Οι υπηρεσίες Ιστού και κινητών προσπαθούν να κατανοήσουν τις επιθυμίες και τους στόχους των χρηστών αναλύοντας τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρούν με τις πλατφόρμες τους. Τα smartphone, για παράδειγμα, συλλέγουν διαδικτυακά δεδομένα από χρήστες σε μεγάλη κλίμακα και με χαμηλό κόστος.
Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής ανταποκρίθηκαν επιβάλλοντας μηχανισμούς για τον μετριασμό των κινδύνων που συνδέονται με τις εταιρείες τεχνολογίας που αποθηκεύουν και επεξεργάζονται ιδιωτικές πληροφορίες των πολιτών τους, όπως δεδομένα υγείας.
Οι φορητές συσκευές γίνονται όλο και πιο σημαντικές σε αυτή τη συζήτηση λόγω της ικανότητάς τους να συλλέγουν συνεχώς δεδομένα χωρίς να το γνωρίζει απαραίτητα ο χρήστης. Τα φορητά, όπως τα έξυπνα ρολόγια, παρακολουθούν μια σειρά από μετρήσεις σχετικά με την ευημερία σας, όπως τα πρότυπα ύπνου, τα επίπεδα δραστηριότητας και την καλή φυσική κατάσταση της καρδιάς.
Σήμερα υπάρχουν φορητές συσκευές για τη λήψη δεδομένων υψηλής ποιότητας σχετικά με την εγκεφαλική δραστηριότητα, τους ανιχνευτές ματιών και το δέρμα (για καταγραφή θερμοκρασίας και ιδρώτα). Οι καταναλωτές μπορούν να αγοράσουν μικρές συσκευές για να μετρήσουν τις αντιδράσεις του σώματος που ήταν διαθέσιμες μόνο σε ερευνητικά ιδρύματα πριν από μερικές δεκαετίες.
Αν και τα wearable εμπορικά επικεντρώνονται στην παρακολούθηση της υγείας, οι ερευνητές σκέφτονται εδώ και καιρό τη συλλογή άλλων τύπων δεδομένων για έναν χρήστη. Ένας υπολογιστής που θα μπορούσε να συλλέξει χρήσιμες πληροφορίες σχετικά με την εγκεφαλική δραστηριότητα, τη λειτουργία της καρδιάς και του δέρματος ή τα μοτίβα κίνησης ενός ατόμου θα μπορούσε να καταλάβει πολλά για τον χρήστη.
Αλλά είναι η τεχνητή νοημοσύνη που θα μπορούσε να αποδειχθεί ότι αλλάζει το παιχνίδι. Τα μικρότερα wearable, σε συνδυασμό με αλγόριθμους τεχνητής νοημοσύνης για την επεξεργασία των δεδομένων, θα μπορούσαν να παράγουν εργαλεία που ενισχύουν και ενισχύουν τους στόχους και τα επιτεύγματά μας στη ζωή. Όμως όλη αυτή η συλλογή πληροφοριών έχει και μειονεκτήματα.
Καθημερινή ρουτίνα
Ας φανταστούμε έναν κόσμο όπου τα wearables παίζουν σημαντικότερο ρόλο κάθε μέρα. Τα έξυπνα κρεβάτια θα μπορούσαν να μας ξυπνήσουν την τέλεια στιγμή για να νιώθουμε ξεκούραστοι μετρώντας τη θερμοκρασία του σώματος, την αναπνοή και την εγκεφαλική μας δραστηριότητα. Οι έξυπνες κουζίνες θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν να τρώμε πιο υγιεινά προσαρμόζοντας μια διατροφή που βασίζεται σε χημικά σήματα στην κυκλοφορία του αίματός μας (βιοδείκτες). Ένα έξυπνο ποδήλατο θα άλλαζε αυτόματα ταχύτητες ανάλογα με την αλλαγή της κλίσης του εδάφους και το επίπεδο φυσικής μας κατάστασης για να υποστηρίξει την αποτελεσματική προπόνηση.
Τα έξυπνα γυαλιά θα μπορούσαν να αναλύσουν τις αποκρίσεις των κόρης των ματιών μας και τις γενικές κινήσεις των ματιών μας για να μας παρέχουν περιεχόμενο που είναι πιθανό να μας αρέσει (με τη βοήθεια αλγορίθμων AI). Οι βιντεοκλήσεις θα μπορούσαν να εξελιχθούν σε τρισδιάστατα ολογράμματα φίλων και οικογένειας. Τελικά, η καθηλωτική ψυχαγωγία θα μπορούσε να προβληθεί στα σαλόνια μας ή να είναι διαθέσιμη μέσω ακουστικών για να γίνει μια εμπειρία 360 μοιρών αντί να περιορίζεται μόνο σε επίπεδες οθόνες.
Αν και μπορεί να φαίνεται φουτουριστικό, οι κατασκευαστές υλικού προσπαθούν ήδη να αφαιρέσουν οθόνες και συσκευές από τα χέρια μας. Για παράδειγμα, αρκετά έξυπνα ρολόγια παρουσιάστηκαν στο Mobile World Congress 2024, μια συσκευή «καρφίτσας» AI από την εταιρεία Humane που μπορεί να εξαλείψει την ανάγκη για οθόνη προβάλλοντας εικόνες στα χέρια του χρήστη και τα έξυπνα γυαλιά Air Glass 3 XR.
Άλλες εταιρείες κυκλοφόρησαν επίσης πρόσφατα συσκευές που φορούν το κεφάλι, όπως το Ray-Ban Meta, το Apple Vision Pro και το Meta Quest 3. Μια συσκευή γνωστή ως Galea Project είναι ένας τύπος κράνους που μπορεί να συνδεθεί σε ακουστικά XR για να καταγράφει δεδομένα από τους μύες του προσώπου, τον εγκέφαλο, τα μάτια, το δέρμα και την καρδιά.
Αυτό είναι πολύ πιο επεμβατικό από ένα έξυπνο δαχτυλίδι ή έξυπνα γυαλιά. Αυτό θα επιτρέψει στους ερευνητές να διερευνήσουν πώς θα φαίνονται οι μελλοντικές ψηφιακές υπηρεσίες εάν οι υπολογιστές μπορούσαν να έχουν πρόσβαση σε μια σειρά δεδομένων από το ανθρώπινο σώμα. Αυτά τα δεδομένα θα ξεπερνούσαν κατά πολύ τα διαθέσιμα προς το παρόν – όπως αυτό που κάνουμε στα smartphone μας.
Γενικότερα, τα δεδομένα σώματος από φορητές συσκευές θα μπορούσαν να αλλάξουν ριζικά τον τρόπο που αλληλεπιδρούμε με τους υπολογιστές και το Διαδίκτυο. Το 2007, το κοινό της Apple για την παρουσίαση προϊόντων ήταν εντυπωσιακό καθώς ο Steve Jobs έκανε scroll σε ένα iPhone για πρώτη φορά, εισάγοντας μια διαισθητική αλληλεπίδραση που ολόκληρος ο κόσμος θα θεωρούσε τελικά δεδομένη.
Ομοίως, η αντικατάσταση των smartphone με φορητές συσκευές και ακουστικά θα λύσει τα χέρια μας και θα απαιτούσε νέους τρόπους αλληλεπίδρασης με την τεχνολογία. Τα τρέχοντα πρωτότυπα προτείνουν τη χρήση του βλέμματος των ματιών μας για να δείξουμε και τις χειρονομίες στον αέρα για να κάνουμε κλικ. Ωστόσο, αυτό σημαίνει ότι αυτά τα συστήματα πρέπει να συλλέγουν συνεχώς δεδομένα σχετικά με το σώμα του χρήστη.
Ψηφιακή κυριαρχία
Μεγάλα σύνολα δεδομένων που βασίζονται στις αποκρίσεις του ανθρώπινου σώματος θα μπορούσαν να επιτρέψουν την ανάπτυξη ψηφιακών εργαλείων που ταιριάζουν άψογα στην καθημερινή μας ζωή και έχουν εξαιρετικά εξατομικευμένες λειτουργίες. Αυτό περιλαμβάνει το έξυπνο κρεβάτι και την έξυπνη κουζίνα, που μπορεί να προτείνει μια ατομική διατροφή για εσάς.
Το επόμενο κύμα του Διαδικτύου θα επικεντρωθεί στην αποκέντρωση δεδομένων, όπου οι χρήστες ενδέχεται να έχουν μεγαλύτερο έλεγχο στον τρόπο χρήσης των δεδομένων τους. Αυτό θα μπορούσε να αποτρέψει την κατάχρηση προσωπικών δεδομένων.
Για παράδειγμα, ο εφευρέτης του Παγκόσμιου Ιστού, Tim Berners Lee, εργάστηκε σε κάτι που ονομάζεται Solid. Αυτή η πρωτοβουλία ανοιχτού κώδικα επιτρέπει στους ανθρώπους να διαχειρίζονται τα δεδομένα τους σε προσωπικούς διακομιστές ιστού και να επιλέγουν ποιοι οργανισμοί μπορούν να έχουν πρόσβαση σε αυτά.
Αντί να αναγκάζει τους ανθρώπους να δημιουργήσουν έναν λογαριασμό για κάθε υπηρεσία που θέλουν να χρησιμοποιήσουν, το Solid θα παρείχε ένα πρωτόκολλο για να δημιουργήσει αυτό που το έργο ονομάζει καταστήματα προσωπικών διαδικτυακών δεδομένων. Αυτός θα ήταν ένας τρόπος να επιτραπεί στους χρήστες να φιλοξενούν τα προσωπικά τους δεδομένα στον δικό τους υπολογιστή ή εναλλακτικά να επιλέξουν έναν αξιόπιστο πάροχο για να τα φιλοξενήσει με βάση τη φήμη και τη φυσική τους τοποθεσία.
Ωστόσο, για να εδραιωθούν πραγματικά αυτές οι πρωτοβουλίες, θα απαιτηθεί προληπτική νομοθεσία για την ψηφιακή κυριαρχία –το δικαίωμα ενός ατόμου να ελέγχει τα δικά του ψηφιακά δεδομένα–. Αυτό θα εγγυάται ένα Διαδίκτυο που λαμβάνει πραγματικά σοβαρά υπόψη την προστασία δεδομένων.
Στην εποχή των φορητών συσκευών και των ισχυρών συστημάτων τεχνητής νοημοσύνης, μια αποκεντρωμένη προσέγγιση στο διαδίκτυο θα ήταν ζωτικής σημασίας για να μπορέσουν οι πολίτες να επωφεληθούν από αυτές τις τεχνολογικές εξελίξεις, διατηρώντας παράλληλα την ιδιοκτησία των δεδομένων τους. Αυτό θα μας επέτρεπε να δώσουμε τη δυνατότητα στους πολίτες να αποφασίζουν ενεργά πού αποθηκεύονται τα δεδομένα τους, ποιος μπορεί να έχει πρόσβαση σε αυτά και για ποιους σκοπούς.
Αυτό το άρθρο αναδημοσιεύεται από το The Conversation με άδεια Creative Commons. Διαβάστε το αρχικό άρθρο.
Ο Luis Quintero δεν εργάζεται, δεν συμβουλεύει, δεν κατέχει μετοχές ή δεν λαμβάνει χρηματοδότηση από οποιαδήποτε εταιρεία ή οργανισμό που θα επωφεληθεί από αυτό το άρθρο και δεν έχει αποκαλύψει σχετικές σχέσεις πέρα από την ακαδημαϊκή απασχόλησή του.