Το επίσημο θέμα του Παγκοσμίου Κυπέλλου Κρίκετ Ανδρών ICC 2023 ήταν Χρειάζεται μια μέρα. Αν αυτό ακουγόταν απρόθυμο – λιγότερες οκτώ ώρες συνεχόμενων αθλητικών συγκινήσεων, περισσότερη πειθώ από τους γονείς πριν από ένα βροχερό ταξίδι σε μια έπαυλη – η πραγματικότητα ήταν πιο αγχωτική.
Αλλά μετά από 46 ημέρες, 48 αγώνες, 10 πόλεις και ατελείωτα αεροπορικά μίλια, το τουρνουά παρείχε μια αντάξια σκηνή για τους καλύτερους του αθλήματος και μια δραματική ανατροπή στο τέλος: η Αυστραλία ράγισε την καρδιά μιας προσδοκώμενης Ινδίας με τη νίκη της. Στον τελικό , τα αουτσάιντερ της εποχής, επίσης, κέρδισαν αν ήταν ήδη ο έκτος τίτλος της στους άνδρες.
Το καλό
Το τουρνουά ξεκίνησε εν μέσω υπαρξιακού φόβου για το μέλλον του διεθνούς κρίκετ μιας ημέρας και προσέλκυσε ρεκόρ συμμετεχόντων και τηλεθεατών. Η Wikipedia – ομολογουμένως ένα ασυνήθιστο βαρόμετρο – ανέφερε μάλιστα ότι ήταν ο τρίτος πιο προσβάσιμος ιστότοπος παγκοσμίως το 2023. Εν ολίγοις, η μορφή μπορεί να χάνει τη συνάφεια ως διμερής ζωοτροφή, αλλά η τετραετής συλλογή της εξακολουθεί να είναι μια πρωταρχική ιδιότητα.
Σχετίζεται με: Γιατί το Παγκόσμιο Κύπελλο Κρίκετ άνω των 50 ετών είναι πιο σημαντικό από ποτέ στη σύγχρονη εποχή | Αλί Μάρτιν
Πολλά από αυτά οφείλονταν στη ζάλη Ταμάσα Αυτό είναι το κρίκετ στην Ινδία και μια γηπεδούχος ομάδα που όρμησε σαν ταύρος στους δρόμους της Παμπλόνα. Μέχρι που η Αυστραλία κούνησε την κάπα του ματαντόρ στην ευθεία, αρνούμενη στον Ναρέντρα Μόντι την ευκαιρία φωτογραφίας που τόσο λαχταρούσε ο πρωθυπουργός της Ινδίας. Παρέδωσε απρόθυμα το τρόπαιο στον Pat Cummins και ανακατεύτηκε -τουλάχιστον στα μιμίδια που προέκυψαν- στο θεματικό τραγούδι Curb Your Enthusiasm.
Το καλό, πάνω απ’ όλα, ήταν η Αυστραλία στα νοκ άουτ και εκείνη την ημέρα, είτε ήταν η αρχηγία του Cummins του ιμπρεσάριο, είτε μια εντυπωσιακή απόδοση στο πεδίο είτε ένας αιώνας οπλοφόρου από τον Travis Head. Τερμάτισε επίσης μια σειρά τριών διαδοχικών νικητών εντός έδρας – άλλο ένα όφελος για έναν διαγωνισμό που κινδύνευε να γίνει πολύ προβλέψιμος, αν και 92.000 θεατές και εκατομμύρια που παρακολουθούσαν στο σπίτι δύσκολα παρηγορήθηκαν από αυτό.
Είχε ανυψωθεί η Ινδία από το δικό της πετραδάκι; Υπήρξε σίγουρα πολλή σύγχυση σε αυτό το σκορ, αφού οι αναφορές υποστήριξαν ότι η διοίκηση της ομάδας είχε αντίκτυπο στο σεληνιακό τοπίο του Αχμενταμπάντ σε ένα γήπεδο. Σε κάθε περίπτωση, ήταν ένα σκληρό τέλος για μια ομάδα που είχε λάμψει τόσο έντονα. Και για να είμαστε δίκαιοι με το προσωπικό εδάφους στους δέκα χώρους, η ποικιλία των επιφανειών και των συνθηκών που παρατηρήθηκαν σε επτά εβδομάδες ήταν εξαιρετική.
Επέτρεψαν σε τεχνικούς όπως ο Virat Kohli να επιδείξουν την κλάση τους, αλλά και έναν Twenty20 maverick όπως ο Glenn Maxwell, του οποίου το αήττητο 201 εναντίον του Αφγανιστάν χαρακτηρίστηκε ως ένα – για μένα. ο – οι μεγαλύτερες συμμετοχές ODI όλων των εποχών. Αλλά οι μπόουλερ ήταν στη διαμάχη, η επίθεση της Ινδίας ήταν η ακατάσχετη επιλογή μεταξύ τους μέχρι το τέλος. Ο Mohammad Shami έδωσε ένα πλήγμα στους προμηθευτές της ακρίβειας της ραφής σε έναν κόσμο T20 Bertie Bassetts. Το ίδιο ίσχυε και για τα τρία μεγάλα Quicks της Αυστραλίας.
Το τρέξιμο της Νότιας Αφρικής στον αναπόφευκτο σπαραχτικό ημιτελικό της σημαδεύτηκε από υπέροχα δυναμικά κτυπήματα, ενώ οι τέσσερις νίκες του Αφγανιστάν – συμπεριλαμβανομένου του χάους της Αγγλίας στο Δελχί – έκαναν ένα ενθαρρυντικό ρεκόρ (αν και αντισταθμίστηκαν από την απαγόρευση του γυναικείου κρίκετ στο σπίτι). Αφού ξεπέρασε τις Δυτικές Ινδίες, την Ιρλανδία και τη Ζιμπάμπουε στα προκριματικά, η Ολλανδία κέρδισε επίσης δύο ζουμερούς τίτλους στη φάση των ομίλων: τη Νότια Αφρική και το Μπαγκλαντές.
Ανακοινώθηκαν νέα αστέρια, όπως ο Rachin Ravindra, ο λαμπρός αριστερόχειρας της Νέας Ζηλανδίας, ο σπουδαίος Νοτιοαφρικανός Gerald Coertzee και ο Azmatullah Omarzai, ο ατρόμητος αρχηγός μιας αφγανικής ομάδας με αρκετούς σπουδαίους σφαιριστές. Και αν αυτή ήταν η τελευταία εμφάνιση στο Παγκόσμιο Κύπελλο για τους Kohli και Rohit Sharma, τότε οι δυο τους τουλάχιστον τελείωσαν το μεγαλείο τους ODI με ατομικές διαμαρτυρίες, αν όχι ασημένια μετάλλια.
Το κακό
Οι παράμετροι ενός «καλού παιχνιδιού» είναι συχνά λίγο πολύ απαιτητικές, αλλά οι κοντινές μονομαχίες εξακολουθούσαν να είναι ελλιπείς. Ίσως η παγκόσμια πτώση του διμερούς κρίκετ ODI τα τελευταία χρόνια να ήταν ένας παράγοντας, με τους παίκτες στο groove Twenty20 να χάνουν την καρδιά τους λίγο πολύ γρήγορα, παρά το πολύ μεγαλύτερο εύρος των 50 όβερ.
Χρειάστηκαν περίπου 26 παιχνίδια για να δαγκώσει τα νύχια της η Νότια Αφρική για πρώτη φορά καθώς η Νότια Αφρική κέρδισε το Πακιστάν με διαφορά στο Τσενάι. Αλλά αυτό το αποτέλεσμα υπογράμμισε επίσης τις ανησυχίες σχετικά με τη δομή του τουρνουά, καθώς οι θέσεις των ημιτελικών φάνηκε να έχουν καθοριστεί σε αυτό το σημείο – και τελικά αποδείχτηκε ότι κρίθηκαν – με 19 παιχνίδια ομίλων ακόμα να διεξαχθούν και πολλά αν, αλλά και ίσως να ακολουθήσει.
Το Αφγανιστάν απείλησε για λίγο να ταρακουνήσει τα πράγματα εδώ – που σταμάτησε από το στενό θαύμα της Βομβάης του Μάξγουελ – και η μορφή all-plays-all δεν έχει αξία. Αλλά ακόμη και χωρίς προημιτελικούς – το νοκ-άουτ κρίκετ ODI είναι μακράν το πιο συναρπαστικό, παιδιά – η προγραμματισμένη μετάβαση σε 14 ομάδες και δύο ομίλους το 2027 θα πρέπει να οδηγήσει σε μεγαλύτερο κίνδυνο.
Το 2023, η συζήτηση έγινε κάπως ξινή κατά καιρούς, κυρίως κατά τη νίκη της Ινδίας στον ημιτελικό επί της Νέας Ζηλανδίας. Η Daily Mail είχε εκφράσει ανησυχίες από τον σύμβουλο γηπέδου του Διεθνούς Συμβουλίου Κρίκετ, Άντι Άτκινσον, για πιθανή παρέμβαση της γηπεδούχου ομάδας στην προετοιμασία της επιφάνειας του σταδίου Wankhede. Και όμως μια φαινομενικά έγκυρη ιστορία – την οποία ο Atkinson παρέθεσε σε ένα email που διέρρευσε – προκάλεσε μια χιονοστιβάδα ινδικής οργής και συζήτησης για «προπαγάνδα». Ο Σουνίλ Γκαβασκάρ αποκάλεσε τους δημοσιογράφους «ηλίθιους».
Οι οπαδοί που ταξίδεψαν ήταν λίγοι, οι ημερομηνίες των αγώνων ανακοινώθηκαν μόνο 100 ημέρες πριν την έναρξη και, μετά από μερικές περαιτέρω προσαρμογές στο πρόγραμμα, τα εισιτήρια δεν ήταν διαθέσιμα παρά μόνο έξι εβδομάδες αργότερα. Μετά από ένα αραιό ξεκίνημα, ένα όλο και πιο αφοσιωμένο πλήθος Ινδών δημιούργησε μια ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα, με τους εμβληματικούς κήπους Eden της Καλκούτα να είναι το προσωπικό μου αγαπημένο. Αλλά με λίγη περισσότερη προσοχή, οι τσέπες για τα κιτ «εκτός» θα μπορούσαν να ήταν μεγαλύτερες (για όλους εκτός, φυσικά, από τους υποστηρικτές του Πακιστάν, στους οποίους δεν χορηγήθηκε βίζα).
Και ακόμη και χωρίς μεγάλα πλήθη, το αποτύπωμα άνθρακα ενός τουρνουά που απαιτούσε από τις ομάδες να πετούν πέρα δώθε σε όλη την Ινδία ήταν προφανώς τεράστιο. Τουλάχιστον το ΔΠΔ μας γλίτωσε από μεγαλεπήβολους ισχυρισμούς για το αντίθετο – σε αντίθεση με τους ομολόγους του της FIFA στο Κατάρ ένα χρόνο νωρίτερα – ακόμα κι αν η συνεχιζόμενη συνεργασία του κυβερνώντος οργάνου με την Aramco έλεγε τη δική της ιστορία.
Ο άσχημος
Και έτσι στην Αγγλία, που μπορεί να πετύχει ένα είδος ηθικής νίκης καταλαμβάνοντας μια ολόκληρη κατηγορία εδώ. Και ήταν πολύ άσχημοι όταν σκέφτηκαν να είναι εκεί στο τέλος του πάρτι, για να καταλήξουν σε μια λακκούβα της δικής τους λακκούβας πολύ πριν τα μεσάνυχτα.
Ο Τζος Μπάτλερ επέμεινε ότι οι πρωταθλητές του δεν είχαν σκοπό να υπερασπιστούν τίποτα. Και μετά από ήττες σε έξι από τα πρώτα επτά παιχνίδια της, η αποστολή εκπληρώθηκε για μια ομάδα που ανέβηκε στο βουνό το 2019, μετά βίας έπαιξε ενδιάμεσα και τώρα έπεφτε στην άλλη πλευρά.
Συναγερμοί σημείωσαν πριν από την αναχώρηση μετά από ανάμεικτα νέα σχετικά με την προσωρινή ομάδα – κυρίως την απουσία του Χάρι Μπρουκ πριν ενταχθεί στην ομάδα. Ο Μπεν Στόουκς ήταν επίσης εκτός σύνταξης, αλλά υπέστη τραυματισμό στο ισχίο κατά την άφιξή του στην Ινδία. Η αβεβαιότητα επηρέασε τις τακτικές και από τον τέταρτο αγώνα της – μια ήττα της Νοτίου Αφρικής στη Βομβάη όταν ο Μπάτλερ μαγείρεψε τους άντρες του σε φούρνο κάνοντας μπόουλινγκ – η Αγγλία είχε χρησιμοποιήσει και τους 15 παίκτες της ομάδας.
Είχαν φτάσει αργότερα για να προετοιμαστούν από ό,τι οι παίκτες όπως η Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία, και οι μπόουλερ τους – ήδη το πιο αδύναμο χρώμα – πάλευαν να βρουν τα σωστά μήκη μέχρι να ήταν πολύ αργά. Το χτύπημα υπέστη επίσης μια συλλογική απώλεια μορφής και ταυτότητας που προέκυψε από το γεγονός ότι ο Μπάτλερ ήταν κατά μέσο όρο 15 και, όπως το παλιό του avatar δοκιμής, δεν ήταν πάντα σίγουρος αν θα μείνει ή θα περιστραφεί.
Σχετίζεται με: Βραβεία Παγκόσμιου Κυπέλλου Κρίκετ: Καλύτερος παίκτης, καλύτερο παιχνίδι και καλύτερη στιγμή – οι ετυμηγορίες μας
Στο τέλος, ο διευθυντής της ομάδας, Rob Key, σώθηκε μόνο εν μέρει από δύο καθυστερημένες νίκες και την πρόκριση για το Champions Trophy, αποδέχτηκε ότι είχε αρχίσει να εφησυχάζει. Η πεποίθηση ότι όλα θα ήταν εντάξει εκείνο το βράδυ, ότι οι παλιές συνήθειες θα επικρατούσαν μετά την αναβίωση του δοκιμαστικού μπάζμπολ και τα Παγκόσμια Κύπελλα T20 ήταν προτεραιότητες τα προηγούμενα χρόνια.
Ο Κέι θωράκισε τον Μπάτλερ και τον προπονητή Μάθιου Μοτ – τα μηνύματα του οποίου ανακρίθηκαν από τον Έοιν Μόργκαν από τη γραμμή επαφής – και ένιωθε ότι μια κάρτα μπορούσε να παιχτεί μόνο μία φορά. Με μια τρομακτική δοκιμαστική περιοδεία στην Ινδία που ξεκινά τον Ιανουάριο, ίσως πολύ σύντομα.
Διδάγματα
Για την Αγγλία, ήταν μια υπενθύμιση ότι ο κόσμος είχε προχωρήσει από το 2019. Για την Ινδία, το να είναι η καλύτερη ομάδα μέχρι τον τελικό μετρούσε ελάχιστα. Όσο για το τουρνουά στο σύνολό του – το μήκος του είναι απίθανο να αλλάξει αλλά το κρίκετ του είναι ακόμα καθηλωτικό – μένει να δούμε αν αυτό ήταν μια έγκαιρη κάμψη των μυών με τη μορφή ODI ή μια σύσπαση του πτώματος ως τα κόκκινα ζιζάνια του T20 καταπίνει το Τοπίο.