Ως μέρος μιας νέας σειράς σε όλες τις εκδόσεις μας στη Νότια Δυτική, εξετάζουμε μερικά από τα βασικά ζητήματα που επηρεάζουν τον αθλητισμό σε περιφερειακό, εθνικό και ακόμη και παγκόσμιο επίπεδο.
Θέλουμε τη γνώμη σας, αυτό είναι το νόημα αυτής της σειράς: απόψεις. Παρακαλώ αφήστε τις σκέψεις σας στις σελίδες μας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ή στείλτε τις με email στο tim.herbert@newsquest.co.uk
Για να ξεκινήσουμε τα πράγματα, ρίχνουμε μια ματιά στο πώς η ανάπτυξη των γυναικών στο ποδόσφαιρο ως παίκτριες, προπονήτριες, ειδικοί, οπαδοί και πολλά άλλα έχει πυροδοτήσει μια νέα σειρά συζητήσεων.
Επιστροφή στην αρχική ερώτηση: Γιατί το ποδόσφαιρο είναι ένα τόσο λαμπρό παιχνίδι, το παγκόσμιο παιχνίδι; Κατά τη γνώμη μου είναι επειδή το ποδόσφαιρο είναι το απόλυτο παιχνίδι απόψεων και αυτό είναι που το κάνει τόσο ξεχωριστό.
Ο πρώτος ορισμός που βρήκα στο διαδίκτυο για τη λέξη “άποψη” είναι: “μια γνώμη ή μια κρίση για κάτι που δεν βασίζεται απαραίτητα σε γεγονότα ή γνώσεις.
Ως λάτρεις του ποδοσφαίρου, όλοι έχουμε απόψεις για τους καλύτερους παίκτες στον κόσμο και τους καλύτερους παίκτες στις ομάδες που ακολουθούμε, και είναι εντάξει αυτές οι απόψεις να αλλάζουν με την πάροδο του χρόνου.
Για παράδειγμα, είμαι ήσυχος οπαδός της Γουέστ Χαμ, ήσυχος με την έννοια ότι απλώς παρακολουθώ τα αποτελέσματά τους και τα παρακολουθώ λίγο στην τηλεόραση. Οι ζωντανές επιδιορθώσεις ποδοσφαίρου μου προέρχονται από το Home Park, το St James Park, το Plainmoor, το Huish Park και τα λασπωμένα γήπεδα/παρθένα Astro Arenas στα νοτιοδυτικά.
Όταν ο Ντέκλαν Ράις ξέσπασε στη σκηνή της Γουέστ Χαμ, διακήρυξα με χαρά τη γνώμη μου ότι ήταν υπερεκτιμημένος και δεν είχε το ταλέντο να φτάσει στην κορυφή.
Τώρα αυτή η άποψη έχει αλλάξει αθόρυβα για να υποδηλώσει ότι ο Declan Rice είναι αναμφισβήτητα ο βασικός παίκτης για τις ελπίδες της Αγγλίας να κερδίσει το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα αυτό το καλοκαίρι. Θα μπορούσε να είναι η πλατφόρμα για την ανάπτυξη του επιθετικού μας ταλέντου, όπως ακριβώς κάνει για την Άρσεναλ.
Η γνώμη μου έχει αλλάξει, δεν πειράζει, είναι απλώς μια άποψη και είμαι αρκετά σίγουρος ότι ο Declan Rice δεν θα χάσει τον ύπνο μου από τις προηγούμενες απόψεις μου για τα ποδοσφαιρικά του ταλέντα.
Από τη δημιουργία του παιχνιδιού τον 19ο αιώνα, οι άνθρωποι μοιράζονται τις απόψεις τους για το ποδόσφαιρο, αλλά η άνοδος των social media, η πρόσφατη πόλωση της κοινωνίας και η έκρηξη της γυναικείας συμμετοχής σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού έχουν αλλάξει τη φύση ορισμένων ποδοσφαιρικών απόψεων.
Περιστασιακά έχει γίνει άσχημο, πολιτικοποιημένο και δυσάρεστο.
Αλλά αυτό είναι το θέμα των απόψεων. Δεν χρειάζεται να συμφωνούμε με τις απόψεις των άλλων, έχουμε το δικαίωμα να στενοχωριόμαστε ή να προσβάλλουμε τις απόψεις των άλλων, αλλά πρέπει επίσης να αποδεχτούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να έχει διαφορετική γνώμη.
Η εναλλακτική είναι όλα λίγο βορειοκορεάτικα.
Ως πατέρας, είμαι πολύ τυχερός που έχω έναν έφηβο γιο που αγαπά το ποδόσφαιρο και μια 11χρονη κόρη που επίσης αγαπά το ποδόσφαιρο. Το εβδομαδιαίο οικογενειακό πρόγραμμα βασίζεται στα ταξίδια, τις προπονήσεις και τα ραντεβού του Σαββατοκύριακου (τα οποία αυτή τη στιγμή συνήθως αναβάλλονται).
Η εκπληκτική επιτυχία των Lionesses οδήγησε σίγουρα σε σημαντική ανάπτυξη στις γυναίκες και τα κορίτσια που παίζουν ποδόσφαιρο. Κάθε σχολείο κάθε είδους προσφέρει σε κορίτσια και αγόρια τις ίδιες ευκαιρίες για ποδόσφαιρο.
Ο γιος μου είχε την τύχη να παίξει σε μια επαγγελματική ακαδημία για πέντε χρόνια, ανταγωνιζόμενος και εναντίον μερικών πολύ ταλαντούχων αγοριών. Κατά τη διάρκεια μιας προπόνησης το περασμένο καλοκαίρι, όταν το Παγκόσμιο Κύπελλο Γυναικών ήταν σε πλήρη εξέλιξη, ένας πατέρας είπε: “Το γυναικείο ποδόσφαιρο είναι ανοησία, πολύ αργό, αυτά τα αγόρια εδώ θα κέρδιζαν τις περισσότερες από αυτές.”
Ήταν η γνώμη του.
Η αντίθετη γνώμη μου ένιωθε ότι ήταν ένα νωχελικό σχόλιο που δεν βασιζόταν σε γεγονότα ή σε οποιαδήποτε πραγματική ανάλυση του παιχνιδιού, αλλά μάλλον, η επιστροφή στον ορισμό της λέξης ήταν μια άποψη.δεν βασίζεται απαραίτητα σε γεγονότα ή γνώσεις».
Όταν παρακολούθησα τον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου Γυναικών, νόμιζα ότι η Ισπανία έπαιξε εντυπωσιακό ποδόσφαιρο, ο μέσος Αϊτάνα Μπονμάτι είναι υπέροχο ταλέντο και οι λέαινες έκαναν εξαιρετική δουλειά την ημέρα για να παραμείνουν στο παιχνίδι, απέναντι σε μια ανώτερη ομάδα από τεχνική άποψη.
Ναι, κατά τη γνώμη μου το γυναικείο παιχνίδι παίζεται με διαφορετικό ρυθμό, αλλά ως θέαμα δεν είναι λιγότερο διασκεδαστικό.
Η Κίρα Γουόλς έχει το ταλέντο στη μεσαία γραμμή να ελέγχει ένα παιχνίδι από το μηχανοστάσιο, όπως ακριβώς κάνει ο Ντέκλαν Ράις με τους άνδρες. Η Λία Γουίλιαμσον κέρδισε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα ως κεντρικός αμυντικός που μετά βίας κατάφερε ένα τάκλιν. Δεν χρειαζόταν τάκλιν γιατί η θέση της και η κατανόηση του παιχνιδιού ήταν τόσο εξαιρετική, λίγο σαν τον Τζον Στόουνς για τη Μάντσεστερ Σίτι και την Αγγλία.
Εκτός από την αύξηση του αριθμού των παικτών, τα τελευταία χρόνια παρατηρείται και η εμφάνιση γυναικών διαιτητών, προπονητών, φιλάθλων, σχολιαστών και ειδικών.
Αυτοί στην ομάδα σχολιαστών και εμπειρογνωμόνων έχουν πυροδοτήσει μια εντελώς νέα συζήτηση. Βήμα μπροστά Joey Barton, Lucy Ward και X (Twitter για τους περισσότερους από εμάς).
Ο Μπάρτον μετατρέπει τα αμφιλεγόμενα σχόλια σε επιχείρηση. Κατά τη γνώμη μου, είναι ένας κλασικός έμπορος οικισμών. Παραπονιέται γυναίκες ειδήμονες και σχολιαστές, περιγράφοντας τη συμμετοχή τους στη μετάδοση στο ανδρικό ποδόσφαιρο ως «συμβολισμό» και μέρος μιας «ατζέντας αφύπνισης» και μετά κάθεται πίσω για να απολαύσει την αντίδραση στα σχόλιά του.
Πολλές από αυτές τις γυναίκες ειδικές έχουν παίξει ποδόσφαιρο στο υψηλότερο επίπεδο, και ακόμα κι αν δεν έχουν παίξει ποδόσφαιρο σε κανένα επίπεδο, από πότε έπρεπε να είσαι στην ορχήστρα για να εκτιμήσεις τη μουσική;
Κάποιοι θα υποστηρίξουν ότι μια γυναίκα που «παίζει ποδόσφαιρο στο υψηλότερο επίπεδο» δεν είναι το ίδιο με έναν άντρα. Εντάξει, αυτή είναι η γνώμη σου.
Κατά τη γνώμη μου, μπορείς να παίξεις μόνο στα καλύτερά σου, και συμφωνώ, για παράδειγμα, με τον Tim Henman να εκφράζει την άποψή του ότι η Serena Williams είναι μια εξαιρετική τενίστρια.
Ο Χένμαν ήταν κορυφαίος τενίστας και παρόλο που η τροπαιοθήκη του δεν συγκρίνεται με αυτή της Σερένα, εξακολουθεί να του επιτρέπεται να έχει άποψη για τα ταλέντα της.
Ποια είναι λοιπόν η Lucy Ward;
Πρώην ποδοσφαιριστής με τη Λιντς Γιουνάιτεντ και τη Ντόνκαστερ Μπελς, η Ουάρντα είναι τώρα τακτική ειδήμονας στο TNT Sports, το Sky Sports, το BBC και άλλα, και συχνά ενεργεί ως συν-σχολιαστής του ανδρικού ποδοσφαίρου, καθιστώντας την πρωταρχικό στόχο για τις μπάρτονες στο διαδίκτυο .
Εάν βρίσκεστε στο X (Twitter), απλώς ρίξτε μια ματιά στις δημοφιλείς αναρτήσεις την επόμενη φορά που ο Ward θα μεταδώσει ζωντανό σχόλιο. Είναι σίγουρο ότι θα υπάρξουν χιλιάδες σχόλια και μιμίδια που θα κοροϊδεύουν την πείρα της.
Είναι αυτές οι απόψεις ή οι άνθρωποι απλώς πηδούν στο κύμα για ένα φτηνό γέλιο;
Όλοι έχουν δικαίωμα γνώμης, αλλά σε αυτήν την περίπτωση, αν είστε κάποιος που του αρέσει να ασκεί κριτική στον Ward στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αφιερώστε λίγο χρόνο για να κάνετε δύο ερωτήσεις: Πώς θα ένιωθε η Lucy Ward , αν διάβαζε αυτά τα σχόλια και πώς θα έκανε κάποιος άλλη αίσθηση; Τι θα έκανε ένας επίδοξος παρουσιαστής αν διάβαζε αυτά τα σχόλια;
Κατά τη γνώμη μου, η απάντηση σε αυτές τις ερωτήσεις είναι ότι ο Ward θα ένιωθε απίστευτα αναστατωμένος, πληγωμένος και αποθαρρυμένος, και οι επίδοξοι ραδιοτηλεοπτικοί φορείς θα αμφισβητούσαν σοβαρά την αξία μιας καριέρας που θα μπορούσε να ήταν στόχος ζωής.
Η Ward εκπαιδεύτηκε ως ραδιοτηλεοπτικός φορέας και εργάστηκε σκληρά για να κερδίσει τη θέση της στο πλαίσιο σχολίων. Ίσως, απλώς ίσως, η Ward να είναι πραγματικά καλή στη δουλειά της, καλύτερη από άλλες που φιλοδοξούν για έναν παρόμοιο ρόλο.
Ίσως δεν είναι άλλοθι ή μια ξυπνημένη ατζέντα, ίσως η Ουάρντα απλώς αγαπά το ποδόσφαιρο και εκφράζει τη γνώμη της για ένα παιχνίδι με τρόπο ευδιάκριτο και συναρπαστικό.
Δεν συμφωνώ με όλες τις απόψεις τους για ένα συγκεκριμένο παιχνίδι, αλλά ο Ward και όλοι οι άλλοι ειδικοί (άνδρες και γυναίκες) δεν μας ζητούν να συμφωνήσουμε, πληρώνονται για να δώσουν γνώμη. Όλοι έχουμε διαφορετικές απόψεις για ένα παιχνίδι ή έναν παίκτη, και αυτές μπορεί να αλλάξουν με την πάροδο του χρόνου. Γι’ αυτό αγαπάμε το ποδόσφαιρο.
Και ίσως, απλώς ίσως, να διαφωνείτε εντελώς με τη γνώμη μου για τον Ward, τις γυναίκες ειδικές και τις γυναίκες παίκτριες. Δεν πειράζει, είναι η γνώμη σου.
Εκεί που οι ενήλικες έχουν κάποια ευθύνη για τη γνώμη τους είναι η επιρροή που μπορεί να έχει στην επόμενη γενιά. Εάν η γνώμη σας για έναν παίκτη, έναν προπονητή ή έναν ειδικό απομακρύνει ένα νεαρό άτομο (αγόρι ή κορίτσι) από το παιχνίδι, ίσως είναι καιρός να το κρατήσετε για τον εαυτό σας.
Αφήστε τα σχόλιά σας στις σελίδες μας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ή στείλτε τα με email στο tim.herbert@newsquest.co.uk
Επόμενο στη λίστα μας: Ρωτάμε, είναι ο μηχανοκίνητος αθλητισμός της Formula 1 το πιο βαρετό άθλημα στον κόσμο;