Ο Terry Venables θα μείνει στη μνήμη για πάντα ως ο προπονητής που ηγήθηκε του καλοκαιριού όταν το ποδόσφαιρο ήρθε στο σπίτι.
Ο χαρισματικός προπονητής, ο οποίος πέθανε σε ηλικία 80 ετών, είχε μια ποικίλη και αμφιλεγόμενη καριέρα, το αναμφισβήτητο αποκορύφωμα της οποίας ήταν η Αγγλία που έφτασε πολύ κοντά στον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 1996 στα πέναλτι.
Αυτό το παιχνίδι ήταν το τελευταίο του ως προπονητής της εθνικής ομάδας, έχοντας εγκαταλείψει αυτή τη θέση για να επικεντρωθεί στις επερχόμενες δοκιμές του, αλλά στο τέλος της χρονιάς, ίσως τυπικά, συνδύασε έναν νέο ρόλο ως πρόεδρος της Πόρτσμουθ με έναν άλλον ως Αυστραλός – Προπονητής.
Αυτή η σειρά “wheeler-dealer” οδήγησε σε διαμάχη γύρω από τον Venables σχετικά με τις συναλλαγές του εκτός ποδοσφαίρου.
Ο «Ελ Τελ», όπως ήταν γνωστός κατά τη διάρκεια της θητείας του στην Μπαρτσελόνα, ήταν επίσης συνιδιοκτήτης και μάνατζερ της Τότεναμ και ήταν αντικείμενο καταγγελιών για ανάρμοστη επιχειρηματική συμπεριφορά, καθώς και ισχυρισμοί ότι κάποτε πλήρωσε στον Μπράιαν Κλαφ ένα σεντ.
Ο πρώην μέσος γεννήθηκε στο Ντάγκενχαμ του Έσεξ στις 6 Ιανουαρίου 1943 και ήταν μοναχοπαίδι.
Ένας πολλά υποσχόμενος ποδοσφαιριστής, εντάχθηκε στην Τσέλσι ως μαθητευόμενος το 1958 πριν υπογράψει επαγγελματικά συμβόλαια δύο χρόνια αργότερα και κέρδισε το μετάλλιο των νικητών του Λιγκ Καπ το 1965 μετά τη νίκη 3-2 επί της Λέστερ.
Κέρδισε τις δύο συμμετοχές του για την Αγγλία πέρυσι σε αγώνες με το Βέλγιο και την Ολλανδία, εκπροσωπώντας τη χώρα του σε επίπεδο μαθητών, νέων, ερασιτεχνών και U23.
Η μετακίνησή του στην Τότεναμ το 1966 οδήγησε στην πιο επιτυχημένη περίοδο του ως παίκτης, κατακτώντας το Κύπελλο Αγγλίας την επόμενη χρονιά με μια νίκη 2-1 επί της πρώην ομάδας του.
Άφησε την Τότεναμ για την QPR το 1969 και μετακόμισε στην Κρίσταλ Πάλας πέντε χρόνια αργότερα.
Ωστόσο, τα ταλέντα του δεν ήταν μόνο στο γήπεδο.
Κατά τη διάρκεια της ενεργού καριέρας του, ο Venables συνέγραψε αστυνομικά μυθιστορήματα, τα οποία αργότερα έγιναν η τηλεοπτική σειρά Hazell, σχετικά με έναν έξυπνο ιδιωτικό ντετέκτιβ του Cockney. Η σειρά προβλήθηκε για 22 επεισόδια από το 1978 έως το 1979.
Αποδείχτηκε πολύ μεγαλύτερη επιτυχία από μια από τις πρώτες επιχειρηματικές του ιδέες – το “Thingummywig”, ένα καπέλο με ενσωματωμένη περούκα ώστε οι γυναίκες να μπορούν να βγαίνουν έξω χωρίς να βγάλουν τα μπούκλες τους.
Μετά από μια σεζόν ως παίκτης στην Πάλας, αποσύρθηκε, εντάχθηκε στο προπονητικό τιμ και το 1976 προήχθη στον ρόλο που του ταίριαζε περισσότερο: μάνατζερ.
Ο Venables χρειάστηκε μόλις ένα χρόνο για να οδηγήσει την Palace στην άνοδο από την τρίτη κατηγορία και μόλις δύο ακόμη για να εξασφαλίσει τον τίτλο της δεύτερης κατηγορίας.
Παραιτήθηκε τον Οκτώβριο του 1980 για να αναλάβει την QPR και οδήγησε την ομάδα της δεύτερης κατηγορίας στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας του 1982, τον οποίο έχασε σε έναν επαναληπτικό από την Τότεναμ. Την επόμενη σεζόν τους οδήγησε στον τίτλο της δεύτερης κατηγορίας ενώ έγινε και ο βασικός μέτοχος και διευθύνων σύμβουλός τους.
Οδήγησε την QPR στην πέμπτη θέση και την πρόκριση στο Κύπελλο UEFA τη σεζόν 1983–84, αλλά παραιτήθηκε τον Μάιο του 1984 για να γίνει προπονητής της Μπαρτσελόνα.
Στο πρώτο του παιχνίδι ως προπονητής, γοήτευσε το κοινό που ήταν παρευρισκόμενο, μιλώντας ο ένας στον άλλον στα καταλανικά και, το πιο σημαντικό, στην πρώτη του σεζόν οδήγησε τον σύλλογο στον πρώτο τίτλο του ισπανικού πρωταθλήματος μετά από έντεκα χρόνια.
Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο Nou Camp, ο Venables υπέγραψε τον Gary Lineker και τον Mark Hughes και πούλησε επίσης τον Diego Maradona.
Ωστόσο, η Μπάρτσα τερμάτισε δεύτερη στο πρωτάθλημα τις επόμενες δύο σεζόν και έχασε επίσης στον τελικό του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου του 1986, όταν η Ρουμανική αντίπαλος Στεάουα Βουκουρεστίου θριάμβευσε στα πέναλτι μετά από ισοπαλία χωρίς γκολ.
Την απόλυσή του τον Σεπτέμβριο του 1987 ακολούθησε ο διορισμός του ως προπονητής της Τότεναμ τον Οκτώβριο. Έφερε τον Πολ Γκασκόιν στον σύλλογο και ξαναγύρισε στον Λίνεκερ.
Ο Venables οδήγησε τους Spurs στον τίτλο του FA Cup του 1991 με τη νίκη 2-1 επί της Nottingham Forest στον τελικό, αν και το παιχνίδι επισκιάστηκε από τον τραυματισμό του χιαστού συνδέσμου του Gascoigne.
Όταν ο Venables και ο Alan Sugar κέρδισαν τη μάχη για την ανάληψη του συλλόγου τον Ιούνιο, διορίστηκε επίσης διευθύνων σύμβουλος, αλλά η σχέση του με τον τότε πρόεδρο σταδιακά χάλασε.
Το 1993, ο Sugar τον απέλυσε και αργότερα το ίδιο έτος το πρόγραμμα του BBC Panorama ισχυρίστηκε ότι υπήρξαν καταχρήσεις σε σχέση με την επιχείρηση του Venables, στις οποίες απάντησε απειλώντας με μηνύσεις συκοφαντίας.
Παρά το ότι η φήμη του αμαυρώθηκε, διορίστηκε προπονητής της Αγγλίας τον Ιανουάριο του 1994 και έπαιξε το πρώτο του παιχνίδι ως προπονητής δύο μήνες αργότερα, όταν κέρδισαν τη Δανία με 1-0 στο Γουέμπλεϊ.
Τον Αύγουστο του τρέχοντος έτους, η αστυνομία έκλεισε επίσης την έρευνά της σχετικά με τους ισχυρισμούς ότι πλήρωσε στον Clough 50.000 £ για να κανονίσει μια μεταγραφή παίκτη.
Τον Ιανουάριο του 1996, ο Venables ανακοίνωσε ότι θα παραιτηθεί από προπονητής της Αγγλίας μετά το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα εκείνης της χρονιάς για να επικεντρωθεί στις εκκρεμείς νομικές διαδικασίες, αλλά το επικείμενο τέλος της θητείας του αφαίρεσε τη λάμψη από αυτό που ήταν σχεδόν ένα ένδοξο καλοκαίρι για τους γηπεδούχους. θαμπώνω.
Με τον Τόνι Άνταμς της Άρσεναλ να είναι αρχηγός της άμυνας, ο Άλαν Σίρερ σε κορυφαία φόρμα στο τιμόνι και τον ανανεωμένο Γκασκόιν να τραβάει τα νήματα στη μεσαία γραμμή, έφτασαν στη φάση των νοκ άουτ μετά τη νίκη με 4-1 εναντίον της Ολλανδίας, η οποία είναι ακόμα δική της Αγγλίας. στρογγυλές καλύτερες επιδόσεις.
Η χρήση του σχηματισμού “Χριστουγεννιάτικο Δέντρο” από τον Venables θεωρήθηκε κρίσιμη για την επιτυχία τους, η οποία περιελάμβανε μια νίκη στα πέναλτι επί της Ισπανίας στα προημιτελικά.
Η Αγγλία σημείωσε άλλη μια αξέχαστη εμφάνιση στον ημιτελικό, αλλά έχασε στα πέναλτι από την ενδεχόμενη νικήτρια Γερμανία. Παρά τη σκληρότητα της ήττας και το γεγονός ότι ήταν το τελευταίο του παιχνίδι ως προπονητής της Αγγλίας, αργότερα περιέγραψε εκείνο το καλοκαίρι ως «την καλύτερη περίοδο της ζωής μου».
Τον Ιούλιο του ίδιου έτους, ο Venables επέστρεψε απροσδόκητα στο άθλημα ως διευθυντής ποδοσφαίρου της Portsmouth και διορίστηκε προπονητής της Αυστραλίας τον Νοέμβριο. Έγινε επίσης πρόεδρος της Πόρτσμουθ αφού αγόρασε τον σύλλογο για 1 £.
Τον Ιανουάριο του 1998, παραιτήθηκε από τη θέση του ως Διευθύνων Σύμβουλος και συμφώνησε επίσης με απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου που του απαγόρευε να υπηρετήσει σε εταιρικά συμβούλια για επτά χρόνια.
Η επιστροφή του ως μάνατζερ στην Πάλας τον Απρίλιο ήταν βραχύβια, αλλά τον Δεκέμβριο του 2000 επιστρατεύτηκε ξανά, αυτή τη φορά από τη μαχόμενη Μίντλεσμπρο.
Αφού οδήγησε τον σύλλογο στην επιβίωση στην Πρέμιερ Λιγκ, άφησε τον σύλλογο και επέστρεψε τον Ιούλιο του 2002 για μια τελευταία περίοδο στη διοίκηση του συλλόγου, αυτή τη φορά με τη Λιντς που αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα.
Η πώληση βασικών παικτών, συμπεριλαμβανομένων των Ρίο Φέρντιναντ, Ρόμπι Φάουλερ και Τζόναθαν Γούντγκεϊτ, προστέθηκαν στα δεινά τους και απολύθηκε ξανά τον Μάρτιο, με τον υποβιβασμό να πλησιάζει.
Ο Venables έκανε μια αιφνιδιαστική επιστροφή στην ομάδα της Αγγλίας το καλοκαίρι του 2006 ως βοηθός του νέου προπονητή Steve McClaren. Επειδή δεν κατάφεραν να προκριθούν στο Euro 2008, αφέθηκαν ελεύθεροι τον Νοέμβριο του 2007.
Μετά από εικασίες σε κλαμπ και ακίνητα, το τελευταίο του επιχειρηματικό εγχείρημα ξεκίνησε το 2014 όταν άνοιξε ένα boutique ξενοδοχείο και εστιατόριο στην Penaguila της Ισπανίας με τη σύζυγό του Yvette.
Ο Venables, ο οποίος πέθανε το Σάββατο, έμεινε από τη σύζυγό του και τις κόρες του Tracey και Nancy.