Palaeophis colossaeusένα θαλάσσιο φίδι από το Κάτω Ηώκαινο, κυριάρχησε στους ωκεανούς πριν από εκατομμύρια χρόνια ως ένας από τους μεγαλύτερους του είδους του. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, εμφανίστηκαν και διαφοροποιήθηκαν πρώιμες μορφές πολλών σύγχρονων ζωικών ομάδων, συμπεριλαμβανομένων θηλαστικών, πτηνών και θαλάσσιων ειδών.
Σε μήκος που συναγωνίζεται αυτό ενός σχολικού λεωφορείου, αυτό το αρχαίο φίδι απεικονίζει το τεράστιο μέγεθος και την ποικιλομορφία που χαρακτήριζε τα προϊστορικά νεροφίδια σε μια εποχή σημαντικής εξελικτικής αλλαγής.
Ακαδημαϊκή έρευνα για το Palaeophis
Μερικά από αυτά που μάθαμε Palaeophis colossaeus προέρχεται από μια ερευνητική εργασία του 2018 των Jacob A. McCartney, Eric M. Roberts, Leif Tapanila και Maureen A. O’Leary.
Τα αποτελέσματά τους παρείχαν κρίσιμες γνώσεις για το μέγεθος, τον βιότοπο και τα αναπτυξιακά χαρακτηριστικά του νεροφιδιού, ρίχνοντας φως στην προσαρμογή του σε αρχαία θαλάσσια περιβάλλοντα και τη θέση του στην οικολογική ιστορία της περιοχής της Υπερσαχάριας.
Σύμφωνα με τις έρευνές τους, είναι ένα εξαφανισμένο γένος Παλαιοφής ήταν μέρος μιας ομάδας προϊστορικών θαλάσσιων φιδιών από το Ηώκαινο. Άλλα είδη αυτού του γένους είναι: Palaeophis maghrebianusβρέθηκαν στο Μαρόκο και Palaeophis virginianus, εντοπίστηκε στη Βόρεια Αμερική. Αν και αυτά τα είδη είχαν κοινά γενικά χαρακτηριστικά, είχαν μοναδικές προσαρμογές που αντικατοπτρίζουν την ποικιλομορφία εντός του γένους.
Palaeophis colossaeus Πιστεύεται ότι ήταν ένα από τα μεγαλύτερα είδη του γένους, που πιθανώς υπερέβαινε το μέγεθος του Μαροκινού συγγενή του. Παλαιοφής maghrebianus.
Χαρακτηρίζεται από τους στιβαρούς και φαρδιούς σπονδύλους του, Palaeophis colossaeus έχει σημαντικές σκελετικές διαφορές σε σύγκριση με άλλα είδη του γένους. Πιστεύεται ότι τα οστά ήταν ελαφρώς στενότερα και μακρύτερα.
Σύγχρονοι αντίστοιχοι: πύθωνες και ανακόντα
Όσον αφορά το μέγεθος και τον υδάτινο τρόπο ζωής, οι μεγάλοι θαλάσσιοι πύθωνες και τα ανακόντα μπορεί να είναι τα πιο κοντινά σύγχρονα ισοδύναμα του αρχαίου θαλάσσιου φιδιού.
Τα σημερινά φίδια – όπως ο δικτυωτός πύθωνας και το πράσινο ανακόντα – μοιράζονται χαρακτηριστικά όπως το σημαντικό μέγεθος και ο ημιυδρόβιος τρόπος ζωής Παλαιοφής Γένος. Τα ανακόντα, για παράδειγμα, είναι από τα βαρύτερα και μακρύτερα φίδια σήμερα και είναι καλά προσαρμοσμένα σε υδάτινα περιβάλλοντα.
Ωστόσο, αυτά τα σύγχρονα φίδια ανήκουν σε διαφορετικές οικογένειες και έχουν εξελιχθεί ανεξάρτητα, παρουσιάζοντας ευδιάκριτες διαφορές από τα αρχαία είδη.
Πού ζούσε το παλιό νερόφιδο;
Το εξαφανισμένο θαλάσσιο φίδι, που πιστεύεται ότι ζούσε στην περιοχή που σήμερα είναι γνωστή ως Βόρεια Αφρική, ζούσε στο Ηώκαινο, μια περίοδο μεταξύ περίπου 56 και 33,9 εκατομμυρίων ετών πριν.
Απολιθωμένα στοιχεία αυτού του γιγαντιαίου θαλάσσιου φιδιού έχουν βρεθεί σε περιοχές που ήταν μέρος της αρχαίας Θάλασσας της Τηθύος, που υπήρχε μεταξύ των αρχαίων υπερηπείρων Gondwana και Laurasia πριν από το άνοιγμα του Ινδικού και του Ατλαντικού Ωκεανού.
Κατά τη διάρκεια του Ηώκαινου, το κλίμα της Γης ήταν θερμότερο και η στάθμη της θάλασσας ήταν υψηλότερη, δημιουργώντας εκτεταμένα ρηχά θαλάσσια περιβάλλοντα ιδανικά για θαλάσσια ζωή, όπως Palaeophis colossaeus. Η Θάλασσα της Τηθύος θα παρείχε ένα πλούσιο και ποικιλόμορφο οικοσύστημα κατάλληλο για ένα μεγάλο, αρπακτικό θαλάσσιο φίδι.
Ωστόσο, συγκεκριμένες λεπτομέρειες σχετικά με τις ακριβείς προτιμήσεις ενδιαιτημάτων και τον τρόπο ζωής αυτού του γιγαντιαίου φιδιού είναι σε μεγάλο βαθμό εικασιακές, καθώς η κατανόησή μας βασίζεται αποκλειστικά στα ευρήματα απολιθωμάτων και στο γεωλογικό πλαίσιο αυτών των ευρημάτων.
Τι ύψος είχε ο Palaeophis Colossaeus;
Τα ευρήματα απολιθωμάτων υποδηλώνουν αυτό Palaeophis colossaeus ήταν το μεγαλύτερο φίδι που υπήρξε ποτέ στον ωκεανό, αλλά τα απολιθώματα ποικίλλουν σε μήκος. Σύμφωνα με την προαναφερθείσα έκθεση έρευνας, ορισμένα απολιθώματα δείχνουν ότι το φίδι έχει μήκος 40,4 πόδια (12,3 μέτρα), ενώ άλλα το μήκος του φιδιού είναι 26,6 πόδια (8,1 μέτρα).
Οι διαφορές στις εκτιμήσεις μήκους οφείλονται σε διαφορετικά μεγέθη δείγματος. Αυτό υποδηλώνει ότι το είδος διέφερε πολύ σε μήκος και βάρος.
Ένα όμως είναι σίγουρο: δεν θέλεις να γνωρίσεις κανέναν Παλαιοφής είδος ή το γιγάντιο χερσαίο αντίστοιχό του, Titanoboa cerrejonensis από το Παλαιόκαινο της Κολομβίας, στην άγρια φύση.
Οι ισχυροί Τιτανομπόα Πιστεύεται ότι είχε μήκος περίπου 13 μέτρα και ζύγιζε έως και 1.135 κιλά. Αυτές οι μετρήσεις, που προέρχονται από τους σπονδύλους τους, τους τοποθετούν ανάμεσα στα μεγαλύτερα φίδια που είναι γνωστά στην ιστορία.
Ρυθμίσεις οστών
Παλαιοφής Τα είδη χωρίζονται σε «πρωτόγονες» και «προχωρημένες» ομάδες. “Προοδευτικός” Παλαιοφής έχουν χαρακτηριστικά όπως ψηλές πτεράποδες (οστικές προεξοχές στους σπονδύλους) και μικρές προζυγάποδες (αρθρωτικές επιφάνειες των σπονδύλων), υποδεικνύοντας καλύτερες προσαρμογές στην κολύμβηση.
Palaeophis colossaeusΑνήκει όμως στην «πρωτόγονη» ομάδα γιατί λείπουν τέτοιες ειδικότητες. Οι φαρδιοί σπόνδυλοι του υποδηλώνουν ένα λιγότερο εξορθολογισμένο σώμα, αλλά ορισμένα χαρακτηριστικά υποδηλώνουν μια υδάτινη προσαρμογή. Οι ακριβείς κολυμβητικές ικανότητες και ο βιότοπος αυτού του είδους εξακολουθούν να μελετώνται.
Ο Palaeophis Colossaeus έφαγε φάλαινες;
Υπάρχουν πολλοί ισχυρισμοί για την τεράστια όρεξη του νεροφιδιού, ιδιαίτερα την τάση του να τρώει φάλαινες. Αυτή η υπόθεση βασίζεται σε πολλές πτυχές της ύπαρξής του και των διαφορετικών ειδών στο περιβάλλον του.
Ένας σημαντικός παράγοντας σε αυτόν τον ισχυρισμό είναι το εντυπωσιακό μέγεθός τους. Δεδομένου ότι είναι ένα από τα μεγαλύτερα γνωστά θαλάσσια φίδια, είναι σε θέση να κυνηγήσει ακόμη μεγαλύτερα θηράματα.
Στη συνέχεια, υπάρχει η βάση του σπιτιού. Κατά τη διάρκεια του Ηώκαινου, αυτό το φίδι μοιραζόταν το θαλάσσιο βιότοπό του με πρώιμες μορφές κητωδών, οι οποίες ήταν γενικά μικρότερες από τους σύγχρονους συγγενείς τους και ανήκαν σε διαφορετικά είδη.
Αυτά τα πρώιμα, μικρότερα είδη φαλαινών μπορεί να ήταν κατάλληλο θήραμα για ένα μεγάλο αρπακτικό Palaeophis colossaeus. Οι παραλληλισμοί με τα σύγχρονα μεγάλα θαλάσσια αρπακτικά υποστηρίζουν την υπόθεση ότι το υδρόβιο αρπακτικό μπορεί να έχει ενσωματώσει αυτά τα μικρότερα είδη κητωδών στη διατροφή του.
Για παράδειγμα, στους σύγχρονους ωκεανούς, τα μεγάλα αρπακτικά όπως οι μεγάλοι λευκοί καρχαρίες ή οι όρκες είναι γνωστό ότι θηρεύουν μικρότερα θαλάσσια θηλαστικά, συμπεριλαμβανομένων φώκιες ή ακόμη και μικρότερα είδη φαλαινών. Έτσι, εάν τα μεγαλύτερα θαλάσσια αρπακτικά στοχεύουν συχνά μεγάλα, πλούσια σε θρεπτικά συστατικά θηράματα που είναι μικρότερα από τα ίδια, αυτό είναι δυνατό Palaeophis colossaeus έκανε το ίδιο.
διατροφή
Τι γνωρίζουμε λοιπόν για τις διατροφικές συνήθειες αυτού του φιδιού;
Δυστυχώς τίποτα συγκεκριμένο. Η διατροφή του προϊστορικού γιγάντιου θαλάσσιου φιδιού είναι συναρπαστική επειδή δεν υπάρχουν απολιθώματα κρανίου που να αποκαλύπτουν το μέγεθος του στόματός του. Οι επιστήμονες φτάνουν στο βάθος αυτού του μυστηρίου εξετάζοντας τα κρανία συγγενών ειδών.
Μερικοί έχουν λιγότερο κινητά κρανία με επιμήκη οστά, υποδηλώνοντας ένα μεγάλο άνοιγμα για την κατανάλωση μεγάλων θηραμάτων. Άλλοι με πιο κινητικά κρανία θα μπορούσαν να τρώνε ακόμη μεγαλύτερες ποσότητες φαγητού.
Ωστόσο, η ποικιλομορφία αυτών των συγγενών ειδών καθιστά δύσκολο να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα σχετικά με τη διατροφή του θαλάσσιου φιδιού. Ανάλογα με το περιβάλλον, οι διατροφικές του συνήθειες μπορεί να κυμαίνονται από ψάρια και μικρούς κροκόδειλους έως χελώνες, θηλαστικά ή μικρές φάλαινες.
Το μέγεθος του φιδιού θα είχε αποτρέψει τους περισσότερους θηρευτές, αφήνοντας μόνο μεγάλους δυροσαύριους και καρχαρίες ως πιθανές απειλές.
Άλλα γιγάντια θαλάσσια φίδια
Palaeophis colossaeus είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της ποικιλομορφίας και της προσαρμοστικότητας των θαλάσσιων φιδιών. Εκτός από αυτόν τον γίγαντα, πολλά άλλα αρχαία και σύγχρονα είδη απεικονίζουν το εξελικτικό ταξίδι των θαλάσσιων ερπετών:
-
Θαλασσινό φίδι ελιάς (Aipysurus laevis): Το θαλάσσιο φίδι της ελιάς κατοικεί στους κοραλλιογενείς υφάλους του Ειρηνικού και του Ινδικού Ωκεανού και είναι γνωστό για τον μοναδικό λαδοπράσινο χρωματισμό του. Είναι προσαρμοσμένο σε περιβάλλοντα κοραλλιογενών υφάλων και κυνηγάει ψάρια και θαλάσσια ασπόνδυλα. Αν και γενικά δεν είναι επιθετικό, μπορεί να δείξει επιθετικότητα όταν ενοχλείται.
-
Γιγαντιαίο θαλάσσιο φίδι (Hydrophis spiralis): Ως το μεγαλύτερο σύγχρονο θαλάσσιο φίδι, μπορεί να φτάσει σε μήκος έως και 3 μέτρα. Αυτό το δηλητηριώδες είδος ζει στα ζεστά παράκτια νερά του Ινδο-Ειρηνικού και τρέφεται κυρίως με μικρά ψάρια, συμπεριλαμβανομένων των χελιών. Το εντυπωσιακό μέγεθος και το δηλητήριό του το καθιστούν κορυφαίο αρπακτικό στο φυσικό του περιβάλλον.
-
Ζωντανό θαλάσσιο krait (Laticauda colubrina): Το λουρωμένο θαλάσσιο krait χαρακτηρίζεται από τις ασπρόμαυρες ζώνες του και έχει έναν μοναδικό αμφίβιο τρόπο ζωής: ζει στη θάλασσα και γεννά αυγά στη στεριά. Αν και έχει ένα πολύ ισχυρό δηλητήριο, δεν είναι συνήθως επιθετικό προς τον άνθρωπο, εκτός εάν προκληθεί.
-
Palaeophis toliapicus: Αυτό το αρχαίο θαλάσσιο φίδι του Ηώκαινου είναι γνωστό από θαλάσσια κοιτάσματα. Ήταν ένα σημαντικό αρπακτικό στην εποχή του με προσαρμογές στην υδρόβια ζωή σε ζεστές θάλασσες.
-
Pterosphenus schucherti: Ανακαλύφθηκε στη Βόρεια Αμερική, αυτό το θαλάσσιο φίδι του Ηώκαινου ήταν καλά προσαρμοσμένο στη ζωή σε ζεστά, ρηχά θαλάσσια περιβάλλοντα. Pterosphenus schucherti Πιθανότατα κυνηγούσε μικρά ψάρια και υδρόβια ασπόνδυλα, χρησιμοποιώντας την ευκινησία και τη μυστικότητά του για το κυνήγι.
Αυτό το άρθρο ενημερώθηκε σε συνδυασμό με την τεχνολογία AI, στη συνέχεια ελέγχθηκε και επεξεργάστηκε από έναν επεξεργαστή HowStuffWorks.
Πρωτότυπο άρθρο: Γνωρίστε τον Palaeophis Colossaeus, το μεγαλύτερο θαλάσσιο φίδι όλων των εποχών
Πνευματικά δικαιώματα © 2024 HowStuffWorks, ένα τμήμα της InfoSpace Holdings, LLC, μια εταιρεία System1