Εν όψει του US Open, τα πάντα αφορούσαν τη συμφιλίωση. Ο Rory McIlroy επέστρεψε με τη σύζυγό του Erica μετά από ένα μήνα χωρισμό, ο Scottie Scheffler επέστρεψε στο περίβλημα του νικητή μετά από επτά εβδομάδες ξηρασίας και τώρα το τουρνουά θα μπορούσε επίσης να είναι η αποκατάσταση της φήμης της Ένωσης Γκολφ των ΗΠΑ ως ο κύριος ένοχος για το πρωτάθλημα. ατυχίες.
Καθώς οι ώρες μετρούν αντίστροφα για την έναρξη της 124ης έκδοσης του Αμερικανικού Εθνικού Πρωταθλήματος, μια βαρετή σύγχυση γέμισε τον αέρα της Βόρειας Καρολίνας και μια ξεχωριστή νότα déjà vu κρεμόταν επίσης στον αέρα.
Δύο λέξεις κυριάρχησαν στους ψίθυρους μεταξύ των επαγγελματιών – «οριακή γραμμή» και «σφαγή». Στο γκολφ, και ειδικά στο να βάζεις χόρτα, το ένα πράγμα οδηγεί αναπόφευκτα στο άλλο και, όσον αφορά το USGA, είναι τόσο αναπόφευκτο όσο το Αμήν στην εκκλησία.
Το Pinehurst είναι ένα κόσμημα των ΗΠΑ και η Νο. 2 πορεία του θέρετρου είναι το Cullinan Diamond του, αλλά υπάρχουν φόβοι ότι η ανακάλυψη εκ νέου από την USGA της κατ’ αρχήν εμμονής θα μπορούσε να μετατρέψει αυτόν τον θησαυρό σε φάρσα. Αν υπάρξει μια φάρσα, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα λάβει χώρα όχι στο συρμάτινο γρασίδι των αμμολόφων που πλαισιώνουν τα νεράιδα, αλλά στα πράσινα χελώνα με τις σαδιστικές αποχετεύσεις τους. Υπάρχει μια περιοχή πίσω από το 14ο πράσινο που ο Shay Knight, ο κουμπάρος του Viktor Hovland, ονόμασε “f——ville”.
Εάν αυτές οι επιφάνειες τοποθέτησης είναι πολύ γρήγορες, τα πράγματα θα μπορούσαν κάλλιστα να γίνουν χαοτικά, όπως είπε ο Τάιγκερ Γουντς σε μια λεπτή καλυμμένη προειδοποίηση προς τους αξιωματούχους. «Ήμουν το ίδιο ένοχος με τα άλλα παιδιά με τα οποία έπαιξα στους γύρους προπόνησης – μπερδέψαμε πολλά πράσινα», είπε.
«Εξαρτάται από το πόσο αυστηρή θέλει να το κάνει η USGA, πόσο κοντά θέλουν να μας φέρουν σε αυτούς τους ιστότοπους. Φαντάζομαι ότι θα παρακολουθώ μερικά από τα αγόρια που παίζουν πινγκ πονγκ πέρα δώθε. Κάναμε μόνο μισοαστεία ότι μέχρι το τέλος της εβδομάδας τα χόρτα γλιστρούν τόσο πολύ που σκύβεις να διαβάσεις ένα κέλυφος και ο πότερ γλιστράει».
Ο υπερασπιστής του πρωταθλητή Wyndham Clark προειδοποίησε τη Δευτέρα: «Αν γίνουν πιο δύσκολα και πιο γρήγορα, οι πράσινοι θα είναι οριακά από τότε έχει έντονη ηλιοφάνεια».
Ο επικεφαλής του πρωταθλήματος USGA, Jon Bodenhamer, έκανε λίγα για να κατευνάσει τις ανησυχίες την Τετάρτη. «Η στρατηγική μας βασίζεται σε σκληρά αλλά δίκαια, αλλά αυτά είναι δύσκολα χόρτα, δεν υπάρχει τίποτα να ζαχαρώσει», είπε.
Ομολογουμένως, το Pinehurst είναι πάντα μια πρόκληση. Στα τρία Όπεν των ΗΠΑ που παίχτηκαν εδώ, μόνο τέσσερις παίκτες ήταν κατώτεροι και ο Μπόντενχαμερ κοίταξε τη Μητέρα Φύση όταν σχεδίασε αυτό το μάθημα το 1907, μένοντας πιστός στους στόχους του Ντόναλντ Ρος.
Όμως, όπως τόνισε ο Γουντς, η γεννημένη στη Σκωτία ιδιοφυΐα δεν σκόπευε ποτέ να φαίνονται έτσι τα ανάποδα μπολ δημητριακών του. «Όταν ο Ντόναλντ σχεδίασε τα πράσινα τόσο σκληρά, δεν νομίζω ότι σκόπευε να φτάσουν τα 13 στο μέτρο», είπε ο Γουντς. «Όταν τα σχεδίασε, ήταν τόσο γρήγορες όσο είναι οι σημερινοί δρόμοι».
Μην κατηγορείτε λοιπόν τον Ρος, λένε οι παίκτες. Είναι η USGA που επιμένει στην ομοιότητα με το μάρμαρο. Ο προπονητής του Paul Casey, Peter Kostis, ίσως συνόψισε καλύτερα τη διάθεση που επικρατούσε. «Οι άνθρωποι παραπονιούνται ότι οι πράσινοι στο Νο. 2 είναι άδικοι ή γελοίοι», είπε. “Όταν ο Donald Ross τα σχεδίασε, οι πράσινες ταχύτητες στο Stimp ήταν περίπου 6 ή 7. Είναι η επιδίωξη γελοία πιο γρήγορων πράσινων ταχυτήτων που δημιουργεί τα προβλήματα και το USGA είναι πολύ καλό σε αυτό.”
Ναι, έχουν ιστορία. Πριν γεννηθεί το LIV, το US Open ήταν το επίκεντρο της διαμάχης στον επαγγελματικό αθλητισμό. Για μια εβδομάδα κάθε χρόνο από τα μέσα έως τα τέλη της περασμένης δεκαετίας, ο Ιούνιος ήταν μάρτυρας της αλάνθαστης ικανότητας της USGA να σπέρνει θυμωμένη διχόνοια στα αποδυτήρια – και ιλαρότητα στο σαλόνι.
Για μερικούς από τους θεατές στο σπίτι, ήταν πολύ διασκεδαστικό να βλέπουν χαϊδεμένους επαγγελματίες να ταπεινώνονται και να υποβιβάζονται. Όμως τα πράγματα δεν μπορούσαν να συνεχίσουν έτσι. Οι παίκτες είχαν βαρεθεί να τους κοροϊδεύουν και υπήρχε κίνδυνος ανταρσίας.
Το 2019, μια ιστορία εμφανίστηκε σε αμερικανικό περιοδικό Γκολφ Digest ισχυρίστηκε ότι ορισμένοι από τους κορυφαίους παίκτες, συμπεριλαμβανομένων των Ντάστιν Τζόνσον και ΜακΙλρόι, είχαν πράγματι μιλήσει για μποϊκοτάρισμα του ταγματάρχη. Ο Mike Davis, ο τότε εκτελεστικός διευθυντής της USGA, δεν το αμφισβήτησε αυτό. «Φυσικά και διαβάσαμε αυτήν την έκθεση, αλλά αποφασίσαμε να μην κάνουμε όνομα», είπε. Λοιπόν, του άρεσε εκεί πάνω.
Ο Ντέιβις βρέθηκε στο επίκεντρο της διαμάχης. Τα τουρνουά γκολφ θα πρέπει να αφορούν τους παίκτες, όχι τους παίκτες, αλλά για τόσο καιρό προωθεί τον εαυτό του ως οραματιστή και πολύ συχνά τα φώτα της δημοσιότητας πέφτουν πάνω του ως ο κακός.
Το 2015 υπήρξε το παράλογο γεγονός του Chambers Bay στο Σιάτλ, όπου, σύμφωνα με τα λόγια του Henrik Stenson, το «μπρόκολο» φαινόταν να φυτρώνει στα χόρτα. Το 2016 στο Oakmont, ο Dustin Johnson δεν ήταν καν σίγουρος αν έπαιζε με πέναλτι δύο βολών στο τέλος ή όχι. Η USGA τον ενημέρωσε αργότερα ότι αυτό συνέβαινε, αλλά ευτυχώς ο Johnson είχε αρκετά μεγάλο προβάδισμα για να αποφύγει ένα σκάνδαλο.
Το 2017, το Erin Hills, με τους φαρδιούς δρόμους του, έμοιαζε περισσότερο με ένα κανονικό γεγονός παρά με ένα σημαντικό γεγονός, ειδικά αφού ενέδωσαν στην πίεση των παικτών να τακτοποιήσουν τα σκληρά. Και το 2018 στο Shinnecock Hills, παρότι υποσχέθηκαν να μην κάνουν τα ίδια λάθη που είχαν κάνει 14 χρόνια νωρίτερα όταν «έχασαν» τους πράσινους, έκαναν τα ίδια ακριβώς λάθη.
Ο Phil Mickelson ήταν τόσο θυμωμένος που κυνήγησε ένα φυγόποντο και χτύπησε ξανά την μπάλα ενώ ήταν σε κίνηση. Ήταν μια ηλίθια διαμαρτυρία, αλλά μια διαμαρτυρία παρόλα αυτά.
Μετά την παραίτηση του Ντέιβις και τις επικρίσεις που οδήγησαν σε μεγάλο βαθμό, η USGA συμπεριφέρθηκε σε μεγάλο βαθμό από τότε. Όμως τα κλιπ των μέσων κοινωνικής δικτύωσης με μπάλες που κυλούν φαινομενικά ακίνητες δίπλα στην τρύπα, 30 μέτρα κάτω από την πλαγιά, έχουν εγείρει υποψίες ότι ένα άλλο σόου τρόμου περιμένει στα πλάνα.
Φυσικά, το USGA θα μπορούσε να προσφέρει γενναιόδωρες τοποθεσίες καρφίτσας, να ανοίξει τους εύκαμπτους σωλήνες και να είναι επιφυλακτικός μήπως «χάσει» τα πράσινα – και ως εκ τούτου να παραιτηθεί από την αποκατάσταση της εικόνας του. Το ερώτημα είναι, μπορεί να καταφέρει ακόμη και να μην ενεργήσει ενάντια στη φύση της; Ας αρχίσει το μακελειό.