Πού ζουν τα axolotl και γιατί φαίνονται τόσο παράξενα;

Το Axolotl (Ambystoma mexicanum) έγινε μέρος της μυθολογίας πριν από αιώνες. Οι Αζτέκοι πίστευαν ότι το πρώτο axolotl εμφανίστηκε στο σύστημα λιμνών που περιβάλλει τη σημερινή Πόλη του Μεξικού, όταν ο ισχυρός θεός του κάτω κόσμου Xolotl μεταμορφώθηκε σε ένα μικρό, φτερωτό αμφίβιο για να αποφύγει τη σύλληψη.

Μεταξύ των πρώτων σύγχρονων ζώων του ζωολογικού κήπου ήταν 34 αξολότλ, τα οποία μεταφέρθηκαν από το Μεξικό το 1864 (μαζί με τρία ελάφια και τρία άγρια ​​σκυλιά) στο «Jardin zoologique d’acclimatation» στο Παρίσι. που ζουν τα axolotl; σήμερα, και γιατί μας φαίνονται τόσο παράξενα;

Πού ζουν τα axolotl;

Οι Axolotls είναι ένα μεγάλο, απειλούμενο είδος σαλαμάνδρας που ζει σε γλυκό νερό – συγκεκριμένα στη λίμνη Xochimilco, νότια της Πόλης του Μεξικού. Αν και μερικές φορές αποκαλούνται «μεξικανικά αποδημητικά ψάρια», είναι αμφίβια, όχι ψάρια.

Πώς μοιάζουν τα axolotl;

Στην άγρια ​​φύση είναι συνήθως σκούρα καφέ ή μαύρα με κηλίδες, αλλά οι ποικιλίες λευκίτη ή αλμπίνο είναι επίσης κοινές και συχνά θεωρούνται κατοικίδια.

Με τα στρογγυλά κεφάλια τους και τα συνεχώς χαμογελαστά πρόσωπά τους, τα άγρια ​​αξολότλ είναι χαριτωμένα (αυτός είναι ένας από τους λόγους που είναι τόσο επιτυχημένοι στο εμπόριο κατοικίδιων ζώων). Ένας λόγος για την υπερφόρτωση της χαριτωμενίας είναι η νεογέννητη, η οποία είναι η διατήρηση των νεανικών χαρακτηριστικών σε όλη την ενήλικη ζωή.

Για παράδειγμα, αν και τα ενήλικα αξολότλ, όπως και άλλα αμφίβια, έχουν λειτουργικούς πνεύμονες και μπορούν να αναπνέουν από το δέρμα τους, έχουν μεγάλα, χνουδωτά εξωτερικά βράγχια που άλλα αμφίβια δεν διατηρούν πέρα ​​από το στάδιο του μωρού.

Έχουν μικρά, ευαίσθητα πέλματα και μια μακριά ουρά σαν γυρίνος με διαφανές πτερύγιο, επειδή δεν χρειάζεται να βασίζονται στα πέλματα τους για να κινηθούν στη στεριά, αλλά πρέπει να μπορούν να κινούνται μέσα στο νερό σαν μεγάλος γυρίνος .

Σταθερός βιότοπος, σταθερές ιδιότητες

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι παραμένουν σαν μωρά σε όλη τους τη ζωή, επειδή, σε αντίθεση με άλλα είδη σαλαμάνδρας, ο πληθυσμός των άγριων αξολότλ εξελίχθηκε σε πολύ σταθερούς οικοτόπους. Άλλα είδη σαλαμάνδρας, όπως η σαλαμάνδρα τίγρης, ζουν σε υγροτόπους που στεγνώνουν ορισμένες περιόδους του χρόνου, απαιτώντας τους να αποβάλλουν τα πουπουλένια βράγχια τους και να αναπνέουν μέσω των λειτουργικών πνευμόνων και μέσω του δέρματός τους.

Τα άγρια ​​αξολότλ εξελίχθηκαν σε έναν βιότοπο με νερό όλο το χρόνο και πολύ λίγους υδρόβιους θηρευτές, έτσι δεν χρειάστηκε να ξοδέψουν ενέργεια για να προσαρμόσουν το σώμα τους στις μεταβαλλόμενες συνθήκες.

Ο κύκλος ζωής του axolotl

Το προσδόκιμο ζωής ενός axolotl σε αιχμαλωσία είναι περίπου 15 χρόνια, αλλά ένα άγριο axolotl πιθανότατα θα ζήσει μόνο πέντε ή έξι χρόνια. Φτάνουν σε σεξουαλική ωριμότητα σε ηλικία ενός έτους, και παρόλο που είναι σε μεγάλο βαθμό μοναχικά πλάσματα, τον Φεβρουάριο αρχίζει η περίοδος ζευγαρώματος και τα άγρια ​​αρσενικά αξολότλ αρχίζουν να βρίσκουν θηλυκά χρησιμοποιώντας φερομόνες.

Όταν συναντιούνται, το αρσενικό εκτελεί έναν χορό ερωτοτροπίας στον οποίο κουνάει την ουρά του προς την κατεύθυνση της. Αφού το θηλυκό υποχωρεί, τον σπρώχνει με τη μύτη της και εκείνος αφήνει ένα πακέτο σπέρματος στον πυθμένα της λίμνης, το οποίο παίρνει και χρησιμοποιεί για να γονιμοποιήσει τα ωάρια της.

Τα θηλυκά άγρια ​​αξολότλ γεννούν εκατοντάδες αυγά σε ζιζάνια ή γύρω από βράχους και στη συνέχεια τα αφήνουν να φροντίσουν μόνα τους. Τα μωρά Axolotl δεν λαμβάνουν καμία γονική φροντίδα.

Στην πραγματικότητα, τα μωρά axolotls, πεινασμένα μετά την εκκόλαψη από τα αυγά τους, έχουν παρατηρηθεί ότι ροκανίζουν τα πόδια και τις ουρές των αδερφών τους για να βρουν τροφή. Όπως θα δείτε, αυτό είναι απολύτως εντάξει γιατί απλά τα πόδια θα μεγαλώσουν ξανά αργότερα.

Ροζ αρπακτικά

Στο εγγενές τους οικοσύστημα, τα axolotls είναι – ή τουλάχιστον ήταν – κορυφαίοι θηρευτές γύρω από τις λίμνες, τους υγροτόπους και τα κανάλια του κεντρικού Μεξικού. Είναι ασυνήθιστα μεταξύ των αμφίβιων επειδή περνούν ολόκληρη τη ζωή τους κάτω από το νερό και αναπνέουν μέσα από βράγχια που μοιάζουν με πούπουλα, ενώ τα περισσότερα άλλα είδη σαλαμάνδρας περπατούν στη στεριά και αναπνέουν με πνεύμονες στα ενήλικα στάδια τους.

Αν και μπορεί να φαίνονται δυσδιάκριτα, στην πραγματικότητα είναι αδίστακτα σαρκοφάγα που τρέφονται με σκουλήκια, μαλάκια, έντομα, προνύμφες εντόμων και ακόμη και μικρά ψάρια στη φύση.

Αναγεννητικές ικανότητες

Μέρος της μυθολογίας των Αζτέκων των αξολότλ περιστρέφεται γύρω από το γεγονός ότι, σαν ισχυρός θεός, είναι δύσκολο να σκοτωθούν. Ένα axolotl μπορεί εύκολα να αναγεννήσει σχεδόν οποιοδήποτε μέρος του σώματος χάσει. Ενώ ορισμένες σαύρες μπορούν να αναγεννήσουν την ουρά τους, οι μισοί επίπεδες σκώληκες μπορούν να αναγεννήσουν το άλλο τους μισό και οι αστερίες μπορούν να ξαναγεννήσουν ένα άκρο, ένα αξολότλ μπορεί να αναγεννήσει σχεδόν οποιοδήποτε μέρος του σώματός του μέσα σε λίγες εβδομάδες.

«Από τα πλησιέστερα σε εμάς ζώα – σπονδυλωτά – οι σαλαμάνδρες είναι τα μόνα που μπορούν να αναγεννηθούν με αυτόν τον τρόπο και να θεραπεύσουν χωρίς ουλές», δήλωσε ο David Gardiner, καθηγητής στη Σχολή Βιολογικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, στο Irvine, όταν μιλήσαμε. σε αυτόν το 2019. “Άλλες σαλαμάνδρες μπορούν να αναγεννηθούν, αλλά οι axolotls το κάνουν καλύτερα.”

Όταν οι Ευρωπαίοι έμαθαν για την αναγέννηση του axolotl, το axolotl εξελίχθηκε από δείγμα ζωολογικού κήπου σε ένα από τα πιο σημαντικά και μακροβιότερα αυτοσυντηρούμενα ζώα εργαστηρίου στην ιστορία.

Ο Georges Cuvier, που θεωρείται ευρέως ο πατέρας της παλαιοντολογίας, μελέτησε αξολότλες για να προσδιορίσει εάν ο Carl Linnaeus είχε δίκιο στην κατηγοριοποίηση των τάξεων. Αμφίβια Και Ερπετά χωριστά. Ο Cuvier κατέληξε στο συμπέρασμα ότι εφόσον τα axolotls αναπνέουν από τα βράγχια καθ ‘όλη τη διάρκεια της ζωής τους, πρέπει να είναι ένας τύπος σαύρας που υπήρχε ως αέναη προνύμφη – σύμφωνα με τα λόγια του παλαιοντολόγου Stephen Jay Gould, ενός “σεξουαλικά ώριμο γυρίνου”. (Ο Cuvier είχε μερικές φορές δίκιο, αλλά όχι σε αυτήν την περίπτωση.)

Επειδή τα axolotls ευδοκιμούσαν απίστευτα καλά σε εργαστήρια και ενυδρεία, ο ζωολόγος Auguste Duméril ανέλαβε το έργο να προμηθεύει κάθε εργαστήριο στην Ευρώπη με axolotl τον 19ο αιώνα. Αυτό οδήγησε σε μερικές πραγματικά φρικιαστικές μελέτες στις οποίες οι επιστήμονες τεμάχισαν εργαστηριακά αξολότλ μόνο και μόνο για να δοκιμάσουν τα όρια των αναγεννητικών τους δυνάμεων.

Επιστημονικές μελέτες για τις αξολότλες

Οι επιστήμονες ενδιαφέρονται για τα axolotl επειδή ελπίζουν να ανακαλύψουν πώς οι θαυματουργές νέες ικανότητες αναγέννησης των άκρων του axolotl θα μπορούσαν μια μέρα να μεταφερθούν στο ανθρώπινο σώμα. Τα Axolotls μπορούν να αναγεννήσουν άκρα, καρδιακό ιστό, μάτια, ακόμη και τον νωτιαίο μυελό και μέρη του εγκεφάλου τους, και να παράγουν νέους νευρώνες σε όλη τους τη ζωή, κάτι που κάνει και ο ανθρώπινος εγκέφαλος, αν και όχι τόσο εύκολα.

«Σήμερα, τα axolotls είναι εξαιρετικά σημαντικά μοντέλα για τις μελέτες μας για την αναγέννηση», δήλωσε ο Gardiner. «Γνωρίζουμε εδώ και δεκαετίες –ακόμα και αιώνες– ότι μπορούμε να αφαιρέσουμε τμήματα μιας αναπτυσσόμενης εμβρυϊκής δομής και να αναπληρώσουμε τα υπόλοιπα κύτταρα, να επισκευάσουν και να αναγεννήσουν αυτή τη δομή. Αλλά στα περισσότερα ζώα – για παράδειγμα θηλαστικά – το σύστημα απενεργοποιείται, ας πούμε έτσι, στο τέλος της εμβρυϊκής ανάπτυξης. Οι Axolotls και άλλες σαλαμάνδρες φαίνεται ότι μπορούν να επιστρέψουν σε αυτή την εμβρυϊκή κατάσταση και να θυμηθούν το αναπτυξιακό πρόγραμμα που ήταν ήδη σε εφαρμογή. Οι άνθρωποι έχουν το πρόγραμμα, απλά δεν μπορούμε να έχουμε πρόσβαση σε αυτό όταν δεν είμαστε πια έμβρυο. Θα μπορούσατε να πείτε ότι, όπως τα axolotls, έχουμε εξελίξει την ικανότητα να αναγεννόμαστε, αλλά έχουμε επίσης αναπτύξει έναν μηχανισμό για να το αποτρέψουμε αυτό.»

Είναι δυνατόν να μεταμορφωθεί μια αξολότλη σε ενήλικη σαλαμάνδρα χωρίς βράγχια με ένεση ιωδίου ή θυροξίνης ή με διατροφή πλούσια σε ιώδιο. Ωστόσο, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι δεν αναγεννούν τα κύτταρά τους τόσο εύκολα μετά τη μεταμόρφωση.

Οι κίνδυνοι για τους άγριους πληθυσμούς Axolotl

Τα άγρια ​​αξολότλ μπορεί να είναι θεϊκά στην εξαιρετικά ανεπτυγμένη ικανότητά τους να έχουν πρόσβαση σε εμβρυϊκές οδηγίες για την αναγέννηση οργάνων και άκρων, αλλά τα αιχμάλωτα αξολότλ μπορεί να είναι σε θέση να αντέξουν τη ζωή σε ένα φρικτό ενυδρείο ή εργαστήριο του 19ου αιώνα, κομμένα σε μικρά κομμάτια – αλλά αυτό που δεν μπορούν να αντέξουν είναι η πλημμύρα του εγγενούς οικοσυστήματος τους από εισαγόμενα αρπακτικά, περιβαλλοντικές τοξίνες και απώλεια οικοτόπων.

Οι λίμνες στην πατρίδα τους γύρω από την υπεραστικοποιημένη Πόλη του Μεξικού όχι μόνο έχουν μολυνθεί από απαρχαιωμένα συστήματα αποχέτευσης, αλλά και κατακλύζονται από χωροκατακτητικά είδη ψαριών όπως η τιλάπια και η πέρκα, τα οποία οι axolotls τρώνε με όρεξη. Όλα αυτά οδήγησαν στο να κινδυνεύουν τα axolotls.

Προσπάθειες διατήρησης

Η μεξικανική κυβέρνηση και πολλές ομάδες διατήρησης του axolotl σε όλο το Μεξικό κάνουν ό,τι μπορούν για να σώσουν τα απειλούμενα είδη σαλαμάνδρας αποκαθιστώντας τις λίμνες και τους φυσικούς οικοτόπους στους οποίους ζουν.

Μια στρατηγική είναι η δημιουργία σταθερών πλωτών νησιωτικών οικοτόπων για αυτούς, τα λεγόμενα Εγγραφή σε – Σχεδίες από υδρόβια φυτά, λάσπη και ξύλο που χρησιμοποιούνται ως πλωτοί κήποι στον αρχαίο Μεσοαμερικανικό πολιτισμό.

Πριν από εκατοντάδες χρόνια, όταν η πρωτεύουσα των Αζτέκων Tenochtitlan βρισκόταν στην τοποθεσία της Πόλης του Μεξικού, οι Αζτέκοι έχτισαν και εκμεταλλεύτηκαν ένα τεράστιο δίκτυο chinampas που εκτεινόταν για μίλια γύρω από την πρωτεύουσα. Αυτό το γεωργικό σύστημα δημιούργησε ρηχά και προστατευμένα κανάλια στα οποία ευδοκιμούσε ο πληθυσμός των αξολότλ.

Όταν οι Ευρωπαίοι κατακτητές έφτασαν το 1519, κατέστρεψαν τον πολιτισμό των Αζτέκων, αφαιρώντας τα chinampas και στραγγίζοντας τα κανάλια και τις λίμνες.

Σήμερα, ο φυσικός βιότοπος του πληθυσμού των άγριων αξολότλ περιορίζεται στη λίμνη Xochimilco. Οι άνθρωποι εργάζονται για την εξάλειψη των χωροκατακτητικών ειδών που απειλούν τον βιότοπο των axolotls τρώγοντας τα axolotls και ξεκινώντας τη γεωργία με βάση το chinampas στη λίμνη Xochimilco, καθώς η υδρόβια βλάστηση των chinampas όχι μόνο παρέχει βιότοπο για τα axolotls, αλλά φιλτράρει και τις τοξίνες από το νερό της λίμνης .

Ο οικοτουρισμός αυτών των chinampas έχει βοηθήσει στη χρηματοδότηση των προσπαθειών διατήρησης του axolotl.

Αιχμάλωτοι πληθυσμοί αξολότλ

Ενώ ο πληθυσμός των axolotl δεν τα πάει καλά στη φύση, οι αιχμάλωτοι πληθυσμοί τα πάνε πολύ καλά. Είναι το πιο διαδεδομένο αμφίβιο στον κόσμο.

Επειδή οι επιστήμονες προσπαθούν απεγνωσμένα να καταλάβουν πώς να μεγαλώσουν ξανά ένα νέο ζευγάρι δάχτυλα ποδιών, εκατομμύρια από αυτά ζουν σε εργαστήρια σε όλο τον κόσμο – εκατομμύρια περισσότερα, στην πραγματικότητα, από ό,τι στην άγρια ​​φύση. Και ενώ η έρευνα για το axolotl είναι σημαντική στην επιστήμη, οι αιχμάλωτοι πληθυσμοί axolotl ως κατοικίδια είναι επίσης δημοφιλείς στην Ιαπωνία, μια χώρα όπου μπορείτε επίσης να προμηθευτείτε axolotl ως τηγανητό σνακ σε ορισμένα εστιατόρια.

Σημαντικές πληροφορίες για τους ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων

Δεν είναι νόμιμο για τους ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων να διατηρούν ένα axolotl ως κατοικίδιο παντού, επομένως είναι σημαντικό να ελέγξετε τους τοπικούς νόμους περί εξωτικών κατοικίδιων πριν το αποκτήσετε. Δεδομένου ότι είναι αποκλειστικά υδρόβια ζώα, είναι σημαντικό να γεμίσετε το ενυδρείο πλήρως με νερό – ένα ενυδρείο χωρητικότητας 57 έως 151 λίτρων είναι το καλύτερο.

Ακριβώς όπως τα μικρά ψάρια, δεν πρέπει ποτέ να σηκώνετε ή να χειρίζεστε ένα axolotl και ποτέ να μην το στεγάζετε με άλλο κατοικίδιο – ένα ψάρι ή ένα άλλο axolotl – καθώς δεν τα πάει καλά με κανέναν.

Ωστόσο, αν ακολουθήσετε αυτούς τους λίγους βασικούς κανόνες, είναι σχετικά στιβαροί και εύκολοι στη φροντίδα τους. Φυσικά, θα πρέπει να είστε πολύ προσεκτικοί όταν αντιμετωπίζετε ένα είδος υπό εξαφάνιση.

Πρωτότυπο άρθρο: Πού ζουν τα axolotl και γιατί φαίνονται τόσο παράξενα;

Πνευματικά δικαιώματα © 2024 HowStuffWorks, ένα τμήμα της InfoSpace Holdings, LLC, μια εταιρεία System1