Μετά από μια σεζόν στην οποία το τακτικό σύστημα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ συζητείται συνεχώς, ο Έρικ τεν Χαγκ δεν έχει την πολυτέλεια της επιλογής πριν από αυτό που θα μπορούσε να είναι το τελευταίο του παιχνίδι. Ο Ολλανδός τεχνικός θα πρέπει να προετοιμαστεί για το αουτσάιντερ ποδόσφαιρο στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας το Σάββατο με τη Μάντσεστερ Σίτι. Η ιδεολογία δεν ταιριάζει εδώ. Σχεδόν όλοι πρέπει να κάνουν συμβιβασμούς όταν αντιμετωπίζουν τον Πεπ Γκουαρδιόλα, αλλά διακυβεύονται περισσότερα εδώ.
Ίσως η μεγαλύτερη αβεβαιότητα για το παιχνίδι είναι το πόσο αουτσάιντερ είναι η Γιουνάιτεντ. Είναι δύσκολο να θυμηθείς έναν τελικό μεταξύ δύο μεγάλων συλλόγων όπου υπήρχε τόσο μεγάλη διαφορά. Είναι τέτοιο το χάσμα που η δυναμική αυτού του παιχνιδιού θυμίζει πολύ περισσότερο τον τελικό του 2014 ανάμεσα στην Άρσεναλ και τη Χαλ Σίτι από την τελευταία συνάντηση μεταξύ των δύο ομάδων του Μάντσεστερ πέρυσι.
Αυτή η αίσθηση ενισχύεται ακόμη περισσότερο από το γεγονός ότι και οι δύο ομάδες βρέθηκαν αμέσως πίσω στον τελικό. Αυτή είναι μόνο η δεύτερη φορά στην ιστορία που αυτό το ζεύγος συναντάται στη σειρά. Ωστόσο, το χάσμα έχει αυξηθεί από τότε. Η Σίτι συνέχισε να επεκτείνει την κυριαρχία της στο αγγλικό ποδόσφαιρο και στοχεύει επίσης στο πρώτο double-double της χώρας. Αυτό είναι ένα κατόρθωμα που δεν έχει καταφέρει ούτε ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον. Το πιο κοντινό που έφτασε σε διπλό ήταν το 1994 και το 1996, αν και με δύο δεύτερες θέσεις ενδιάμεσα. Ο Γκουαρδιόλα μπορεί να πάει πάνω και πέρα προσθέτοντας το Κύπελλο Αγγλίας στην Πρέμιερ Λιγκ αυτή τη σεζόν εκτός από το τρεμπλ της περασμένης σεζόν.
Είναι ήδη πρωτοφανής κυριαρχία και έχει εγείρει μεγαλύτερα ερωτηματικά για το αγγλικό παιχνίδι.
Αντίθετα, ο Τεν Χαγκ μετά βίας μπορεί να κρατήσει τη δουλειά του. Υπάρχει μια γενική αίσθηση ότι ο μόνος λόγος που δεν έχει συμβεί τίποτα είναι επειδή, πρώτον, η Γιουνάιτεντ έχει ακόμα αυτόν τον τελικό του κυπέλλου και δεύτερον, η αγορά προπονητών είναι μάλλον λεπτή. Το τελευταίο έχει αλλάξει δραματικά αυτή την εβδομάδα με διαθέσιμους τόσο τον Mauricio Pochettino όσο και τον Thomas Tuchel. Η διοίκηση της United εξακολουθεί να προτιμά τον Gareth Southgate και πλέον υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για τον Kieran McKenna, αλλά τέτοια ονόματα θα πυροδοτήσουν νέες συζητήσεις.
Έχουμε σχεδόν περάσει το σημείο όπου η κατάκτηση του Κυπέλλου Αγγλίας – και ομολογουμένως δύο τρόπαια σε δύο σεζόν – θα άλλαζε αυτή τη συζήτηση. Οι σεζόν της Premier League και του Champions League του Ten Hag ήταν πολύ χαοτικές. Αντίθετα, μοιάζει σχεδόν ότι αυτό το φινάλε θα μπορούσε να κάνει τα πράγματα χειρότερα.
Κατά τη διάρκεια του αγώνα θα συζητηθεί ότι η Σίτι θα μπορούσε εύκολα να επιφέρει μια ήττα στους ιστορικούς αντιπάλους της του ίδιου μεγέθους που προκάλεσε στη Γουότφορντ το 2019. Ήταν 6-0, και για αυτό το έλλειμμα μιλάμε. Αν αυτό ακούγεται τρελό, το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να δείτε τις πιθανότητες για αυτό το παιχνίδι. Είναι πραγματικά αξιοσημείωτο ότι η Γιουνάιτεντ ηττήθηκε με 5-1. Αυτό είναι αξιοσημείωτο για ένα ντέρμπι σε έναν τελικό μεταξύ δύο συλλόγων όπως αυτό.
Η οδυνηρή αλήθεια για τη Γιουνάιτεντ είναι ότι αν η Σίτι έχει διάθεση, θα μπορούσε να υποβάλει την ομάδα του Τεν Χαγκ σε απόλυτη ταπείνωση. Μπορεί να μην έχουμε δει ακόμα τον πάτο.
Είναι τόσο απλό η απόσταση μεταξύ των ομάδων είναι πολύ μεγάλη. Ακόμα κι αν το παιχνίδι πάει σχετικά κανονικά και οι δύο ομάδες παίξουν στο επίπεδό τους, θα ήταν μόνο μια άνετη νίκη για το Project Abu Dhabi.
Αυτό είναι σχεδόν τόσο κακό όσο και η ίδια η ταπείνωση, αν σκεφτεί κανείς ότι απλώς θεωρείται ρουτίνα. Αυτό είναι κάτι με το οποίο πρέπει να αντιμετωπίσει η INEOS καθώς αυτή τη στιγμή αξιολογεί κάθε πτυχή της Γιουνάιτεντ. Ενώ η νέα ιεραρχία είναι πολύ πιο ωμή με όσους βρίσκονται εντός του συλλόγου, η κωδικοποιημένη γλώσσα που χρησιμοποιούν πρόσωπα όπως ο Sir Dave Brailsford σε όσους βρίσκονται εκτός Old Trafford είναι ότι υπάρχουν «ευκαιρίες». Είδαν πολλούς τομείς όπου υπήρχε «σημαντικό περιθώριο βελτίωσης».
Ίσως το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ο χώρος μπροστά από την άμυνα, καθώς η Γιουνάιτεντ έχει επιτρέψει τόσα σουτ προς την εστία σε αντίπαλες ομάδες αυτή τη σεζόν. Γι’ αυτό αποτελέσματα όπως το 4-0 στην Κρίσταλ Πάλας ήταν τελικά αναπόφευκτα. Τι θα μπορούσαν να κάνουν εκεί ο Kevin De Bruyne ή ο Phil Foden;
Και όμως υπάρχει επίσης μια περίεργη ελπίδα σε αυτό για τη Γιουνάιτεντ.
Αν και οι μεγάλοι σύλλογοι κυριαρχούν στο σύγχρονο Κύπελλο Αγγλίας, η νοκ-άουτ μορφή του σημαίνει ότι εξαρτάται περισσότερο από την τύχη… από τη «μαγεία», ακόμα κι αν αυτό σημαίνει απίθανα πράγματα να συμβούν.
Η πορεία της Γιουνάιτεντ στον τελικό σημαδεύτηκε ήδη από αυτό. Ο προημιτελικός κόντρα στη Λίβερπουλ ήταν δομημένος με τον ίδιο τρόπο όπως αυτό το παιχνίδι, λες και η ομάδα του Γιούργκεν Κλοπ επρόκειτο απλώς να την καταστρέψει. Θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει ότι η Λίβερπουλ γενικά το έκανε ακριβώς αυτό, δεδομένου του τρόπου με τον οποίο δοκίμασε τη Γιουνάιτεντ. Ωστόσο, όπως μπορεί να συμβεί με τα μεμονωμένα νοκ άουτ παιχνίδια, δεν απέδωσε πραγματικά στον αγωνιστικό χώρο. Η Λίβερπουλ έχασε πάρα πολλές ευκαιρίες. Η Γιουνάιτεντ εκμεταλλεύτηκε τα δικά της και το δράμα της καθυστερημένης ισοφάρισης του Antony και του νικητή του Amad Diallo στην παράταση πρόσθεσε περισσότερη συγκίνηση σε αυτό το σερί. Ήταν το είδος του παιχνιδιού που ο κόσμος ανέφερε ως τον λόγο για τον οποίο υπάρχουν ονόματα στο κύπελλο – προτού η Σίτι απλώς κερδίσει τα περισσότερα από αυτά.
Ωστόσο, υπάρχει ακόμα κάποια αίσθηση της μοίρας. Ομολογουμένως, ο ημιτελικός κόντρα στην Κόβεντρι Σίτι ήταν μια φάρσα, αν και με τη σχεδόν συμβολική εμφάνιση ενός ήρωα του United FA Cup με τη μορφή του Mark Robins. Ήταν αυτός που έσωσε την πορεία του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον στο Κύπελλο το 1990 και τροφοδότησε όλη αυτή την εποχή. Ήταν αυτός που ο Τεν Χαγκς Γιουνάιτεντ έπρεπε να περάσει σχεδόν για να επιστρέψει στο Γουέμπλεϊ.
Μετά ακολουθεί η προετοιμασία για αυτόν τον τελικό. Υπήρξε ποτέ μια ιστορία που προορίζεται για μια ανατροπή στην ιστορία όπως αυτή του Marcus Rashford; Μόλις την Τρίτη έμεινε εκτός αποστολής για τουρνουά της Αγγλίας για πρώτη φορά στην καριέρα του, μετά από μια κακή σεζόν.
Κι όμως έχει ακόμα τη δυνατότητα για μια στιγμή. Τώρα έχει ακόμα περισσότερα κίνητρα. Ο Τεν Χαγκ θα μπορούσε να το χρησιμοποιήσει αυτό. Στη Γιουνάιτεντ γίνεται ήδη λόγος για τον Έρικ Καντονά το 1996 και τον Νόρμαν Γουάιτσαϊντ το 1985.
Η Σίτι δεν χρειάζεται να τα βάλει όλα αυτά. Μπορείτε απλά να υποδείξετε την απόδοση των τελευταίων εβδομάδων, τη φόρμα του Φόντεν.
Γι’ αυτό η απουσία του Χάρι Μαγκουάιρ είναι σημαντική γιατί θα ταίριαζε σε αυτό το είδος προσέγγισης. Η Γιουνάιτεντ πρέπει να καθίσει βαθιά. Θα τους έκανε καλό αν ο Casemiro αναβίωσε τη δική του φόρμα μπροστά από την πίσω γραμμή, έστω και για ένα βράδυ. Μετά θα προσπαθούσαν να απελευθερώσουν τον Αλεχάντρο Γκαρνάτσο και τον Ράσφορντ.
Λέει πολλά ότι αυτό ακριβώς είναι το αναμενόμενο: λίγη μαγεία, ποδόσφαιρο με αντεπιθέσεις, κύπελλο τύχη. Ωστόσο, είναι το φινάλε και κάποιοι θα θέλουν τον τελευταίο λόγο.