Ως ζευγάρι, δεν ήμασταν σκιέρ: το κοινό μας ενδιαφέρον για το άθλημα κυμαινόταν από την αδιαφορία της γυναίκας μέχρι τον σκεπτικισμό του άντρα.
Αλλά τώρα, στη μέση της ηλικίας, κατευθυνόμασταν προς το Avoriaz, 1.800 μέτρα στις γαλλικές Άλπεις, όπου υπάρχει αξιόπιστο χιόνι, διαμερίσματα για ski-in/ski-out και μια λίστα με εξαιρετικούς εκπαιδευτές σκι, για να ενταχθούμε σε μια ομάδα άλλων αρχαρίων. Εκμάθηση σκι – με μια υγιή δόση συζυγικού ανταγωνισμού.
Η επιστροφή της Σάρα στις πίστες: «Προσπάθησα να ισορροπήσω την υποστήριξη της συζύγου μου με το γεγονός ότι δεν είμαι συγκαταβατική ή αυτάρεσκη».
Πλήρης αποκάλυψη: Δεν είμαι εντελώς αρχάριος. Έχω κάνει σκι στο παρελθόν, όταν ήμουν έφηβος, όταν ο Μάρτιν Μπελ αποφάσιζε τα αποτελέσματα την Κυριακή του σκι. Είχαν περάσει πλέον πάνω από 30 χρόνια από την τελευταία φορά που είχα χτυπήσει τις πίστες και η ζυγαριά μου είχε ξεκάθαρα κλίση προς το τελευταίο: Ναι, μπορεί να είναι διασκεδαστικό, αλλά θα έσπαγα τα πόδια μου;
Το σκι δεν είναι ούτε φθηνό. Ο εξοπλισμός από μόνος του μπορεί να κοστίσει όσο άλλες διακοπές. Χάρηκα που βρήκα το EcoSki, το οποίο νοικιάζει εξοπλισμό υψηλής ποιότητας, μειώνοντας τις αγορές που μένουν αχρησιμοποίητες για 11,5 μήνες το χρόνο. Το δανεικό μου σακάκι ήταν κοριτσίστικο ροζ Barbie, ιδανικό για να πας στις πίστες με τον Paul – τον εντελώς αρχάριο σύζυγό μου – και ελπίζω να κερδίσω τη μάχη του σκι των δύο φύλων.
Ευτυχώς, η ομάδα των αρχαρίων συναδέλφων μας ήταν στην εξαιρετικά ικανή, αν και ακούραστη, φροντίδα του εκπαιδευτή Stéphane Jacquier. «Κάντε σκι μέσα μου, θα σε σκοτώσω», είπε, με το πρόσωπό του ίσιο σαν στύλο του σκι. Αλλά ίσως η σκληρή του αγάπη ήταν ακριβώς αυτό που χρειαζόμασταν. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μας εντοπίσαμε άλλα ζευγάρια που φαίνονταν αρκετά funky και προφανώς προσπαθούσαν να διδάξουν κάτι ο ένας στον άλλο. Με αυτόν τον τρόπο υπάρχει διαζύγιο…
Ξεκινήσαμε σε μια πλαγιά όπου ένα μάρμαρο μετά βίας μπορούσε να κυλήσει κάτω. Στα πρώτα μου τρεξίματα, ωστόσο, μυρμήγκιασε μια μακρινή μυϊκή ανάμνηση – δεν ένιωθα εντελώς ξένη. Ο Paul, από την άλλη, έμοιαζε σαν να είχε μόλις προσγειωθεί σε έναν νέο πλανήτη. Ήμουν ήδη αρκετά σίγουρος ότι η νίκη θα ήταν δική μου.
Μην με παρεξηγείτε – δεν ήμουν επαγγελματίας. Αλλά ανακάλυψα ότι τα σκι μου έτρεχαν ως επί το πλείστον περισσότερο από ό,τι ήθελα και κατάφερα να ακινητοποιήσω τον εαυτό μου ως επί το πλείστον. Ωστόσο, ήμουν αργός και δεν είχα στυλ. Ο Στέφανος ανησυχούσε ιδιαίτερα για τον πισινό μου: τον έβγαζα με άσχημο τρόπο. «Σήκω όρθιος σαν βασίλισσα!» διέταξε, ισιώνοντας την πλάτη μου, γαντζώνοντας το χέρι μου και αφήνοντάς με να περάσω από τον Πολ, που τον παρακολουθούσε θυμωμένος – ίσως επειδή τον είχα προσπεράσει, ίσως επειδή ένας Γάλλος με ιμάντες κακοποιούσε τη γυναίκα του και ο κώλος της ούρλιαζε .
Η δεύτερη μέρα κύλησε πολύ πιο ομαλά. Άρχισα να νιώθω μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, ακόμη και όταν προσπαθούσα να εξισορροπήσω την υποστήριξη της συζύγου μου με μια ισορροπία μεταξύ πατερναλισμού και αυταρέσκειας. Λοιπόν, όχι πολύ αυτάρεσκη.
Σε λίγο συρίζαμε ανάμεσα σε δέντρα σε μια μεγάλη, ευρύχωρη, καθαρή πίστα. Κάποια στιγμή, όταν δεν ήταν κανείς τριγύρω, επευφημούσα. Γι’ αυτό λοιπόν ήταν όλη η φασαρία! Όλη η ομάδα χαμογελούσε τώρα – ακόμα και ο Paul.
Η τρίτη μέρα έφερε πιο παγερές συνθήκες. Όλοι ένιωθαν λιγότερο ασφαλείς. Αλλά μετά βγήκε ο ήλιος, τα βουνά άστραψαν υπέροχα, ο φρέσκος χιονισμένος αέρας φύσηξε, οι καφετέριες του σκι σέρβιραν εξαιρετικούς croque monsieurs και ήθελα να μείνω όλο τον χειμώνα και να δουλέψω στον παχουλό μου πισινό. Δυστυχώς, ήρθε η ώρα να φύγουμε.
Λοιπόν, η ετυμηγορία; Σωματικά, δεν υπήρξαν τραυματισμοί για να αναφέρουμε εκτός από επώδυνες γάμπες. (Οι αρχάριοι στο σκι όλων των ηλικιών πρέπει οπωσδήποτε να κάνουν μερικές ασκήσεις ενδυνάμωσης εκ των προτέρων.) Και διανοητικά; Καλό ήταν επίσης: χωρίς διαφωνίες, αμοιβαία υποστήριξη, γνήσια χαρά για τα επιτεύγματα του άλλου. Ω ναι, και κέρδισα.
Οι πρώτες προσπάθειες του Πολ για σκι: “Γρήγορα έγινε σαφές ότι τα πόδια μου ήταν εντελώς διαφορετικά”
Πόσο χρονών είναι πολύ μεγάλος για να μάθεις σκι; Αυτή η ερώτηση ήταν στο μυαλό μου καθώς ανακατεύτηκα νευρικά στην πλαγιά της εξάσκησης. Και εννοώ το νηπιαγωγείο: μια ντουζίνα τρίχρονα στράφηκαν προς το μέρος μας, κατευθύνοντας κύματα νεανικής κρίσης σε αυτόν τον γκριζογένεια εισβολέα. Τουλάχιστον αυτό φανταζόμουν. Φυσικά, είναι ιδανικό να ξεκινήσετε από τη βρεφική ηλικία: ατρόμητα νήπια πέφτουν, καταιγίζουν και μετά κάνουν πάλι σκι. Άργησα πολύ στα 52 μου;
Πάντα φοβόμουν τα παλαμάκια, τον απρές ηδονισμό και τον κίνδυνο σπασίματος των γονάτων. Όταν μας πρότειναν ένα σύντομο διάλειμμα μελέτης τον Φεβρουάριο, μπήκα στον πειρασμό και διστακτικά. Αν όχι τώρα, πότε?
Οι μπότες του σκι μου, που ετοιμάστηκαν στο Avoriaz, ήταν σίγουρα διαμορφωμένες σε κάποιο σκληρό μεσαιωνικό όργανο βασανιστηρίων, τρίβοντας τις κνήμες και χτυπούσαν τους αστραγάλους. Δεν υπάρχει χρόνος για παράπονα: Αργήσαμε στο πρώτο μας μάθημα. Περπατήσαμε στις πλαγιές.
«Η ισορροπία είναι το κλειδί», εξήγησε ο πολύ Γαλάτης εκπαιδευτής μας Stéphane. Αλόρ! Έτρεξα μεθυσμένος πάνω από το λόφο και έπεσα πάνω σε δύο συμμαθητές μου. Αυτή η απογοητευτική στιγμή ήταν μια από τις πολλές εκείνο το πρωί, καθώς τα πόδια μάταια προσπαθούσαν να σταματήσουν – κάτι που ποτέ δεν κατάφερα πραγματικά.
Το θετικό είναι ότι τα άκρα και ο γάμος παρέμειναν άθικτα. Πράγματι, το μεσημεριανό γεύμα στο θρυλικό après joint La Folie Douce, που είχε χορευτικές μελωδίες που ταιριάζουν περισσότερο στην Ίμπιζα, έδωσε στη Σάρα κι εγώ την ευκαιρία να μοιραστούμε τα βάσανα (δικά μου) και τους θριάμβους (τους δικούς της).
Το επόμενο πρωί οι άνω γάμπες μου ούρλιαζαν. Ήμουν τόσο συγκεντρωμένος στο να αποφύγω την οργή του Στέφανου που δεν είχα προσέξει τα χτυπήματα να χτυπούν τα πόδια μου. Και πίσω στις μικρές πλαγιές φάνηκε γρήγορα ότι τα πόδια μου ήταν εντελώς διαφορετικά. Στρίψτε αριστερά: κανένα πρόβλημα. Αλλά κάθε φορά που προσπαθούσα να στρίψω δεξιά, έβγαινα εκτός ελέγχου.
«Δεν ντρέπεσαι; Ο Στέφανος προσέβαλε. «Η γυναίκα σου τα πάει πολύ καλύτερα – είσαι ντροπή για όλους τους άντρες!» Μπορούσα μόνο να γνέφω καταφατικά, τρομοκρατημένη.
Η ανταμοιβή μας για αυτές τις προσπάθειες ήταν μια δασική πράσινη πλαγιά, υπέροχα φαρδιά, χωρίς κόσμο και χωρίς τσακίσματα. Καθώς επέπλεα στον αέρα με άρωμα πεύκου, άρχισα απρόθυμα να διασκεδάζω – αν και αν ήταν ο τύπος ένα ή δύο δεν είχε ακόμη καθοριστεί.
Όταν ξύπνησα την τρίτη μέρα με ένα ελαφρύ hangover και ακόμη περισσότερους πόνους και δυσκαμψία, περίμενα αντί να φοβόμουν το τελευταίο μας μάθημα. Δεν πήγαν όλα ομαλά: έπεσα επανειλημμένα σε ένα πιο απότομο μπλε και βράστηκα από τη δική μου απογοήτευση. Αλλά μέχρι το μεσημέρι ήμουν συνειδητά απασχολημένος με το σκάλισμα του πιο απλού μπλε – το high-five που μου έδωσε ο Stephane στον κάτω όροφο είχε ακόμα πιο γλυκιά γεύση από όταν χτύπησα τη γυναίκα μου.
Και με αυτό το μάθημα –και η παραμονή μας στο Avoriaz– τελείωσε. Απόλαυσα την εμπειρία μου στο σκι; Φυσικά: τα βουνά, το φαγητό, τα αλπικά αεράκια που φιλούν τα μάγουλά μας καθώς κυνηγάμε μέσα στο αστραφτερό χιόνι – όλα υπέροχα. Θα έκανα κράτηση για άλλες διακοπές για σκι; Ρωτήστε με αύριο. Οι γάμπες μπορεί να έχουν μόλις αναρρώσει.
Είδη πρώτης ανάγκης
Η Pierre & Vacances (0870 0267 145; pierreetvacances.com) προσφέρει μια εβδομάδα στο Residence Électra στο Avoriaz σε ένα διαμέρισμα ενός υπνοδωματίου για έως και τέσσερα άτομα από 994 £. Εξαήμερο πάσο για σκι (skipass-avoriaz.com) από 278 £.
Μαθήματα αρχαρίων στο ESF (ski-school-avoriaz.co.uk) από 177 £. Ενοικίαση ρούχων σκι από την EcoSki (ecoski.co.uk).
Δείτε την τελευταία μας πρόγνωση χιονιού από την Telegraph Travel εδώ.