Όλο το καλοκαίρι θα πάρουμε τον παλμό των πιο διάσημων παραδοσιακών παραθαλάσσιων πόλεων μας, θα εξετάσουμε τις προσπάθειες που γίνονται για την αναγέννησή τους και θα σταθμίσουμε αν αξίζει να τις επισκεφτείτε ακόμα. Αυτή την εβδομάδα η Rachel Mills εξερευνά τη Margate.
Η Margate δεν αισθάνεται πουθενά αλλού στο Ηνωμένο Βασίλειο αυτή τη στιγμή. Περπατήστε σε μια παμπ, ένα καφέ ή μια γκαλερί τέχνης και είναι πιθανό να δείτε έναν εξαιρετικά κουλ A-lister, από ηθοποιούς όπως ο Pedro Pascal, η Emma Corrin, ο Rami Malek και η Olivia Colman μέχρι την εγχώρια εικόνα τέχνης Tracey Emin. Καθώς γράφω αυτό, οι Pet Shop Boys γυρίζουν ένα νέο μουσικό βίντεο στο Margate Main Sands. Μετά από δεκαετίες παρακμής, αυτή η παραλιακή πόλη βρίσκεται ξανά σε άνοδο.
Το ιατρικό θαλάσσιο μπάνιο (που μετονομάστηκε σε «άγρια κολύμβηση» από τους σημερινούς θιασώτες του Walpole Bay) έβαλε για πρώτη φορά τη Margate στον τουριστικό χάρτη στις αρχές του 18ου αιώνα. Αυτό ήταν ένα ευγενικό πλήθος που ήρθε για να δροσιστεί σε κρύο νερό – σεμνότητα που προστατεύεται από ένα μηχάνημα μπάνιου – και να πιει θαλασσινό νερό (σίγουρα δεν συνιστάται σήμερα). Τα ατμόπλοια έφτασαν από το Λονδίνο για πρώτη φορά στις αρχές του 19ου αιώνα και ακολούθησε ο σιδηρόδρομος το 1863. Το Margate ήταν ένα παραθαλάσσιο θέρετρο.
Ο κήπος ψυχαγωγίας και το λούνα παρκ Dreamland άνοιξαν τη δεκαετία του 1920 και ο τουρισμός γνώρισε άνθηση μέχρι τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 (τη δεκαετία που δίχασε τις απόψεις σχετικά με την βίαιη πολυκατοικία στο σιδηροδρομικό σταθμό).
Αλλά οι φτηνές διακοπές στο εξωτερικό και η έλλειψη επενδύσεων στο εσωτερικό οδήγησαν στην παρακμή της πόλης. Οι σφοδρές καταιγίδες προκάλεσαν ζημιές στο λιντό, την προβλήτα και τα περίπτερα κολύμβησης, ξενοδοχεία πουλήθηκαν και καταστήματα είχαν κλείσει. Μεγάλωσα στην περιοχή τις δεκαετίες του 1980 και του 1990 και η Margate –ιδιαίτερα η παλιά πόλη– ήταν απολύτως άθλια. Αν και υποψιάζομαι ότι θα μπορούσατε τουλάχιστον να αγοράσετε ένα φλιτζάνι τσάι χωρίς να πάρετε φλις. Και υπήρχε ένα πολύ καλό παραθαλάσσιο νυχτερινό κέντρο διασκέδασης που ονομαζόταν Escape (το οποίο έκανα αμέσως για 20 χρόνια).
Πώς είναι πραγματικά;
Είναι ζωηρό. Είναι προσανατολισμένο στην κοινότητα. Υπάρχουν υπέροχα φεστιβάλ, περίεργα μουσεία και αξιοθέατα (γεια σας, το Μουσείο Καβουριών και το Σπήλαιο του Shell) και ένας τεράστιος αριθμός χώρων ζωντανής μουσικής – η Dreamland φιλοξενεί όλους από τον Σαμ Ράιντερ μέχρι το Idles και το Status Quo αυτό το καλοκαίρι, και μετά υπάρχουν τα λαμπρά Αυτοί οι ανεξάρτητοι χώροι που είναι υπέροχα γκρινιασμένοι Where Else?, το Tom Thumb Theatre και το Lido Cliff Bar.
Το ιστορικό συγκρότημα Lido ίσως αντιπροσωπεύει καλύτερα το πνεύμα της Margate. Παρά την ανανέωση, εξακολουθεί να φαίνεται ερειπωμένο από έξω – καλυμμένο με γκράφιτι και σε αποσύνθεση στη θάλασσα – αλλά μέσα στο Cliff Bar προσελκύει μερικούς από τους καλύτερους μουσικούς της περιοχής (όταν οι Libertines παίξουν το Margate το 2024, μάλλον θα είναι εδώ).
Θα σας κακομάθουν οι επιλογές όταν πρόκειται για γκαλερί (το Turner Contemporary ήταν στην πρώτη γραμμή της αναγέννησης ή του gentrification της Margate), εστιατόρια (κράτηση εκ των προτέρων), κοκτέιλ μπαρ (φέρτε την πιστωτική σας κάρτα) και ηλιοβασιλέματα που κόβουν την ανάσα (το καλύτερο, σύμφωνα με τον Turner).
Νέα και ανακαινισμένα ξενοδοχεία εμφανίζονται συνεχώς. Δύο υψηλής ποιότητας ιστορικά παραλιακά ξενοδοχεία άνοιξαν πρόσφατα: το Fort Road Hotel (fortroadhotel.com) και το No.42 by GuestHouse (guesthousehotels.co.uk).
Το καλύτερο? Υπάρχουν άνθρωποι που νοιάζονται. Το Rise Up, Clean Up θα είναι στην παραλία κάθε Κυριακή, καθαρίζοντας τις ορδές των ανθρώπων που δεν νοιάζονται για τα δικά τους σκουπίδια. Υπάρχουν κοινοτικοί κήποι, τράπεζες τροφίμων και ένα κοινοτικό κατάστημα, μια σούπα στο 101 Social και δωρεάν δημιουργικές εκδηλώσεις σε χώρους όπως το ARK και το Marine Studios. Με λίγα λόγια, αυτή η πόλη έχει ψυχή.
Τι δεν αρέσει;
Τίποτα δεν μπορεί να σας προετοιμάσει για τη μυρωδιά των σάπιων φυκιών στο βραχίονα του λιμανιού κατά την άμπωτη. Ένα μέρος τόσο όμορφο και μυρίζει τόσο άσχημα είναι μια φάρσα που γίνεται χειρότερη από τα πολύχρωμα φουσκωτά που συναντούν το μοναχικό τους τέλος στην ίδια γωνιά. Τα σκουπίδια είναι επίσης ένα πραγματικά μεγάλο πρόβλημα στο Margate. Αυτό και τα κακά του σκύλου (ειδικά στο Cliftonville – το πιο έντονο άκρο της πόλης).
Απαιτούνται περαιτέρω επενδύσεις. Ο όμορφος και ιστορικός διατηρητέος χώρος παραστάσεων του Winter Gardens Grade II, ο οποίος έκλεισε το 2022, παραμένει άδειος – αν και μια πρόσφατη ένεση μετρητών 4 εκατομμυρίων λιρών αναμένεται να τον ξανανοίξει κάποια στιγμή.
Κοντά στην είσοδο της Dreamland υπάρχει μια ολόκληρη σειρά εγκαταλελειμμένων καταστημάτων που ονομάζονται Arlington Arcade. Και η Margate High Street βρίσκεται σε θλιβερή κατάσταση, καθώς το κλείσιμο του WHSmith τον περασμένο μήνα αφήνει το ταχυδρομείο άστεγο. Δεν πηγαίνω συχνά εκεί (εκτός αν λαχταρώ έναν Γκρεγκς) και οι μόνοι τουρίστες που βλέπω φαίνονται χαμένοι και φοβισμένοι.
Κάνε αυτό…
Η παρακολούθηση του ηλιοβασιλέματος από το Margate Steps είναι απαραίτητη. Αυτός ο δημόσιος χώρος χτίστηκε ως αμυντική οχύρωση δίπλα στη θάλασσα (η παλιά πόλη πλημμύρισε πολλές φορές) και χρησιμεύει ως κόμβος της πόλης και κοινωνική ισορροπία, όπου οι άνθρωποι μαζεύονται για ψάρια και πατατάκια όποτε δεν είναι η Βαλτική Θάλασσα. Τα ηλιοβασιλέματα είναι πολύ ιδιαίτερα και υπάρχουν υπέροχες παμπ στο δρόμο κατά μήκος των σκαλοπατιών που προσφέρουν επίσης εξαιρετικά σημεία θέασης (Xylo, Little Swift, The Two Halves).
ΦΑΕ αυτο…
Το απόλυτο καλύτερο μέρος για φαγητό στο Margate είναι το οικογενειακά διοικούμενο ιταλικό εστιατόριο Bottega Caruso στην παλιά πόλη. Η εξυπηρέτηση είναι υπέροχη, τα ποτά είναι εξαιρετικά και η ρουστίκ ιταλική κουζίνα είναι νόστιμη για γέλια. Και αν θέλετε να πάρετε μαζί σας ιταλικά προϊόντα στο σπίτι, μόλις άνοιξαν ένα μαγαζάκι δίπλα, το La Cantina. Δεν είναι φθηνό, αλλά εξαιρετικό.
Αλλά μην το κάνεις αυτό…
Νομίζω ότι είμαι το μόνο άτομο στο Margate που δεν του αρέσει η βραδιά έναρξης μιας έκθεσης τέχνης. Μια ευγενική ομάδα ανθρώπων που κρατούν ποτά και βγαίνουν από μια γκαλερί για μια ιδιωτική ματιά εμφανίζεται σχεδόν κάθε βράδυ κάπου στο Margate. Είναι όλα αγωνιώδη κουβέντα και οι άνθρωποι κοιτάζουν κρυφά πάνω από τον ώμο σου επειδή ψάχνουν κάποιον διάσημο.
Από ντόπιο
«Λατρεύω τα ηλιοβασιλέματα του φθινοπώρου στην παραλία ή μια δυνατή χειμερινή καταιγίδα που κυλάει στη Βόρεια Θάλασσα, όταν είναι ένα από τα πιο όμορφα μέρη στην Αγγλία. Αλλά το Margate είναι επίσης το αρχετυπικό κιτς παραθαλάσσιο θέρετρο για 300 χρόνια. Αυτή η αντίφαση δημιουργεί ένταση μεταξύ των ανθρώπων που μένουν εδώ και των ημερήσιων ταξιδιωτών (δεν μπαίνω καν στον κόπο να φύγω από το σπίτι μια πολυάσχολη καλοκαιρινή μέρα!), καθώς και μεταξύ των μακροχρόνιων ντόπιων και νεοφερμένων. Από εκεί και πέρα όμως υπάρχει δεξίωση, υπέροχα μαγαζιά και καφέ όλο το χρόνομικαι αρκετά ιδιόμορφα, παράξενα και ασυνήθιστα πράγματα για να κρατήσουν οποιονδήποτε απασχολημένο για ένα μακρύ Σαββατοκύριακο – Dan, κάτοικος Margate από το 2013
Από τουρίστα
«Έχω περάσει πολλά υπέροχα Σαββατοκύριακα στο Margate, είναι ένα από τα αγαπημένα μου μέρη. Μου αρέσει το μπάνιο στη θάλασσα και μετά μια επίσκεψη στο Peter’s Fish Factory για να πάρω τσιπς. Το Turner Contemporary είναι υπέροχο, αλλά είναι επίσης ωραίο να κάνετε μια βόλτα στο Cliftonville. Εάν βρίσκεστε εδώ για μεγαλύτερη διαμονή, προτείνω την παραθαλάσσια βόλτα από το Margate στο Broadstairs, που θα μπορούσε να βελτιωθεί μόνο με την πρόσβαση σε ορισμένες δημόσιες τουαλέτες. Στο δρόμο για το σπίτι από το σιδηροδρομικό σταθμό, σταματώ πάντα στο Big Shot για ένα affogato.»
Ελα εκεί
Τα τρένα υψηλής ταχύτητας από το London St Pancras χρειάζονται περίπου 1 ώρα και 30 λεπτά, αν και η επιλογή μη υψηλής ταχύτητας (όχι μέσω Ashford) είναι μόνο περίπου 8 λεπτά πιο αργή και φθηνότερη. Μπορείτε επίσης να ταξιδέψετε από το Λονδίνο Victoria στο Margate σε περίπου 1 ώρα και 42 λεπτά. Εάν είναι δυνατόν, αγοράστε εισιτήρια εκ των προτέρων. Ο χώρος στάθμευσης για αυτοκίνητα είναι περιορισμένος και δεν υπάρχουν δωρεάν θέσεις στάθμευσης κοντά στο Main Sands.
