Κινέζοι επιστήμονες πειραματίζονται ξανά με μεταλλαγμένα στελέχη του κοροναϊού.
Τον περασμένο μήνα, μια ομάδα ιολόγων από το Πεκίνο κλωνοποίησαν και μετάλλαξαν έναν ιό τύπου Covid που βρέθηκε σε έναν παγκολίνο πριν από πολλά χρόνια και τον χρησιμοποίησαν για να μολύνουν «εξανθρωπισμένα» ποντίκια.
Και τα οκτώ ποντίκια που είχαν προσβληθεί από τον ιό GX_P2V πέθαναν, πυροδοτώντας δυσοίωνους τίτλους σε όλο τον κόσμο.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, στόχος της έρευνας είναι να προσδιοριστεί ο κίνδυνος που ενέχουν οι νέοι ιοί Covid για τον άνθρωπο και να παράσχει δεδομένα για την ανάπτυξη ενός καθολικού εμβολίου που μπορεί να προστατεύσει από όλους τους κοροναϊούς.
Δεδομένης της διαμάχης γύρω από την προέλευση του Covid-19, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι η μελέτη, η οποία δεν έχει ακόμη υποβληθεί σε αξιολόγηση από ομοτίμους, δεν έφερε καλό αποτέλεσμα.
Ο καθηγητής Francois Balloux, διευθυντής του Ινστιτούτου Γενετικής UCL, το περιέγραψε ως «εντελώς επιστημονικά άσκοπο».
“Δεν βλέπω τίποτα αόριστα ενδιαφέρον που θα μπορούσε να μάθει κανείς από τη βίαια μόλυνση μιας παράξενης φυλής εξανθρωπισμένων ποντικών με έναν τυχαίο ιό”, έγραψε στο X. “Αντίθετα, μπορούσα να δω πώς κάτι τέτοιο θα μπορούσε να πάει στραβά…”
Ωστόσο, παρά τη διαμάχη και τους πιθανούς κινδύνους, δεν είναι μόνο οι Κινέζοι επιστήμονες που μελετούν τα στελέχη του κοροναϊού για να τα κατανοήσουν καλύτερα.
Με τις χειρότερες μέρες της πανδημίας πίσω μας, υπάρχει μια έκρηξη στην έρευνα αφιερωμένη στη γενετική τροποποίηση παραλλαγών του Covid, στην κλωνοποίηση παθογόνων παραγόντων, στο κυνήγι ιών και πολλά άλλα.
Αν και μερικά από αυτά διαδραματίζονται στην Ανατολή, μεγάλο μέρος του έργου λαμβάνει χώρα στο Ηνωμένο Βασίλειο, με επικεφαλής μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα της ιολογίας, καθώς και στη Γερμανία, την Ελβετία, την Ιαπωνία και τις ΗΠΑ.
Οι εμπλεκόμενοι επιστήμονες επιμένουν ότι υπάρχουν πολλά να φοβηθούν και πολλά να κερδίσουν.
Λένε ότι τα πειράματα, που διεξάγονται σε ασφαλή εργαστήρια υψηλής ασφάλειας, είναι απαραίτητα για την καλύτερη κατανόηση του Sars-CoV-2 και της μεγαλύτερης οικογένειας κοροναϊών στην οποία ανήκει.
«Αντίστροφη γενετική»
Ένας οργανισμός που ονομάζεται Κοινοπραξία G2P2-UK ηγείται αυτής της έρευνας στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Χρηματοδοτούμενο από τον Βρετανό φορολογούμενο και διευθύνεται από το Imperial College του Λονδίνου, το ινστιτούτο ιδρύθηκε για να μελετήσει πώς οι τρέχουσες και οι αναδυόμενες παραλλαγές του Covid προσαρμόζονται στους ανθρώπους και πώς αποκτούν το πάνω χέρι σε έναν πληθυσμό.
Ο στόχος είναι επίσης να προσδιοριστεί ο ρόλος που διαδραματίζουν διαφορετικές μεταλλάξεις – τυχαίες αλλαγές στη γενετική αλληλουχία ενός ιού – στα χαρακτηριστικά μιας παραλλαγής όσον αφορά τη θνησιμότητα, τη μεταδοτικότητα και την ικανότητά της να αποφύγει την επαγόμενη από το εμβόλιο ανοσία.
«Για να κατανοήσουμε γιατί διαφορετικές παραλλαγές ανησυχίας συμπεριφέρονται διαφορετικά, πρέπει να προσδιορίσουμε ποιες μεταλλάξεις στο γονιδίωμα προσδίδουν αυτές τις ιδιότητες», δήλωσε η καθηγήτρια Wendy Barclay, επικεφαλής της κοινοπραξίας G2P2.
Αυτή η διαδικασία συνήθως ξεκινά με την εμφάνιση μιας νέας παραλλαγής Covid που έχει αποκτήσει έναν αριθμό μεταλλάξεων.
Αυτές οι μεταλλάξεις που δεν έχουν ακόμη παρατηρηθεί θα είναι το επίκεντρο των επόμενων πειραμάτων. Η γενετική τους κωδικοποίηση αφαιρείται από το στέλεχος Covid που μελετάται και εισάγεται είτε στον αρχικό ιό της Γουχάν που εμφανίστηκε στα τέλη του 2019 είτε μερικές φορές σε μια άλλη ανησυχητική παραλλαγή.
Αυτή η διαδικασία – που ονομάζεται “αντίστροφη γενετική” – αλλάζει τις πρωτεΐνες του ιού, οι οποίες είναι υπεύθυνες, για παράδειγμα, για την ικανότητά του να μολύνει και να πολλαπλασιάζεται στα ανθρώπινα ρινικά κύτταρα ή την ικανότητά του να αποφεύγει τα αντισώματα και άλλους ανθρώπινους αμυντικούς μηχανισμούς.
Αυτός ο τροποποιημένος ιός στη συνέχεια εκτίθεται σε ανθρώπινα κύτταρα που αναπτύσσονται στο εργαστήριο ή σε χάμστερ για να διαπιστωθεί εάν αυτές οι λειτουργίες είναι αυξημένες ή μειωμένες.
Με την επανειλημμένη «ανάμιξη και αντιστοίχιση» διαφορετικών μεταλλάξεων μέσω αυτών των πειραμάτων, οι επιστήμονες μπορούν να «περιορίσουν» ποιες μεταλλάξεις πυροδοτούν τις προβληματικές ιδιότητες της παραλλαγής, δήλωσε ο καθηγητής Stuart Neil, ιολόγος στο King’s College του Λονδίνου.
“Μπορείτε να το αναλύσετε σε μία μόνο σημειακή μετάλλαξη ή σε μια ομάδα μεταλλάξεων.”
Ο καθηγητής Wendy είπε ότι το έργο ήταν κρίσιμο για την απάντηση σε πολλά από τα άγνωστα ερωτήματα γύρω από τον SARS-CoV-2 κατά την οξεία φάση της πανδημίας.
«Για παράδειγμα, ο αρχικός ιός Covid αναπαράγεται λιγότερο αποτελεσματικά στα ανθρώπινα ρινικά κύτταρα στο εργαστήριο από το Omicron και τις υποπαραλλαγές του», είπε. “Γιατί αυτό; Ποια “μέρη” του ιού ευθύνονται για αυτήν την ιδιότητα;
«Μπορούμε τώρα να πούμε ότι αυτές οι διαφορές οφείλονται στην πρωτεΐνη ακίδας και στο μέλλον μπορούμε να αναζητήσουμε μεταλλάξεις που μπορεί να επηρεάσουν αυτήν την ιδιότητα και να ειδοποιήσουμε τις υγειονομικές αρχές εάν χρειαστεί».
Με την πρώτη ματιά, η εργασία φαίνεται να επιχειρεί μια γενετική περιοχή που ενισχύει τις ιδιότητες του Sars-CoV-2 – ένα χαρακτηριστικό της λεγόμενης έρευνας «κέρδους λειτουργίας».
Υπάρχει όμως μια κρίσιμη διαφορά: οι επιστήμονες της κοινοπραξίας δεν προσθέτουν στον ιό μεταλλάξεις που δεν έχει ήδη μάθει στη φύση.
«Περιορίζουμε τις μελέτες μας σε φυσικές μεταλλάξεις που υπάρχουν ήδη στον ανθρώπινο πληθυσμό. Δεν δίνουμε στον ιό μια λειτουργία που δεν είχε ήδη», δήλωσε ο καθηγητής Wendy.
Αυτό είναι διαφορετικό από τα πειράματα κέρδους-λειτουργίας, όπου, για παράδειγμα, τα χειρότερα χαρακτηριστικά δύο διαφορετικών ιών θα μπορούσαν να συνδυαστούν για να μάθουν τι κίνδυνο ενέχει αυτό το «χιμαιρικό» παθογόνο για τον άνθρωπο.
Αν και η κοινοπραξία G2P2-UK δεν διεξάγει τέτοια έρευνα υψηλού κινδύνου, όπως ούτε και οι Κινέζοι ιολόγοι στο Πεκίνο, φροντίζει να τηρεί τα πιο αυστηρά πρωτόκολλα ασφαλείας όταν διεξάγει τα δικά της πειράματα «μίξης και αντιστοίχισης».
Όλα τα έργα ξεκινούν με μια γραπτή αξιολόγηση κινδύνου, η οποία πρέπει να εγκριθεί από την Υγεία και την Ασφάλεια (HSE), τη ρυθμιστική αρχή ασφάλειας στο χώρο εργασίας του Ηνωμένου Βασιλείου. Εάν η έρευνα κριθεί πολύ επικίνδυνη, δεν θα χορηγηθεί άδεια.
Πειράματα με τον ιό Covid και τις παραλλαγές του πραγματοποιούνται τώρα σε ένα εργαστήριο «Επίπεδο συγκράτησης 3» – μια αεροστεγή και αεροστεγή εγκατάσταση που χρησιμοποιεί ειδικό σχεδιασμό ροής αέρα για την πρόληψη της διαφυγής επικίνδυνων παθογόνων.
Είναι ένα επίπεδο χαμηλότερο από το υψηλότερο επίπεδο εργαστηριακής βιοασφάλειας, το CL4, το οποίο αντιμετωπίζει τις πιο θανατηφόρες ασθένειες στον κόσμο, από τον Έμπολα μέχρι την ευλογιά.
Αυτές οι εγκαταστάσεις και το προσωπικό τους, το οποίο είναι ειδικά εκπαιδευμένο να λειτουργεί σε εργαστήριο CL3, επιθεωρείται από το HSE τουλάχιστον μία φορά το χρόνο – αν και μια έρευνα της Telegraph νωρίτερα φέτος διαπίστωσε ότι οι καταγεγραμμένες εργαστηριακές διαρροές και τα ατυχήματα στο Ηνωμένο Βασίλειο μειώθηκαν κατά 50 τοις εκατό αυξήθηκε από την εμφάνιση του Covid.
Οι οδηγίες ασφαλείας για εργαστηριακά πειράματα σχετικά με τον ιό Covid-19 – συμπεριλαμβανομένης της κοινής χρήσης μεταλλάξεων μεταξύ παραλλαγών – θεωρείται ότι βρίσκονται υπό αναθεώρηση από το HSE.
Οι κανονισμοί για τη δειγματοληψία, τις δοκιμές και την ανάλυση του Sars-CoV-2 εφαρμόστηκαν γρήγορα στην αρχή της πανδημίας, αλλά δεν ενημερώθηκαν ποτέ.
Η επιστημονική κατανόηση του «τι οδηγεί τον ιό» έχει βελτιωθεί δραματικά από το 2020, είπε ένας εμπειρογνώμονας που συμμετείχε στην ανασκόπηση, εγείροντας ερωτήματα σχετικά με το εάν τα εργαστηριακά πρωτόκολλα για το παθογόνο πρέπει να ενισχυθούν – ή να χαλαρώσουν.
Ένας εκπρόσωπος της HSE δήλωσε: “Καθώς η επιστημονική γνώση για τους κοροναϊούς έχει βελτιωθεί σημαντικά, θα θέλαμε να μάθουμε εάν περαιτέρω συμβουλές σχετικά με την αξιολόγηση κινδύνου για γενετικά τροποποιημένους κοροναϊούς θα ωφελούσαν την επιστημονική κοινότητα.” Αυτή η άσκηση οριοθέτησης είναι σε εξέλιξη.
Φυσικά, υπάρχουν πάντα κίνδυνοι σε αυτόν τον κλάδο – ειδικά όταν πρόκειται για το απρόβλεπτο των συνεχώς εξελισσόμενων ιών.
Ωστόσο, αξίζει τον κόπο η ανταμοιβή της επέκτασης της επιστημονικής μας κατανόησης και ως εκ τούτου της βελτίωσης της ετοιμότητας της ανθρωπότητας έναντι μελλοντικών βιολογικών απειλών, υποστηρίζει ο Δρ. Benjamin Neuman, ιολόγος στο Πανεπιστήμιο A&M του Τέξας.
«Η προετοιμασία απαιτεί ένα ορισμένο επίπεδο θάρρους, τόσο ατομικά για τον επιστήμονα όσο και συλλογικά για την κοινωνία», είπε. «Αλλά η ετοιμότητα σώζει ζωές».
Προστατέψτε τον εαυτό σας και την οικογένειά σας μαθαίνοντας περισσότερα Παγκόσμια ασφάλεια υγείας