Σε ένα παιχνίδι όπου ο τίτλος είναι κυριολεκτικά στα ίσια, η Τρίτη στο Tottenham Hotspur θα μπορούσε να είναι ένα από εκείνα τα παιχνίδια όπου η κερκίδα είναι πιο ενδιαφέρουσα από το γήπεδο. Η ζήτηση για εισιτήρια για το γήπεδο ήταν τεράστια όλη τη σεζόν, όχι όμως αυτή τη σεζόν. Υπάρχουν πολλές διαθέσιμες θέσεις στην επίσημη ανταλλαγή ιστοσελίδων. Πολλοί οπαδοί ξεκάθαρα δεν θέλουν να μπορούν να υποστηρίξουν την ομάδα τους για να βοηθήσουν την Άρσεναλ – και κυρίως να βοηθήσουν την Άρσεναλ να κάνει κάτι ιστορικό.
Η γνώμη πολλών οπαδών των Spurs – όπως εκφράστηκε Ο ανεξάρτητος από τον παίχτη Aaron Sutton – είναι «δεν μπορούμε να είμαστε ο λόγος που κερδίζουν το πρωτάθλημα». Σε αυτό μπορεί να καταλήξει. Με τη Μάντσεστερ Σίτι και την Άρσεναλ να παίζουν αμφότερες εντός έδρας παιχνίδια με δυνατότητα νίκης την Κυριακή, η Τρίτη φαίνεται ότι θα είναι η νικήτρια του πρωταθλήματος.
Οι οπαδοί των Spurs δεν μπορούν να ξεφύγουν από αυτήν την πραγματικότητα, ακόμα κι αν αισθάνονται πάντα ότι υποστηρίζουν τη δική τους ομάδα, ό,τι κι αν γίνει. Είναι μια δύσκολη κατάσταση που διασφαλίζει ότι θα είναι μια πολύ περίεργη βραδιά στο στάδιο της Τότεναμ.
Υπάρχει ένα ακόμη σημείο που αξίζει να τονιστεί, στο οποίο επέμειναν και οι δύο προπονητές που συμμετείχαν στο παιχνίδι. Αυτό δεν θα αλλάξει το κίνητρο των παικτών.
«Πρέπει να κερδίσουμε έναν αγώνα ποδοσφαίρου», είπε ο Ανζ Ποστέκογλου. Δεδομένης αυτής της τυπικά τσιμπημένης συμπεριφοράς, ο Πεπ Γκουαρδιόλα είχε προειδοποιήσει λογικά: «Μην κάνετε αυτή την ερώτηση στον Ανζ ή στους παίκτες… θα προσβληθούν».
Αυτό μπορεί να είναι αλήθεια, αλλά δεν σημαίνει ότι η περίεργη ατμόσφαιρα δεν θα τους επηρεάσει. Αυτό μπορεί να συμβεί σε αυτές τις περιπτώσεις και μπορεί να λειτουργήσει και με τους δύο τρόπους. Μερικές φορές οι παίκτες είναι τόσο αποφασισμένοι να αποδείξουν κάτι που καταλήγουν να παρατείνουν τον εαυτό τους. Την τελευταία μέρα της σεζόν 1998/99, οι Σπερς το έκαναν για την Άρσεναλ όταν προηγήθηκαν εναντίον της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, μόνο για να επιστρέψει η ομάδα του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον ως συνήθως.
Το πρόβλημα είναι ότι υπάρχει ήδη ένα πιθανό αστείο για την κατάκτηση του πρωταθλήματος της Άρσεναλ στους Σπερς για τρίτη φορά μετά το 1971 και το 2004 – όχι ότι κάποιος στην ομάδα του Μίκελ Αρτέτα επιδίδεται σε τέτοιες δηλώσεις. Δεν θέλουν να δελεάσουν τη μοίρα.
Με τόσα πολλά συγκεχυμένα συναισθήματα γύρω από αυτό το παιχνίδι, είναι φυσικό να υπογραμμίσουμε τη βεβαιότητα των αριθμών και των ρεκόρ.
Ένα από αυτά είναι ένα στατιστικό που έχει βγει πολύ στη Σίτι. Αυτό είναι το θλιβερό ρεκόρ τους σε αυτό το γήπεδο, μετά από μισή δεκαετία ύπαρξής του. Η Σίτι έχει χάσει και τα τέσσερα παιχνίδια πρωταθλήματος εδώ, με το πρώτο της παιχνίδι – μια ήττα 1-0 στα προημιτελικά του Champions League 2018/19 – να δίνει τον τόνο. Φυσικά, με τέτοια νούμερα θα γίνεται λόγος για αρνητικά συναισθήματα και χλευασμό.
Κάποια από αυτά είναι πολύ πιο απλά, γι’ αυτό δεν χρειάζεται να είναι τόσο περίπλοκα για αυτήν την ομάδα της πόλης. Κάθε μία από αυτές τις νίκες βασίστηκε σε μια συγκεκριμένη τακτική προσέγγιση. Θα μπορούσατε να το ονομάσετε ακόμη και τα αγωνιστικά σχέδια του Ζοζέ Μουρίνιο, γεγονός που καθιστά ακόμη πιο κατάλληλο το γεγονός ότι ήταν υπεύθυνος για τις μισές από αυτές τις νίκες στο πρωτάθλημα. Αυτό σημαίνει να κάθεσαι βαθιά, να απογοητεύεσαι και να κοντράρεις με ταχύτητα.
Αυτό υπογραμμίζει ήδη ένα πρόβλημα που αφορά αυτό το παιχνίδι, το οποίο προοιωνιζόταν ήδη από τη νίκη της Σίτι στον τέταρτο γύρο του Κυπέλλου Αγγλίας αυτή τη σεζόν.
Ο Ποστέκογλου έχει αντιταχθεί ριζικά ιδεολογικά σε αυτήν την προσέγγιση. Ενώ υπήρξε ένας τακτικός συμβιβασμός στο τελευταίο παιχνίδι των Spurs εναντίον της Arsenal, ουσιαστικά κατέληξε στη χρήση μόνο ενός αμυντικού χαφ. Δεν είναι καν ότι ο Pierre-Emile Hojbjerg τα πήγε τόσο καλά.
Το ευρύτερο σημείο είναι ότι είναι σχεδόν αδύνατο να γίνει μετάβαση από την ιδεολογία που ο Ποστέκογλου προσπάθησε να κατοχυρώσει αυτή τη σεζόν στο είδος του λεπτώς συντονισμένου αμυντικού σχεδίου παιχνιδιού που κέρδισε αυτό το παιχνίδι πριν. Δεν λειτουργεί τόσο εύκολα. Θα υπήρχαν πάρα πολλά κενά για να εκμεταλλευτεί η Σίτι. Η μόνη πραγματική προσέγγιση για τους Σπερς είναι να το κάνουν. Αυτό λειτούργησε ως επί το πλείστον στην ισοπαλία 3-3 με τη Σίτι τον Δεκέμβριο, αλλά η ομάδα του Γκουαρδιόλα ήταν σε πολύ διαφορετική κατάσταση.
Αυτό μας φέρνει στους άλλους, αντίθετους χαρακτήρες που νιώθουν ότι έχουν πολύ μεγαλύτερο βάρος. Η Σίτι έχει πλέον επτά σερί νίκες με μέσο όρο ακριβώς τέσσερα γκολ ανά παιχνίδι. Καμία από αυτές τις νίκες δεν ήταν με λιγότερα από δύο γκολ. Δύο από αυτά είχαν τρία γκολ διαφορά. Τρία από αυτά ήταν με τέσσερα γκολ διαφορά. Η Σίτι έχει πετύχει ένα γκολ πριν από το 18ο λεπτό σε έξι παιχνίδια.
Είναι μια φόρμα εντυπωσιακά παρόμοια με την περσινή σεζόν, και ο λόγος που θα μιλούσαμε για ένα ακόμη τρεμπλ αν η Ρεάλ Μαδρίτης δεν είχε καταφέρει με κάποιο τρόπο να μειώσει τα προημιτελικά του Champions League στη μέγιστη απόσταση.
Αντίθετα, η Σίτι μπορεί να πάρει δύο βαθμούς περισσότερους στο πρωτάθλημα από τους 89 της περασμένης σεζόν, που είναι 91. Αυτό θα μπορούσε να είναι συμβολικό, λαμβάνοντας υπόψη ότι οι 89 είναι το μέγιστο που μπορεί να πετύχει η Άρσεναλ και τι θα μπορούσε κάλλιστα να πετύχει. Η ομάδα του Μίκελ Αρτέτα θα μπορούσε να το κάνει, μόνο για να πάει η Σίτι ένα βήμα παραπέρα.
Γι’ αυτό ο Γκουαρδιόλα ρωτήθηκε πριν από το παιχνίδι αν ήταν “αποθαρρυντικό”, αν και φυσικά είπε ότι η Άρσεναλ ήταν ακριβώς εκεί και προκλητική. Η ομάδα του πρέπει ακόμα να το κάνει.
Ακριβώς όπως η δημοφιλής πεποίθηση είναι ότι ο πρωταθλητής θα έχει πάντα περισσότερα, η υπόθεση σε αυτό το παιχνίδι είναι ότι πράγματι θα κάνει αυτό που κάνει πάντα στα run-ins, παρά αυτό που κάνει πάντα στο στάδιο Tottenham Hotspur. Αυτό σημαίνει να κερδίζεις με τη μέγιστη συγκέντρωση. Η Σίτι μόλις βιομηχανοποίησε αυτή τη διαδικασία για να ταιριάζει με τη γενική προσέγγιση του συλλόγου υπό αυτήν την ιδιοκτησία.
Υπάρχει ένα άλλο σημαντικό στατιστικό σχετικά με αυτό. Σε κανονικά παιχνίδια – όταν ο τίτλος βρισκόταν στη γραμμή με μόλις επτά παιχνίδια πριν – η Σίτι του Γκουαρδιόλα έχασε μόλις δύο βαθμούς. Αυτό ήταν ένα ισόπαλο 2-2 στη Γουέστ Χαμ και είναι το μοναδικό τέτοιο παράδειγμα σε επτά νικηφόρα χρόνια. Αυτός είναι ο λόγος που ζητάει τόσο πολύ από τους Spurs να κάνουν κάτι εδώ, προτού καν μάθεις τη δική τους μορφή και το συναισθηματικό πλαίσιο αυτού του παιχνιδιού.
Αν το συνοψίσουμε σε αριθμούς, είναι πιθανό η Σίτι να τα βγάλει όλα αυτά από την εξίσωση. Άλλωστε αυτό ήταν «κανονικότητα».
Το ερώτημα είναι αν οι περίεργες συνθήκες είναι αρκετές για να διαστρεβλώσουν αυτή την κανονικότητα. Ο Γκουαρδιόλα, αφηγηματικά, το περιέγραψε ως νοκ άουτ.
«Ξέρουμε περί τίνος πρόκειται, είναι νοκ άουτ σαν δεύτερος προημιτελικός, δεν θα το πάρουμε πίσω. Νίκη ή χάσει – αντίο.
Αλλά και εδώ θα μπορούσε να υπάρξει ένα αποτέλεσμα που ταιριάζει σε όλους – κυρίως στους ραδιοτηλεοπτικούς φορείς και στους ουδέτερους. Αν οι Spurs δεν χάσουν αλλά τελειώσουν ισόπαλοι, αυτό σημαίνει ότι είναι η διαδικασία των πέναλτι στη διαφορά τερμάτων την τελευταία μέρα.
Έχουν συμβεί πιο περίεργα πράγματα. Η Τρίτη θα μπορούσε να το καταστήσει σαφές, κυρίως στις κερκίδες.