Η επίτευξη καθαρών μηδενικών εκπομπών μέχρι τα μέσα του αιώνα θεωρείται ευρέως ως η καλύτερη ελπίδα της ανθρωπότητας για να αποτρέψει την άνοδο της θερμοκρασίας της επιφάνειας της Γης (ήδη 1,2°C πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα) πολύ πάνω από 1, 5°C – πιθανώς να φτάσει σε ένα σημείο όπου θα μπορούσε να υπάρξει εκτεταμένη κοινωνική κατάρρευση.
Ωστόσο, τουλάχιστον ένας εξέχων επιστήμονας του κλίματος διαφωνεί.
Ο Τζέιμς Χάνσεν του Πανεπιστημίου Κολούμπια στις ΗΠΑ δημοσίευσε μια εργασία με συναδέλφους τον Νοέμβριο, υποστηρίζοντας ότι οι θερμοκρασίες θα αυξηθούν περαιτέρω και ταχύτερα από τις προβλέψεις της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC). Κατά τη γνώμη του, ο στόχος 1,5°C είναι νεκρός.
Ισχυρίζεται επίσης ότι το καθαρό μηδέν δεν είναι πλέον αρκετό για να αποτρέψει τη θέρμανση άνω των 2°C. Για να επαναφέρει υπό έλεγχο την άνοδο της θερμοκρασίας της Γης, ο Hansen υποστηρίζει την επιταχυνόμενη σταδιακή κατάργηση των ορυκτών καυσίμων, τη μεγαλύτερη συνεργασία μεταξύ των μεγάλων ρυπαίνων για την κάλυψη των αναγκών των αναπτυσσόμενων χωρών και, αμφιλεγόμενα, την παρέμβαση στην «ισορροπία ακτινοβολίας» της Γης (η διαφορά μεταξύ εισερχόμενο και εξερχόμενο φως). και θερμότητα) για να ψύξει την επιφάνεια του πλανήτη.
Οι δύο πρώτες συνταγές πιθανότατα θα λάβουν ευρεία υποστήριξη. Αλλά η υποστήριξη του Hansen για τη συνειδητή μείωση της ποσότητας του ηλιακού φωτός που φτάνει στην επιφάνεια της Γης έφερε στο φως μια ιδέα που κάνει πολλούς να νιώθουν άβολα.
Ο Μάικλ Μαν του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια στις ΗΠΑ και ένας άλλος γίγαντας της επιστήμης του κλίματος μίλησε για πολλούς όταν απέρριψε τη διαχείριση της ηλιακής ακτινοβολίας ως «δυνητικά πολύ επικίνδυνη» και μια «απελπισμένη ενέργεια» με κίνητρο το «πλάθος ότι θα οδηγούσε σε «μεγάλο -Θα έρθει η θέρμανση της κλίμακας». «να είναι σημαντικά μεγαλύτερο από το έργο μοντέλου τρέχουσας γενιάς».
Οι θέσεις τους είναι ασυμβίβαστες. Ποιος λοιπόν έχει δίκιο – ο Χάνσεν ή ο Μαν;
Ισορροπία ακτινοβολίας της Γης
Πρώτον, μια εξήγηση.
Υπάρχουν μόνο δύο τρόποι για τη μείωση της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Το ένα είναι να αυξηθεί η ποσότητα της θερμότητας που ακτινοβολείται από την επιφάνεια της Γης και να διαφύγει στο διάστημα. Το άλλο είναι να αυξηθεί η ποσότητα του ηλιακού φωτός που αντανακλάται πίσω στο διάστημα προτού χτυπήσει κάτι -είτε είναι ένα σωματίδιο στην ατμόσφαιρα είτε κάτι στην επιφάνεια της Γης- και μετατραπεί σε θερμότητα.
Υπάρχουν πολλοί τρόποι να κάνετε και τα δύο. Οτιδήποτε μειώνει την ποσότητα των αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα επιτρέπει περισσότερη θερμότητα να διαφύγει στο διάστημα (π.χ. αντικαθιστώντας τα ορυκτά καύσιμα με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τρώγοντας λιγότερο κρέας και καλλιεργώντας λιγότερη γη). Οτιδήποτε κάνει τον πλανήτη πιο φωτεινό θα αντανακλά περισσότερο ηλιακό φως στο διάστημα (π.χ. παγώνοντας ξανά την Αρκτική, κάνοντας τα σύννεφα πιο λευκά ή εισάγοντας περισσότερα ανακλαστικά σωματίδια στην ατμόσφαιρα).
Ωστόσο, η βασική διαφορά μεταξύ των δύο όσον αφορά τον αντίκτυπό τους στην υπερθέρμανση του πλανήτη είναι ο χρόνος απόκρισής τους. Δηλαδή, ο χρόνος που χρειάζεται για να γίνει αισθητή μια αλλαγή στους παράγοντες που επιτρέπουν τη διαφυγή περισσότερης θερμότητας ή την ανάκλαση του ηλιακού φωτός ως αλλαγή στη θερμοκρασία της επιφάνειας της Γης.
Οι παρεμβάσεις για την επιτάχυνση της απώλειας θερμότητας από την επιφάνεια της Γης αναγκάζουν τον πλανήτη να ψύχεται αργά, για δεκαετίες ή περισσότερο. Εάν επέμβετε για να αυξήσετε την ποσότητα του ηλιακού φωτός που η Γη αντανακλά πίσω στο διάστημα, ο πλανήτης ψύχεται λίγο πολύ αμέσως.
Η ουσία της διαμάχης μεταξύ Mann και Hansen είναι εάν η μείωση των αερίων του θερμοκηπίου μέσω ενός συνδυασμού μείωσης νέων εκπομπών και μόνιμης εξάλειψης των προηγούμενων εκπομπών από την ατμόσφαιρα είναι τώρα επαρκής για να αποτρέψει την άνοδο της θερμοκρασίας σε επίπεδα που θα υπονόμευαν το οικονομικό και οικονομικό κλίμα που απειλείται η κοινωνική σταθερότητα .
Ο άνθρωπος λέει ότι είναι. Ο Χάνσεν λέει ότι ενώ αυτά τα πράγματα είναι ακόμα σημαντικά, δεν είναι πλέον αρκετά και πρέπει επίσης να κάνουμε τη Γη πιο αντανακλαστική.
Πότε θα τελειώσει η υπερθέρμανση;
Ο Mann συμφωνεί με την ορθοδοξία της IPCC όταν λέει ότι οι εκπομπές που φτάνουν στο καθαρό μηδέν θα προκαλέσουν, μέσα σε μια ή δύο δεκαετίες, η θερμοκρασία της επιφάνειας της Γης να σταθεροποιηθεί στο επίπεδο που είχε επιτευχθεί.
Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει σημαντική αύξηση της θερμοκρασίας στον αγωγό λόγω προηγούμενων εκπομπών. Όλη η μελλοντική υπερθέρμανση θα προέλθει από μελλοντικές εκπομπές. Αυτή είναι η βάση για την παγκόσμια πολιτική επιταγή να φτάσει το καθαρό μηδέν.
Στη νέα του εργασία, ο Hansen υποστηρίζει ότι εάν οι συγκεντρώσεις των ατμοσφαιρικών αερίων του θερμοκηπίου παραμείνουν κοντά στα σημερινά τους επίπεδα, οι επιφανειακές θερμοκρασίες θα σταθεροποιηθούν μεταξύ 8°C και 10°C πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα μετά από αρκετές εκατοντάδες χρόνια.
Από αυτό, τουλάχιστον 2 °C θα αυξηθούν μέχρι τα μέσα του αιώνα, και πιθανώς άλλοι 3 °C σε έναν αιώνα. Μια αύξηση της θερμοκρασίας αυτού του μεγέθους θα ήταν καταστροφική για τη ζωή στη Γη. Ο Χάνσεν προσθέτει ότι για να αποφευχθεί ένα τέτοιο αποτέλεσμα, απαιτείται πλέον λάμψη της Γης για να σταματήσει η θέρμανση στον αγωγό από προηγούμενες εκπομπές.
Ταυτόχρονα, πρέπει επίσης να εξαλείψουμε σε μεγάλο βαθμό τις εκπομπές, ώστε αυτό το πρόβλημα να μην εμφανίζεται πλέον στο μέλλον.
Κάνει ακόμα μεγαλύτερη ζέστη…
Είμαστε επιστήμονες που μελετάμε τη σκοπιμότητα και την αποτελεσματικότητα των εναλλακτικών απαντήσεων στην κλιματική αλλαγή, λαμβάνοντας υπόψη τόσο την τεχνική όσο και την πολιτική πραγματικότητα που απαιτούνται για να επιτραπεί η αλλαγή στην κλίμακα και την ταχύτητα που απαιτείται.
Δεν βρίσκουμε πειστική τη διάψευση των ισχυρισμών του Hansen από τον Mann. Το σημαντικό είναι ότι ο Mann δεν ασχολείται άμεσα με την ανάλυση των νέων δεδομένων από τον Hansen τα τελευταία 65 εκατομμύρια χρόνια.
Ο Hansen εξηγεί πώς τα μοντέλα που χρησιμοποιήθηκαν από τους επιστήμονες της IPCC για την αξιολόγηση μελλοντικών κλιματικών σεναρίων έχουν υποτιμήσει σημαντικά την επίδραση της θέρμανσης των αυξημένων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, την επίδραση ψύξης των αερολυμάτων και τον χρόνο που θα χρειαστεί για να ανταποκριθεί το κλίμα σε αυτές τις αλλαγές.
Εκτός από τα αέρια του θερμοκηπίου, η ανθρωπότητα εκπέμπει και αερολύματα. Αυτά είναι μικροσκοπικά σωματίδια που αποτελούνται από μια ποικιλία χημικών ουσιών. Μερικά από αυτά, όπως το διοξείδιο του θείου που απελευθερώνεται κατά την καύση άνθρακα και πετρελαίου, αντισταθμίζουν τη θέρμανση που προκαλείται από τα αέρια του θερμοκηπίου αντανακλώντας το ηλιακό φως πίσω στο διάστημα.
Άλλα, όπως η αιθάλη, έχουν το αντίθετο αποτέλεσμα και συμβάλλουν στη θέρμανση. Τα ψυκτικά αερολύματα κυριαρχούν με μεγάλη διαφορά.
Ο Hansen προβλέπει ότι η μειωμένη ρύπανση από αεροζόλ από τη ναυτιλία θα οδηγήσει σε θέρμανση έως και 0,5°C περισσότερο τους επόμενους μήνες από ό,τι προέβλεπαν τα μοντέλα της IPCC. Ως αποτέλεσμα, η υπερθέρμανση του πλανήτη θα ανέλθει κοντά στους 2°C ήδη από το επόμενο έτος, αν και στη συνέχεια είναι πιθανό να μειωθεί ελαφρά καθώς υποχωρεί το τρέχον Ελ Νίνιο.
Το επιχείρημα του Χάνσεν στηρίζεται στην πεποίθησή του ότι το κλίμα είναι πιο ευαίσθητο στα αέρια του θερμοκηπίου από ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως. Η IPCC εκτιμά ότι ο διπλασιασμός του ατμοσφαιρικού CO2 θα αυξήσει τη θερμοκρασία της Γης κατά 3°C. Ο Hansen υπολογίζει μια θερμοκρασία 4,8°C.
Αυτό, και ο πολύ μεγαλύτερος χρόνος απόκρισης του κλίματος που υπολογίζει ο Hansen από την ιστορική καταγραφή, θα έχει σημαντικό αντίκτυπο στις προβλέψεις του κλιματικού μοντέλου.
ώρα για σκέψη
Οι διαφορές μεταξύ Mann και Hansen είναι σημαντικές για την παγκόσμια αντίδραση στην κλιματική αλλαγή.
Ο Mann λέει ότι είναι αρκετό να επιτραπεί στις εκπομπές να φτάσουν το καθαρό μηδέν μέχρι τα μέσα του αιώνα, ενώ ο Hansen ισχυρίζεται ότι αυτό από μόνο του θα ήταν καταστροφικό και ότι πρέπει να γίνουν περαιτέρω βήματα τώρα για να λαμπρύνει τον πλανήτη.
Ο φωτισμός της Γης θα μπορούσε επίσης να αντιστρέψει τη μείωση της ανακλαστικότητας που έχει ήδη προκληθεί από την κλιματική αλλαγή. Τα δεδομένα υποδηλώνουν ότι η Γη σκοτείνιασε κατά περίπου 0,5 Watt ανά τετραγωνικό μέτρο μεταξύ 1998 και 2017, κυρίως λόγω της απώλειας πάγου.
Δεδομένου του τι διακυβεύεται, ελπίζουμε ότι ο Mann και ο Hansen θα επιλύσουν γρήγορα αυτές τις διαφορές για να βοηθήσουν το κοινό και τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής να κατανοήσουν τι χρειάζεται για να μειωθεί η πιθανότητα επικείμενης μαζικής και εκτεταμένης καταστροφής του οικοσυστήματος και να ελαχιστοποιηθεί ο καταστροφικός αντίκτυπός τους στην ανθρωπότητα.
Ενώ ο 1,5°C μπορεί να είναι νεκρός, μπορεί να υπάρχει ακόμα χρόνος για να αποφευχθούν αστοχίες του συστήματος κλιμάκωσης. Όχι όμως αν συνεχίσουμε να διαφωνούμε για τη φύση και την έκταση των κινδύνων.
Δεν έχετε τον χρόνο να διαβάσετε όσα θα θέλατε για την κλιματική αλλαγή;
Αντίθετα, λάβετε μια εβδομαδιαία συλλογή στα εισερχόμενά σας. Κάθε Τετάρτη, ο περιβαλλοντικός συντάκτης του The Conversation γράφει το Imagine, ένα σύντομο email που πηγαίνει λίγο πιο βαθιά σε ένα μόνο θέμα για το κλίμα. Εγγραφείτε στους 20.000+ αναγνώστες που έχουν εγγραφεί μέχρι στιγμής.
Αυτό το άρθρο αναδημοσιεύεται από το The Conversation με άδεια Creative Commons. Διαβάστε το αρχικό άρθρο.
Οι συγγραφείς δεν εργάζονται, δεν συμβουλεύουν, δεν κατέχουν μετοχές ή δεν λαμβάνουν χρηματοδότηση από οποιαδήποτε εταιρεία ή οργανισμό που θα επωφεληθεί από αυτό το άρθρο και δεν έχουν αποκαλύψει σχετικές σχέσεις πέρα από την ακαδημαϊκή τους απασχόληση.