Η Pattie Boyd πρόκειται να δημοπρατήσει τα γράμματα από το ερωτικό της τρίγωνο με τον Eric Clapton και τον George Harrison και λέει ότι εξακολουθεί να τα βρίσκει αποκαρδιωτικά να τα διαβάζει.
Η Boyd, το μοντέλο και μούσα της δεκαετίας του 1960 που ενέπνευσε τον Clapton να γράψει τα «Layla» και «Wonderful Tonight» και ο Harrison να γράψει τη μπαλάντα των Beatles «Something», λέει ότι έχει την ευλογία του Clapton για τη δημοπρασία των επιστολών και άλλων αναμνηστικών από αυτήν την εποχή.
Ήταν παντρεμένη με τον Χάρισον, αλλά την καταδίωκε ο Κλάπτον, ο στενός του φίλος, ο οποίος εξέφρασε τα συναισθήματά του για εκείνη σε μια σειρά παθιασμένων επιστολών.
Τελικά άφησε τον Χάρισον και παντρεύτηκε τον Κλάπτον, αν και ο αλκοολισμός και η απιστία του κατέστρεψαν τη σχέση αρκετά χρόνια αργότερα.
“Αγαπητή Λέιλα”
Επιστολές και από τους δύο άνδρες, καθώς και πίνακες ζωγραφικής, φωτογραφίες, κοσμήματα και μόδα, θα κυκλοφορήσουν στον οίκο Christie’s τον επόμενο μήνα.
«Τα έχω όλα τόσα χρόνια – πάρα πολύ», είπε ο Boyd, ο οποίος γίνεται 80 τον επόμενο μήνα, στην The Telegraph. «Σκέφτηκα, γιατί να μην τα πουλήσω όλα και να αφήσω τους άλλους να το απολαύσουν;»
Το πρώτο γράμμα της Κλάπτον γράφτηκε το 1970, όταν ήταν παντρεμένη με τον Χάρισον για τέσσερα χρόνια. Με άψογο χειρόγραφο, το γράμμα, που στάλθηκε στο σπίτι των Harrisons στο Friar Park του Oxfordshire, ρωτά τον Boyd αν αγαπά ακόμα τον σύζυγό της ή έχει άλλον εραστή. «Όλες αυτές οι ερωτήσεις είναι πολύ αναιδείς, το ξέρω, αλλά αν υπάρχει ακόμα κάποιο συναίσθημα για μένα στην καρδιά σας… πρέπει να με ενημερώσετε!» γράφει.
Έχει την υπογραφή «All my love, E» και στην αρχή ο Boyd νόμιζε ότι ήταν ένα γράμμα από έναν θαυμαστή μέχρι που ο Clapton της τηλεφώνησε εκείνο το βράδυ και της αποκάλυψε ότι ήταν ο συγγραφέας.
Η δεύτερη επιστολή γράφτηκε αρκετούς μήνες αργότερα σε μια σχισμένη σελίδα τίτλου ενός αντιγράφου του έργου του John Steinbeck Of Mice and Men. Ο Κλάπτον δεν ήξερε ότι ο Μπόιντ ήταν ακόμα με τον Χάρισον.
«Αγαπητή Λέιλα», αρχίζει ο Κλάπτον, χρησιμοποιώντας το παρατσούκλι του για τον Μπόιντ. «Για τίποτα περισσότερο από τις περασμένες χαρές θα θυσίαζα την οικογένειά μου, τον Θεό μου και την ίδια μου την ύπαρξη… Γιατί διστάζεις, είμαι φτωχός εραστής, είμαι άσχημος, είμαι πολύ αδύναμος, πολύ δυνατός, ξέρεις γιατί ?
«Αν με θέλεις, πάρε με, είμαι δικός σου… αν δεν με θέλεις, σε παρακαλώ σπάσε το ξόρκι που με δένει. Το να εγκλωβίζεις ένα άγριο ζώο είναι αμαρτία, το να το τιθασεύεις είναι θεϊκό. Η αγάπη μου είναι δική σου».
Αντίθετα, μια επιστολή του 1971 από τον Χάρισον προς τη σύζυγό του, που εστάλη από το ξενοδοχείο Plaza της Νέας Υόρκης ενώ βρισκόταν στην πόλη για να οργανώσει τη συναυλία στο Μπαγκλαντές, είναι λιγότερο πυρετώδης.
Το ζευγάρι γνωρίστηκε όταν ο Μπόιντ πήρε το καστ στην ταινία των Beatles “A Hard Day’s Night” και παντρεύτηκε το 1966. Στην τετρασέλιδη επιστολή, ο Χάρισον της ζητά να τον καλέσει “για να πει ένα γεια στον σύζυγό του” και συζητά για την αγορά μαξιλαριών.
“Ελπίζω να είσαι καλά. Μου λείπεις. Πεινάω – πολλά σάντουιτς με τυρί στη σχάρα. Σε αγαπώ», έγραψε.
Υπολογίζεται ότι κάθε γράμμα αποφέρει από 10.000 έως 15.000 £.
«Είναι πολύ επώδυνοι στην ομορφιά τους»
Στην πώληση περιλαμβάνεται επίσης ένα doodle του Χάρισον (εκτίμηση 3.000-5.000 £) που απεικονίζει τον εαυτό του να κάθεται κάτω από μια μηλιά. «Πόσο θεϊκό είναι αυτό;» είπε ο Μπόιντ. «Για μένα αυτό λέει πολλά για τον Τζορτζ. Είναι τόσο απαλό, τόσο γλυκό και η ιδέα είναι πολύ όμορφη.
«Ένα άλλο αντικείμενο στη δημοπρασία είναι μια όμορφη χριστουγεννιάτικη κάρτα που ζωγράφισε ο Γιώργος για μένα. Αυτό λέει πολλά για την ευγένεια αυτού του ανθρώπου».
Για τους λόγους που πουλούσε τα γράμματα του Κλάπτον, ο Μπόιντ είπε: «Τα γράμματα από τον Έρικ είναι τόσο απελπισμένα και παθιασμένα, ένα πάθος που ανθίζει μόνο μια φορά στη ζωή, νομίζω.» Ακόμα και τώρα, αν διάβαζα αυτά τα γράμματα, θα ήταν τρομερά λυπηρό.
«Τα είχα σε ένα μικρό μπαούλο και κάθε τόσο τα κοιτάω και αρχίζω να διαβάζω και η καρδιά μου χτυπάει, χοροπηδάει γιατί είναι αποκαρδιωτικό. Είναι πολύ επώδυνες στην ομορφιά τους».
Το επίκεντρο της πώλησης είναι το πρωτότυπο έργο τέχνης (περίπου £40.000-60.000) για το εξώφυλλο του Layla and Other Assorted Love Songs, του άλμπουμ Derek and the Dominoes του 1970. Ο Clapton αγόρασε αρχικά τον πίνακα από τον γιο του από τον καλλιτέχνη Frandsen De Schomberg κατά τη διάρκεια διαμονή στο σπίτι του καλλιτέχνη στη Γαλλία γιατί νόμιζε ότι έμοιαζε με τον Μπόιντ.
«Του άρεσε αυτός ο συγκεκριμένος πίνακας και αποφάσισε να τον ονομάσει Layla», είπε ο Boyd. «Όταν άφησα τον Τζορτζ και άρχισα να βγαίνω με τον Έρικ χρόνια αργότερα, ο Έρικ έδωσε στον Τζορτζ αυτόν τον πίνακα, οπότε ο Τζορτζ τον είχε για πολύ καιρό.
«Και μετά, όταν χωρίσαμε με τον Έρικ, ο Τζορτζ μου το έδωσε. Αυτός ο όμορφος πίνακας λοιπόν κάνει τον γύρο των τριών μας».
«Αμφιβάλλω πολύ αν θα τα αγοράσει πίσω».
Αφού εγκατέλειψε το μόντελινγκ – μια καριέρα που την είδε να κοσμεί το εξώφυλλο της Vogue τέσσερις φορές – ο Boyd έγινε φωτογράφος. Η αγαπημένη της παρτίδα στην πώληση είναι μια φωτογραφία (υπολογίζεται ότι £4.000-£6.000) της ίδιας και του Harrison, με τον οποίο παρέμειναν φίλοι μέχρι τον θάνατό του το 2001, που στέκονταν μπροστά σε έναν τοίχο με κόκκινα τριαντάφυλλα στον κήπο του σπιτιού τους στο Surrey. Kinfauns.
Ο Μπόιντ θυμάται: «Μου αρέσει αυτό γιατί, όπως πολλά όμορφα πράγματα, συνέβη με έναν τρόπο για τον οποίο δεν ήμουν προετοιμασμένος.
«Ήθελα απλώς να φωτογραφίσω τα τριαντάφυλλα γιατί ήμουν τόσο χαρούμενη που τελικά είχαν ανθίσει. Σκέφτηκα ότι μπορεί να έχω και τον Γιώργο και εμένα στη φωτογραφία. Κάναμε παρέα δίπλα στην πισίνα και είπα, «Γιώργο, έλα εδώ» και έστησα το τρίποδο μου και έβαλα το χρονόμετρο.
«Ο Τζορτζ προφανώς βαριέται τόσο πολύ να περιμένει και να κοιτάζει τον φακό που κοιτάζει αλλού και μετά χτυπάει.» Τον φαντάζομαι να σκέφτεται τη μουσική, ένα τραγούδι. Ακόμη και όταν κοιμόταν, σκεφτόταν ακόμα τη μουσική και το ξέρω μόνο επειδή τα δάχτυλα των ποδιών του χτυπούσαν στον ύπνο του».
Άλλες παρτίδες περιλαμβάνουν τους αρχικούς χειρόγραφους στίχους του Harrison’s Mystical One (υπολογίζεται ότι £30.000-50.000) και ένα Polaroid που τράβηξε ο Boyd of Clapton με την αγαπημένη του κιθάρα Fender Stratocaster (υπολογίζεται 800-1.200 £).
Τα είδη μόδας περιελάμβαναν ένα ψυχεδελικό μίνι φόρεμα της The Fool Collective (1.000-1.500 £), το οποίο σχεδίαζε ρούχα και έργα τέχνης στη δεκαετία του ’60 του Swinging.
Η Boyd είπε ότι πρόσφερε τα vintage ρούχα της στα ανίψια της. Και πρόσθεσε: «Αλλά δεν ενδιαφέρονται πραγματικά και έχουν διαφορετικά μεγέθη. Πρέπει να πω ότι τη δεκαετία του 1960 ήμασταν πραγματικά αδύνατοι. Καταλαβαίνω ότι ο Christie’s δυσκολεύτηκε λίγο να βρει ένα μανεκέν για να φορέσει ένα από τα ρούχα.
«Αλλά ξέρετε, δεν θυμάμαι να έχω φάει τίποτα τότε. Νομίζω ότι πίναμε ναρκωτικά ή καπνίζαμε! Το φαγητό δεν ήταν στην κορυφή της ατζέντας μας, σε αντίθεση με σήμερα που απολαμβάνω απλώς να τρώω και να μαγειρεύω».
Η Boyd λέει ότι κοιτάζει πίσω τη ζωή της με αγάπη. «Δεν πάνε όλα όπως τα θέλουμε ή τα σχεδιάζουμε. Πρέπει να είμαστε ανοιχτοί σε ό,τι μας ρίχνει η ζωή. Συνεχίζω να ζω τη ζωή στο έπακρο και να απολαμβάνω κάθε λεπτό».
Η συλλογή Pattie Boyd θα προσφέρεται διαδικτυακά από τις 8 έως τις 22 Μαρτίου και θα εκτίθεται δημόσια στα κεντρικά γραφεία της Christie’s στο Λονδίνο από τις 15 έως τις 21 Μαρτίου.
Η Boyd είπε ότι ενημέρωσε τον Clapton για την πώληση. «Με ρώτησε αν θα πουλούσα τον πίνακα της Layla και είπα ναι. Είπε, «Ίσως υπάρχουν άλλα πράγματα που θα μπορούσατε να πουλήσετε.» Άρα είναι πολύ καλά με το να δημοπρατήσω τα πάντα».
Πιστεύει ότι θα μπορούσε να κάνει προσφορά για τα παλιά του γράμματα; «Θα φανταζόμουν ότι θα είχε προχωρήσει, όπως κι εγώ. Έχει μια εντελώς διαφορετική ζωή», είπε ο Boyd. «Αμφιβάλλω πολύ αν θα το αγοράσει πίσω».