Ο πρώην πρωταθλητής του NBA Jim Chones, ο οποίος κέρδισε ένα δαχτυλίδι με τους Showtime Lakers το 1980, πιστεύει ότι η σχέση μεταξύ οπαδών και παικτών έχει αλλάξει από την εποχή του. Τις τελευταίες δεκαετίες, το NBA ήταν καθαρά ένα αθλητικό πρωτάθλημα, παρέχοντας ψυχαγωγία σε όσους κάθονταν στα καθίσματα ή παρακολουθούσαν τηλεόραση. Τώρα, ωστόσο, είναι ένα ολόκληρο «κοινωνικό δίκτυο», λέει.
«Αυτός ο θαυμαστής είναι διαφορετικός», λέει ο Chones στον Guardian. «Αν βασίσεις αυτό που είναι ένας θαυμαστής σε παραδοσιακές αξίες, θέματα και χαρακτήρα, θα χάσεις το όλο θέμα».
Σήμερα, λέει ο Chones, οι θαυμαστές έχουν πρόσβαση σχεδόν σε οτιδήποτε θέλουν. Τα smartphone επιτρέπουν στους θαυμαστές να μεταδίδουν πολλά παιχνίδια, να σερφάρουν στο Διαδίκτυο, να παίζουν παιχνίδια, να συνομιλούν με φίλους, να εργάζονται ή ακόμα και να παρακολουθούν μια ταινία ενώ παρακολουθούν έναν αγώνα. Δεδομένης αυτής της διχασμένης προσοχής, ο Chones πιστεύει ότι το ΝΒΑ πρέπει να ακούσει τις επιθυμίες των οπαδών διαφορετικά κινδυνεύει να μείνει πίσω. Ναι, έχουμε μπει πλέον στην εποχή της ενδυνάμωσης των θαυμαστών.
«Γίνεται θέμα πρόσβασης», είπε ο Chones, ο οποίος έπαιξε στους επαγγελματίες για 10 χρόνια. «Γίνεται θέμα: «Αυτό θέλω και αν δεν μπορείτε να το παρέχετε, έχω άλλες επιλογές».
Σχετίζεται με: Η Κέιτλιν Κλαρκ θα κερδίσει το 2% του μέσου μισθού του ΝΒΑ. Είναι αυτό τόσο γελοίο όσο ακούγεται;
Οι οπαδοί έχουν περισσότερη επιρροή από ποτέ, λέει. Αλλά αυτή η αλλαγή δεν είναι πάντα θετική. Ενώ οι κοινωνικοί κανόνες έχουν αλλάξει από τα σκληρότερα (διαβάστε: πιο ρατσιστικά) τα μέσα του 20ου αιώνα, εξακολουθεί να υπάρχει μια τάση για τους οπαδούς να αντιμετωπίζουν τους παίκτες περισσότερο σαν αντικείμενα και λιγότερο σαν ανθρώπους. Για να επισημάνουμε μόνο ένα παράδειγμα, κατά τη διάρκεια ενός αγώνα στο ΝΒΑ νωρίτερα φέτος, ένας οπαδός των λευκών αποκαλούσε επανειλημμένα τον Ράσελ Γουέστμπρουκ «αγόρι» (δεν ήταν η πρώτη φορά που ο γκαρντ άκουγε αυτή την προσβολή από οπαδούς). Φυσικά, αυτές οι ιστορίες αποτελούν δυστυχώς εδώ και καιρό μέρος ενός πρωταθλήματος στο οποίο οι περισσότεροι παίκτες είναι μαύροι και οι περισσότεροι οπαδοί είναι λευκοί. Αυτό συνέβη στη δεκαετία του 1960, όταν η κρεβατοκάμαρα του Μπιλ Ράσελ ήταν λερωμένη με περιττώματα, ή αργότερα, όταν ο Καρίμ Αμπντούλ-Τζαμπάρ άκουσε χυδαία και ταπεινωτικά σχόλια ή όταν ο Βέρνον Μάξγουελ χτύπησε έναν θαυμαστή γιατί συζητούσε για την αποβολή της συζύγου του. Επομένως, η πρόσβαση δεν είναι πάντα καλό πράγμα – και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σημαίνουν ότι οι οπαδοί μπορούν πλέον να διαδίδουν περιφρόνηση και κακοποίηση για τους παίκτες εκτός γηπέδου 24 ώρες την ημέρα.
Ωστόσο, το ΝΒΑ πιέζεται να προσφέρει περισσότερα από τα ίδια. Αυτό οδήγησε σε κάθε είδους ψυχαγωγικές και θεματικές βραδιές στις αρένες. Αν ρωτήσεις το Γκόλντεν Στέιτ Ο προπονητής των Ουόριορς, Στιβ Κερ, οι αρένες μπορούν επίσης να δημιουργήσουν μια υπερβολικά ενοχλητική ατμόσφαιρα σε νυχτερινά κέντρα, την οποία ο πρώην εργοδότης του Chone, Jerry Buss, δημιούργησε περίφημα τη δεκαετία του 1980 με το Fabulous Forum και το Playboy-like Forum Club. «Είναι σαν ένα κλαμπ South Beach εκεί έξω. Τι κάνουμε;» παραπονέθηκε ο Kerr μετά από έναν αγώνα τον Νοέμβριο. «Δεν μπορούσα να ακούσω τίποτα εκεί έξω, απλώς ακούγεται μουσική techno club.
Ο Chones λέει ότι κατανοεί τις ανησυχίες του Kerr, αλλά προσθέτει: “Μου αρέσει ο Steve, αλλά ο Steve είναι αρκετά σφιχτός… Το NBA είναι κάτι περισσότερο από ένα κοινωνικό δίκτυο – προωθεί τη συζήτηση, τον πολιτισμό, τη μόδα και την ψυχική υγεία.” Όλα αυτά τα οδηγούμε μέσα από το ΝΒΑ. Έτσι αποκτάς διαφορετικό είδος οπαδού, είναι κάτι περισσότερο από νίκες και ήττες».
Πέρα από τις προσπάθειες ψυχαγωγίας, ωστόσο, υπάρχουν πολλές περιπτώσεις όπου οι θαυμαστές αισθάνονται ότι βγάζουν πάρα πολλά (κάτι που προσπαθεί να καταπολεμήσει η νέα, υπερ-gaming αρένα Los Angeles Clippers του Steve Balmer). Τότε μπαίνει στο παιχνίδι η άσχημη πλευρά του δικαιώματος.
«Νομίζω ότι υπάρχουν μερικές πόλεις που μπορεί να είναι λίγο χειρότερες από άλλες στα μάτια ορισμένων παικτών», λέει σοφά ο επί χρόνια εκπρόσωπος του NBA, Kevin Calabro. «Ξέρω ότι όταν είχαμε έντονους ανταγωνισμούς στο Σιάτλ, επισκεφτήκαμε μερικές πόλεις και οι οπαδοί ήταν σίγουρα σε θέση να τραβήξουν την προσοχή ορισμένων από τους παίκτες. Αλλά εφόσον δεν γίνεστε προσωπικά και δεν χρησιμοποιείτε άσχημη γλώσσα, οι οπαδοί θα πρέπει να είναι ελεύθεροι να διασκεδάσουν».
Αλλά μερικές φορές οι θαυμαστές γίνονται πολύ προσωπικοί ή απαιτούν πάρα πολλά. «Οι οπαδοί έχουν και θα συνεχίσουν να πιέζουν τον φάκελο», λέει ο θρύλος των Boston Celtics, Robert Parish. «Παίρνω πάρα πολλές ελευθερίες. Εμείς ως άνθρωποι πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι τα λόγια και οι πράξεις σας έχουν συνέπειες. [And] Το αλκοόλ δεν συμβάλλει στην πειθαρχία και τη συμπεριφορά των θαυμαστών [either].»
Ενώ πολλοί είναι συνολικά υπέροχοΟρισμένοι οπαδοί ήταν επίσης θορυβώδεις, ιδιαίτερα εκείνοι στη Βοστώνη και το Λος Άντζελες κατά τη διάρκεια της έντονης αντιπαλότητας Lakers-Celtics τη δεκαετία του 1980. Πιο πρόσφατα, υπήρξαν γεγονότα που πήγαν πολύ μακριά. Ενώ ορισμένες συναντήσεις θαυμαστών ήταν απλώς ενοχλητικές ή αγενείς όπως το είπαν αυτοί οι θαυμαστές Ο αστέρας του Ντάλας, Λούκα Ντόντσιτς, χρησιμοποιούσε διάδρομο (και τον έδιωχνε) ή όταν οι οπαδοί προσέβαλε το αστέρι των Suns, Kevin Durant σαν να ήταν ρομπότ και όχι άνθρωπος ή να τον είχαν μπουκάρει άλλοι Η Οκλαχόμα Σίτι αδυσώπητη, υπάρχουν στιγμές που τα πράγματα χειροτερεύουν. Σε μια άλλη περίπτωση, ο Westbrook παραλίγο να τσακωθεί με θυμωμένους θαυμαστές στη Γιούτα. πείτε στους κολλητούς, “Σε κοροϊδεύω. Εσύ και η γυναίκα σου». Και μόλις πριν από λίγες εβδομάδες, ήρθε σε επαφή με έναν οπαδό της Charlotte που τον αποκαλούσε “Westbrick”. Η οικογένεια του Κρις Πολ δέχτηκε επίσης φραστική κακοποίηση από οπαδούς στις εξέδρες κατά τη διάρκεια ενός πρόσφατου αγώνα των πλέι οφ. που ωθεί τον Paul να κάνει tweet“Θέλω οι καλοί παίκτες να πουν κάτι στους οπαδούς, αλλά οι οπαδοί μπορούν να βάλουν στα χέρια τους τις οικογένειές μας… να το βιδώσουν!!” έχει παίξει όλα αυτά τα χρόνια, προκάλεσε πολλά προβλήματα στους οπαδούς, είναι γνωστό για αυτό Διπλός χαιρετισμός πουλιών στους κατόχους εισιτηρίων της Βοστώνης Πριν από λίγο καιρό, κατά τη διάρκεια ενός κύματος ψαλμωδιών “Kyrie sucks”.
«Οι ενέργειες του Kyrie και του Russell ήταν δικαιολογημένες», σημειώνει η Parish, «επειδή οι θαυμαστές το κάνουν προσωπικό όταν μιλούν για τα μέλη της οικογένειας αρνητικά Εμείς ως άνθρωποι πρέπει να τα πάμε καλύτερα». Αλλά αυτό είναι ευσεβής πόθος».
Ο τέσσερις φορές All-Star του NBA Michael Ray Richardson, ο οποίος έπαιξε οκτώ χρόνια στο πρωτάθλημα πριν παίξει στην Ευρώπη για σχεδόν δύο δεκαετίες, λέει ότι η υπερβολική συμπεριφορά των οπαδών δεν περιορίζεται μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Και μερικές φορές τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα στο εξωτερικό.
«Θυμάμαι την Ελλάδα να είναι ένα από τα χειρότερα μέρη στον κόσμο που έχω παίξει ποτέ στην Ευρώπη», λέει ο Richardson. Θυμάμαι κάναμε τάιμ άουτ και κάποιος πέταξε μια κροτίδα στη μέση της κουβάρι μας. Πέταξαν ποπ κουτάκια. Επικρατεί χάος στην Ελλάδα. Αυτό δεν συμβαίνει στην πραγματικότητα στις ΗΠΑ. Υπάρχουν κάποιοι θαυμαστές που μπορεί να είναι πολύ αγενείς μετά από τρία ή τέσσερα ποτά, αλλά εκτός από αυτό δεν είναι και τόσο κακό».
Για τον Richardson, το παιχνίδι και η προπόνηση σε εχθρικά περιβάλλοντα δεν ήταν κάτι καινούργιο. Και πιστεύει ότι οι οπαδοί λένε πράγματα στην ασφάλεια της κερκίδας που δεν θα έλεγαν πρόσωπο με πρόσωπο.
«Νομίζω ότι όταν φωνάζουν με ονόματα ή χρησιμοποιούν ρατσιστικές συκοφαντίες ή όταν ρίχνουν πράγματα στις εξέδρες και όλα αυτά, είναι λίγο υπερβολικό», είπε ο Richardson. «Νομίζω ότι η χρήση φυλετικών προσβολών ή προσωπικών πραγμάτων είναι υπερβολική. Γιατί οι οπαδοί μπορούν να έρθουν κοντά σου και να σου πουν κάτι όταν είσαι στο γήπεδο μπάσκετ. Αλλά αν ήσουν έξω από το δικαστήριο, σου εγγυώμαι ότι δεν θα έλεγαν κάτι τέτοιο».
Στις μέρες μας, καθώς τα στοιχήματα εντός παιχνιδιού γίνονται πιο διαδεδομένα, μπορεί να προκύψουν εντάσεις μεταξύ παικτών και φιλάθλων ακόμη και αυξήθηκε από ό,τι στο παρελθόν. Το πώς θα μοιάζει το μέλλον αυτής της σχέσης είναι ασαφές. Όμως, όπως λέει ο Chones, οι οπαδοί βρίσκονται στη θέση του οδηγού περισσότερο από ποτέ — ακόμη και στο εξαιρετικά δημοφιλές NBA. Ο χρόνος θα δείξει αν αυτό είναι καλό ή όχι.