ο αγώνας για να σωθεί το αγαπημένο πιάτο της Ιταλίας από την εξαφάνιση

By | February 29, 2024

<span>Ενας <em>Μοντίνα</em> – ένας εποχικός εργάτης στους ορυζώνες – ξεχορταρίζει τη σοδειά του ρυζιού</span><span>Φωτογραφία: Marco Massa/The Guardian</span>” src=”https://s.yimg.com/ny/api/res/1.2/5ezJxY.GQM8TYetdW_Ifng–/YXBwaWQ9aGlnaGxhbmRlcjt3PTk2MDtoPTU3Ng–/https://media.zenfs.com/en/theguardian 9 608535″ δεδομένα src=”https://s.yimg.com/ny/api/res/1.2/5ezJxY.GQM8TYetdW_Ifng–/YXBwaWQ9aGlnaGxhbmRlcjt3PTk2MDtoPTU3Ng–/https://media.zenfs.com/en/theguardian 6 08535″/></div>
</div>
</div>
<p><figcaption class=ΕΝΑ Μοντίνα – εποχιακός εργάτης στους ορυζώνες – ξεβοτανίζει την καλλιέργεια του ρυζιούΦωτογραφία: Marco Massa/The Guardian

Για το μεγαλύτερο μέρος του χειμώνα και της άνοιξης του 2022, ο Luigi Ferraris, ένας 58χρονος αγρότης ρυζιού από τη Mortara, μια πόλη στην κοιλάδα του Po, παρέμεινε αισιόδοξος. Οι βροχοπτώσεις είχαν μειωθεί κατά 40% τους πρώτους έξι μήνες του έτους και λίγο χιόνι είχε συσσωρευτεί στις Άλπεις, οδηγώντας σε μείωση κατά 88% της ποσότητας του νερού που εισέρχεται στο Πάδο μέσω της τήξης του χιονιού. Η ροή στον ποταμό και τα σχετικά κανάλια ήταν στο ιστορικό χαμηλό.

Αλλά η Ferraris πίστευε ότι τα πράγματα σύντομα θα επέστρεφαν στην κανονικότητα. «Νόμιζα ότι η έλλειψη νερού ήταν απλώς προσωρινή», λέει.

Ιστορικά, η πρόσβαση στο νερό δεν ήταν ποτέ εμπόδιο σε αυτά τα πεδινά. Βρίσκεται στην καρδιά της κοιλάδας του Πάδου Πιάνο Padana, μια πλημμυρική πεδιάδα στη βόρεια Ιταλία όπου μεγάλες εκτάσεις γης ήταν αρχικά βάλτοι και τόπος αναπαραγωγής ελονοσίας. Για αιώνες, οι ντόπιοι αγρότες πάλευαν να συγκρατήσουν το νερό δημιουργώντας αποστράγγιση και ισοπέδωση της γης, μετατρέποντας αργά τους υγροτόπους σε χωράφια με σιτηρά και ορυζώνες.

«Σε αυτήν την περιοχή το πρόβλημα ήταν πάντα να κρατάμε το νερό έξω», λέει ο Alberto Lasagna, διευθυντής της Confagricoltura Pavia, τοπικού παραρτήματος της Γενικής Συνομοσπονδίας Ιταλικής Γεωργίας. «Ποτέ δεν ήταν το αντίστροφο».

Η πλήρης έκταση του τι θα έχανε έγινε σαφές στη Ferrari μόλις στα τέλη Μαΐου του 2022, όταν οι ορυζώνες του δεν είχαν γίνει ακόμη το συνηθισμένο καταπράσινο. «Ήταν όλα καφέ», λέει. «Όλα έμοιαζαν με ξερό άχυρο».

Στα 37 χρόνια που διηύθυνε τη φάρμα ρυζιού που κληρονόμησε από τον παππού του, η Ferraris δεν είχε ξαναδεί κάτι παρόμοιο. Έχασε περισσότερες από τις μισές σοδειές του και δεν ήταν μόνος.

Η Ιταλία είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός ρυζιού της Ευρώπης, παράγοντας περίπου το 50% του ρυζιού που παράγεται στην ΕΕ. Οι περισσότεροι ορυζώνες βρίσκονται στην κοιλάδα του Πάδου, η οποία εκτείνεται σε μεγάλα τμήματα του βόρειου τμήματος της χώρας. Σε αυτά τα χωράφια καλλιεργούνται οι μοναδικές ποικιλίες ρυζιού ριζότο όπως το Carnaroli και το Arborio.

Το 2022, ο Πάδος, ο μεγαλύτερος ποταμός της Ιταλίας, επλήγη από τη χειρότερη ξηρασία των τελευταίων 200 ετών. Η πλωτή οδός αποτελεί τη ζωτική πηγή ενός πολύπλοκου δικτύου καναλιών που κατασκευάστηκε μεταξύ του Μεσαίωνα και του 19ου αιώνα και χρησιμεύει ως η κύρια πηγή άρδευσης για τους ορυζώνες. Σύμφωνα με την εθνική αρχή ρυζιού Ente Nazionale Risi, η Ιταλία έχασε 26.000 εκτάρια ορυζώνων φέτος και η παραγωγή ρυζιού μειώθηκε περισσότερο από 30%. Πέρυσι, η ξηρασία συνεχίστηκε και άλλα 7.500 εκτάρια ορυζώνων έχασαν τις καλλιέργειές τους.

Οι αγρότες ρυζιού που αγωνίζονται να ανακάμψουν από τις επιπτώσεις της ξηρασίας σήμερα αντιμετωπίζουν ένα αβέβαιο μέλλον. «Όσο υψηλότερες είναι οι θερμοκρασίες, τόσο πιο συχνά και πιο έντονα θα είναι αυτά τα ακραία φαινόμενα», λέει η Marta Galvagno, βιομετεωρολόγος στην Υπηρεσία Περιβαλλοντικής Προστασίας της Κοιλάδας της Αόστα.

  • Κάθε μήνα, η Marta σκαρφαλώνει σε έναν πύργο ύψους 2.200 μέτρων στην ιταλική πλευρά του Matterhorn για να συλλέξει δεδομένα από όργανα όπως ο αισθητήρας συνδιακύμανσης στροβιλισμού (αριστερά), ο οποίος χρησιμοποιείται για την αξιολόγηση των επιπτώσεων της κλιματικής κρίσης

Τα τελευταία δύο χρόνια, η Ferraris, όπως και άλλοι αγρότες της περιοχής, προσπάθησε να διαφοροποιήσει τις καλλιέργειές της για να μειώσει τους κινδύνους της κλιματικής κρίσης. Έχει μειώσει την έκταση της καλλιέργειας ρυζιού και άρχισε να καλλιεργεί καλλιέργειες όπως το καλαμπόκι που απαιτούν λιγότερο νερό.

«Το κλίμα αλλάζει και φοβάμαι ότι θα υπάρξουν περισσότερες ξηρασίες», λέει η Ferraris, η φάρμα της οποίας έχασε περίπου 150.000 ευρώ [£129,000] το 2022. Ωστόσο, το ρύζι παραμένει η μεγαλύτερη σοδειά του. Πρόσφατα άρχισε να παρακολουθεί καθημερινά τις χιονοπτώσεις στις Άλπεις και να ελέγχει τη στάθμη του νερού στη λίμνη Ματζόρε. «Είναι δύσκολο να κοιμηθείς το βράδυ», λέει.

Η Ferrari ανησυχεί ιδιαίτερα για την παραγωγή του Carnaroli Classico, μιας εκλεπτυσμένης ποικιλίας ρυζιού. Θεωρούμενο ο «βασιλιάς του ριζότο» λόγω της ικανότητάς του να αντέχει τις υψηλές θερμοκρασίες μαγειρέματος και να απορροφά γεύσεις, το καρναρόλι είναι επίσης εξαιρετικά ευαίσθητο και ευάλωτο στις κλιματικές αλλαγές.

  • Ο Antonio χρησιμοποιεί ένα σύστημα πυλών πλημμύρας και του φυσικού εδάφους για να προσαρμόσει τη στάθμη του νερού. Μια συσκευή μέτρησης μετρά τη στάθμη στο κανάλι Cavour στο Chivasso κοντά στο Τορίνο. Το κανάλι, που χτίστηκε το 1852, βοηθά στη ρύθμιση της παροχής νερού στον Πάδο

Πέρυσι, μετά το ξεφλούδισμα και τη λεύκανση, μόνο το 38% της καλλιέργειας Carnaroli Classico της Ferraris ήταν εμπορεύσιμο. «Λόγω της ξηρασίας, το ρύζι [grains] συχνά διχασμένοι», λέει.

Ο Giovanni Pochettino, ένας αγρότης στο αναγνωρισμένο από την UNESCO φυσικό καταφύγιο Collina Po, λιγότερο από ένα χιλιόμετρο από την όχθη του ποταμού, καλλιεργεί επίσης καρναρόλι και συμμερίζεται τις ανησυχίες της Ferrari.

«Αντιμετωπίζουμε αυξανόμενες προκλήσεις στην παραγωγή ρυζιού Carnaroli καθώς υποφέρει από τη ζέστη του Αυγούστου», λέει ο Pochettino. «Αυτές οι ποικιλίες ρυζιού αναπτύχθηκαν πριν από σχεδόν 100 χρόνια, όταν οι θερμοκρασίες ήταν εντελώς διαφορετικές».

Ο Pochettino σκέφτηκε να σταματήσει την παραγωγή του Carnaroli, του οποίου την ποιότητα συγκρίνει με ένα εκλεκτό κρασί. «Τα περιθώρια είναι χαμηλά», λέει, προσθέτοντας ότι οι ρυζόμυλοι που αγοράζουν τη σοδειά του χρειάζονται τέλειους κόκκους. «Η οικονομική απόδοση δεν αντικατοπτρίζει όλη τη σκληρή δουλειά που απαιτείται για την καλλιέργεια αυτής της ποικιλίας ρυζιού».

Ο Filip Haxhari, ερευνητής στο Ente Nazionale Risi, λέει ότι η παραγωγή καρναρόλι μειώθηκε κατά 50% λόγω της συνεχιζόμενης ξηρασίας το 2022, θέτοντας σε κίνδυνο μια μοναδική ποικιλία ρυζιού. «Μόνο το Carnaroli και άλλες παρόμοιες ποικιλίες έχουν ένα ποικιλιακό γενετικό χαρακτηριστικό που τους επιτρέπει να απορροφούν μπαχαρικά, γεύσεις και μπαχαρικά και να δημιουργούν παραδοσιακό ριζότο», λέει. «Είναι διαφορετικό από οποιοδήποτε άλλο ρύζι στον κόσμο».

Ο Francesco Avanzi, υδρολόγος στο ερευνητικό ίδρυμα του Διεθνούς Κέντρου Περιβαλλοντικής Παρακολούθησης (Cima), εξηγεί ότι η ξηρασία του Πάδου του 2022 προκλήθηκε κυρίως από υψηλές θερμοκρασίες και χαμηλές χιονοπτώσεις στις Άλπεις. Σχεδόν τα δύο τρίτα του συνόλου του νερού που ρέει στον Πάδο καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους προέρχεται από το λιώσιμο του χιονιού των Άλπεων.

«Το χιόνι συνήθως λιώνει πολύ αργά μεταξύ Απριλίου και Ιουνίου και ως εκ τούτου μπορεί να διεισδύσει στο έδαφος πολύ αποτελεσματικά», λέει ο Avanzi. Το λιωμένο χιόνι είναι ιδιαίτερα σημαντικό το καλοκαίρι για την αναπλήρωση του ποταμού όταν οι βροχοπτώσεις είναι χαμηλές.

«Χάρη σε αυτή την αργή απελευθέρωση χιονιού, οι αγρότες ρυζιού γνωρίζουν ότι οι ροές των ποταμών θα είναι σταθερά υψηλές μεταξύ Μαΐου και Ιουλίου», λέει ο Avanzi.

Το 2022, οι υδάτινες πηγές χιονιού στις Άλπεις μειώθηκαν κατά περίπου 60% σε σύγκριση με τον μέσο όρο της προηγούμενης δεκαετίας. «Ο χειμώνας του 2021-2022 ήταν ο χειρότερος, αλλά το 2023 ήταν παρόμοιο», λέει ο Avanzi. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Cima, οι υδάτινες πηγές χιονιού μειώθηκαν κατά 63% τον Φεβρουάριο. «Δεν φαίνεται ιδιαίτερα ρόδινο», λέει ο Avanzi.

Τα τελευταία χρόνια, όλο και περισσότεροι ρυζοκαλλιεργητές στη βόρεια Ιταλία υιοθέτησαν το ρύζι «ξηρής σποράς», μια τεχνική που απαιτεί λιγότερο νερό άρδευσης και εργασία, αλλά, αντίθετα, ορισμένοι ειδικοί λένε ότι συμβάλλει επίσης σε όλο και πιο ξηρά εδάφη. «Το νερό που χρησιμοποιήθηκε για να πλημμυρίσει τους ορυζώνες δεν σπαταλήθηκε», λέει ο Lasagna. «Διείσδυσε στο έδαφος και ξαναμπήκε στο ποτάμι».

Ο Haxhari και η ομάδα του εργάζονται για την ανάπτυξη νέων ποικιλιών ρυζιού που απαιτούν λιγότερο νερό και είναι πιο ανθεκτικές στην κλιματική αλλαγή. «Η ξηρασία του 2022 ήταν αποκαρδιωτική, δεν είχα ξαναδεί τόσα πολλά φυτά να πεθαίνουν σε τόσο μεγάλους αριθμούς», λέει ο Χάτζαρι, ο οποίος είναι ερευνητής για περισσότερα από 40 χρόνια. «Αλλά έδωσε μια σημαντική ευκαιρία για έρευνα».

Τα γεγονότα επέτρεψαν στους επιστήμονες να πραγματοποιήσουν δοκιμές νέος prometeoμια νέα ποικιλία ρυζιού ανθεκτική στην ξηρασία που κυκλοφορεί τώρα στην αγορά.

Ωστόσο, το Nuovo prometeo δεν είναι κατάλληλο για το μαγείρεμα ριζότο και ενώ ο Haxhari λέει ότι η ομάδα του θέλει να αναπτύξει νέες ποικιλίες που ανταποκρίνονται στο παραδοσιακό πιάτο, η Ferraris παραμένει δύσπιστη ότι μικροί παραγωγοί ρυζιού σαν αυτόν, που επικεντρώνονται σε ένα προϊόν υψηλής ποιότητας, θα το κάνουν. έτσι θα επωφεληθείτε από αυτές τις νέες ποικιλίες. «Αν θέλουμε να κερδίσουμε πελάτες, πρέπει να επικεντρωθούμε σε προϊόντα υψηλής ποιότητας», λέει.

Η κατανάλωση νερού παραμένει επίσης πρόβλημα. Το 2022, η φάρμα ρυζιού Ferraris παρουσίασε μείωση της κατανάλωσης νερού κατά 90%. «Μιλάμε για ρύζι», λέει η Ferraris. «Χρειάζεσαι ακόμα νερό για να μεγαλώσει».

Η πρόσφατη ξηρασία πιθανότατα επιδεινώθηκε από αστοχίες υποδομών. Έρευνα της ιταλικής στατιστικής υπηρεσίας Istat διαπίστωσε ότι τα υδραγωγεία της χώρας έχασαν το 42% του νερού που μετέφεραν το 2020 λόγω δομικών διαρροών. Οι ειδικοί στον τομέα του κλίματος και της γεωργίας λένε ότι τα νέα συστήματα αποθήκευσης νερού και τα μέτρα για τη βελτιστοποίηση του υπάρχοντος δικτύου τροφοδοσίας είναι ζωτικής σημασίας για τον μετριασμό των επιπτώσεων των μελλοντικών ξηρασιών.

«Εάν εφαρμόσουμε στρατηγικές μετριασμού και προσαρμογής, μπορούμε να αποφύγουμε μια καταστροφή», λέει ο Galvagno. «Ως επιστήμονες, έχουμε πει πραγματικά ό,τι υπάρχει να πούμε. Αυτό που λείπει τώρα είναι οι οικονομικές επενδύσεις και η πολιτική βούληση για την εφαρμογή αυτών των στρατηγικών».

Για περισσότερη κάλυψη της Εποχής της Εξαφάνισης, κάντε κλικ εδώ και ακολουθήστε τους δημοσιογράφους για τη βιοποικιλότητα Φοίβη Γουέστον Και Πάτρικ Γκρίνφιλντ στο X για τα τελευταία νέα και δυνατότητες

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *