Εδώ στην παλιά πόλη του Ντίσελντορφ, μια συνοικία γνωστή ως το “μακρύτερο μπαρ στον κόσμο” (λόγω των πολλών εκατοντάδων μπαρ που είναι τόσο σφιχτά γεμάτα μεταξύ τους που δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου χώρος μεταξύ τους), οι δρόμοι είναι γεμάτοι από Βρετανούς οπαδούς ποδοσφαίρου που πίνουν τόνους Altbier, η τοπική μπύρα.
Οι οπαδοί της Αγγλίας κάνουν πρόποση για την ισχνή νίκη της Κυριακής επί της Σερβίας. Οι οπαδοί της Σκωτίας πνίγουν τη θλίψη τους μετά την ήττα της Παρασκευής από τη Γερμανία, που διοργανώνει το φετινό Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου UEFA, γνωστό και ως Euro 2024. Οι οπαδοί της Αγγλίας είναι αισιόδοξοι, οι οπαδοί της Σκωτίας είναι απαισιόδοξοι, αλλά αυτοί οι παλιοί αντίπαλοι συμφωνούν σε ένα πράγμα: στην αξεπέραστη ποιότητα γερμανικής μπύρας.
Η Γερμανία μάλλον δεν θα κερδίσει στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα (η Γαλλία είναι το ξεκάθαρο φαβορί), αλλά αν υπήρχε ένας αντίστοιχος διαγωνισμός ζυθοποιίας, σίγουρα θα κέρδιζε εύκολα. Εντάξει, οι Τσέχοι και οι Βέλγοι θα πλησίαζαν αρκετά, αλλά από άποψη δύναμης κανείς δεν μπορεί να κρατήσει ένα κερί στους Γερμανούς. Ξεχάστε τις μάρκες μαζικής παραγωγής που βλέπετε στα σούπερ μάρκετ του Ηνωμένου Βασιλείου. Πρέπει να ταξιδέψετε εδώ για να δοκιμάσετε τις καλύτερες γερμανικές μπύρες. Σχεδόν κάθε πόλη στη Γερμανία έχει το δικό της ζυθοποιείο και οι Γερμανοί είναι εξαιρετικά πιστοί στην τοπική τους ζυθοποιία.
Αυτός ο πονηρός επαρχιωτισμός είναι ένας λόγος για τον οποίο έχουν επιβιώσει τόσα πολλά μικρότερα ζυθοποιεία εδώ, αλλά ο κύριος λόγος είναι η ποιότητα. Τι κάνει τη γερμανική μπύρα τόσο καλή; Όλα πηγαίνουν πίσω στο 1516, και ένα διάταγμα που στρίβει τη γλώσσα ονομάζεται εντολή καθαρότητας (Reinheitsgebot), το οποίο όριζε ότι μόνο τέσσερα συστατικά επιτρέπονταν για την παρασκευή μπύρας: νερό, κριθάρι, λυκίσκος και μαγιά. Πάνω από 500 χρόνια αργότερα, αυτό το μεσαιωνικό διάταγμα εξακολουθεί να ισχύει.
Το άλλο πράγμα που κάνει τη γερμανική μπύρα τόσο ξεχωριστή είναι τα μέρη όπου την πίνουν οι Γερμανοί. Από σπηλαιώδεις κάβες μπύρας και καταπράσινες μπυραρία μέχρι άνετα Παμπ Και Stuben (παμπ και μπαρ), σε κάθε μέρος της Γερμανίας είναι σίγουρο ότι θα βρείτε ένα ευχάριστο μέρος για ένα ποτό.
Άνθρωποι όλων των ηλικιών αναμειγνύονται σε αυτά τα ωραία εστιατόρια. Η εξυπηρέτηση είναι σκληρή αλλά φιλική και το στυλ της εγκατάστασης είναι αναζωογονητικά απλό. Το να μοιράζεστε ένα τραπέζι με άγνωστα άτομα είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να κάνετε νέους φίλους. Στους Γερμανούς αρέσει οπωσδήποτε να είναι αδιάφοροι, αλλά σπάνια τους βλέπεις νεκρούς μεθυσμένους, εν μέρει επειδή τα περισσότερα μπαρ σερβίρουν αληθινό φαγητό. Τα πιάτα είναι χορταστικά – λουκάνικα, λάχανο τουρσί, ρέγγες, ζυμαρικά, όλα τα συνηθισμένα τευτονικά προϊόντα – και οι μερίδες είναι τεράστιες.
Αλλά η γερμανική μπύρα δεν είναι πάντα η ίδια: lager, lager και more lager; Καθόλου. Το μεγαλύτερο μέρος του παράγεται για εξαγωγή. Αν θέλετε κάτι άλλο εκτός από την Pilsner, παραγγείλετε ένα σιτάρι (μια φρουτώδης μπύρα σίτου) ή α σκοτάδι (μια σκούρα, αρωματική μπύρα). Αν σας αρέσει η Guinness, παραγγείλετε μια μαύρη μπύρα – μοιάζει και έχει πολύ γεύση.
Κάθε περιοχή έχει τις δικές της σπεσιαλιτέ και αν είστε εδώ για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα όπως ήμουν εγώ, θα βρείτε πολλά που δεν έχετε δοκιμάσει ποτέ πριν. Για να ικανοποιήσω τους γευστικούς σας κάλυκες, εδώ είναι μερικά από τα παλιά μου αγαπημένα και μερικά από τα καλύτερα μέρη για να τα δοκιμάσετε. Από κάτω προς τα πάνω! Ή, όπως λένε οι Γερμανοί: Προστ!
Altbier, Ντίσελντορφ
Η χαρακτηριστική μπύρα του Ντίσελντορφ είναι ζυμωμένη από την κορυφή και όχι από κάτω, όπως οι περισσότερες σύγχρονες βιομηχανικές μπίρες. Αυτό του δίνει μια πιο φρέσκια, πιο περίπλοκη γεύση. Έχει μια πλούσια, βυνώδη γεύση, λίγο σαν το Newcastle Brown Ale – προσέξτε το Stike, μια πιο δυνατή παραλλαγή που παρασκευάζεται μόνο μία ή δύο φορές το χρόνο. Κάποτε υπήρχαν δεκάδες ζυθοποιεία Altbier στη ζωντανή παλιά πόλη του Ντίσελντορφ. Μόνο μια χούφτα έχουν επιζήσει, αλλά εξακολουθούν να είναι όλα πολύ δημοφιλή. Τα αγαπημένα μου είναι το Zum Schlüssel και το Uerige, που εμφανίστηκαν στην κλασική αγγλο-γερμανική κωμική σειρά. Αντίο κατοικίδιοΚαι τα δύο μέρη βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής από τον γραφικό πεζόδρομο του Ρήνου του Ντίσελντορφ.
Kölsch, Κολωνία
Η Κολωνία και το Ντίσελντορφ βρίσκονται και τα δύο στον Ρήνο και απέχουν μόνο 40 χιλιόμετρα μεταξύ τους. Είναι πικροί αλλά φιλικοί εχθροί. Αυτή η τοπική αντιπαλότητα αντικατοπτρίζεται στις χαρακτηριστικές μπύρες τους. Σε αντίθεση με το Altbier, το αγαπημένο ρόφημα του Ντίσελντορφ, το Kölsch είναι φωτεινό και καθαρό. Αν και στους ντόπιους αρέσει να τονίζουν τις διαφορές, σερβίρονται πολύ παρόμοια. Το Altbier σερβίρεται σε μικρά ποτήρια των 0,25 λίτρων, το Kölsch σε ακόμη μικρότερα ποτήρια των 0,2 λίτρων. Αυτό διατηρεί την μπύρα δροσερή και φρέσκια αντί να γίνεται ζεστή και μπαγιάτικη. Οι σερβιτόροι συνεχίζουν να φέρνουν περισσότερα μέχρι να τοποθετήσετε ένα χαλάκι μπύρας στο ποτήρι σας, και μετράνε σημαδεύοντας το χαλάκι της μπύρας σας – ένα έξυπνο σύστημα, χωρίς ουρές στο μπαρ, τα Gaffel και Früh είναι τα αγαπημένα μου ζυθοποιεία, και τα δύο ακριβώς δίπλα στο υπέροχο γοτθικό Kölner. Καθεδρικός ναός.
Weissbier, Μόναχο
Σιταρένια μπύρα σημαίνει «μπύρα σίτου», αλλά αυτό είναι λίγο παραπλανητικό. Πλέον Σιταρένια μπύρα έχει μια απαλή πορτοκαλί απόχρωση και σκούρο σιτάριμια πιο σκούρα παραλλαγή, είναι σχεδόν μαύρη, σαν εύσωμη. Στην πραγματικότητα, το όνομα προέρχεται από τη λέξη «μπύρα σίτου» επειδή περιέχει περισσότερο σιτάρι από κριθάρι. Αυτό του δίνει μια κολλώδη υφή και μια σιροπιαστή γεύση – όχι για το γούστο του καθενός (δεν το χορταίνω, αλλά ξέρω πολύ κόσμο που δεν το αντέχει). Είναι διαθέσιμο σε όλη τη Γερμανία, αλλά το φυσικό του σπίτι είναι η Βαυαρία. Το βλέπεις παντού στο Μόναχο, σερβιρισμένο σε ψηλά ποτήρια μισού λίτρου. Οι μεγάλες μάρκες – Erdinger, Paulaner και Franziskaner – είναι όλες πολύ καλές, αλλά είναι διασκεδαστικό να αναζητάς κάτι λίγο πιο ασυνήθιστο. Από το Μόναχο, πάρτε τον S-Bahn στο Herrsching στις όχθες του Ammersee, μια από τις πιο όμορφες λίμνες της Βαυαρίας, και ανηφορίστε μέχρι το μοναστήρι Andechs, ένα γραφικό μεσαιωνικό μοναστήρι όπου οι μοναχοί παρασκευάζουν τη δική τους μπύρα Andechser.
Gose, Λειψία
Αυτή η γεμάτη, αλμυρή μπύρα προέρχεται αρχικά από το Goslar στα βουνά Harz (έχει πάρει το όνομά του από τον ποταμό Gose που διαρρέει αυτήν την παλιά πόλη εξόρυξης). Η δημοτικότητά του εξαπλώθηκε γρήγορα και ο τόπος καταγωγής του ήταν η Λειψία. Πριν από τον πόλεμο υπήρχαν πολλά ζυθοποιεία Gose στην πόλη, αλλά στη συνέχεια η Λειψία κατέληξε πίσω από το Σιδηρούν Παραπέτασμα και τα περισσότερα έκλεισαν. Ευτυχώς, η παλαιότερη μάρκα, η Ritterguts, αναβίωσε μετά την επανένωση της Γερμανίας – και φέτος αυτή η μη παστεριωμένη, ανοιχτή μπύρα που έχει υποστεί ζύμωση γιορτάζει τα 200ά της γενέθλια. Υπάρχουν πολλά μπαρ της Λειψίας όπου μπορείτε να απολαύσετε το Rittergut’s Gose με βρύση, όπως το Zill’s Tunnel.
Störtebeker, Αμβούργο και Stralsund
Η Βόρεια Γερμανία είναι γνωστή για τα αναζωογονητικά χλωμά pilsner και lagers, και ένα από τα καλύτερα ζυθοποιεία είναι το Störtebeker στο πανέμορφο χανσεατικό λιμάνι Stralsund. Ιδρύθηκε το 1827, η εταιρεία έχει επιβιώσει από τις αντιξοότητες του περασμένου αιώνα (συμπεριλαμβανομένων 45 χρόνων πίσω από το Σιδηρούν Παραπέτασμα) και είναι τώρα μία από τις κορυφαίες μάρκες της Βόρειας Γερμανίας. Μπορείτε να επισκεφθείτε το ζυθοποιείο στο Stralsund ή, αν βρίσκεστε στο Αμβούργο για το ποδόσφαιρο, να φάτε έξω στο εστιατόριο Störtebeker στην Elbphilharmonie, την εντυπωσιακή αίθουσα συναυλιών του Αμβούργου. Σχεδιασμένο από τους Ελβετούς αρχιτέκτονες Herzog & de Meuron (τα μυαλά πίσω από την Tate Modern), το κτίριο έγινε γρήγορα σύμβολο και τόπος συνάντησης, με εκπληκτική θέα στον Έλβα, έναν από τους μεγαλύτερους υδάτινους δρόμους της Γερμανίας.
