Οι αρχαίες βελανιδιές περνούν από τα παράθυρα του τρένου. Υπάρχουν μαγευτική θέα σε ένα μεσαιωνικό συνονθύλευμα αγροτικών εκτάσεων και κυματιστούς λόφους διάσπαρτους με κωνικές κατοικίες και εξοχικές κατοικίες από τούβλα με πλακάκια. Η σιδηροδρομική γραμμή προς το Hastings διασχίζει το High Weald, την τέταρτη μεγαλύτερη περιοχή εξαιρετικής φυσικής ομορφιάς της Αγγλίας. Σε αντίθεση με την Κορνουάλη ή το Cotswolds, αυτό το αγροτικό τοπίο μερικές φορές παραβλέπεται. Αλλά είναι εύκολο να φτάσετε με τρένο και ιδανική χώρα για περπάτημα: γραφικά χωριά με μισό ξύλο με χαρούμενες παμπ και καφέ σε κυματιστούς δασώδεις λόφους με επιλογή από μονοπάτια πεζοπορίας.
Από τον σταθμό Wadhurst, το λεωφορείο 1066 που μετονομάστηκε πρόσφατα με κατεβάζει στο χωριό Wadhurst. Παίρνω λίγο χορταστικό ψωμί με καρφώματα ελιάς και ζεστό κέικ crumble μήλου από το Delicatus και κατευθύνομαι σε cross-country προς το Bewl Water, τη μεγαλύτερη λίμνη στη νοτιοανατολική Αγγλία. Αυτή η δεξαμενή στα σύνορα του Κεντ αποθηκεύει νερό από τον ποταμό Medway και εκτείνεται σε πολλά δεντρόφυτα ρέματα. Δεκατρία μίλια μονοπατιών πεζοπορίας κυκλώνουν τις εκτεταμένες όχθες μέσα από δάση και παραθαλάσσια λιβάδια. Σήμερα τους ακολουθώ στο Downash Wood, μια ευφάνταστη συλλογή από απομονωμένες καμπίνες και δεντρόσπιτα κοντά στο Bewl Water. Το Downash είναι ένα υπέροχο απόγευμα με τα πόδια από το Wadhurst ή λίγα λεπτά με τα πόδια από τη στάση του λεωφορείου Tinkers Lane στο γειτονικό Ticehurst.
Μαγικά αναζωογονημένος, ξεκίνησα νωρίς μέσα από ιστούς αράχνης καλυμμένους με δροσιά και τραγούδια πουλιών για να ολοκληρώσω τη βόλτα στο Bewl Water
Καθώς περπατάω, το άρωμα από φωτιές κατασκήνωσης, μούχλα φύλλων, μήλα καβουριών που ζυμώνουν και ξεθωριασμένα υφάσματα απλώνεται στα μονοπάτια. Ο ουρανός είναι γεμάτος κοράκια και τσάντες, και οι σκίουροι απασχολημένοι στα κλαδιά της φουντουκιάς έχουν αφήσει ένα σωρό από λοβούς. Οι τριανταφυλλιές, τα μούρα του κράταιγου, το πουρνάρι και το πλεκτό μπριόνι έχουν κάνει τους φράχτες κόκκινο αίμα. Οι ελικοειδής οπωρώνες είναι γεμάτοι φρούτα και οι κήποι των εξοχικών σπιτιών είναι γεμάτοι με κρεμαστά κίτρινες κολοκύθες και διακλαδισμένο μάραθο.
Ακολουθώ μια χαράδρα, χαρακτηριστικό γνώρισμα του τοπίου Wealden, ανάμεσα σε ποώδη λαβύρινθους από ρίζες δέντρων και κισσό. Μετά από εννέα λοφώδη χιλιόμετρα, το σακίδιο μου βαραίνει και τα πόδια μου πονάνε. Όταν τελικά φτάνω στο Daisy Chain Cabin, βρίσκω ζεστό γλυκό χυμό μήλου από το κοντινό Ringden Farm στο ψυγείο και, έξω στη βεράντα, μια τεράστια μπανιέρα με νύχια με άφθονο ζεστό νερό στη βρύση. Καθώς βυθίζω τους πονεμένους ώμους μου, παρακολουθώ το τελευταίο φως του ήλιου να φιλτράρει μέσα από τα φύλλα βελανιδιάς από πάνω μου και ακούω το βουητό των ξύλινων περιστεριών. Κάπου στα δέντρα εκεί κοντά, μια λεπτή, ψηλή κλήση υποδηλώνει ένα χρυσό ακροφύσιο, το μικρότερο πουλί στη Βρετανία.
Ξυπνώντας σχεδόν ως δια μαγείας, ξεκίνησα νωρίς το επόμενο πρωί μέσα από ιστούς αράχνης καλυμμένους με δροσιά και τραγούδια πουλιών για να ολοκληρώσω το κύκλωμα γύρω από το Bewl Water. Κάνω ένα διάλειμμα για καφέ στο παραθαλάσσιο καφέ της δεξαμενής, κοντά σε ένα φράγμα μήκους 1.800 μέτρων που χτίστηκε τη δεκαετία του 1970.
Οι ερωδιοί παρακολουθούν την όχθη και ένα κουνέλι διασχίζει το μονοπάτι. Οι όχθες άγριας μέντας και χαμομηλιού κοντά στο νερό δημιουργούν ένα έντονο άρωμα κάτω από τα πόδια. Λίγα μόλις μέτρα πιο πέρα, εμφανίζεται μια γριούλα και ξαναβουτάει. Σε κοντινή απόσταση, λευκασμένα κόκαλα ψαριών βρίσκονται στη λάσπη – απομεινάρια δείπνου κορμοράνου.
Διασχίζω ένα στύλο κοντά στο δάσος Bewl Water και περπατάω το τελευταίο μίλι διασχίζοντας χωράφια μέχρι το Wadhurst, προσπερνώντας σπίτια του Oast, αμπελώνες και ένα χωράφι με λυκίσκο για να φτάσω στην αυλή της εκκλησίας των St Peter and Paul. Ασυνήθιστα, υπάρχουν περισσότερες από 30 ταφόπλακες από χυτοσίδηρο μέσα στην εκκλησία, τη μεγαλύτερη συλλογή στην Αγγλία. Η βιομηχανία σιδήρου Wealden, η οποία άκμασε εδώ τον 17ο και 18ο αιώνα, χρησιμοποίησε σιδήρου από τοπικά κοιτάσματα αργίλου και κάρβουνο από τα δάση.
Είναι εύκολο να περάσετε ένα υπέροχο απόγευμα με μια καφετέρια και παμπ περιηγηθείτε στο Wadhurst και στο Ticehurst (α.). Χερστ ήταν ένας λόφος ή ξέφωτο στο δάσος Wealden). Ξεκινάω με μια σούπα λαχανικών με ρίζα κάρυ στο Wadhurst’s Artful Grocers ανάμεσα σε σωρούς από μωβ κολράμπι και τελειώνω με μισό Sussex Best στο The Bell στο Ticehurst. Αυτή η χαρακτηριστική παμπ, με τα παλιά της δοκάρια και τα λουλούδια σε ασημένιες τσαγιέρες, έχει ράφια με εκκεντρικά στολίδια, όπως έναν γεμιστό σκίουρο με σωλήνα και καπέλο σε μια μινιατούρα κουνιστή πολυθρόνα.
Το λεωφορείο 1066 ελίσσεται μπροστά από παμπ και εκκλησίες, πλατείες χωριών με λάιμ και θέσεις self-service με σπιτική μαρμελάδα
«Υπάρχουν σημεία συζήτησης παντού», λέει ο Daniel Courtney, ο γενικός διευθυντής του Bell, ο οποίος σχεδίασε την ιδιόμορφη διακόσμηση ως μέρος της έμφασης της παμπ στην αφήγηση, τη δικτύωση και την κοινότητα. Στέκεται κοντά στο τζάκι γεμάτο λυκίσκο και ενθουσιάζεται με τη γενναιοδωρία της περιοχής, από το βατό τοπίο μέχρι την ποικιλία των παραγωγών τροφίμων. Ένα μισό μίλι περπάτημα στα χωράφια του ηλιοβασιλέματος πίσω στην καμπίνα μου ξεκινάει σχεδόν δίπλα, μέσα από μια στενή λωρίδα ανάμεσα στο The Old Haberdashery και ένα μοντέλο καταστήματος τρένων.
Την επόμενη μέρα συναντώ φίλους στο κοντινό Stonegate για μια βόλτα από σταθμό σε σταθμό. Το περασμένο φθινόπωρο χρησιμοποιήσαμε αυτήν την πίστα για να περπατήσουμε το 31 μίλια 1066 Country Walk από το Pevensey στο Rye, και τα δύο με καλές συγκοινωνιακές συνδέσεις από το Hastings. Η διαδρομή, η οποία διασχίζει ένα όμορφο τμήμα του High Weald, είναι γεμάτη από αξέχαστα αξιοθέατα, από το αστραφτερό γαλαζοπράσινο των λιβαδιών με φασκόμηλο μέχρι το βαθύ λουλακί και το τιρκουάζ βιτρό της εκκλησίας του Αγίου Θωμά στο Winchelsea. Ο Spike Milligan είναι θαμμένος στην αυλή της εκκλησίας, ο τάφος του φέρει την επιγραφή «Σου είπα ότι ήμουν άρρωστος» στα γαελικά. Κάναμε μια παύση για ένα πικνίκ στα κυλιόμενα χωράφια κοντά σε έξι περίπλοκα ξυλόγλυπτα γύρω από τα κίτρινα φύλλα του κράταιγου. Αυτό το έργο, που ονομάζεται Farbanks Henge, είναι ένα από τα δέκα νέα γλυπτά που αποκαλύφθηκαν για την επανεκκίνηση του 2021 του 1066 Country Walk. Ο γλύπτης του Ανατολικού Σάσεξ, Keith Pettit, εμπνευσμένος από σκηνές από το ταπετσαρία Bayeux, εγκατέστησε επίσης μια εικόνα του κομήτη του Halley κοντά στο κάστρο Herstmonceux και ένα στέμμα στο Battle Great Wood. Σε απόσταση δέκα λεπτών με τα πόδια από τον σταθμό, το Battle Abbey και το κοντινό πεδίο μάχης προσφέρουν τώρα έκπτωση 20% σε άτομα που ταξιδεύουν με τρένο, λεωφορείο ή ποδήλατο.
Σήμερα φτάνουμε στο σταθμό Stonegate μέσω του Ρόμπερτσμπριτζ, ενός μεσαιωνικού χωριού με ημιξυλωτά σπίτια στον λοφώδη κεντρικό δρόμο. Το λεωφορείο 1066 ελίσσεται δίπλα σε παμπ και εκκλησίες, πλατείες χωριών με δέντρα και σελφ σέρβις με σπιτική μαρμελάδα. Όπως τα περισσότερα λεωφορεία στην Αγγλία, το 1066 δεν θα χρεώνει περισσότερο από 2 £ για μεμονωμένα εισιτήρια μέχρι τον Δεκέμβριο του 2024. Στο Judges Bakery, απέναντι από τη στάση του λεωφορείου και στεφανωμένο με κατακόκκινα αναρριχητικά φυτά, παίρνω ένα vegan ρολό λουκάνικου και μια σαλάτα για να φάω αργότερα στο δάσος.
Το Batt’s Wood, λίγα μίλια μακριά από τον σιδηροδρομικό σταθμό Stonegate, έχει μετατραπεί από μια κατεστραμμένη από την καταιγίδα φυτεία κωνοφόρων σε μια περιοχή πρεμνοφυών που βρίθει από άγρια ζωή. Την άνοιξη υπάρχουν μπλε καμπάνες και το φθινόπωρο χρυσαφένιες λεωφόροι με κομψά γαμήλια. Ένα ζώο του δάσους περνούσε μέσα από το βρύα γρασίδι δίπλα στο μονοπάτι. Ανεβαίνουμε από τα δέντρα και απολαμβάνουμε τη θέα στο πάρκο Wadhurst με τη λίμνη και τα λιβάδια του. Το κτήμα διαθέτει ένα δίκτυο δημόσιων και υπαίθριων μονοπατιών που ακολουθούμε μέσα από τους δασώδεις λόφους για να φτάσουμε στο Wadhurst, με τα κανονικά τρένα και τα πολυάριθμα καφέ, ακριβώς την ώρα για τσάι.
Τα καταλύματα προσφέρθηκαν από την Downash Wood (καμπίνες από 295 £ Για δύο νύχτες). Περισσότερες πληροφορίες από το highweald.org και το visit1066country.com