι πραγματοποίησαν μια προκαταρκτική αξιολόγηση των ηγετικών τους ικανοτήτων και παίρνουν μαζί τους αυτά τα αποτελέσματα στο ταξίδι. Με βάση αυτά τα ευρήματα, η ομάδα θα συμμετάσχει σε εργαστήρια, διαλέξεις και συνεδρίες δικτύωσης για να βελτιώσει περαιτέρω τις ηγετικές της δεξιότητες, με ιδιαίτερη έμφαση σε αρχές όπως η ενσυναίσθηση και η συμπεριληπτικότητα. Με αυτόν τον τρόπο, το πρόγραμμα τονίζει «πολλές αξίες που, δυστυχώς, δεν είναι τόσο δημοφιλείς όσο θα έπρεπε σε εργασιακά περιβάλλοντα, συμπεριλαμβανομένης της διαστημικής βιομηχανίας», είπε ο Musilová.
«Είναι ακόμα ένας κλάδος που κυριαρχείται σε μεγάλο βαθμό από άνδρες».
Τις επόμενες τρεις εβδομάδες, η ομάδα θα διασχίσει το Drake Passage, ένα τεράστιο, ιδιαίτερα ασταθές σώμα νερού επιρρεπές σε κύματα 12 μέτρων. Στη συνέχεια, οι επιστήμονες θα εισέλθουν στα απομακρυσμένα νησιά Φώκλαντ και στο υποανταρκτικό νησί της Νότιας Τζόρτζια, εφόσον το επιτρέπουν οι καιρικές συνθήκες, προτού κάνουν τον περίπλου της χερσονήσου της Ανταρκτικής στο δρόμο της επιστροφής στο σημείο αποβίβασης στην Ουσουάια της Αργεντινής.
«Θα κάνουμε πολλούς ισόβιους φίλους και ίσως να πιάσουμε ο ένας τα μαλλιά του άλλου όταν τρυπάμε επειδή είμαστε τόσο πελαγωμένοι», είπε ο Frebel.
Κατά τη διάρκεια αυτού του ταξιδιού με αυτοχρηματοδότηση, η ομάδα είναι αποκομμένη από τον υπόλοιπο κόσμο και έχει μόνο σποραδική πρόσβαση στο διαδίκτυο. “Οι καθημερινές μας δουλειές και οι οικογένειές μας και όλα αυτά τα πράγματα που είναι σημαντικά για εμάς – αλλά που καταναλώνουν το νοητικό εύρος ζώνης μας – δεν έχουν πρόσβαση σε εμάς”, είπε μια άλλη επιβάτης, η Tiffany Vora του Explore Mars, μιας μη κερδοσκοπικής εταιρείας Space με έδρα τη Μασαχουσέτη. com.
Η Vora σχεδιάζει να αποκτήσει τις ηγετικές ικανότητες που έμαθε στο ταξίδι της στο σπίτι και να συνεχίσει να υποστηρίζει τη γυναικεία ηγεσία στη διαστημική βιομηχανία πολύ μετά το ταξίδι της στην Ανταρκτική. Ένας άλλος από τους κύριους στόχους τους είναι να δείξουν ότι δεν υπάρχει θεμελιώδης σύγκρουση μεταξύ της βελτίωσης της ζωής στη Γη και της επέκτασης του ανθρώπινου πολιτισμού πέρα από τον πλανήτη μας: «Δεν χρειάζεται να επιλέξουμε μεταξύ Γης και Διαστήματος όταν το κάνουμε αυτό. «οι σωστές αποφάσεις από σήμερα .»
Εκτός από το πρόγραμμα οικοδόμησης ηγετικών δεξιοτήτων του ταξιδιού, οι συμμετέχοντες ανυπομονούν να διασκεδάσουν κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, συμπεριλαμβανομένης της «κρύας βουτιάς» στη θάλασσα της Ανταρκτικής, της κατασκευής έργων τέχνης και χειροτεχνίας, ακόμη και του ντυσίματος για ένα πάρτι με κοστούμια .
«Ακόμα αποφασίζω για το ντύσιμό μου – οι τρεις καλύτερες επιλογές μου είναι να ντυθώ ως Barbie, ως μπάλα ντίσκο ή ως Ernest Shackleton», είπε η Isobel Romero-Shaw από το Πανεπιστήμιο του Cambridge στο Ηνωμένο Βασίλειο στο Space.com πριν από το Το ταξίδι.
δημιουργήστε ένα εφέ
Ενώ το ταξίδι συνολικά στοχεύει να εμπνεύσει τους ηγέτες για ένα βιώσιμο μέλλον με χαμηλές εκπομπές άνθρακα στη Γη, ο Vora και λίγοι άλλοι αστρονόμοι βλέπουν σαφείς παραλληλισμούς με την εξερεύνηση του διαστήματος.
«Κατά τη γνώμη μου, ο χώρος είναι θεμελιωδώς ένα ζήτημα βιωσιμότητας», είπε. «Εργάζεστε στα όρια του δυνατού. Δεν είναι όλοι επί του σκάφους μαζί σου. Πώς οδηγείς αυτές τις στιγμές;»
Ελπίζει να πυροδοτήσει συζητήσεις μεταξύ των συμμετεχόντων στο πλοίο των οποίων η τεχνογνωσία βρίσκεται εκτός της αστρονομίας σχετικά με το πώς μπορούν να συνεισφέρουν στη διαστημική βιομηχανία και τελικά να δημιουργήσουν ένα μακροπρόθεσμο δίκτυο υποστήριξης.
«Για μένα ταιριάζει πολύ με αυτό που πρέπει να κάνουμε για να σκεφτόμαστε δεκαετίες στο μέλλον όπου οι άνθρωποι ζουν εκτός Γης», πρόσθεσε η Vora, «π.χ. Β. να μάθουν να εργάζονται μπροστά στην πολικότητα, τη σύγχυση και την ταλαιπωρία σε περιβάλλοντα με περιορισμένους πόρους».
«Για να έχουμε σημαντικό αντίκτυπο, χρειαζόμαστε ευρεία συνεργασία και ένα πολύ μεγάλο δίκτυο», είπε στο Space.com η επιβάτη Μαρίγια Λιουμπένοβα, αστρονόμος και συντάκτρια του τριμηνιαίου περιοδικού The Messenger του European Southern Observatory. Η Λιουμπένοβα σχεδιάζει να χρησιμοποιήσει τις ηγετικές της ικανότητες για να υποστηρίξει τη διατήρηση του σκοτεινού ουρανού, για την οποία η συνεργασία μεταξύ των εθνών είναι ζωτικής σημασίας, πρόσθεσε.
Οι επιστήμονες είναι γνωστό ότι έχουν καλά εκπαιδευμένο, εξαιρετικά λογικό μυαλό, και ενώ αυτό μπορεί να τους βοηθήσει να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα συστηματικά, ο στρατηγικός σχεδιασμός από μόνος του δεν μεταφράζει τις θεωρητικές λύσεις σε αποτελεσματικές ενέργειες. Ως εκ τούτου, οι αστρονόμοι στο πλοίο ελπίζουν επίσης να μάθουν soft skills μέσω των εργασιών ομαδικής εργασίας του προγράμματος.
«Πρέπει να μάθουμε ορισμένες μεταβιβάσιμες δεξιότητες», δήλωσε στο Space.com ο Debatri Chattopadhyay, ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Κάρντιφ στο Ηνωμένο Βασίλειο και επιβάτης του πλοίου. «Γνωρίζουμε φυσικά τη φυσική, αλλά η φυσική δεν θα μας διδάξει πώς να αντιμετωπίζουμε τους ανθρώπους».
Άλλες στο ταξίδι αποκλειστικά για γυναίκες βλέπουν το ταξίδι ως μια «γίγαντα ομάδα εστίασης».
«Παραμένουμε ειλικρινείς, αλλά και εστιασμένοι στους στόχους μας και στο πώς θα φτάσουμε εκεί», είπε ο Frebel. «Στο τέλος της ημέρας, όλοι συμφωνούμε ότι θέλουμε να κάνουμε κάτι για τον πλανήτη».
Το διαφορετικό υπόβαθρο της ομάδας θα έπαιζε σημαντικό ρόλο σε δύσκολες συζητήσεις για την ηγεσία, καθώς το ταξίδι τους ξεριζώνει από τους καθημερινούς θαλάμους ηχούς τους και τους αναγκάζει να σκεφτούν κριτικά για δημιουργικές λύσεις στα κλιματικά προβλήματα.
Ο Frebel θα μεταφέρει πίνακες ενός τοπικού καλλιτέχνη που απεικονίζουν διαφορετικά είδη πιγκουίνων, μια φάλαινα, ένα κριλ και μια φώκια. Σκοπεύει να τους φωτογραφίσει στα χιόνια της Ανταρκτικής και να εκθέσει αυτές τις εικόνες σε μια μελλοντική έκθεση στο σπίτι της στη Μασαχουσέτη.
«Η κλιματική αλλαγή είναι πραγματική και αν θέλουμε να συνεχίσουμε να βλέπουμε πιγκουίνους, καλύτερα να κάνουμε κάτι».