Μια μητέρα τριών παιδιών είπε πώς η Dame Deborah James έσωσε τη ζωή της από τον θανατηφόρο καρκίνο του εντέρου.
Η Lyndsey Ainscough, 40 ετών, από το Leigh στο Greater Manchester, διαγνώστηκε με σοβαρό καρκίνο σταδίου 3 μετά από συμπτώματα για αρκετούς μήνες.
Η προϊσταμένη της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης αναζήτησε βοήθεια μόνο αφού είδε την ακτιβίστρια Dame Deborah στην τηλεόραση τις εβδομάδες πριν από το θάνατό της στις 28 Ιουνίου 2022 – πριν από δύο χρόνια αυτήν την εβδομάδα.
Η κα Ainscough είπε στο πρακτορείο ειδήσεων PA ότι υπέφερε από συμπτώματα όπως αιμορραγία και κόπωση, αλλά πίστευε ότι έπασχε από σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου.
Είναι πλέον απαλλαγμένη από καρκίνο χάρη στην πειραματική ανοσοθεραπεία στο Christie NHS Foundation Trust στο Μάντσεστερ.
Η μητέρα της Dame Deborah, Heather, καλωσόρισε τα νέα και είπε ότι ήταν «τιμή να ακούω τον αντίκτυπο» του έργου της κόρης της «μέσα από υπέροχες ιστορίες όπως αυτή της Lyndsey».
Η κα Ainscough είπε στην PA: «Είχα αρκετά συμπτώματα κατά τη διάρκεια των περιορισμών για τον Covid και υπέφερα από αιμορραγία, απώλεια βάρους και κόπωση.
«Είχα δει ότι η Deborah James ήταν στις ειδήσεις και προσπαθούσε να μεταφέρει την ιστορία της εκεί έξω. Μια μέρα έκανε κλικ.
«Θυμάμαι ότι σιδέρωνα στην κουζίνα και εκείνη ήρθε στις ειδήσεις και μόλις ανέφερε κάτι που μου τράβηξε την προσοχή.
«Και γύρισα στον άντρα μου και είπα: «Αυτά είναι τα συμπτώματα που έχω, ίσως έχω καρκίνο του παχέος εντέρου».
«Απλώς το απέρριψε λέγοντας: «Μην είσαι ανόητος, είσαι πολύ νέος για να έχεις καρκίνο του παχέος εντέρου». Και από εκείνη τη στιγμή, στην πραγματικότητα αποφάσισα να κάνω check out.”
Ο γιατρός της κυρίας Ainscough την έστειλε αμέσως για κολονοσκόπηση τον Ιούνιο του 2022 για να εξετάσει το εσωτερικό του εντέρου της.
«Νόμιζα ότι πήγαινα επειδή είχα σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου ή κάτι τέτοιο, αφού πάντα είχα προβλήματα με το φούσκωμα», είπε.
«Πραγματικά δεν το σκέφτηκα τίποτα εκείνη τη στιγμή.
«Δεν το έκανα μεγάλη υπόθεση, ο άντρας μου ήταν στη δουλειά και δεν του ζήτησα να έρθει μαζί μου ή κάτι τέτοιο.
«Πίστευα πραγματικά ότι θα διαγνωστούσα με σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου.
«Η μητέρα μου με πήγε στο τσεκ απ και λίγο πολύ επιβεβαιώθηκε αμέσως ότι επρόκειτο για καρκίνο του παχέος εντέρου».
Η κα Ainscough, τότε 38, μιλούσε με τις νοσοκόμες στο δωμάτιο όταν ξαφνικά «επικράτησε μια τρομερή σιωπή».
Είπε: «Μπορούσα να δω κάτι στην οθόνη – φυσικά δεν ήξερα τι ήταν, αλλά ήξερα ότι ήταν κάτι.
«Δεν μου πέρασε ποτέ από το μυαλό ότι μπορεί να είναι καρκίνος.
“Ο υπολογιστής έκλεισε… και η νοσοκόμα γύρισε προς το μέρος μου και μου είπε: “Είδες τι ήταν στην οθόνη;” Είπα, “Ναι, τι είναι;” και είπε, “Δεν είμαστε σίγουροι, αλλά είναι πιθανότατα καρκίνος.”
«Ειλικρινά είναι πολύ δύσκολο να εξηγήσω τι συνέβη στη συνέχεια, αλλά ένιωσα ότι το κρεβάτι έκλεινε γύρω μου, ήταν ένα απόλυτο σοκ, ένα απόλυτο σοκ.
«Έπρεπε να της ζητήσω πολλές φορές να επαναλάβει αυτό που είπε… Σκέφτηκα, «Έχω καρκίνο, θα πεθάνω».
Η κυρία Ainscough πήγε σπίτι και είπε στον σύζυγό της Christian τα καταστροφικά νέα.
Το ζευγάρι αποφάσισε να το πει στο μεγαλύτερο παιδί του, τον Άλφι, τώρα 12 ετών, αλλά ένιωσε ότι τα άλλα παιδιά τους ο Πέρι, τώρα τεσσάρων, και ο Σπένσερ, τώρα οκτώ, ήταν πολύ μικρά για να καταλάβουν.
«Η ανησυχία ήταν τεράστια, ειδικά επειδή έχουμε τόσο μικρά παιδιά», είπε η κ. Ainscough.
«Για να είμαι δίκαιος, ο (Alfie) το αποδέχτηκε αρκετά καλά εκείνη την εποχή, αλλά αυτό ήταν ίσως ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα που έπρεπε να κάνω ποτέ.
«Και το να το πω στον μπαμπά μου ήταν επίσης ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα γιατί ο μπαμπάς μου δεν ήταν εκεί και ήταν εντελώς απροσδόκητο. Ήταν τρομερό πράγμα να του το πω».
Ακολούθησαν ακόμη πιο καταστροφικά νέα όταν οι γιατροί είπαν στην κα Ainscough ότι δεν θα μπορούσε να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση.
Ο όγκος των 5 εκατοστών εντοπίστηκε στην εξωτερική επένδυση του εντέρου και επομένως δεν μπορούσε να αφαιρεθεί. Έπρεπε να δημιουργηθεί μια στομία.
Ωστόσο, μετά από παραπομπή στο Christie Center τον Ιούλιο, οι γιατροί της έδωσαν ελπίδα ότι θα ήταν επιλέξιμη για κλινική δοκιμή ανοσοθεραπείας.
«Ήταν άστοχο, θα το έπαιρνα 100%», είπε η κ. Ainscough.
Μπήκε στη δοκιμή τον Σεπτέμβριο του 2022 και υποβλήθηκε επίσης σε χημειοθεραπεία και ακτινοθεραπεία, η οποία είχε ως αποτέλεσμα συμπτώματα όπως απώλεια όρεξης και υπερβολική κόπωση.
«Ήταν απίστευτα δύσκολο, ειδικά την περίοδο των Χριστουγέννων, που είναι και η αγαπημένη μου εποχή του χρόνου, και ήταν τα γενέθλια του γιου μου», είπε.
Ωστόσο, υπήρχαν και καλά νέα.
Οι σαρώσεις τον Ιανουάριο του περασμένου έτους έδειξαν ότι η κα Ainscough ήταν εντελώς απαλλαγμένη από καρκίνο – η ανοσοθεραπεία σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία και ακτινοθεραπεία είχε εξαλείψει την ασθένεια.
«Ένιωσα σαν να μου δόθηκε μια δεύτερη ευκαιρία», είπε η κ. Ainscough.
«Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι είχε εξαφανιστεί. Σκέφτηκα ότι ίσως είπαν ότι είχε συρρικνωθεί και μετά ήταν έτοιμοι για χειρουργική επέμβαση, αλλά είχε φύγει τελείως.
«Ένα θαύμα.
«Όταν λένε ότι υπάρχει πιθανότητα συνολικής απάντησης, ποτέ δεν πιστεύεις ότι θα συμβεί αυτό… όταν το άκουσα, ήταν απλά απίστευτο».
Από την ανάρρωσή της, οι Ainscough μπόρεσαν να απολαύσουν οικογενειακές διακοπές και η οικογένεια της κυρίας Ainscough της έκανε ένα πάρτι έκπληξη για τα 40ά της γενέθλια.
«Ο γιος μου πήγε στο Γουέμπλεϊ με την ομάδα του ράγκμπι του σχολείου του, οπότε το είδα αυτό», είπε.
«Η κόρη μου ξεκινάει σχολείο φέτος, οπότε μπορώ ακόμα να δω τον Perry να ξεκινά το μεγάλο σχολείο.
«Όλα αυτά τα πράγματα περνούν από το μυαλό σου όταν κάνεις θεραπεία – δεν θα το δεις. Πώς θα το αντιμετωπίσει ποτέ η οικογένεια;»
Η κα Ainscough πιστεύει ότι οι εκστρατείες ευαισθητοποίησης της Dame Deborah την ώθησαν να αναζητήσει μια διάγνωση.
«Η Dame Deborah βοήθησε να σώσω τη ζωή μου», είπε.
«Νομίζω ότι μου είπε την ιστορία της για την απόκτηση των παιδιών της -ξέρω ότι δεν είναι τόσο μικρά όσο τα δικά μου- αλλά ήταν μια κανονική νεαρή γυναίκα με παιδιά και αυτή την τρομερή διάγνωση.
«Και σε κάνει να συνειδητοποιήσεις ότι μπορεί να συμβεί σε κανονικούς ανθρώπους από όλα τα κοινωνικά στρώματα… πραγματικά δεν έχει καμία διαφορά. Μπορεί να συμβεί σε οποιονδήποτε ανά πάσα στιγμή».
«Όταν την είδα κυριολεκτικά στην οθόνη εκείνη την ημέρα, να μιλάει ανοιχτά για τη σημασία του να αναγνωρίζεις τα συμπτώματα και να μην ντρέπομαι, αυτό ήταν το έναυσμα για εμένα να ελεγχθώ. Πρέπει να την ευχαριστήσω γι’ αυτό».
Η κα Ainscough, που της αρέσει να παίζει netball, χρειάζεται πλέον μόνο σαρώσεις και παρακολούθηση κάθε τρεις μήνες για να διασφαλιστεί ότι ο καρκίνος δεν έχει επιστρέψει.
Η Heather, μητέρα της Dame Deborah, είπε: «Η κόρη μου Deborah ήταν ένας έξυπνος και λαμπρός ακτιβιστής για τους ανθρώπους που πλήττονται από καρκίνο.
«Το πρώτο της ένστικτο μόλις έλαβε τη διάγνωση ήταν να διαδώσει τη λέξη για τον καρκίνο του εντέρου και να ευαισθητοποιήσει ώστε οι άλλοι να μην χρειαστεί να περάσουν αυτό που πέρασε.
«Η Deborah εργάστηκε ακούραστα για να βελτιώσει τις ζωές των άλλων μέχρι το τέλος της ζωής της, επομένως είναι τιμή να ακούω τον αντίκτυπο της δουλειάς της μέσα από υπέροχες ιστορίες όπως αυτή της Lyndsey.
«Μέσω του Bowelbabe Fund for Cancer Research UK, ελπίζουμε να συνεχίσουμε την απίστευτη κληρονομιά της Deborah αυξάνοντας την ευαισθητοποίηση για τον καρκίνο και χρηματοδοτώντας έρευνα αιχμής που θα βοηθήσει να δώσει σε ακόμη περισσότερους καρκινοπαθείς περισσότερο χρόνο με τους ανθρώπους που αγαπούν».
Η κλινική δοκιμή στο Christie περιλαμβάνει ακτινοθεραπεία και δισκία χημειοθεραπείας για πέντε εβδομάδες, μαζί με το νέο ανοσοθεραπευτικό φάρμακο durvalumab, που χορηγείται ενδοφλεβίως κάθε τέσσερις εβδομάδες για 16 εβδομάδες.
Ο Δρ. Η Claire Arthur, σύμβουλος ογκολόγος στο Christie, δήλωσε: «Είμαστε πραγματικά ευχαριστημένοι με το αποτέλεσμα της κλινικής δοκιμής του Lyndsey.
«Δεν υπάρχουν σημάδια όγκου και ανέχτηκε πολύ καλά τη θεραπεία για τον καρκίνο του ορθού (ένα είδος καρκίνου του εντέρου).
«Βλέπουμε αύξηση των περιπτώσεων καρκίνου του παχέος εντέρου σε νεαρούς ενήλικες. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό τα άτομα με πιθανά συμπτώματα να επισκέπτονται αμέσως τον γιατρό τους και να υποβάλλονται σε έλεγχο».