Για πολλούς ανθρώπους, το πρωινό στο Wetherspoons κάθε μέρα μπορεί να ακούγεται σαν όνειρο. Είναι φθηνό, νόστιμο και συνοδεύεται από δωρεάν αναπλήρωση σε όλα τα ζεστά ροφήματα – τι άλλο θα θέλατε;
Επισκεπτόμασταν ένα διαφορετικό κάθε μέρα της εβδομάδας για να δούμε αν ήταν πραγματικά ο τέλειος τρόπος για να ξεκινήσουμε τη μέρα και να δούμε πώς διαφέρουν από το ένα στο άλλο.
Επιλέγαμε το ίδιο γεύμα κάθε μέρα, με μερικά πρόσθετα. Επιλέξαμε το «παραδοσιακό πρωινό»: τηγανητό αυγό, μπέικον, λουκάνικο, φασόλια φούρνου και δύο χασίς. Αυτό που ήταν αμφιλεγόμενο ήταν ότι το μπέικον ανταλλάχθηκε με επιπλέον λουκάνικο. Για να είμαστε δίκαιοι, αυτό δεν ήταν πρόβλημα σε καμία από τις τοποθεσίες. Ωστόσο, το να ζητήσω έναν σκληρό κρόκο για το αυγό μου φαινόταν μεγαλύτερο πρόβλημα.
Διαβάστε περισσότερα: Η μητέρα πεθαίνει τραγικά πέντε ημέρες μετά τη γέννηση της δεύτερης κόρης της
Και δεν αφορούσε μόνο το φαγητό, μάθαμε και μερικά πράγματα. Πρώτον, δεν περιμέναμε οι τιμές για το πρωινό μου να διαφέρουν από Wetherspoon σε Wetherspoon, ειδικά στην ίδια πόλη. Όπως ανέφερε η Daily Post, οι τιμές διέφεραν ανάλογα με την τοποθεσία της παμπ, με το ίδιο πρωινό στο υποκατάστημα της Canton στο Κάρντιφ να είναι η μισή τιμή από αυτό στο Cardiff Bay. Παράξενος.
Οι Ivor Davies
Για το πρώτο μου Wetherspoon πρωινό της εβδομάδας επισκεφτήκαμε τον Ivor Davies στο Cowbridge Road East στο Canton. Όταν διαβάσαμε το μενού, συγκλονιστήκαμε με τις τιμές των επιλογών πρωινού. Ένα παραδοσιακό πρωινό ήταν μόλις 3,14 λίρες και ένα επαναγεμιζόμενο τσάι 1,04 £, το οποίο ήταν το φθηνότερο της εβδομάδας. Ενώ το Canton ήταν γεμάτο από αγοραστές, η ίδια η παμπ ήταν γενικά ήσυχη, με λίγους άλλους πελάτες.
Το προσωπικό ήταν φιλικό και οι αλλαγές στο γεύμα μου ήταν κατά τα άλλα εύκολο να γίνουν. Το φαγητό μου έφτασε στην ώρα του και χρειάστηκαν μόνο 10 λεπτά για να φτάσω στο τραπέζι. Το πρώτο πράγμα που παρατηρήσαμε ήταν ο ελαφρύς τόνος του τοστ, ο οποίος για μένα ήταν ελάχιστα φρυγανισμένος. Τα χασ μπράουν ήταν τραγανά, κάτι που μας άρεσε πολύ, και το γεύμα ήρθε με μια καλή μερίδα φασόλια.
Δυστυχώς, παρόλο που ζητήσαμε να είναι σκληρός ο κρόκος, βγήκε ρευστός, δηλαδή δεν τον έφαγα. Το αυγό ήταν το μόνο μέρος του γεύματος που δεν φάγαμε καθώς το υπόλοιπο φαγητό ήταν εντάξει. Τα λουκάνικα ήταν το καλύτερο μέρος καθώς ήταν πικάντικα και γευστικά σε αντίθεση με τα άλλα πιάτα στο πιάτο.
Ο θυρωρός
Την Τρίτη επισκεφτήκαμε το The Gatekeeper στο κέντρο της πόλης στην οδό Westgate. Είχε πάλι ησυχία και ένα ή δύο εστιατόρια ήταν διάσπαρτα τριγύρω. Όταν επισκέφτηκα τη Δευτέρα, ξέραμε ότι έπρεπε να παραγγείλουμε στο μπαρ, οπότε επέλεξα ένα σημείο σχετικά κοντά στο μπαρ και τη μηχανή ζεστών ροφημάτων. Αυτή ήταν η λάθος απόφαση γιατί το τραπέζι μου ήταν επίσης κοντά στις τουαλέτες, κάτι που αποδείχτηκε λάθος και στα μισά του πρωινού μου ένας κύριος χρησιμοποίησε την τουαλέτα χωρίς να κλείσει την πόρτα, κάτι που χάλασε λίγο την εμπειρία μου χωρίς να φταίει η ίδια η Pub.
Παραγγείλαμε ξανά το παραδοσιακό πρωινό, ελπίζοντας ότι αυτή τη φορά θα μου σερβίρουν ένα αυγό με σκληρό κρόκο. Και προς χαρά μου, ήμουν! Spoiler alert: Αυτό ήταν το μοναδικό της εβδομάδας. Το παραδοσιακό πρωινό ήταν 5,75 £ και το ξαναγεμιζόμενο τσάι μου ήταν 1,56 £, πιο ακριβό από τον Ivor Davies. Το πρωινό επέστρεψε στο τραπέζι γρήγορα και το φαγητό ήταν ζεστό.
Παρατηρήσαμε ότι τα λουκάνικα φάνηκαν μεγαλύτερα αυτή τη φορά, αλλά είχαν την ίδια γεύση με τη Δευτέρα. Η μερίδα των φασολιών ήταν μικρότερη σε αυτό το πρωινό, αλλά εξακολουθούσα να πιστεύω ότι ήταν αρκετό.
Ο Πρίγκιπας της Ουαλίας
Την τρίτη μέρα, φοβόμασταν ήδη το πρωινό μας, καθώς παρατηρήσαμε ότι νιώθαμε νωθροί όλη την ημέρα. Αρχίσαμε να αναρωτιόμαστε αν έπρεπε να αλλάξουμε τις διατροφικές μου επιλογές, αλλά όταν κοιτάξαμε το μενού συνειδητοποιήσαμε ότι ενώ φαινόταν ότι υπήρχαν πολλές επιλογές, όλες περιείχαν λίγο πολύ τα ίδια συστατικά που είχα ήδη φάει. Έτσι αποφάσισα να παραγγείλω το παραδοσιακό πρωινό για τρίτη συνεχόμενη φορά.
Ο Πρίγκιπας της Ουαλίας ήταν το πιο πολυσύχναστο από τα πέντε τραπέζια που επισκεφτήκαμε αυτήν την εβδομάδα, αλλά υπήρχαν ακόμα πολλά δωρεάν τραπέζια. Άκουσα έναν άντρα να λέει: “Είναι περίεργο να βρίσκομαι σε Wetherspoon τόσο νωρίς.” Το προσωπικό ήταν και πάλι φιλικό και η εξυπηρέτηση ήταν γρήγορη. Το παραδοσιακό πρωινό και το τσάι κοστίζουν το ίδιο με το The Gatekeeper με 5,75 £ και 1,56 £. Για άλλη μια φορά το αυγό μου ήταν ρευστό και το τοστ ήταν βασικά μόνο ψωμί, οπότε άφησα και τα δύο στο πιάτο μου. Τα χασ μπράουν ήταν ότι καλύτερο είχαμε μέχρι τώρα, πολύ τραγανό και ήταν το αγαπημένο μου πιάτο στο πιάτο μου εκείνο το πρωί.
Το Great Western
Την προτελευταία μέρα της εβδομάδας μου στο Wetherspoon, φάγαμε στο The Great Western, που είναι (απλώς) πιο κοντά στον κεντρικό σταθμό του Κάρντιφ. Εξαιτίας αυτού, περιμέναμε να είναι πιο πολυσύχναστο από ό,τι ήταν, αλλά όπως και οι άλλοι, μόνο λίγοι άλλοι άνθρωποι ήρθαν μαζί μου για πρωινό. Η κυρία που με εξυπηρέτησε ήταν πολύ φιλική και ήταν το πρώτο και μοναδικό μέλος του προσωπικού που είχε μια συνομιλία μαζί μου. Εξήγησε μάλιστα ότι είχε γράψει ένα σημείωμα στο προσωπικό της κουζίνας ζητώντας τους να σκληρύνουν τους κρόκους, αλλά έδειχναν να το αγνόησαν.
Δυστυχώς, το The Great Western ήταν το λιγότερο αγαπημένο μου μέρος της εβδομάδας. Η παρουσίαση του φαγητού ήταν χαοτική και έμοιαζε σαν πεταμένο μαζί. Τα φασόλια ήταν μουσκεμένα και τα φασόλια είχαν γεύση και έμοιαζαν σαν να είχαν ξαναζεσταθεί. Ακούσαμε έναν άλλο πελάτη να ρωτά, χωρίς περαιτέρω πλαίσιο, ότι είναι «τακτικός», που σημαίνει ότι πρέπει να απολαμβάνει την εμπειρία του εκεί σε τακτική βάση.
Όρος Στιούαρτ
Την Παρασκευή φτάσαμε στο Mount Stuart για το πέμπτο και τελευταίο πρωινό Wetherspoon της εβδομάδας. Στην καρδιά του Κόλπου του Κάρντιφ, η τοποθεσία ήταν σίγουρα η πιο όμορφη και είχε την πιο εκπληκτική θέα.
Ήμασταν λίγο σοκαρισμένοι που η τιμή για το παραδοσιακό πρωινό ήταν διπλάσια από την τιμή που χρεώσαμε στον πρώτο χώρο, το Ivor Davies. Στο Mount Stuart, ένα παραδοσιακό πρωινό κόστιζε 6,31 £ και ένα τσάι που ξαναγεμίζει 1,56 £. Για το παραδοσιακό πρωινό μου, παραγγείλαμε μια πλευρά λευκού τοστ με μαρμελάδα. Ενώ το φαγητό είχε την ίδια γεύση με τα άλλα, φαινόταν να είναι πολύ καλύτερα προετοιμασμένο και επομένως πιο ευχάριστο. Τα λουκάνικα και τα λουκάνικα φαινόταν ότι είχαν μαγειρευτεί περισσότερο και είχαν πολύ καλύτερη γεύση από τα άλλα οκτώ που είχα ήδη φάει εκείνη την εβδομάδα.
Η παραγγελία του τοστ λουλουδιών ως πλάι μου θύμισε τη γεύση του τοστ, καθώς είχε πολύ καλύτερη γεύση από τις άλλες φέτες που είχαμε φάει. Συνολικά, το The Mount Stuart ήταν το αγαπημένο μου της εβδομάδας.
Το να τρώτε ένα πρωινό Wetherspoon κάθε μέρα για μια εβδομάδα αποδείχθηκε ότι δεν ήταν αυτό που είχατε φανταστεί. Και αυτό είναι το δεύτερο πράγμα που μάθαμε. Περιμέναμε να περιμένουμε ένα ζεστό πρωινό κάθε πρωί, αλλά στην πραγματικότητα γρήγορα το φοβηθήκαμε. Το αγαπημένο μας εστιατόριο της εβδομάδας ήταν σίγουρα το Mount Stuart, τόσο για τοποθεσία όσο και για φαγητό, ενώ το λιγότερο αγαπημένο μας ήταν το Great Western. Το προσωπικό στο Great Western ήταν πολύ φιλικό, αλλά αυτό δεν αναπλήρωσε το φαγητό.
Μερικές πτυχές του πρωινού ήταν ευχάριστες, ειδικά όταν ήταν σωστά προετοιμασμένοι, όπως τα λουκάνικα και τα χασ μπράουν, αλλά ποτέ δεν αισθανθήκαμε πραγματικά χορτάτοι αφού φάγαμε ουσιαστικά κενές θερμίδες. Το να τρώτε πέντε πλήρη μαγειρεμένα πρωινά σε μια εβδομάδα δεν είναι ποτέ καλή ιδέα και δεν θα βιαζόμαστε να φάμε ένα πρωινό Wetherspoon. Και την επόμενη φορά σίγουρα δεν θα παραγγείλουμε ούτε τηγανητό αυγό.
Λάβετε τις τελευταίες ειδήσεις για το What’s On απευθείας στα εισερχόμενά σας Εγγραφείτε εδώ στο ενημερωτικό μας δελτίο.
Σου αρέσει αυτή η ιστορία; Εγγραφείτε στο ενημερωτικό μας δελτίο Explore Yorkshire Εδώ παρουσιάζουμε τα καλύτερα μέρη και προορισμούς στο Γιορκσάιρ καθώς και επιλεγμένες προσφορές και διαγωνισμούς. Συνδεθείτε εδώ.