Εκεί πάει. Από το έδαφος για τελευταία φορά μετά από δοκιμαστικά innings. Χαμένος στην ενόχληση που τον έπιασαν σε πάνω από τη μισή απόσταση, και φαινόταν να θυμάται σε αυτό το σημείο γιατί το χειροκρότημα ήταν πολύ περισσότερο από ό,τι θα υπήρχε κανονικά σε 57 innings για να τους βάλω όλους σε ένα για να πάρουν μια αγκαλιά. Είναι μετά, εκείνες οι όμορφες στιγμές μετά τη μάχη στο έδαφος, όταν τα παιδιά των παικτών υπερτερούν αριθμητικά των παικτών, μικρές φιγούρες που κυλιούνται στο γρασίδι ή τυλιγμένες σε σερπαντίνες, φωτισμένες από τις ακτίνες του ήλιου. Ο Ντέιβιντ Γουόρνερ συζητά περιστασιακά με τις μικρές του κόρες, ανταποκρίνεται σε κάθε αίτημα συνέντευξης και χαίρεται που συνεχίζει να μιλάει: συνταξιούχος, αλλά ποτέ δεν συνταξιοδοτήθηκε.
Πολλοί άνθρωποι θα είναι χαρούμενοι όταν φύγει. Αυτό το συναίσθημα είναι πολύ πιο διαδεδομένο από ό,τι εκφράστηκε στον εορτασμό των μέσων ενημέρωσης της τελευταίας του σειράς Test. Λίγοι Αυστραλοί παίκτες έχουν εμπνεύσει τόση δυσαρέσκεια στη χώρα τους. Υπήρχε όμως και πλήθος που ήθελε να τον χειροκροτήσει στο γήπεδο για το batting, κάτι που είχε την ευκαιρία να κάνει τέσσερις φορές τις ημέρες και τις περιόδους του τελευταίου του αγώνα. Μεγάλο μέρος αυτού του κοινού έχει συγχωρήσει τη Warner ή τουλάχιστον έχει αναγνωρίσει ότι η στιγμή ήταν μεγαλύτερη και πιο σαφής από την αόριστη και παρατεταμένη προσωπική εχθρότητα.
Σχετίζεται με: Θα μας λείψει ο David Warner και η κύρια κακή του ενέργεια. Έκανε το κρίκετ να νιώθει επικό | Μπάρνεϊ Ρονέι
Το έπος του με τα φαρδιά πράσινα καπάκια που χάθηκαν και βρέθηκαν φαινόταν μια κατάλληλη αρχή για την εβδομάδα. Από την αρχή, η Warner είχε την απίστευτη ικανότητα να γίνει η ιστορία. Ακόμη και πριν από το εγχώριο ντεμπούτο του στο T20 το 2009 – ένα θαύμα από το πουθενά, ένας αληθινός Smokey, ο πρώτος από το 1877 που έπαιξε για την Αυστραλία χωρίς να έχει ένα παιχνίδι πρώτης κατηγορίας στο όνομά του. Αν και η πολιτική του Greg Chappell για τη νεολαία είχε πολλές ελλείψεις, μπορούσε να καυχηθεί για αυτή τη μοναδική επιτυχία. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς κάποιον άλλο διαχειριστή να έχει τα κότσια να πιέσει για αυτό το παιδί – και να το ωθήσει περαιτέρω στην ομάδα Δοκιμών δύο χρόνια αργότερα, με αυτό το ρεκόρ αγώνων πρώτης τάξεως των 11.
Πριν καν ο Warner είχε δημιουργήσει το είδος του crash-bang-wallop bang για το οποίο είχε ξεχωρίσει, το οποίο πέτυχε χτυπώντας ένα 180 εναντίον της Ινδίας στο Περθ, είχε ήδη αποδείξει την ευελιξία και την αξία του με το ρόπαλό του σε ένα Hobart greentop για 123. στο batting Second Test του, καθώς οι υπόλοιποι έπεσαν γύρω του και η Νέα Ζηλανδία κέρδισε με επτά σερί. Έστησε τη νίκη του Ashes του 2013 στο Durham, έκανε εκατοντάδες σε δύο από τα τρία live Tests της σειράς επιστροφής και εξασφάλισε μια σειρά νίκη στη Νότια Αφρική το ίδιο καλοκαίρι με τους Twin Tons στο Κέιπ Τάουν. Μεγάλη σημασία δόθηκε σε μια ιδιαίτερη ιδιοφυΐα ροπαλίσματος.
Ταυτόχρονα, ήρθε με μια σαφή έλλειψη ιδιοφυΐας: τα λεκτικά, η επιθετικότητα στο γήπεδο, οι καυγάδες, τα ελαττώματα του χαρακτήρα που κάποιοι γιόρτασαν όσο άλλοι καταδίκασαν, μέχρι που κορυφώθηκε στο Κέιπ Τάουν το 2018. Αυτό δεν μπορεί να υποβαθμιστεί, ακόμη κι αν η ηθική αυτουργία σχετικά με την παραβίαση της μπάλας είναι περίεργη σε ένα άθλημα στο οποίο συνέβαινε πάντα, ένα αδίκημα που βρίσκεται σταθερά στη λίστα των πλημμελημάτων και δεν αποτελεί σοβαρό έγκλημα. Εκείνοι που εξακολουθούν να φέρνουν γυαλόχαρτο σε κάθε αναφορά του Warner προσκολλώνται σε κάτι, έχουν κάνει την αντιπάθειά τους για αυτόν μέρος της ταυτότητάς τους με τρόπο που είναι απρόθυμοι να το εγκαταλείψουν.
Πολύ περισσότερο από τη χειραγώγηση, η Warner ήταν υπεύθυνη για να πείσει έναν ευκολόπιστο μικρό συμπαίκτη να πραγματοποιήσει την πράξη χωρίς να έχει τη σοφία ή το θάρρος να την κρύψει. Και πάλι για άρνηση γνώσης ενώ ο Κάμερον Μπάνκροφτ ήταν μπροστά στην κάμερα. Ο Warner δεν έχει μιλήσει ποτέ ανοιχτά δημόσια, ενώ οι επαίνους του την περασμένη εβδομάδα συχνά υποδεικνύουν την ειλικρίνεια και την ειλικρίνειά του. Η απόκρυψη είναι συνήθως πιο σημαντική από το έγκλημα.
Αλλά μια καριέρα τόσο γεμάτη δεν μπορεί να οριστεί από μία μόνο μερίδα. Όχι όταν τελειώνει με 112 Δοκιμές, 26 εκατοντάδες, 22 τόνους μιας ημέρας και νίκη σε δύο Παγκόσμια Κύπελλα καθώς και το αντίστοιχο T20 και ένα Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Δοκιμών. Τα ονόματα με περισσότερους διεθνείς αιώνες κάνουν μια σύντομη και περίφημη ονομαστική κλήση: Lara, Jayawardene, Amla, Kallis, Sangakkara, Ponting, Kohli, Tendulkar. Τρεις παίκτες έκαναν περισσότερες δοκιμαστικές διαδρομές από ό,τι ανοίγματα: Cook, Gavaskar, G Smith. Άνοιγμα σε τρεις διεθνείς μορφές: Jayasuriya και Gayle.
Έκτοτε, έχει παίξει κάθε σεζόν στο IPL από το 2009, εκτός από τη σεζόν στην οποία αποβλήθηκε, και τώρα είναι τρίτος στη λίστα όλων των εποχών του τουρνουά με 6.397 τρεξίματα. Από το ντεμπούτο του, έχει παίξει πιθανώς περισσότερο κρίκετ πρώτης κατηγορίας από οποιονδήποτε άλλον στον κόσμο, εκτός ίσως από τον Ινδό Rohit Sharma και Virat Kohli. Κανείς δεν μπορεί να κατανοήσει πλήρως τη δέσμευση που απαιτείται για να είναι σωματικά και πνευματικά σε καλή κατάσταση, να ζήσει μια επιτυχημένη ζωή εκτός ξενοδοχείων και στο επίκεντρο σε όλες τις μορφές.
Για τον άντρα που κάποτε προανήγγειλε το μέλλον ως αγόρι, κάτι παλιομοδίτικο τεστ κρίκετ φεύγει μαζί του. Ο πρωτοπόρος της εποχής T20, το έμβλημα IPL, είναι επίσης αυτός που αφιέρωσε ό,τι μπορούσε στο παλιό στυλ, έχασε οριακά τεστ με τραυματισμό, έχασε για κανένα λόγο εκτός από δύο αναστολές και όχι για το T20 μετά από αυτό. με αναστολή, επέστρεψε με ανανεωμένη αποφασιστικότητα που τον οδήγησε να περάσει το τρελό του 2019 στην Αγγλία, σκοράροντας ένα δοκιμαστικό τριπλό αιώνα και κερδίζοντας το μετάλλιο Allan Border για τον παίκτη της χρονιάς στην Αυστραλία.
Είναι πιο εύκολο για τους Αυστραλούς παίκτες να κάνουν δοκιμές όταν τα τέλη του αγώνα είναι 20.000 το τεμάχιο και μπορεί ακόμη και να μπορείτε να αγοράσετε ένα σπίτι στο Σίδνεϊ με το ετήσιο συμβόλαιο. Ωστόσο, ήταν αξιοσημείωτο ότι τίποτα δεν ήταν πιο σημαντικό για τον Warner στη μακρά καριέρα του από την ευκαιρία να παίξει το πιο μακροχρόνιο, σκληρό και απαιτητικό σχήμα. Ξεκινώντας μια πανελλαδική έρευνα μετά την απώλεια του φαρδύ χόρτου του στο πίσω μέρος του καναπέ δείχνει για άλλη μια φορά πόσο σημαντικός ήταν αυτός ο συγκεκριμένος γρύλος. Αυτό το κατέστησε σαφές στις συνεντεύξεις του για τη συνταξιοδότησή του.
«Η κορυφή του αυστραλιανού κρίκετ φιλοδοξεί να έχει αυτό το φαρδύ πράσινο», είπε σε ένα. «Θέλω απλώς να δώσω μια μικρή συμβουλή στους νέους εκεί έξω. Κρατήστε τα όνειρά σας, συνεχίστε να πιστεύετε. Αυτό είναι το απόλυτο κρίκετ: Δοκιμαστικός αγώνας κρίκετ. Αυτό θέλεις να παίξεις και να προσπαθήσεις για αυτό».
Αυτός ήταν ο Warner με τα μάτια του σε μεγαλύτερα πράγματα, όπως το πώς, ως ένας από τους πιο υψηλούς παίκτες της χώρας, έπαιξε το ρόλο του εκπροσώπου του συνδικάτου στην εργασιακή διαμάχη του 2017 και υπερασπίστηκε τις γυναίκες και τις εγχώριες παίκτριες που ήθελε το Cricket Australia. μιας συμφωνίας κατανομής εσόδων. Ήταν μια από τις πιο αξιοθαύμαστες στιγμές του, κάτι που οι επικριτές του πιθανότατα δεν θα θυμούνται ούτε θα αναγνωρίζουν.
Τελικά, τα γεγονότα δεν έχουν σημασία γιατί οι άνθρωποι διαμορφώνουν τις απόψεις τους με βάση κραδασμούς ή ανέκδοτα. Όσοι είναι κοντά στον Warner ή που γνώριζαν την καλή του πλευρά θα θυμούνται το καλό του χιούμορ και τη γενναιοδωρία του. Όσοι δεν το θυμούνται θα θυμούνται την αγένειά της και το ταλέντο της για μνησικακία. Το θέμα είναι ότι μπορείς να τα λάβεις όλα αυτά υπόψη – όλους τους λόγους για κριτική, όλες τις αντεγκλήσεις – και παρόλα αυτά να απολαμβάνεις τα πράγματα που έχουν προσφέρει στους θεατές η Warner ο παίκτης του κρίκετ και η Warner η προσωπικότητα.
Υπήρχε η ταραχώδης σειρά του στις πιο λογικές του εκδηλώσεις: μια αξιοσημείωτη ικανότητα να ενοχλεί τους ανθρώπους, να θυμώνει τους αντιπάλους, να προσποιείται την ειλικρίνεια, να διαδίδει ψεύτικες ιστορίες σε συνεντεύξεις τύπου, σαν με την ίδια ανάσα να ισχυριζόταν ότι επιβεβαίωνε την απόσυρσή του από το μονοήμερο κρίκετ. παίξτε το Champions Trophy 2025. Υπάρχουν πολλά που πρέπει να διαβαστούν από το σχόλιο του Usman Khawaja ότι το παιδικό ψευδώνυμο της μητέρας του για τον Warner ήταν “διάβολος” στα Ουρντού.
Πρώτος και καλύτερος ήταν ο διασκεδαστής εντός γηπέδου, γιατί αυτός ήταν: ο άνθρωπος που έκανε ένα backflip ενώ πετούσε μια μπάλα προς τα πίσω στους φράχτες της ταράτσας του σταδίου Chinnaswamy κατά τη διάρκεια ενός αγώνα Παγκοσμίου Κυπέλλου πριν από δύο μήνες, το ανοιχτήρι, οι χτυπημένες βόμβες, που εξολόθρευσε ένα παιδί στη δεύτερη τάξη του Waca πριν τον παρηγορήσει με ένα ζευγάρι γάντια, που κάπνιζε έναν αιώνα πριν το μεσημεριανό γεύμα για να ξεκινήσει έναν αγώνα δοκιμής, έγινε μόνο ο πέμπτος που το έκανε ποτέ, ο διακόπτης- Hitter, ο περιστασιακός δεξιόχειρας , το σερί καμικάζι ανάμεσα στα wickets ή στο outfield, ο παίκτης που επέστρεψε στην Αγγλία το 2023 παρά το οριακό σαδιστικό ενδιαφέρον του κοινού για την αποτυχία του και αντί αυτού βοήθησε να σφραγιστούν οι δύο νίκες Ashes της Αυστραλίας.
Το όλο θέμα είναι μια εικόνα χάους, συγκρουόμενα χρώματα και παράξενες φιγούρες, μέρος Jackson Pollock, μέρος Bayeux Tapestry, μέρος LED drone show, και ακόμα κι αν το αποτέλεσμα του όλου πράγματος σας προκαλεί ημικρανία, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι υπήρχε καλλιτεχνία στο την κατασκευή του. Ακόμα και το γεγονός ότι η δημιουργία του φτάνει στο τέλος του, εκτός από μερικά περιθωριακά πάνελ, δεν έχει νόημα. Στο κέντρο παραμένει μια φιγούρα ολόλευκη, που δεν έχει καμία αξίωση για αγγελικότητα. Για όποιον ακολούθησε το κρίκετ, ήταν μέρος της ζωής μας για 15 χρόνια. Αυτό σημαίνει κάτι, όπως και η υπόθεση ότι υπάρχει πολυπλοκότητα και τα δυαδικά αρχεία λειτουργούν μόνο για υπολογιστές. Είναι εύκολο για μερικούς ανθρώπους να μισούν τη Warner, και θα σας το πουν αυτό, αλλά για εμάς τους υπόλοιπους ήταν αδύνατο. Ευχαριστώ Dave. Είχε πλάκα.