Ήταν περίπου δέκα ώρες στο ταξίδι μας στο ταραχώδες πέρασμα του Drake όταν συνειδητοποίησα ότι είχα ένα ιδιαίτερο είδος πυρετού στην καμπίνα. Στο πλοίο Viking Cruises Viking Octantis, περάσαμε στο ένα τέταρτο της διαδρομής μέσα από το διαβόητο ιδιοσυγκρασιακό κανάλι που συνδέει το νότιο άκρο της Αργεντινής με την απεραντοσύνη της Ανταρκτικής. Οι επιβάτες κρουαζιερόπλοιων σε αυτήν τη διαδρομή συνήθως αντιμετωπίζουν συνθήκες “Drake Lake” ή “Drake Shake”. Έπρεπε να αντέξουμε το τελευταίο.
Καθώς άνεμοι 45 κόμβων (50 μίλια ανά ώρα) παρέσυραν πάνω από το κεφάλι, κύματα 16 ποδιών σφυροκόπησαν το πλοίο σαν τζάγκερναυτες. Καθηλωμένος στο κρεβάτι μου καθώς ο ορίζοντας φαινόταν έξω, ο εγκέφαλός μου είχε προσγειωθεί σε μια χρήσιμη τακτική διαχωρισμού. Είχα γίνει φιλοσοφημένος. Αποφάσισα ότι ήθελα και χρειαζόμουν αυτή την εμπειρία. Η Ανταρκτική είναι ένα μέρος που λίγοι θα συναντήσουν. Θα ένιωθα ανάξιος αν ήταν εύκολο να φτάσω εκεί. Αυτή ήταν η μετάνοια που έπρεπε για τις επόμενες ανταμοιβές.
Θα ένιωθα ανάξιος αν ήταν εύκολο να φτάσω εκεί. Αυτή ήταν η μετάνοια που έπρεπε για τις επόμενες ανταμοιβές.
Η καθολική μου ανατροφή μπορεί να είχε κάποια σχέση με αυτή τη μαζοχιστική στάση, αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία πόσο δύσκολο είναι να αποκτήσεις πρόσβαση στην Ανταρκτική. Το είδος των ταξιδιωτών που έχουν την οικονομική δυνατότητα να το επισκεφτούν μπορεί να είναι περισσότερο συνηθισμένοι να χασκογελούν σε ένα Four Seasons, αλλά αν θέλετε να επισκεφθείτε την παγωμένη ήπειρο, να είστε προετοιμασμένοι για ένα συγκεκριμένο επίπεδο ταλαιπωρίας.
Στο 13ήμερο ταξίδι της Viking Cruises στην Εξερεύνηση της Ανταρκτικής, πετάξαμε από το Χίθροου στο Μπουένος Άιρες (ανεφοδιασμός στο Ρίο ντε Τζανέιρο). Μετά από μια νύχτα στην πρωτεύουσα της Αργεντινής, υπήρξε μια πτήση τεσσάρων ωρών για την Ushuaia, τη νοτιότερη πόλη του κόσμου, και στη συνέχεια ένα ταξίδι έως και 48 ωρών μέσω του Drake Passage.
Αυτό δεν σημαίνει ότι η ίδια η νορβηγική εταιρεία Octantis λείπει με οποιονδήποτε τρόπο. Το πλοίο με 189 καμπίνες μπορεί να φιλοξενήσει 378 επιβάτες και 256 μέλη πληρώματος. Αν και χτισμένο για ακραίες συνθήκες, είναι ουσιαστικά ένα θέρετρο στη θάλασσα με ένα κομψό σπα σε σκανδιναβικό στιλ και δύο πισίνες. γυμναστήριο και στούντιο προπόνησης. μια αίθουσα διαλέξεων υψηλής τεχνολογίας. και πολλά μπαρ και εστιατόρια. Τα «παιχνίδια» στην κοιλιά του πλοίου περιλαμβάνουν φουσκωτά σκάφη Zodiac, καγιάκ και δύο υποβρύχια. Το Viking Octantis είναι επίσης πολύ πιο κομψό από διάφορα αμερικανικά κρουαζιερόπλοια με τα οποία έχω ταξιδέψει στο παρελθόν.
Τα φωτεινά δάση αφθονούν, υπάρχει μια μεγάλη βιβλιοθήκη στο επάνω κατάστρωμα, αλλά όχι φανταχτερό καζίνο, και μια πραγματικά αξιόλογη συλλογή έργων τέχνης που περιλαμβάνει μια επιλογή από εκπληκτικές φωτογραφίες από τις πρώτες εκθέσεις στην Ανταρκτική.
Μόλις μπόρεσα να εξερευνήσω το πλοίο όταν μια ανακοίνωση έδειξε ότι περνούσε το πρώτο μας σημαντικό παγόβουνο. Κοίταξα έξω και ήταν εκεί. Όσο το κτίριο του Κοινοβουλίου, ένα τετράγωνο από γκρι σχιστόλιθο πάγου άστραφτε κάτω από έναν θυελλώδη ουρανό. Είχε χωριστεί σε ένα τόσο προσεγμένο ορθογώνιο σχήμα που το φαντάστηκα αμέσως ως ένα κολοσσιαίο τσιπ Five Guys. Αυτή η σύγκριση μπορεί να προκλήθηκε από παραλήρημα που προκαλείται από την πείνα, αλλά όποια και αν είναι η περίπτωση, το εφήμερο ορόσημο υποδηλώνει ότι επρόκειτο να παραβιάσουμε το εξώτατο όριο του πλανήτη.
Το να φτάσουμε σε ένα τόσο σημαντικό ορόσημο ήταν επίσης μια υπενθύμιση ότι βρισκόμασταν σε ένα έδαφος όπου τίποτα δεν είναι εγγυημένο. Ενημερωθήκαμε ότι το δρομολόγιό μας προσαρμόζεται συνεχώς με βάση τις καιρικές συνθήκες και ότι η ασφάλεια των επιβατών αποτελεί προτεραιότητα. Τα πράγματα θα μπορούσαν να αλλάξουν σε μια στιγμή – όπως θα ανακαλύψαμε αργότερα. Το δοκιμαστικό μας σχέδιο ήταν να πλεύσουμε νοτιοδυτικά κατά μήκος της εξωτερικής έκτασης της Ανταρκτικής Χερσονήσου και στην αρχή όλα πήγαν καλά. Ρίξαμε άγκυρα για να παρατηρήσουμε ακμάζουσες αποικίες πιγκουίνων και μείναμε έκπληκτοι καθώς περνούσαμε με κρουαζιέρα από τα πανύψηλα βουνά από βασάλτη που πλαισιώνουν το κανάλι Lemaire ένα παρθένο πρωινό. Το σκοτεινό, ακίνητο νερό γύρω μας είχε όλη τη λάμψη και τη στιβαρότητα μιας παραλίας με μαύρη άμμο – μια ψευδαίσθηση που χάλασε μαγικά όταν ένας λοβός από όρκες έσπασε την επιφάνεια, εκτοξεύοντας νερό στον αέρα σαν κομφετί.
Μια άλλη εκτυφλωτικά καθαρή μέρα, πλεύσαμε στον κόλπο Chiriguano, όπου τα βουνά ήταν καλυμμένα με αρχαίο πάγο, λαμπερό και απαλό σαν σαντιγί. Σε έναν κόλπο όπου ο πάγος είχε απλωθεί σαν δαντελένια κουρτίνα σε όλη την επιφάνεια του νερού, χρησιμοποιήσαμε ζώδια και καγιάκ για να εξερευνήσουμε την περιοχή. Δεν έχω δει ποτέ τα μπλουζ τόσο λαμπερά και αξιόλογα όσο ήταν τότε. Στο βάθος, το φως είχε διαθλαστεί με τρόπους που ποτέ δεν φανταζόμουν δυνατό, ρίχνοντας μακρινές χιονισμένες κορυφές της χερσονήσου της Ανταρκτικής με ουράνιο χρυσό. Ήταν μια τέλεια μέρα. Στη συνέχεια τα πράγματα άλλαξαν όταν έγινε γνωστό ότι ένας επιβάτης υπέφερε από σοβαρή ιατρική κατάσταση. Έπρεπε να γυρίσουμε πίσω.
Πριν ξεκινήσετε τις κρουαζιέρες του Viking στην Ανταρκτική, όλοι πρέπει να υποβληθούν σε έλεγχο υγείας. Αλλά επειδή ο μέσος επιβάτης είναι στα μέσα της δεκαετίας του εξήντα, μια ατυχία είναι πάντα πιθανή. Αν κάποιος πεθάνει, μεταφέρεται σε νεκροτομείο και η κρουαζιέρα συνεχίζεται. Ωστόσο, σε περίπτωση ξαφνικών, σοβαρών συμπτωμάτων, το προσβεβλημένο άτομο μπορεί να χρειαστεί εξειδικευμένη ιατρική φροντίδα που υπερβαίνει τα διαθέσιμα στο πλοίο. Χρειαζόμασταν να φτάσουμε στο νησί King George, στην άκρη της χερσονήσου, όπου οι κάτοικοι ερευνητές μεταφέρονται από ένα μικροσκοπικό σημείο προσγείωσης, έτσι ώστε αυτό το άτομο να μπορεί να μεταφερθεί στη Χιλή για πλήρη υποστήριξη. Απογοητευτήκαμε που το πρόγραμμά μας ήταν μπερδεμένο, αλλά ήμασταν σχετικά τυχεροί. Αν ο καιρός ήταν πολύ κακός για να επιτρέψει σε ένα αεροπλάνο να προσγειωθεί, θα είχαμε αποπλεύσει πίσω στην Ουσουάια.
Το νησί King George είναι ένα παράξενο μέρος: περίπου 150 ανθεκτικοί ειδικοί ζουν το καλοκαίρι και περίπου 40 σκληροπυρηνικοί κάτοικοι το χειμώνα. Ενώ περιμέναμε εδώ για το αεροπλάνο, ακούσαμε ιστορίες για το πώς η ένταση του καιρού μπορεί να επηρεάσει την ψυχική υγεία των κατοίκων. Αυτές οι αντιξοότητες επισημάνθηκαν το 2018, όταν ένας Ρώσος πολίτης κατηγορήθηκε για απόπειρα ανθρωποκτονίας αφού μαχαίρωσε συνάδελφό του. Υποστηρίστηκε ότι το θύμα του έλεγε επανειλημμένα το τέλος των βιβλίων που διάβαζε.
Δεν μου άρεσε ιδιαίτερα το King George Island, αλλά η παράκαμψή μας ήταν τυχερή. Ο καπετάνιος μας αποφάσισε ότι θα συνεχίσουμε σε μια λιγότερο ταξιδεμένη διαδρομή στη Θάλασσα Γουέντελ αντί να επαναλάβουμε ένα από τα αρχικά μας δρομολόγια. Έμπειρα μέλη του πληρώματος που είχαν πάει στην Ανταρκτική 20 ή περισσότερες φορές δεν είχαν δει ποτέ αυτά τα περιβάλλοντα. Έχουμε φτάσει πραγματικά σε νέους ορίζοντες. Τολμήσαμε περαιτέρω, περιηγούμενοι σε έναν χάρτη γεμάτο ονόματα που υποδήλωναν κίνδυνο και ατυχία – Exasperation Inlet, Cape Disappointment, Deception Island, Erebus και Terror Gulf. Αλλά για εμάς, η ιστιοπλοΐα ήταν ομαλή καθώς γλιστρούσαμε ανάμεσα σε τεράστια παγόβουνα τόσο πλατιά όσο τα τετράγωνα της πόλης. Θυμήθηκα ότι «διάβαζα» σύννεφα ως παιδί. Κοιτάζοντας στα αριστερά μου, είδα έναν κρυστάλλινο καθεδρικό ναό με καμάρες και πύργους. Στα δεξιά, όπου ο φίλος μου συνέκρινε ένα κατακόρυφο σχήμα με το Άγαλμα της Ελευθερίας, παρατήρησα ένα μεσαίο δάχτυλο που δείχνει προς τα πάνω. Φοβόμουν ότι οι εμφανίσεις μας μπορεί να ήταν τόσο αποκαλυπτικές όσο μια δοκιμή Rorschach.
Για μέρες η ομορφιά ήταν ατελείωτη και σχεδόν συντριπτική. Άφησα τα στόρια μου ανοιχτά το βράδυ για να μην χάσω ούτε δευτερόλεπτο. Όταν δεν επισκεπτόμουν τις πολυάριθμες χερσαίες αποικίες τους, συνήθισα να παρακολουθώ πιγκουίνους να κελαηδούν, να λιάζουν και να κάνουν έλκηθρο στους παγετώνες που περνούσαν από το παράθυρό μου.
Αν και σπάνια ήταν σκοτεινά, θαύμαζα τα μακρά, δροσερά ηλιοβασιλέματα όπου ο ουρανός γινόταν ροζ και πορτοκαλί και το νερό στροβιλιζόταν ιριδίζοντα.
Και τώρα, πίσω στην οικειότητα του Λονδίνου, θυμάμαι ακόμα μια ήσυχη, παράξενη νύχτα καθώς πλησίαζε το τέλος της περιπέτειάς μας και ετοιμαστήκαμε να αντιμετωπίσουμε ξανά το Βόρειο Πέρασμα. Όταν ξύπνησα με την αρχή, διαπίστωσα ότι το πλοίο ήταν τυλιγμένο σε μια ομίχλη τόσο γαλακτώδη και πυκνή που δεν μπορούσα να διακρίνω ποιος ήταν ο ορίζοντας, η θάλασσα ή ο ουρανός. Όλα ήταν ασπρόμαυρα παντού και σε αυτή την παράξενη οριακή κατάσταση, μισοκοιμισμένος και ακόμα ζαλισμένος από όλο το μυστήριο και τη μεγαλοπρέπεια που με είχε ήδη τυλίξει, είχα την παράξενη αίσθηση ότι είχα αφήσει πίσω μου τον κόσμο που ήξερα και πιάστηκε κάπου στο ενδιάμεσο ήταν όνειρο και πραγματικότητα.
Το ταξίδι του Viking Cruises Antarctic Explorer κοστίζει από 10.095 £ ανά άτομο. Οι τιμές περιλαμβάνουν πτήσεις με επιστροφή από τα αεροδρόμια του Ηνωμένου Βασιλείου, μία νύχτα στο Μπουένος Άιρες, 11 διανυκτερεύσεις στο πλοίο, όλα τα γεύματα στο πλοίο (με δωρεάν κρασί και μπύρα για μεσημεριανό γεύμα και δείπνο), WiFi, φιλοδωρήματα, εξοπλισμό αποστολής και εκδρομές. Για κράτηση καλέστε στο 0800 319 66 60 ή επισκεφτείτε μας www.viking.com