Ένας αστρολάβος του 11ου αιώνα – μια συσκευή για τον ακριβή υπολογισμό της ημερομηνίας και της ώρας με βάση τις θέσεις των αστεριών – που βρέθηκε σε μουσείο στη Βερόνα της Ιταλίας, είναι ξεκάθαρη απόδειξη επιστημονικής ανταλλαγής και συνεργασίας μεταξύ μουσουλμάνων, εβραίων και χριστιανών, σύμφωνα με μια νέα μελέτη.
ο Αστρολάβος είναι αξιοσημείωτο για το γεγονός ότι, αφού κατασκευάστηκε από μουσουλμάνους τεχνίτες, πέρασε στη συνέχεια στα χέρια Εβραίων και Χριστιανών χρηστών που μετέφρασαν και τροποποίησαν τη συσκευή χειρός κατά τη διάρκεια των αιώνων. Ένας τόσο διαδεδομένος αστρολάβος από σχεδόν χίλια χρόνια πριν είναι ένα εξαιρετικά σπάνιο εύρημα.
Ο χάλκινος αστρολάβος βρισκόταν στα αρχεία του Fondazione Museo Miniscalchi-Erizzo στη Βερόνα για δεκαετίες χωρίς να αναγνωρίζεται η πραγματική του αξία έως ότου η επιμελήτρια του μουσείου, Giovanna Residori, έγινε περίεργη και τράβηξε την προσοχή της Federica Gigante, ιστορικού στο Πανεπιστήμιο του Cambridge. που ειδικεύεται στην υλική και πνευματική ανταλλαγή μεταξύ του ισλαμικού λαού και της Ευρώπης.
Σχετίζεται με: Τι γνώριζαν οι αρχαίοι άνθρωποι για την αστρονομία;
«Ο τρέχων επιμελητής σκέφτηκε ότι ήταν ένα συναρπαστικό αντικείμενο και ήθελε να μάθει περισσότερα για αυτό», είπε ο Gigante Space.com. «Έτυχε να το δω στον ιστότοπο του μουσείου, οπότε ήταν μια ευτυχισμένη σύμπτωση».
Κατά την επιθεώρηση του αστρολάβου, ο Gigante έμεινε έκπληκτος βλέποντας πόσο περίπλοκη ήταν η ιστορία αυτής της συγκεκριμένης συσκευής.
Οι αστρολάβοι εφευρέθηκαν από τους αρχαίους Έλληνες, αλλά δεν σώθηκαν αστρολάβοι από αυτή την περίοδο. Μάλλον, τα παλαιότερα παραδείγματα χρονολογούνται από τα τέλη του 8ου αιώνα και χτίστηκαν από Άραβες αστρονόμοιπου ήταν τότε παγκόσμιοι ηγέτες στις επιστημονικές τους δυνατότητες.
Οι αστρολάβοι αποτελούνται από έναν δίσκο με τον χρόνο ή τον βαθμό γωνιακού διαχωρισμού σημειωμένο στην άκρη. Σε αυτό το δίσκο είναι προσαρτημένες μία ή περισσότερες κυκλικές πλάκες, κάθε πλάκα για ένα συγκεκριμένο γεωγραφικό πλάτος, και πάνω από αυτήν υπάρχει μια άλλη πλάκα που ονομάζεται Rete (προφέρεται “Ree-Tee”), στην οποία υπάρχει ένας χάρτης που απεικονίζει τις φωτεινότερες ακτίνες του ήλιου αστέρια στον παράδεισο. Η ιδέα είναι να περιστρέψετε το rete έτσι ώστε η θέση των αστεριών να ταιριάζει με τη θέση στον ουρανό και στη συνέχεια να χρησιμοποιήσετε την κλίμακα ώρας στην άκρη για να πείτε την ώρα.
Οι αστρολάβοι σχεδιάστηκαν από μουσουλμάνους τεχνίτες ειδικά για θρησκευτικούς σκοπούς.
«Κάθε τζαμί θα είχε ένα», είπε ο Gigante. «Αυτό είναι απολύτως λογικό γιατί η κύρια λειτουργία ενός αστρολάβου είναι να λέει την ώρα, και αυτό είναι ένα πράγμα που κάνει ένας μουεζίνης από έναν μιναρέ, που είναι να τραγουδά την ώρα της προσευχής».
Υπάρχουν περίπου δώδεκα παραδείγματα αστρολάβων αραβικού τύπου σε συλλογές μουσείων σε όλο τον κόσμο. Το ιδιαίτερο με τον Αστρολάβο της Βερόνας, ωστόσο, είναι ότι έχει επίσης επιγραφές στα εβραϊκά και σε μια δυτική γλώσσα που χρησιμοποιήθηκε τότε σε χριστιανικές χώρες, στην προκειμένη περίπτωση μάλλον στην Ιταλία.
Ο Gigante λέει ότι ο αστρολάβος χτίστηκε πιθανότατα στην Ισπανία στα τέλη του 11ου αιώνα. Ωστόσο, δεν μπορεί να πει ακριβώς πότε. «Οι θέσεις των αστεριών δεν είναι αρκετά ακριβείς για να μπορώ να βγαίνω ραντεβού με βάση τις ημερομηνίες τους», είπε.
Γη ταλαντεύεται γύρω από τον άξονά του, μια κίνηση που ονομάζεται Προπόρευση Η θέση των αστεριών σε σχέση με τον Βόρειο Πόλο αλλάζει σε έναν κύκλο που διαρκεί 26.000 χρόνια. Στα χίλια χρόνια από τότε που κατασκευάστηκε ο αστρολάβος, τα αστέρια έχουν μετατοπιστεί περίπου 14 μοίρες σε σχέση με ένα συμπαγές φόντο. Ωστόσο, ο Gigante διαπίστωσε ότι η προσπάθεια να γυρίσει προς τα πίσω τον ουρανό για να ταιριάζει με τις θέσεις στον αστρολάβο για να προσδιορίσει πότε κατασκευάστηκε ο αστρολάβος δεν λειτούργησε επειδή οι θέσεις των αστεριών στον αστρολάβο δεν είναι τόσο ακριβείς όσο οι σύγχρονες μετρήσεις.
Αντίθετα, ο Gigante έψαξε αρχαίους πίνακες συντεταγμένων αστεριών από τους οποίους θα είχαν προκύψει οι αστρολάβοι της περιόδου. Επικεντρώθηκε σε εκείνους από την Al-Andalus, μια περιοχή όπου κυριαρχούν οι μουσουλμάνοι στη σημερινή Ισπανία. Στην Al-Andalus, τόσο οι Μουσουλμάνοι όσο και οι Εβραίοι ζούσαν δίπλα-δίπλα και όλοι μιλούσαν αραβικά. Ο αστρολάβος της Βερόνας φέρει μια επιγραφή στα αραβικά που γράφει «για τον Ισάκ». […]Στα αγγλικά, αυτά τα ονόματα είναι Isaac και Jonah και είναι πιθανά εβραϊκά παρατσούκλια γραμμένα στα αραβικά – εξ ου και η εστίαση του Gigante στο Al-Andalus.
«Αν σκεφτούμε πώς έμοιαζε η Ισπανία τον 11ο αιώνα, υπήρχαν πολλά διαφορετικά παρατηρητήρια που προσπαθούσαν να φτιάξουν χάρτες με συντεταγμένες αστεριών και θέσεις πλανητών, και αυτές ήταν ομάδες εργασίας επιστημόνων όπου Εβραίοι και Μουσουλμάνοι δούλευαν πάντα δίπλα-δίπλα». », λέει ο Gigante.
Αν και δεν μπόρεσε να προσδιορίσει έναν συγκεκριμένο πίνακα συντεταγμένων αστεριών που ενημέρωσε τον Αστρολάβο της Βερόνας, βρήκε έναν πίνακα από την Αλ-Άνδαλου το 1068 που βρισκόταν εκεί κοντά. Αυτό υποστηρίζεται από περαιτέρω επιγραφές σε μια από τις πινακίδες περιστροφής, οι οποίες αναφέρουν ότι είναι τα γεωγραφικά πλάτη της Κόρδοβα και του Τολέδο, που είναι και οι δύο πόλεις της περιοχής.
Ωστόσο, κάποια στιγμή ο αστρολάβος φαίνεται να έχει αλλάξει χέρια. Μια δεύτερη πλάκα προστέθηκε με μια αραβική επιγραφή που έλεγε ότι προοριζόταν για χρήση στη Βόρεια Αφρική, κάπου στη σημερινή Αίγυπτο ή το Μαρόκο.
Σχετίζεται με: Ο αστρολάβος του Mariner από το ναυάγιο του 1503 είναι ο παλαιότερος στον κόσμο
Μετά από αυτό, ο αστρολάβος έλαβε περαιτέρω τροποποιήσεις. Τα αραβικά σημάδια διαγράφτηκαν και μεταφράστηκαν στα εβραϊκά, τη γλώσσα του εβραϊκού λαού στον υπόλοιπο κόσμο. Αχνοί αριθμοί στη δυτική γλώσσα στη συνέχεια χαράχτηκαν στο δίσκο πριν ο αστρολάβος καταλήξει τελικά στα χέρια του Λουδοβίκο Μοσκάρντο, ενός ευγενή του 17ου αιώνα από τη Βερόνα. Έγινε μέρος της συλλογής του μουσείου του Moscardo, το οποίο ενσωματώθηκε στο Fondazione Museo Miniscalchi-Erizzo το 1964, πριν έρθει τελικά στην προσοχή του Gigante.
Οι αστρολάβοι ήταν τα smartphone της εποχής τους. «Κάθε μορφωμένο άτομο, ειδικά εκείνοι που μελετούν αστρονομικά ή αστρολογικά θέματα, θα το είχαν», είπε ο Gigante.
Οι μισοί από αυτούς τους χρήστες, όπως οι μουεζίνοι στους μιναρέδες τους, θα το είχαν χρησιμοποιήσει για να κάνουν αστρονομικές αναγνώσεις για θρησκευτικές περιοχές. Το άλλο μισό θα είχε χρησιμοποιηθεί για αστρολογικούς σκοπούς. Η αστρονομία ξεκίνησε ήδη από τον 11ο αιώνα, όταν η κατανόησή μας για τον ουρανό ήταν περιορισμένη αστρολογία θεωρήθηκαν το ίδιο.
ΠΑΡΟΜΟΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ:
– Η ευθυγράμμιση του θερινού ηλιοστασίου του Stonehenge μπορεί να δει κανείς σε εκπληκτικές φωτογραφίες σε μνημεία σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο
– Παράξενη ανωμαλία στον ηλιακό κύκλο του Ήλιου που ανακαλύφθηκε σε κείμενα αιώνων από την Κορέα
— Διάσημοι αστρονόμοι: Πώς αυτοί οι επιστήμονες διαμόρφωσαν την αστρονομία
«Όταν ο αστρολάβος ήρθε στα χέρια των Εβραίων και των Χριστιανών, πιθανότατα χρησιμοποιήθηκε για αστρολογικούς και όχι θρησκευτικούς σκοπούς, αν και οι μοναχοί χρησιμοποιούσαν αστρολάβους και για ώρες προσευχής», είπε ο Gigante.
Οι αστρολάβοι με εβραϊκές επιγραφές είναι εξαιρετικά σπάνιοι. Ο Gigante γνωρίζει ένα στο Βρετανικό Μουσείο του Λονδίνου, αλλά κανένα άλλο, αν και πολλοί πιθανότατα έχουν χαθεί στη φθορά του χρόνου. Ωστόσο, η σπανιότητά τους καθιστά σαφές ότι οι περισσότεροι αστρολάβοι αυτής της περιόδου ήταν μουσουλμανικής καταγωγής και χρησιμοποιούνταν αποκλειστικά από μουσουλμάνους. Ο Αστρολάβος της Βερόνας είναι επομένως ιστορικής σημασίας αφού η προέλευσή του είναι εξίσου ισλαμική, εβραϊκή και χριστιανική.
Δεδομένων των τραγικών γεγονότων στη Μέση Ανατολή, είναι μια επίκαιρη υπενθύμιση ότι στο παρελθόν, διαφορετικοί λαοί μπορούσαν να ζήσουν μαζί και να μοιραστούν τη γνώση.
Η Gigante συζητά τα ευρήματά της σε ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε την 1η Μαρτίου στο περιοδικό Πρεσβευτής του παπά.