Αν στραβοκοίταζες λίγο, ο ασημένιος άντρας είχε στην πραγματικότητα λίγο τον Κερκ Ντάγκλας. Μιλήσαμε στο μπαρ στο Auld Hoose στο Kinghorn. Μου έδειξε ένα στιγμιότυπο από μια ταινία στην οποία έπαιζε το 1998, και το κουφ του ήταν τόσο τέλεια κομμένο τότε όσο και τώρα. «Μετά συνάντησα τον Τζέισον Κόνερι, ο οποίος μου είπε: «Μοιάζεις ακριβώς με τον Κερκ».
Αυτή η πινελιά αίγλης που έμοιαζε με διασημότητες φαινόταν απολύτως κατάλληλη. Βρισκόμουν στην ακτή του Φάιφ, που είναι ένα είδος σκωτσέζικης εκδοχής του Cinque Terre της Ιταλίας με τα παστέλ χρώματα για ψάρεμα, τις βραχώδεις ακτές, τις όμορφες παραλίες, τα αρχαία οχυρά και το εξαιρετικό φαγητό. μια όμορφη Ριβιέρα. Είναι ακριβώς το κατάλληλο μέρος για να συναντηθείτε με το τζετ σετ του Χόλιγουντ του παρελθόντος – ακόμα κι αν ο Kirk ήταν πιο πιθανό να πιει ένα κουτάκι McEwan’s Export παρά ένα ποτήρι Sciacchetrà.
Ακούγεται λίγο ψεύτικο όλο αυτό; Ομολογώ ότι ο καιρός στην Ανατολική Σκωτία δεν είναι πολύ μεσογειακός. Στην πραγματικότητα, την πρώτη μου μέρα στο παράκτιο μονοπάτι του Fife, είχα ήλιο, βροχή, ήλιο, βροχή, ήλιο, χαλάζι, ήλιο και έναν δυνατό βορειοανατολικό άνεμο που χτύπησε το χρώμα στα μάγουλά μου. Αλλά είχα και μέρες με γαλάζιο ουρανό, πολύ πολιτιστικό ενδιαφέρον και αρκετές ιταλικές εντυπώσεις.
Ένα από τα επίσημα Great Trails της Σκωτίας, το παράκτιο μονοπάτι Fife μήκους 186 χιλιομέτρων ακολουθεί την ποικίλη, κυρίως επίπεδη ακτογραμμή της περιοχής από το Kincardine έως το Newburgh στο Tay. Ξεκίνησα την επεξεργασμένη εκδοχή μου με τα highlights στο North Queensferry, κάτω από τις πανύψηλες δοκούς της γέφυρας Forth.
Όπως τα χωριά του Cinque Terre, οι πρώτοι οικισμοί κατά μήκος της ακτής του Fife συνδέονται με τρένα που περνούν πάνω από αυτήν την εντυπωσιακή γέφυρα του 19ου αιώνα. Είναι μία από τις τρεις πανύψηλες γέφυρες που συγκλίνουν στο North Queensferry – ένα αριστούργημα της μηχανικής. Το παλιό λιμάνι κροτώνει ήσυχα από κάτω, γιατί τα έχει δει όλα στο παρελθόν – οι ταξιδιώτες διέσχιζαν τη γέφυρα στο στενότερο σημείο του Forth Estuar για χιλιάδες χρόνια.
Το μονοπάτι με οδήγησε ανατολικά, κάτω από τα βράχια του φυσικού καταφυγίου Carlingnose Point, γύρω από τον κόλπο Dalgety, πέρα από τα ερείπια δίπλα στο νερό του St Bridget’s Kirk και συνεχίζοντας στο Aberdour. Ενώ το Cinque Terre έχει τους γενοβέζικους πύργους του, που χτίστηκαν τον 16ο αιώνα για να προστατεύονται από τις τουρκικές επιθέσεις, η ακτή Fife είναι διάσπαρτη με ευγενή κάστρα σε διάφορες καταστάσεις διατήρησης. Το κάστρο Aberdour, το οποίο χρονολογείται από το 1200, είναι ένα από τα παλαιότερα στη Σκωτία.
Εν μέρει εγκαταλελειμμένο, εν μέρει όχι, με υπέροχους περιφραγμένους κήπους, είναι ανοιχτό για το κοινό – αλλά δυστυχώς όταν πέρασα ήταν κλειστό για μεσημεριανό γεύμα. Πήρα τον υπαινιγμό και περπάτησα λίγο πιο πέρα στο Silver Sands, όπου το παραλιακό καφέ είχε μια βεράντα με φοίνικες σε γλάστρες. Έμοιαζε σαν ένα κατάλληλο μεσογειακό μέρος για να μείνεις – παρόλο που ήταν αργά την άνοιξη στη Σκωτία και έτρωγα το νόστιμο θαλασσινό μου σούρα σε κλειστό χώρο.
Η βόλτα της ημέρας μου τελείωσε στη μικρή πόλη Burntisland, όπου πήδηξα σε έναν κεντρικό δρόμο γεμάτο με ανεξάρτητα καταστήματα. Κοίταξα το One One Four, του οποίου τα παράθυρα ήταν γεμάτα ενδιαφέροντα κρασιά, ουίσκι και τζιν. Καταβρόχθισα τον πάγκο του τυριού στο παγωτατζίδικο Grain & Sustain. Και μου άρεσαν τα πάντα στο Bel & Etta, μια κομψή μπουτίκ όπου μπήκα για να δοκιμάσω την κρέμα χεριών τσουκνίδας και ερείκης, αλλά έφυγα φορώντας κιμονό. Τελείωσα το απόγευμα με μια μπάλα stracciatella στο παγωτατζίδικο της Novelli και πέρασα το βράδυ μου με τον Kirk στο Kinghorn.
Μέχρι στιγμής, όλα καλά, αλλά ακόμα δεν υπάρχει χωριό σε παστέλ χρώμα. Το θετικό είναι ότι η επόμενη μέρα ξημέρωσε έντονα μπλε. Καθώς ξεκίνησα, το κατάλευκο λιμάνι του Κίνγκχορν έλαμπε στον ήλιο και οι φώκιες απολάμβαναν τις ακτίνες κάτω από τα ερείπια από κόκκινο ψαμμίτη του Πύργου Seafield του 16ου αιώνα.
Σύντομα έφτασα στο Kirkcaldy, το οποίο είναι πολύ μεγάλο για να είναι χαριτωμένο όπως το Cinque Terre, αλλά εξακολουθεί να προσφέρει μια δόση κουλτούρας. Ο νεαρός Jack Vettriano – γεννημένος στο Fife αλλά ιταλικής καταγωγής – σπούδασε τους πίνακες στο Kirkcaldy Museum & Art Gallery και πολλά από τα πιο διάσημα έργα του αυτοδίδακτου καλλιτέχνη τοποθετούνται στις μεγάλες, θυελλώδεις παραλίες γύρω από το Lower Largo και το Leven, όπου μεγάλωσε.
Καθώς έμπαινα στο East Neuk – την ανατολική γωνία του Fife – η γοητεία του ψαρολίμανου γινόταν όλο και πιο εμφανής. Την επόμενη μιάμιση μέρα έκανα μια βόλτα μεταξύ εδώ και του Anstruther μέσω του Dysart, του Lower Largo (γενέτειρα του Alexander Selkirk, γνωστός και του Robinson Crusoe), του Elie, του St Monans και του Pittenweem, όλα διάσπαρτα με τεράστιες, μαγευτικές, άγριες παραλίες, συναρπαστικές βραχώδεις εξάρσεις και το περίεργο γήπεδο γκολφ (εξάλλου, αυτή ήταν η Σκωτία, όχι η Ιταλία).
Το Dysart ήταν μια ευχάριστη έκπληξη, προσβάσιμη μέσω ενός τούνελ. Στη δεκαετία του 1890, ο τοπικός βαρονέτος έχτισε έναν τοίχο γύρω από το κτήμα του για να εμποδίσει τους ανθρώπους να περιπλανώνται από την ακτή, έτσι μια σήραγγα κόπηκε στον βράχο για να επιτρέψει στα καρότσια να μεταφέρουν χαλίκι μεταξύ του λιμανιού και της παραλίας. Και τι όμορφο λιμάνι, με μια χούφτα παλιές εξοχικές κατοικίες ναυτικών που στριμώχνονται μαζί και ένα υπέροχο γεωργιανό λιμενικό σπίτι που τώρα στεγάζει ένα πολυσύχναστο καφέ – πήρα το τελευταίο τραπέζι – και ένα κέντρο επισκεπτών που λέει ιστορίες για την ακτή του Φάιφ.
Η Elie ήταν μια πιο αναμενόμενη απόλαυση. Αυτό το παραδοσιακό ψαροχώρι, που βρίσκεται πίσω από τους παρθένους βράχους του Kincraig Point, έχει κοσμήσει πολλές καρτ ποστάλ. Αν πιάσετε σωστά το φως, τα πέτρινα σπίτια και τα χαρούμενα βαμμένα εξοχικά κατά μήκος της ακτής αποκτούν μια σχεδόν λιγουριανή λάμψη. Και αν δεν μετακομιζόμουν κάπου καινούργιο κάθε βράδυ, πιθανότατα θα επέλεγα το Elie’s Ship Inn ως μέρος για να μείνω, που βλέπει δυτικά πάνω από το Golden Bay και είναι ιδανικό για ηλιοβασίλεμα.
Αλλά έκανα βόλτα. Πρώτα πάνω από το St Monans, όπου η τραχιά ακτογραμμή σχηματίστηκε από ηφαίστεια ηλικίας 300 εκατομμυρίων ετών και όπου μια παλιρροιακή λεκάνη αποκόπηκε από το βράχο. Στη συνέχεια, πάνω από το όμορφο Pittenweem, όπου έσκασα στο σοκολατοποιείο για να αγοράσω τρούφες γεμάτες ουίσκι για να με τροφοδοτήσουν για τα τελευταία μίλια.
Στο γοητευτικό Anstruther – ένα άλλο όμορφο λιμάνι – εγκαταστάθηκα με χαρά στο Spindrift Guest House, μια υπέροχη κατοικία πρώην καπεταναίων όπου οι ιδιοκτήτες Jenni και Mark δεν θα μπορούσαν να με καλωσορίσουν πιο θερμά. Το δωμάτιό μου στον επάνω όροφο στη σοφίτα έβλεπε τη θάλασσα, αν και το σαλόνι, με το πλήρως εξοπλισμένο self-service μπαρ του, ήταν ένα ακόμα πιο ωραίο μέρος για να καθίσετε. Όχι ότι κάθισα πολύ γιατί είχα μια κράτηση που δεν ήθελα να χάσω.
Η Ιταλία είναι γνωστή για το φαγητό της, αλλά το μικροσκοπικό κελάρι, που στεγάζεται σε ένα πρώην καπνιστήριο και βαρελοποιία σε έναν παράδρομο στο Anstruther, θα μπορούσε να συναγωνιστεί οποιαδήποτε τρατορία. Ο σεφ και ιδιοκτήτης Billy Boyter μεγάλωσε με θέα το λιμάνι στο γειτονικό Cellardyke. «Και το μεγαλύτερο μέρος του φαγητού προέρχεται από μια ακτίνα πέντε μιλίων», μου είπε ο διευθυντής Μάικλ Γουάτοκ καθώς με παρουσίαζε το μενού. Τα πιάτα κυμαίνονταν από καλκάνι Βόρειας Θάλασσας με κτηνοτροφικά θαλάσσια σπαράγγια μέχρι πρώιμες φράουλες Pittenweem, από βελούδινο-τραγανό ντόνατ Cullen skink μέχρι γλώσσα βοδιού Balcaskie, που μπορεί να είναι το καλύτερο πράγμα που έχω φάει ποτέ. Επτά μαθήματα. Ένα αστέρι Michelin. Ωχ, 130 £ ανά άτομο – αλλά, ω, ω, τόσο καλά.
Εάν η περιοχή μπορεί να εντυπωσιάσει με αυτόν τον τρόπο με φαγητό πρώτης κατηγορίας και όμορφα παράκτια τοπία, ίσως το Cinque Terre θα έπρεπε σύντομα να αυτοαποκαλείται «Ιταλική Πέντε Ακτή»;
Βασικός εξοπλισμός
Η Sarah Baxter ήταν καλεσμένη του LNER (London King’s Cross στο Εδιμβούργο από 49,80 £ μονή διαδρομή· lner.co.uk) και του Macs Adventure (0141 530 5452; macsadventure.com), το οποίο προσφέρει μια εξαήμερη περιήγηση στα σημαντικότερα σημεία του Fife Coast Path από 655 £ ανά άτομο, συμπεριλαμβανομένου του bed and breakfast, των χαρτών και της μεταφοράς αποσκευών. Το Ship Inn στο Elie προσφέρει δίκλινα δωμάτια με πρωινό από 120 £ ανά διανυκτέρευση (01333 330246; shipinn.scot). Το Cellar σερβίρει μεσημεριανό γεύμα και δείπνο από Τετάρτη έως Σάββατο (01333 310378; thecellaranstruther.co.uk).