Στο Tap & Tackle Bar του Newcastle Falcons, ο Michael van Vuuren σκέφτεται τη ζωή ως ο απόλυτος τεχνίτης του ράγκμπι. Οι φιλίες που έκανε και τα διάφορα μέρη του κόσμου που επισκέφτηκε, καθώς και το ακρωτηριαστικό άγχος και η έλλειψη ασφάλειας που προκάλεσε η νομαδική του καριέρα.
Σύμφωνα με τον στατιστικολόγο Stuart Farmer, ο χούκερ Van Vuuren κατέχει το ρεκόρ για τους περισσότερους συλλόγους στις δύο κορυφαίες κατηγορίες του αγγλικού ράγκμπι (10) – ένα μπροστά από τον Tom Arscott. Αν προσθέσετε τους συλλόγους του στη Νότια Αφρική και μια πρώιμη περίοδο στο Stade Francais, θα λάβετε συνολικά 14, τα οποία μπορεί να απαριθμήσει με τη σειρά: Free State Cheetahs, Stade Francais, Eastern Province Kings, Leicester Tigers, Bath, London Scottish, Λονδίνο Irish, Northampton Saints, Bedford Blues, Ampthill, Ealing Trailfinders, Wasps, Lions και Newcastle Falcons.
Η μεγαλύτερη περίοδος του σε έναν μόνο σύλλογο ήταν οι τρεις σεζόν του στο Bath, όπου ο 32χρονος έκανε επίσης τις περισσότερες εμφανίσεις του (21), ενώ ο Van Vuuren έχει απολαύσει τον χρόνο του σε πολλούς άλλους συλλόγους, κυρίως Northampton και Wasps. Αλλά εν μέρει λόγω της εκπληκτικής κακής τύχης – δύο σύλλογοι τέθηκαν σε εκκαθάριση και δύο φορές τον υπέγραψαν μάνατζερ που απολύθηκαν πριν φτάσει – δεν έμεινε ποτέ πουθενά αρκετά για να κερδίσει έδαφος. «Είναι δύσκολο για μένα να πω πού νιώθω περισσότερο σαν στο σπίτι μου γιατί, κατά κάποιον τρόπο, πάντα έψαχνα σπίτι και δεν το έβρισκα ποτέ», είπε ο Van Vuuren. «Πρέπει να είσαι κάπου αρκετό καιρό για να ηρεμήσεις.
«Χθες το βράδυ μιλούσα με τον καλύτερό μου φίλο για το πότε πρέπει να σταματήσεις το κυνήγι; Πότε δεν αξίζει πια; Νομίζω ότι ήμουν πολύ κακός στο να ξέρω πότε να σταματήσω ή πότε να σταματήσω. Πάντα προσπαθούσα να μείνω στον αγώνα. Όλοι έχουμε όνειρα. Ακόμα κι αν δεν τα καταφέρουμε, θα χρειαστεί πολύς χρόνος για να ξεθωριάσουν αυτά τα όνειρα».
Ο Van Vuuren μεγάλωσε στο Eastern Cape και ονειρευόταν να εκπροσωπήσει τους Springboks. Έπαιξε στην ίδια ομάδα του Gray High School με τον Siya Kolisi. Αν και ο δύο φορές νικητής του Παγκοσμίου Κυπέλλου αρχηγός προοριζόταν για μεγαλύτερα πράγματα – “ακόμα και τότε ήταν ένας άντρας ανάμεσα σε αγόρια” – ο Van Vuuren ήταν αργοπορημένος προγραμματιστής, που δεν επιλέχθηκε για τη διάσημη εβδομάδα Craven που παρήγαγε αστέρια. «Κανείς δεν μου έδωσε την ευκαιρία να τα καταφέρω», λέει.
Παρόλα αυτά, ο Van Vuuren έγινε ο νεότερος παίκτης που έπαιξε στο Currie Cup, παίζοντας μαζί με τον Kolisi και τον Eben Etzebeth για τους U20 της Νότιας Αφρικής στο Παγκόσμιο Κύπελλο Νεανίδων του 2011. Ο Van Vuuren υπέγραψε στο Stade Francais το 2012, το οποίο ήταν το πρώτο από μια σειρά στιγμές μετακίνησης. Το σχέδιό του ήταν να παίξει εκεί για μερικές σεζόν πριν επιστρέψει στη Νότια Αφρική για να επιδιώξει υψηλότερες διακρίσεις. Δεν έγινε έτσι.
«Ο Michael Cheika με υπέγραψε, αλλά πριν φτάσω εκεί αφέθηκε ελεύθερος», είπε ο Van Vuuren. «Το Παρίσι δεν είναι μια συγχωρητική πόλη για ένα μικρό παιδί, ήταν όλα για την επιβίωση.» Επέστρεψε στη Νότια Αφρική για να ενταχθεί στους Kings, την ομάδα της πόλης του που είπε «έμοιαζαν σαν να έφτιαχναν κάτι ξεχωριστό». εκκαθάριση το 2015.
Λίγο αργότερα μετακόμισε στη Λέστερ για μια δοκιμαστική περίοδο δύο εβδομάδων, η οποία παρατάθηκε σε ένα μήνα και στη συνέχεια μέχρι το τέλος της σεζόν. Οι δικαστικές υποθέσεις θα ήταν συνηθισμένες. «Είναι δύσκολο να βρίσκεσαι σε ένα μέρος όπου δεν υπάρχει ασφάλεια», είπε ο Van Vuuren. «Απλώς σε αναγκάζει να κάνεις το καλύτερο δυνατό κάθε μέρα, κάτι που μπορεί να είναι αρκετά κουραστικό μερικές φορές, αλλά έτσι είναι».
Ο Mike Ford υπέγραψε τον Van Vuuren στο Bath αλλά απολύθηκε πριν φτάσει. Ήταν παρόμοια ιστορία με τον Alex Codling, ο οποίος συνέχισε τη σεζόν μετά την άφιξή του στο Ealing μετά από ένα ξόρκι στο Northampton. «Δεν ξέρω γιατί οι άνθρωποι που με υπέγραψαν συνέχισαν να απολύονται», είπε ο Van Vuuren. «Μερικές φορές ήμουν σε συλλόγους όπου οι παίκτες ήταν απλώς καλύτεροι από εμένα. Απλά πρέπει να το αποδεχτείς. Τότε υπήρξαν στιγμές που απλά δεν ήμουν τυχερός ή τραυματίστηκα τη λάθος στιγμή».
Το πιο δύσκολο σημείο ήρθε μετά την ένταξη του Van Vuuren στους Wasps, στους οποίους επανήλθε δοκιμαστικά πριν λάβει τελικά ένα συμβόλαιο και την υπόσχεση κάποιας ασφάλειας. «Θα είμαι πάντα υπόχρεος στον Joe Launchbury, ο οποίος πάλεψε για να μου ανανεώσει το συμβόλαιο, και στον Lee Blackett, που μου το έδωσε», είπε ο Van Vuuren. Αυτή η ασφάλεια εξαφανίστηκε όταν οι Σφήκες ανέβηκαν στην κυβέρνηση πέρυσι.
Άνεργος και χωρίς κενές θέσεις στην ευρωπαϊκή αγορά, ο Van Vuuren επέστρεψε απρόθυμα στη Νότια Αφρική. «Δεν ήταν ποτέ μέρος του σχεδίου μου να επιστρέψω στη Νότια Αφρική», είπε ο Van Vuuren. «Είχα κάνει το Ηνωμένο Βασίλειο σπίτι μου και πέρασα τη διαδικασία πολιτογράφησης και έγινα Βρετανός πολίτης, σε αυτό που είχα πραγματικά επικεντρωθεί. Μόλις είδα πώς θα περάσω την υπόλοιπη ζωή μου στην Αγγλία. Έχω περάσει τις καλύτερες και τις χειρότερες στιγμές της ζωής μου στην Αγγλία και θεωρώ τον εαυτό μου απλά Άγγλο.
«Ήμουν εδώ για επτά χρόνια, οπότε η επιστροφή στη Νότια Αφρική ήταν ένα μεγάλο πολιτισμικό σοκ για μένα. Μπορεί να είναι δύσκολο να πλοηγηθείτε σε πράγματα όπως η απόρριψη φορτίου, όπου διακόπτεται η παροχή ρεύματος για 12 ώρες την ημέρα ή χωρίς νερό για τρεις ημέρες».
Ήταν ιδιαίτερα δύσκολο για τη σύντροφό του Λυδία, μια επίδοξη ηθοποιό που γνώρισε στο Μπαθ και που τον ακολουθεί από τότε. «Ήταν δύσκολο να κινηθείς, αλλά είναι ανθεκτική», είπε ο Van Vuuren. «Ήταν εξαιρετική στον τρόπο που μπορούσε να προσαρμοστεί στα πράγματα.
«Μπορείς να έχεις τα χαμηλά σου σημεία. Χρειάζεστε καλή υποστήριξη γύρω σας. Είμαι Χριστιανός και έχω την πίστη μου, και ακόμη και μερικές φορές μπορεί να είναι δύσκολο να την κρατήσω. Ήμουν τυχερός που η υποστηρικτική μου οικογένεια και ένας στενός φιλικός κύκλος ήταν πάντα εκεί. Το δοκιμάζω και για μένα και για τους ανθρώπους που ήταν εκεί για σένα στην αρχή. Δεν θέλεις να τα παρατήσεις για αυτούς τους τύπους».
«Υποθέτω ότι είμαι ρομαντικός όταν πρόκειται για παιχνίδι»
Μια άλλη ακούσια συνέπεια του να παίζει για τους Lions ήταν ότι ο Van Vuuren έχασε εν αγνοία του την ιδιότητά του ως καταρτισμένος παίκτης της Αγγλίας, κάτι που δεν ήταν μόνο πηγή υπερηφάνειας αλλά και βασικό σημείο πώλησης για τους συλλόγους της Premiership. Ο Conor O’Shea, ο εκτελεστικός διευθυντής του Rugby Football Union για το ράγκμπι επιδόσεων, και η Ένωση Παικτών Ράγκμπι τον βοήθησαν να αποκαταστήσει την κατάστασή του. «Ήταν πολύ αγχωτικό», είπε ο Van Vuuren. «Ελπίζουμε ότι η κοινή λογική θα επικρατήσει».
Ευτυχώς κατάφερε ακόμα να υπογράψει με τη Νιούκαστλ, με προπονητή τώρα τον Κόντλινγκ, όπου είναι ενθουσιασμένος με την πόλη και τις δυνατότητες μιας νεανικής ομάδας. «Υπάρχουν πολλοί νέοι παίκτες που σίγουρα θα μπορούσαν να παίξουν για την Αγγλία», είπε ο Van Vuuren. «Έχει να κάνει με το πώς τους υποστηρίζεις και τους αναπτύσσεις. Χρειάζεται χρόνος για να αλλάξει η νοοτροπία και να μεταμορφωθεί μια κουλτούρα που έχει συνηθίσει να χάνει. Δεν θα συμβεί εν μία νυκτί, αλλά ο Codders είναι ο κατάλληλος άνθρωπος για αυτό».
Το συμβόλαιό του στο Κίνγκστον Παρκ έχει διάρκεια μέχρι το τέλος της σεζόν, όταν τον περιμένει περισσότερη αβεβαιότητα. Ο Van Vuuren εξηγεί επανειλημμένα ότι δεν θέλει οίκτο. Επίσης, δεν απορρίπτει τον τίτλο του τεχνίτη. Μάλιστα, αυτή τη στιγμή βρίσκεται στη διαδικασία δημιουργίας μιας εταιρείας που ονομάζεται Journeyman με τον πρώην παίκτη των Bath and Sevens, Jeff Williams, για να συμβουλεύει τους επίδοξους παίκτες και τους γονείς και τα παιδιά τους. Παρ’ όλα αυτά, εξακολουθεί να διατηρεί το πάθος του για το άθλημα.
«Υποθέτω ότι είναι αγάπη-μίσος», είπε ο Van Vuuren. «Υποθέτω ότι είμαι ρομαντικός όταν πρόκειται για ένα παιχνίδι, αλλά είναι επίσης μια επιχείρηση και εκεί έρχεται το μίσος».