Τι πιο ζεστό από ένα μεσημεριανό γεύμα δίπλα στη φωτιά παρέα με τρεις συμπαθείς ηθοποιούς με φθινοπωρινά πλεκτά; Τίποτα, πραγματικά – αν και το θέμα που έφερε κοντά τον Γούντι Χάρελσον, τον Άντι Σέρκις και τη Λουίζα Χάρλαντ σε αυτή την ήσυχη παμπ του Λονδίνου είναι τόσο άνετο όσο μια χειροβομβίδα.
Αυτήν τη στιγμή κάνουν πρόβες στο Ulster American, το αστείο τρίο του David Ireland για τις εκρηκτικές παρεξηγήσεις μεταξύ της Ruth, μιας θεατρικής συγγραφέα με αρχές. Leigh, ένας καλοπροαίρετος σκηνοθέτης. και ο Τζέι, κυρίαρχος σταρ του Χόλιγουντ. Καθώς οι τρεις ετοιμάζονται να ανεβάσουν το εμπρηστικό έργο της Ρουθ για τη Βόρεια Ιρλανδία, στο οποίο εμφανίζονται αποκεφαλισμένοι ιερείς και το φάντασμα του απεργού πείνας Μπόμπι Σαντς, συνειδητοποιούν ότι δεν βρίσκονται καν στο ίδιο βιβλιοπωλείο, πόσο μάλλον στην ίδια σελίδα. Ο Τζέι παλεύει να αντιμετωπίσει την αναταραχή, ο Λη πιστεύει λανθασμένα ότι όλο το έργο αφορά τις εντάσεις μετά το Brexit και η Ρουθ αρνείται κατηγορηματικά να κάνει οποιονδήποτε ευφημισμό. Της υποσχέθηκε μια εισαγωγή από τον φίλο του Τζέι, Κουέντιν Ταραντίνο – αλλά όπως πάνε τα πράγματα, μπορεί να χυθεί τόσο πολύ αίμα πριν από την πρεμιέρα που ακόμη και ο σκηνοθέτης του Kill Bill θα είναι ανήσυχος.
Η μικρότερη κόρη μου είναι εξαιρετικά σε εγρήγορση. Αγόρι, με καβαλάει απερίσκεπτα;
Γούντι Χάρελσον
Ευτυχώς, η ζωή δεν μιμείται πλέον την τέχνη. Ο 30χρονος Χάρλαντ, γνωστός ως η αξιολάτρευτη νευρική Όρλα στη κωμική σειρά Derry Girls, περιγράφεται ως «αιματηρό φαινόμενο» από τον Χάρελσον, τώρα 62 ετών, που υποδύεται τον σταρ του Χόλιγουντ. Την σκηνοθέτησε στην τολμηρή κωμωδία του Lost in London το 2017, την πρώτη (και μέχρι στιγμής μοναδική) ταινία στον κόσμο που μεταδόθηκε ζωντανά στους κινηματογράφους κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων.
Τώρα, ο 59χρονος Σέρκις είναι «ένα όμορφο πνεύμα», σύμφωνα με τον Χάρελσον. Το ζευγάρι γνωρίστηκε στα γυρίσματα του «War of the Planet of the Apes» το 2016. «Άντι έγινε αυτός ο καταραμένος γορίλας!» λέει ο Χάρελσον με θαυμασμό. Ο Σέρκης καθαρίζει το λαιμό του. «Χιμπατζής, Γούντι. Ένα μικρό σημείο.»
Ο Harrelson εμφανίστηκε για τελευταία φορά σε μια αναβίωση του West End του Night of the Iguana το 2005. Ή όπως το αποκαλεί: «Η Νύχτα της Ζωντανής Κόλασης». Τόσο κακό, σωστά; “Ναι. Δεν μου άρεσε η παραγωγή, ο ρόλος ή ο τρόπος που το έκανα.” Έχει περάσει ακόμη περισσότερο από τότε που ο Σέρκης ήταν στη σκηνή. Έπαιξε το ρόλο του Ιάγκου στον “Οθέλλο.” Έτος 2002, αλλά από τότε σχετίζεται με ρόλους υποκριτικής σε υπερπαραγωγές (“Apes, Jedi, Hobbits, Avengers”) ή ένα τέτοιο “Venom: Let There Be Carnage” με τους Harrelson και Tom Hardy.
«Όταν λείπεις τόσο καιρό», λέει ο Serkis, «αισθάνεσαι ότι πρέπει να επιστρέψεις με έναν μεγάλο αριθμό Richard III.» Πέρυσι επρόκειτο να παίξει τον Johnny «Rooster» Byron στο Jez Butterworth’s Jerusalem revival, μέχρι Ο Mark Rylance επέστρεψε στον ρόλο για έναν γύρο νίκης. «Τότε ο Γούντι μου έστειλε τον Άλστερ Άμερικαν και του είπα, «Μπανγκ! Αυτό είναι.'”
Τι τον έχει αρπάξει; «Η γλώσσα του Ντέιβιντ είναι τόσο δυνατή και μουσική. Και επειδή είναι κωμωδία, σου δίνει την ελευθερία να σκέφτεσαι πιο ανοιχτά.» Ο Σέρκης βλέπει το κομμάτι ως προβληματισμό για τον κόσμο της «μετά-αλήθειας». «Μπορούν να ακυρωθούν ανά πάσα στιγμή. Παντού υπάρχει παραπληροφόρηση. Η καλή ευπρέπεια εξαφανίζεται. Το θέατρο υποτίθεται ότι είναι ένα μέρος για να εκφράσουμε λάθος ιδέες και ανείπωτα σχόλια, αλλά αυτές τις μέρες αυτό είναι επικίνδυνο.» Ο Χάρλαντ συμφωνεί: «Πηγαίνουμε στο θέατρο για να μας προκαλέσουν. Οι στίχοι του David σίγουρα το κάνουν αυτό».
Η Ulster American βρίσκεται στα όρια της κακογουστιάς. Ξεκινά με τον Τζέι να σκέφτεται το δικαίωμά του να χρησιμοποιεί ρατσιστική γλώσσα. Στη συνέχεια προτείνει ένα επιθετικό πείραμα σκέψης που περιλαμβάνει ένα μέλος της βασιλικής οικογένειας. «Ανάσασα όταν το διάβασα», λέει ο Χάρελσον. «Υπάρχει πραγματική πιθανότητα να κάνεις τους ανθρώπους να γελούν υστερικά, αλλά μερικές φορές πρέπει να αντιμετωπίζεις δύσκολες βόλτες με έλκηθρο».
Είναι αισιόδοξος ότι οι Βρετανοί θεατρολόγοι θα δεχτούν το έργο με το διερευνητικό, αναλυτικό πνεύμα με το οποίο γράφτηκε. «Το αμερικανικό κοινό προσβάλλεται από λόγια και ιδέες. Είσαι πολύ πιο ξύπνιος από εδώ. «Μοιάζει πολύ με τον Τζέι.» Ο Χάρλαντ επεμβαίνει γρήγορα. «Όχι και τόσο ακραίο», τονίζει. «Όχι», λέει ο Χάρελσον. «Αλλά μπορώ να γίνω προβοκάτορας. Η μικρότερη κόρη μου είναι επακρώς ξύπνησα. Αγόρι, με καβαλάει απερίσκεπτα; Θα πω, «Αυτό είναι ένα αστείο!» Ξέρω ότι είσαι ξύπνιος, αλλά μπορείς να πάρεις έναν μικρό υπνάκο;» Για ποιο πράγμα μάλωναν; «Ω, ας μην μπαίνουμε σε λεπτομέρειες», λέει με μια τραγουδιστική φωνή. Οι συμπρωταγωνιστές του απαντούν με ανακουφισμένο γέλιο.
Ο Χάρελσον είχε μια γεύση διαμάχης νωρίτερα φέτος, αφού παρουσιάστηκε το «Saturday Night Live» και αστειεύτηκε για τα καρτέλ ναρκωτικών που εξαγόραζαν τα μέσα ενημέρωσης και τους πολιτικούς και στη συνέχεια δημιουργούσαν μια κρίση για να κάνουν τον κόσμο εθισμένο στο προϊόν τους. Όταν έγινε σαφές ότι σατίριζε την πανδημία, επικράτησε μια απόκοσμη σιωπή στο στούντιο. Πρέπει να υποψιαζόταν ότι το κοινό μπορεί να μην ήταν με το μέρος του. “ΕΓΩ γνώριζε Δεν θα ήταν», λέει κλείνοντας το μάτι. «Ήταν ειρωνικό που ερμηνεύτηκε ως κατά του εμβολιασμού ενώ στην πραγματικότητα ήταν κατά του κέρδους. Θα ένιωθα καλύτερα αν τρισεκατομμύρια δολάρια δεν έρρεαν από τις τσέπες μας και στα χέρια μεγάλων φαρμακείων».
Η πρόκληση είναι ένα πράγμα, αλλά ο χαρακτήρας του Χάρελσον στο Ulster American συνδυάζει τη δύναμη της A-list με την τοξικότητα. Το καστ έχει συναντήσει ποτέ αληθινούς τζαι; «Το έκανα», λέει ο Σέρκης. «Αλλά δεν μπορώ να πω ποιος.» Ο Χάρελσον κουνάει τη γροθιά του και απαιτεί: «Βγάλε τη μαμά έξω!» Πώς αντιμετώπισε ο Σέρκις μια τόσο δυσλειτουργική παρουσία; «Προσπαθείτε να αλλάξετε τη θερμοκρασία στο δωμάτιο για να στερήσετε αυτή τη συμπεριφορά από όλο το οξυγόνο», λέει. Από την πλευρά της, η Harland λέει ότι είναι γενικά θετική για τον χώρο εργασίας της στο κλίμα μετά το #MeToo. «Υπάρχει σίγουρα μεγαλύτερη κατανόηση, αλλά θα χρειαστεί χρόνος για να αποκατασταθεί η ζημιά. Υπάρχουν πολλά να αναιρέσουμε.”
Αυτό που οδηγεί τους χαρακτήρες του έργου σε αδιέξοδο είναι το πείσμα τους στην υπεράσπιση της δικής τους επικράτειας. «Αυτό είναι το κομμάτι», λέει ο Serkis. «Πόσο μακριά θα φτάσετε για να πολεμήσετε για την αλήθεια σας; Ο Leigh θέλει να εμβαθύνει στην περίπλοκη φύση της Βόρειας Ιρλανδίας, αλλά η κατανόησή του φτάνει μέχρι εκεί. Το ερώτημα αν μπορείς ποτέ να πεις αληθινά την ιστορία κάποιου άλλου τίθεται σε δοκιμασία».
Αυτό φέρνει στο νου μια σκέψη από τον Harland, του οποίου ο χαρακτήρας στο Derry Girls ερμηνεύτηκε ευρέως ως αυτιστικός. «Είναι ωραίο που οι άνθρωποι ταυτίζονται με την Όρλα», λέει. «Αλλά δεν είμαι αυτιστικός και οι αποφάσεις που πήρα δεν ήταν ειδικά προσανατολισμένες στον αυτισμό. Ωστόσο, με συγκίνησαν πραγματικά όλα τα γράμματα που έλαβα από κορίτσια που ένιωθαν σαν να ήταν τα ξένα».
Ο Ulster American αστειεύεται πάντα για το πόσο παιδικοί ηθοποιοί μπορεί να είναι. Αυτό σας χτύπησε καμπανάκι; «Έγινα επαγγελματίας ηθοποιός όταν ήμουν 23 ετών», λέει ο Χάρελσον. “Και αυτό Είναι Λίγο σαν παιδί. Αν δεν υπάρχει κανείς να με πάει στο επόμενο βήμα, δεν ξέρω πού πάω. Με οδηγεί παντού από το χέρι.» Υιοθετεί μια πειθήνια έκφραση και προσφέρει ένα χαλαρό χέρι σε μια φανταστική μπέιμπι σίτερ. «Χάθηκα ακόμη και με το ποδήλατό μου στο σπίτι χθες. Δεν μπορούσα να θυμηθώ το όνομα του δρόμου στον οποίο μένω. Και δεν έχω τηλέφωνο. Αυτό ήταν ντροπιαστικό.» Δεν έχει χάρτη; «Αλλά το σημείο που βρίσκομαι δεν είναι στον χάρτη», λέει, κάνοντας το να ακούγεται σαν μεταφορά.
Την πρώτη μέρα του Cheers, ο Teddy Danson ανακάλυψε ότι έπαιζα πινγκ πονγκ. Την επόμενη μέρα υπάρχει ένα τραπέζι εκεί
Ο Σέρκις λέει ότι κι αυτός ένιωθε βρεφικός ως ηθοποιός, κάτι που εκπλήσσει τον Χάρελσον. «Φαίνεσαι σαν τον τύπο που μπορεί να αλλάξει ένα σκασμένο λάστιχο ή να φτιάξει έναν κινητήρα», λέει και μετά γυρίζει στον Χάρλαντ και σε μένα: «Δεν φαίνεται ο Άντι ότι μπορεί να κάνει τίποτα;» Ο Σέρκις φαίνεται ντροπαλός. «Μπορώ να ξεφύγω από καταστάσεις με τον τρόπο των Προσκόπων», λέει.
Όλα αυτά οδηγούν τον Χάρελσον πίσω στον ρόλο του που κάνει καριέρα ως ο αξιαγάπητος ανόητος μπάρμαν, γνωστός και ως Γούντι, στην κωμική σειρά Cheers, στην οποία πρωταγωνιστεί δίπλα στον Τεντ Ντάνσον. «Την πρώτη μέρα στα γυρίσματα, ο Τέντι ανακάλυψε ότι έπαιζα πινγκ πονγκ. Παίζει και πινγκ πονγκ. «Γεια, μπορούμε να πάρουμε ένα τραπέζι πινγκ πονγκ;» Είναι εδώ την επόμενη μέρα.» Κουνάει το κεφάλι του. «Οι άνθρωποι νοιάζονται για σένα όλη την ώρα. Ο, τι θέλεις. Το θέμα είναι: Είναι εντάξει να σου λένε όλοι ότι είσαι υπέροχος. Το πρόβλημα είναι όταν αρχίζεις να το πιστεύεις».
Το έκανε? «Σίγουρα το έκανα. Όταν ήμουν νεότερος, ο εγωισμός μου απομακρύνθηκε από πάνω μου. Ή μαζί μου. Είναι σχεδόν αναπόφευκτο. Είτε πιάνεις τον εαυτό σου και συνειδητοποιείς τι συμβαίνει, είτε βιδώνεσαι σαν άνθρωπος. Τώρα το έχω καλά υπό έλεγχο. Νιώθω το κατάλληλο επίπεδο ταπεινότητας».
Ο βοηθός του φτάνει στην ώρα του και τον συνοδεύει πίσω στις πρόβες. «Εννοώ, δεν είμαστε χειρουργοί», λέει ο Χάρελσον καθώς σηκώνεται. «Δεν σώζουμε τη Μητέρα Γη εδώ».
• Το Ulster American λειτουργεί από τις 4 Δεκεμβρίου έως τις 27 Ιανουαρίου στα Riverside Studios στο Λονδίνο.