Σημείωση του συντάκτη: Ντάγκλας Μπρίνκλεϊ είναι η έδρα Katherine Tsanoff Brown στις Ανθρωπιστικές Επιστήμες και Καθηγήτρια Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Rice. Είναι ο συγγραφέας του American Moonshot: John F. Kennedy and the Great Space Race. Η πρωτότυπη σειρά του CNN “Space Shuttle Columbia: The Final Flight” αποκαλύπτει τα γεγονότα που οδήγησαν τελικά στην καταστροφή. Το τετράμερο ντοκιμαντέρ κάνει πρεμιέρα την Κυριακή στις 9 μ.μ. ET/PT. Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το σχόλιο είναι αποκλειστικά του συγγραφέα. Επισκεφτείτε το CNN για περισσότερες απόψεις.
Στις αρχές αυτού του αιώνα, υπήρχαν μόνο δύο σημαντικοί παίκτες στην ανθρώπινη εξερεύνηση του διαστήματος στον κόσμο: η Εθνική Υπηρεσία Αεροναυτικής και Διαστήματος (NASA) και η Roscosmos, η ρωσική διαστημική υπηρεσία. Δέκα χρόνια αργότερα, οι ουρανοί ήταν συγκριτικά γεμάτοι και αρκετές ιδιωτικές εταιρείες συναγωνίζονταν να ξαναρχίσουν τον διαστημικό αγώνα με τη Ρωσία. Σε διεθνές επίπεδο, η Κίνα διεξήγαγε τακτικές επανδρωμένες αποστολές και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Ιαπωνία και τα ευρωπαϊκά έθνη ήταν κοντά στην επιτυχία.
Το σημείο καμπής μεταξύ των δύο εποχών ήταν μια απρόβλεπτη τραγωδία: η αποσύνθεση του διαστημικού λεωφορείου Columbia την 1η Φεβρουαρίου 2003. Συνέβη σχεδόν ακριβώς 17 χρόνια αφότου ένα παλαιότερο διαστημικό λεωφορείο, το Challenger, κάηκε λίγο μετά την εκτόξευση.
Αυτή η καταστροφή του 1986 εξαπέλυσε ένα τεράστιο κύμα δημόσιας οργής στη NASA, κυρίως επειδή οι κορυφαίοι αξιωματούχοι είχαν ειδοποιηθεί να ακυρώσουν την εκτόξευση. Εν ολίγοις: ο καιρός ήταν πολύ κρύος για τον εξοπλισμό. Το ατρόμητο αμερικανικό διαστημικό πρόγραμμα επέζησε του τρόμου του Challenger, αλλά η αυτοαμφιβολία της NASA δεν υποχώρησε ποτέ. Λιγότερο από δύο δεκαετίες αργότερα, μετά την έκρηξη της Κολούμπια κατά την επανείσοδο, οι δύο μοιραίες αποτυχίες κλόνισαν την εμπιστοσύνη πολλών Αμερικανών στη NASA.
Επτά αστροναύτες επέβαιναν στο Columbia για την 16ήμερη αποστολή της, κυρίως για τη διεξαγωγή επιστημονικών πειραμάτων. Το ξεκίνημα στα μέσα Ιανουαρίου ήταν χωρίς προβλήματα – εκτός από ένα πράγμα. Η ομάδα που επιφορτίστηκε με την ανασκόπηση του βίντεο του ταξιδιού παρατήρησε αυτό που φαινόταν να είναι ένα χαλαρό κομμάτι του προστατευτικού στρώματος αφρού που μονώνει την εξωτερική δεξαμενή του λεωφορείου. Λίγο αργότερα, ένα κομμάτι αφρού περίπου στο μέγεθος ενός χαρτοφύλακα αποκολλήθηκε και χτύπησε στο μπροστινό μέρος της αριστερής πτέρυγας. Η ανάλυση της δυσλειτουργίας κοινοποιήθηκε με άλλους στη NASA, αλλά το πρόβλημα κρίθηκε μικρό.
Τα λεωφορεία υπέστησαν πάντα ζημιές κατά τη διάρκεια των αποστολών. Ήταν αναμενόμενο. «Η NASA έχει τον όρο «αποδεκτός κίνδυνος», εξηγεί η Nancy Currie-Gregg, η οποία πραγματοποίησε τέσσερις αποστολές λεωφορείων, την τελευταία το 2002. «Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως διαστημικές πτήσεις χωρίς κίνδυνο, αλλά πώς αποφασίζεις ποιος είναι ο κίνδυνος; δεκτός?”
Επειδή άλλες αποστολές των λεωφορείων είχαν επιστρέψει με ασφάλεια με «κουρελιασμένα» πλακάκια επιφάνειας – και επειδή η σταθερή Columbia είχε φέρει στο σπίτι αστροναύτες από 27 προηγούμενες πτήσεις – πολλοί αξιωματούχοι της NASA εφησυχάστηκαν. Έφτασαν μάλιστα στο σημείο να καθησυχάσουν τον πιλότο και τον κυβερνήτη μέσω email ότι «δεν υπάρχει καμία ανησυχία… Έχουμε παρατηρήσει το ίδιο φαινόμενο σε πολλές άλλες πτήσεις και δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος ανησυχίας σχετικά με την είσοδο».
Οι αξιωματούχοι της NASA αποφάσισαν επίσης να μην χρησιμοποιήσουν κατασκοπευτικές δορυφορικές φωτογραφίες για να εξετάσουν περαιτέρω τις ζημιές του λεωφορείου. Αν ναι, οι αστροναύτες μπορεί να ήταν σε θέση να επισκευάσουν το διαστημικό αεροπλάνο ή τουλάχιστον να το εγκαταλείψουν και να αναζητήσουν καταφύγιο στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Αντίθετα, καθώς η Κολούμπια κατέβαινε από το διάστημα, υπερθερμασμένα ατμοσφαιρικά αέρια εισχώρησαν μέσα από την οπή που άφησε η εκτοπισμένη σταγόνα αφρού. Η κατασκευή υπέστη ζημιά και το λεωφορείο διαλύθηκε στον αέρα. Τα συντρίμμια εξαπλώθηκαν στο Τέξας και τη Λουιζιάνα.
στοιχείο άγνωστου περιεχομένου
–
Μετά την καταστροφή, ο διαχειριστής της NASA Sean O’Keefe είπε σε μια δήλωση: «Αυτή είναι πράγματι μια τραγική μέρα για την οικογένεια της NASA, για τις οικογένειες των αστροναυτών που πέταξαν στο STS-107 και εξίσου τραγική για το έθνος.»
Όπως δήλωσε στην τελική έκθεσή του η Επιτροπή Ερευνών Ατυχημάτων της Κολούμπια (CAIB), «η οργανωτική κουλτούρα της NASA είχε να κάνει με αυτό το ατύχημα όσο και ο αφρός». Όλες οι εκτοξεύσεις της NASA ανεστάλησαν για δύο χρόνια. Ενώ τα λεωφορεία επέστρεψαν τελικά στην Κολούμπια, το πρόγραμμα καθυστέρησε και περιορίστηκε.
Αλλά καθώς η NASA παραπαίει, το νέο SpaceX του Έλον Μασκ σχεδίασε τις δικές του εκτοξεύσεις. Το εγχείρημα του Μασκ αρχικά απέδειξε πόσο σκληρή είναι η πυραυλική επιστήμη, αλλά το 2008 η εταιρεία του βρήκε τελικά επιτυχία με τον επαναχρησιμοποιήσιμο πύραυλο Falcon Heavy. Το κλαμπ του δισεκατομμυριούχου σφετερίστηκε τη NASA στο διάστημα. Περίπου την ίδια εποχή, η Blue Origin του Jeff Bezos ανέπτυξε πυραύλους που προορίζονταν κυρίως για υποτροχιακή πτήση. Η United Launch Alliance συγκέντρωσε δύο εδραιωμένες εταιρείες αεροδιαστημικής, την Boeing και τη Lockheed Martin, για να αναπτύξουν από κοινού και να εκτοξεύσουν γιγάντιους πυραύλους. Και οι τέσσερις εταιρείες είναι επιτυχημένες στη διαστημική βιομηχανία σήμερα.
Η Virgin Galactic, μια αμερικανική εταιρεία με επικεφαλής τον Sir Richard Branson, είναι αφιερωμένη στον διαστημικό τουρισμό και όχι στην εξερεύνηση. Ομοίως, η Axiom Space ιδρύθηκε το 2016 για την κατασκευή ενός διαστημικού σταθμού για τυχοδιώκτες. Και τώρα το SpaceX έχει βάλει στόχο να επιστρέψει ανθρώπους στο φεγγάρι.
Οι διαστημικοί επιχειρηματίες μπήκαν στη δράση, οδηγούμενοι από την ευκαιρία να κερδίσουν χρήματα κατά τη διάρκεια της λήθαργου της NASA μετά τη βύθιση του Columbia. Η NASA δεν αισθάνεται ότι απειλείται, αλλά έχει ενθαρρύνει πολλές ιδιωτικές εταιρείες με τεράστια συμβόλαια. Ο οργανισμός είχε ήδη μακρά ιστορία να συναλλάσσεται με υπεργολάβους και να χρησιμοποιεί τον προϋπολογισμό του για τη διαχείριση της αεροδιαστημικής ανάπτυξης. Αυτή η παράδοση έχει προσαρμοστεί απρόσκοπτα στην τρέχουσα διαστημική οικονομία.
Το αν η ληστρική τρέχουσα εποχή στο διάστημα καθοδηγείται από τον ιδεαλισμό του «American Moonshot» του Προέδρου John F. Kennedy είναι ένα αβέβαιο ερώτημα. Σίγουρα, ακριβώς όπως ήλπιζε ο JFK, οι επτά αστροναύτες που διεξήγαγαν 24ωρα πειράματα φυσικής στην Κολούμπια είχαν «απλώσει σε αυτή τη νέα θάλασσα γιατί πρέπει να αποκτηθούν νέες γνώσεις και νέα δικαιώματα, και πρέπει». μπορεί επίσης να κερδηθεί και να χρησιμοποιηθεί για την πρόοδο όλων των ανθρώπων».
Για περισσότερες ειδήσεις και ενημερωτικά δελτία του CNN, δημιουργήστε έναν λογαριασμό στο CNN.com