Έτσι, η Taylor Swift πρόκειται να βασιστεί στην περιοχή Chipping Norton αυτό το καλοκαίρι και να ξεφύγει από τους θαυμαστές της ανάμεσα στις συναυλίες νοικιάζοντας ένα «μυστικό» ακίνητο για 3.000 £ τη βραδιά. Τι έξυπνη κίνηση, από κάθε άποψη. Απολαμβάνει τη γραφική ηρεμία και επίσης αξιοποιεί τη βρετανική εμμονή που ορίζει τα Cotswolds. Αλλά τι συμβαίνει με αυτήν την περιοχή της κεντρικής Αγγλίας – γιατί αυτή η προσήλωση, όχι πλέον μόνο σε εθνικό επίπεδο, αλλά τώρα παγκοσμίως; Από διασημότητες που επισκέπτονται μέχρι κατοίκους κάποιων πέτρινων χωριών στο χρώμα του μελιού που παραπονιούνται για «υπερτουρισμό», κανένα άλλο μέρος της χώρας δεν φαίνεται να τραβάει τόση προσοχή και να αναβλύζει την προσοχή.
Στα δέκα και πλέον χρόνια από τότε που μετακόμισα στην περιοχή, τα Cotswolds έγιναν αισθητά πλουσιότερα, οι τιμές των ακινήτων έχουν εκτοξευθεί στα ύψη και η επιλογή των πολυτελών ξενοδοχείων συνεχίζει να ανεβάζει τον πήχη της πολυτέλειας (με κινηματογράφους, αποκλειστικά σπα, δείπνα, που ετοιμάζονται να προσωπική παραγγελία και άλλα). Για τα χρήματά μου, όλα αυτά καταλήγουν σε τρεις παράγοντες: προσβασιμότητα. Ομορφιά – αυτό το απαλό, σύγχρονο τοπίο με τα χρυσά χωριά του. και μια μαζική προσήλωση στις διασημότητες που προσφέρουν αστερόσκονη και δροσιά.
Πώς ξεκίνησαν όλα; Με πρόβατα. Σύμφωνα με το Αγγλικό Λεξικό της Οξφόρδης, το ουσιαστικό «Cotswold» αναφέρθηκε για πρώτη φορά στα μέσα του 16ου αιώνα, αν και ο όρος (από το «cots», που σημαίνει περίβλημα ζώων και «wold», που σημαίνει λοφώδης γη) είναι πιθανώς πολύ παλαιότερος. Η περιοχή βρίσκεται λίγο πολύ στην καρδιά της Αγγλίας και ήταν –και φυσικά εξακολουθεί να είναι– εύκολα προσβάσιμη από το Λονδίνο, τα Μίντλαντς και το Μπρίστολ. Περίπου την εποχή που το “Cotswold” εμφανίστηκε για πρώτη φορά ως γραπτός λόγος, το εμπόριο μαλλιού στην περιοχή ήταν στο αποκορύφωμά του και ο πλούτος οδήγησε στην κατασκευή τεράστιων, όμορφων αρχοντικών – τα οποία είναι τώρα λαμπερά ξενοδοχεία και υπέροχα σπίτια των διάσημων ή τουλάχιστον οι υπερπλούσιοι.
Φυσικά, μέλη της βασιλικής οικογένειας είχαν και κτήματα, από το κάστρο Sudeley μέχρι το παλάτι Woodstock, πρόδρομο του γιγαντιαίου κτιρίου Blenheim. Σε ορισμένες περιοχές αυτό ήταν μια περιοχή εξέχουσας θέσης: το 1681 ο Κάρολος Β’ ταξίδεψε στο Μπέρφορντ με την αυλή του, κυρίως για να παρακολουθήσει τον ιππόδρομο στον τότε ακμάζοντα ιππόδρομο πέντε μίλια από τη μικρή πόλη.
Ήρθαν καλλιτέχνες. Τον 19ο αιώνα, ο William Morris νοίκιασε τον Πύργο του Broadway ως μια εκκεντρική εξοχική κατοικία και μίσθωσε το αρχοντικό του 17ου αιώνα στο Kelmscott.
Αλλά στο πρώτο μισό του 20ου αιώνα τα Cotswolds ήταν μια ενδοχώρα. Λόρι Λις Μηλίτης με τη Ρόζι λέει για την αγροτική φτώχεια στην κοιλάδα Slad τη δεκαετία του 1920. Την ίδια εποχή και στο άλλο άκρο της κοινωνικής κλίμακας, οι αδερφές Mitford ζούσαν στο βόρειο Cotswolds. Ενώ ο νεότερος, ο «Ντέμπο», αγαπούσε την περιοχή, η Τζέσικα και οι άλλοι συχνά αναφέρονταν στο χωριό τους, Σουίνμπρουκ, ως Σουίνμπρουκ και το θεωρούσαν έρημο τέλμα.
Ακόμη και στη δεκαετία του 1980, η πολυπλοκότητα έλειπε. ένας φίλος στο Moreton-in-Marsh θυμάται ότι υπήρχε μόνο ένα αξιοπρεπές εστιατόριο στην περιοχή εκείνη την εποχή, το Marsh Goose (στη θέση του βρίσκεται τώρα ένα ιταλικό υποκατάστημα της ASK, αλλά υπάρχουν πολλές άλλες επιλογές για φαγητό). Πότε, λοιπόν, οι Cotswolds απέκτησαν τη σύγχρονη φυλή τους;
Το άνοιγμα του εξαιρετικά ακριβού καταστήματος Daylesford Organic Farm Shop της Carole Bamford το 2002 προανήγγειλε λιγότερο gentrification και πιο luxury chic. Την ίδια χρονιά, το Cowley Manor Hotel άνοιξε κοντά στο Cheltenham, εντυπωσιάζοντας τους κριτικούς με τη νέα του μάρκα funky στυλ. Fast forward στο 2015, όταν τα εγκαίνια της θεαματικά ειδυλλιακής φάρμας Soho επιβεβαίωσαν το Cotswolds ως την απόλυτη αγγλική παιδική χαρά.
Η περιοχή είχε προηγουμένως προσελκύσει αθόρυβα πολλές γνωστές προσωπικότητες όπως η Pam Ayres και η Jilly Cooper, αλλά τώρα διασημότητες φαινόταν να συρρέουν στα Cotswolds. ανάμεσά τους η Amanda Holden το 2012, οι Beckhams το 2016 και ο Simon Cowell το 2021. Τα ανερχόμενα καλοκαιρινά φεστιβάλ πρόσφεραν επίσης μια υγιή δόση hipness: Wilderness in Cornbury Park και The Big Feastival on Blur μπασίστας Alex James ξεκίνησαν και τα δύο το 2011.
Αλλά όλα αυτά έχουν βλάψει τους Cotswolds; Κυριαρχείται πολύ από μάζες τουριστών και εμπορίου εκεί; Αυτό εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το πού ταξιδεύετε. Είναι σαν να υπάρχουν παράλληλα σύμπαντα στο Cotswolds. Αποφύγετε τις παγίδες του Stow-on-the-Wold, του Burford, του Bibury και του Bourton-on-the-Water (όπου οι κάτοικοι έγιναν πρωτοσέλιδο τον Μάιο του τρέχοντος έτους, όταν διαμαρτυρήθηκαν για τα πλήθη των τουριστών και το χάος στάθμευσης) και μπορεί κάλλιστα να βρείτε μερικά απίστευτα όμορφα αυτά, φτάνουν σε ερημικά χωριά, συχνά κρυμμένα σε μικροσκοπικά, δαιδαλώδη δρομάκια.
Η γειτόνισσα μου, η Elaine, τώρα στα 60 της, έζησε κοντά στο Chipping Norton όλη της τη ζωή και είχε σύγκρουση όταν τη ρώτησα για τον τουρισμό. Σχολίασε ότι αν και το χωριό μας ήταν ακόμα «όμορφο και ήσυχο», όπως ήταν για πολλές δεκαετίες, τα πράγματα ήταν διαφορετικά με την παμπ του χωριού. Πουλήθηκε και ανακαινίστηκε πριν από αρκετά χρόνια και τώρα είναι ένα κομψό και πολυτελές κατάλυμα όπως τόσα άλλα στην περιοχή. «Αυτό είναι μεγάλη ντροπή για την τοπική κοινωνία», είπε.
Η Sue Heady, πρώην υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων από το Λονδίνο που μετακόμισε στο Cotswolds πριν από 16 χρόνια, βλέπει θετικές πτυχές: «Ο τουρισμός πολυτελείας στο Cotswolds έχει βελτιώσει σημαντικά την ποιότητα των παμπ και των εστιατορίων. Επιπλέον, σε πολλά μέρη που ήταν κάπως θλιβερά, υπάρχει μια κοσμοπολίτικη, ζωντανή ατμόσφαιρα, αλλά υπάρχουν και σημαντικές αρνητικές πτυχές. «Η μεγαλύτερη αλλαγή», λέει, «είναι η έκρηξη στα ενοίκια για το Σαββατοκύριακο και τις διακοπές. Αυτό έχει καταστρέψει την κοινότητα σε πολλά χωριά. Ξαφνικά δεν έχεις πια κανέναν γείτονα, απλώς ένα ατελείωτο ρεύμα αγνώστων που περνά από εκεί».
Τις επίσημες αργίες ή τις σχολικές ημέρες, όποιος προσπαθεί να ταξιδέψει με το A361 νότια του Chipping Norton θα καταλήξει σχεδόν αναπόφευκτα σε μεγάλο κυκλοφοριακό κομφούζιο καθώς υπάρχουν πολλά αυτοκίνητα παρκαρισμένα στην άκρη του δρόμου. Από την έναρξη της τρίτης σεζόν του Amazon Primes Clarkson’s FarmΟι ουρές έξω από το κατάστημα της φάρμας Diddly Squat του Jeremy Clarkson έχουν γίνει θρύλος από την κόλαση. Ωστόσο, ορισμένοι κάτοικοι ανταποκρίνονται γενναιόδωρα.
Ο John Cull, πρωταθλητής της κοινότητας του Cotswolds, επεσήμανε ότι ενώ ο Farmer Clarkson δεν είναι ακριβώς η τελευταία οργή για πολλούς στην περιοχή, στην πραγματικότητα αιχμαλωτίζει το τοπικό πνεύμα “ενσωματώνοντας τοπικούς χαρακτήρες με έναν πολύ λαμπρό τρόπο: Kaleb , Gerald – αυτοί είναι πραγματικοί άνθρωποι του Cotswold που ασχολούνται με πραγματικά ζητήματα.” Αλλά για την αληθινή ταυτότητα του Cotswold, είπε ο Cull, υπάρχουν τόσα πολλά να απολαύσετε μακριά από τα hotspot των οποίων το Diddly Squat έχει γίνει αγαπημένο. «Αν είστε περίεργοι, εξερευνήστε και μιλήστε με ντόπιους. Θα πάρετε μια αίσθηση για την ψυχή των Cotswolds», πρόσθεσε.
Το αν το κοντινό Bourton-on-the-Water μπορεί να διατηρήσει την ψυχή του μένει να φανεί. Φήμες λένε ότι ο Clarkson θέλει να διευθύνει την παμπ Coach and Horses κοντά στο ήδη γεμάτο χωριό και απέναντι από το ζυθοποιείο του Hawkstone. Το κτίριο του 18ου αιώνα είναι σε κακή κατάσταση και ο Clarkson φέρεται να ενδιαφέρεται να επενδύσει – και να στηρίξει την τοπική γεωργία σερβίροντας τοπικά παραγόμενα τρόφιμα. Προφανώς το τοπικό συμβούλιο φοβάται ότι οι δρόμοι πρόσβασης δεν θα μπορέσουν να το αντιμετωπίσουν. Και διάολε, είναι το πάρκινγκ αρκετά μεγάλο για μια ασταμάτητη επίθεση οχημάτων;
Όποια και αν είναι τα επιχειρήματα και το αποτέλεσμα, οι τρέχουσες ανησυχίες φαίνονται απίστευτα μακριά από το ειδυλλιακό, γεμάτο πρόβατα παρελθόν των Cotswolds.