Όπως εξήγησε αυτή την εβδομάδα ο Alex Sanderson, οι Sale Sharks απολαμβάνουν το γεγονός ότι κανείς δεν μας εκτιμά πραγματικά, από την έλλειψη εκπροσώπησής τους στις ομάδες της σεζόν μέχρι το γεγονός ότι η Ένωση Ράγκμπι Ποδοσφαίρου δεν αναγνώρισε τον σύλλογο σε μια βιαστικά αναθεωρημένη αγγελία για τις αναφερόμενες πωλήσεις εισιτηρίων για τον τελικό του Gallagher Premiership.
Αν ο Σέιλ είναι οι πιο υποτιμημένοι ημιτελικοί της Πρέμιερσιπ, τότε ο εξτρέμ Σαμ Ντάγκντεϊλ είναι ο πιο υποτιμημένος παίκτης τους, τουλάχιστον έξω από το προπονητικό γήπεδο του Κάρινγκτον. «Ο Sam Dugdale ενσαρκώνει την ομάδα μας», είπε ο Sanderson, διευθυντής ράγκμπι του Sale. «Δεν είναι ο πιο δημοφιλής παίκτης, δεν είναι ο μεγαλύτερος και δεν έχει πολλές στιγμές στο Χόλιγουντ, αλλά έχει πολλές στιγμές που έχουν σημασία στα παιχνίδια. Ήταν μέρος κάθε ομάδας σε κάθε παιχνίδι μας. Μας ενσαρκώνει».
Ως αποτέλεσμα, ο Ντάγκντεϊλ θα ξεκινήσει τον ημιτελικό του Σαββάτου στο Μπαθ στην πίσω σειρά, μπροστά από τον Τομ Κάρι που επέστρεφε, ο οποίος έπρεπε να αρκεστεί με μια θέση στον πάγκο στην πρώτη του εμφάνιση μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο. Αυτή είναι μια ανταμοιβή όχι μόνο για την εξαιρετική φόρμα του Ντάγκντεϊλ, που του χάρισε τα βραβεία παίκτης του αγώνα στις πρόσφατες νίκες επί των Σαρακηνών και Αρλεκίνων, αλλά και για την επιμονή του να ανακάμπτει αφού ο Σέιλ τον απελευθέρωσε ως παίκτη της ακαδημίας.
Ο Ντάγκντεϊλ θυμάται ακόμα το τηλεφώνημα που του είπε ότι δεν θα επέστρεφε στην ακαδημία. «Ήμουν λίγο σαν «S—, τι να κάνω τώρα;» λέει ο Dugdale στην Telegraph Sport. «Είχα αυτό το τηλεφώνημα και μετά τηλεφώνησα σε έναν φίλο (τον Τζο) και τον ρώτησα αν είχα την ευκαιρία να δουλέψω για εκείνον και μου είπε: «Μπορείς να ξεκινήσεις αύριο». Έτσι αφέθηκα ελεύθερη την Κυριακή και άρχισα τη δουλειά τη Δευτέρα. Αν δεν είχα κάνει τίποτα, θα ήμουν αλίμονο. Πρέπει να παραμείνω ενεργός, να συνεχίσω».
Έτσι, την επόμενη μέρα άρχισε να εργάζεται στην C&C Supplies, μια εταιρεία οικοδομικών υλικών κοντά στο Πρέστον, οδηγώντας περονοφόρα ανυψωτικά και γεμίζοντας σακούλες με άμμο και φλοιό. Οι ώρες ήταν βάναυσα πολλές και η προπόνησή του στο ράγκμπι περιοριζόταν σε συνεδρίες με τον Fylde το βράδυ της Τρίτης και της Πέμπτης. «Είναι πραγματικά διασκεδαστικό όταν παίζεις απλώς ράγκμπι», λέει ο Dugdale. «Θέλεις πολύ να το κάνεις. Αυτό κράτησε την ορμή μου ζωντανή».
Αλλά λίγους μήνες αργότερα, τον Οκτώβριο του 2020, ήρθε μια άλλη κλήση, αυτή τη φορά από έναν άγνωστο αριθμό. Υπήρχε ένα ξέσπασμα Covid-19 στο Sale και το αφεντικό Steve Diamond προσπαθούσε απεγνωσμένα να βρει αρκετούς παίκτες για να παίξουν ένα παιχνίδι εναντίον του Worcester. «Νόμιζα ότι ήταν μια κλήση φάρσας γιατί δεν αναγνώρισα τον αριθμό», είπε ο Dugdale. «Τηλεφώνησα στον Άρον (Ριντ) εδώ και ρώτησα ποιος ήταν ο αριθμός του Ντάιμς και είπα: «Ω, σκατά, αυτός είναι στην πραγματικότητα ο αριθμός του».
«Προτιμώ να κάνω κάτι από το να σταθώ σε ένα εργοτάξιο»
Αν και το παιχνίδι τελικά ακυρώθηκε, ο Ντάγκντεϊλ είχε το πόδι του πίσω στην πόρτα και ήταν αποφασισμένος να μην αναγκαστεί να βγει από το παιχνίδι. «Ήταν μεγάλη τύχη που απελευθερώθηκα και μου δόθηκε αυτή η δεύτερη ευκαιρία», λέει ο Dugdale. «Πολλοί άνθρωποι που αποφυλακίζονται δεν έχουν ποτέ αυτή την ευκαιρία. Δεν θεωρείς τίποτα δεδομένο. Όταν βρίσκεσαι σε μια τρύπα σε ένα χωράφι, σκέφτεσαι, “Αυτό θα προτιμούσα να κάνω παρά να είμαι σε ένα εργοτάξιο”.
Όπως πρότεινε ο Σάντερσον, ο Ντάγκντεϊλ δεν είναι ο μεγαλύτερος ή ο πιο δυνατός παίκτης της δεύτερης σειράς, αλλά ο 24χρονος ήταν αποφασισμένος να μην επιτρέψει ποτέ στον εαυτό του να κατακλυστεί. «Η κατάρρευση είναι η μόνη περιοχή όπου [fellow Sale back-rowers] είναι ίσως λίγο καλύτεροι από εμένα γιατί είναι πιο δυνατοί στην μπάλα», λέει ο Dugdale. «Τότε έχει να κάνει με το τι μπορώ να κάνω για να δημιουργήσω κάθε μεμονωμένο breakdown που μοιάζει με WrestleMania και να επιβραδύνω την μπάλα τους, ώστε η άμυνά μας να μπορεί να ευθυγραμμιστεί. Δούλευα πάνω σε αυτό όλη τη σεζόν, απλά για να γίνω πραγματικός κακός. Κάνε το τάκλιν σου, αλλά αν πάρεις ένα Τσακάλι, θα επιβραδύνεις την μπάλα του. Δεν θέλω ποτέ ο αντίπαλος να κάνει διάλειμμα».
Αυτό αντικατοπτρίζεται στα στατιστικά της Opta, τα οποία δείχνουν ότι ο Ντάγκντεϊλ έχει κάνει τα περισσότερα τάκλιν ανά 80 λεπτά (17,5) και είναι δεύτερος σε νίκες με μπάλα πίσω από τον Γουίλ Έβανς των Αρλεκίνων. Είναι επίσης στο top 5 για Ruck Hit, Dominant Tackles και Jackals. Του αρέσει να περιγράφει τον εαυτό του ως «άλογο εργασίας».
Με τους δίδυμους Curry και αρκετούς Νοτιοαφρικανούς παίκτες της δεύτερης σειράς να αγωνίζονται για θέσεις, ο Dugdale έπρεπε να περιμένει για το επίτευγμά του και έχει ξεκινήσει μόνο λίγες φορές τις τελευταίες δύο σεζόν. Η μακρά απόλυση του Τομ Κάρι του έδωσε αυτή την ευκαιρία και δεν κοίταξε πίσω.
«Πρέπει να δώσω τα πάντα για να μπορέσω να παίξω με τη φανέλα»
«Ο Άλεξ είπε ότι αν είναι σε φόρμα, θα είμαι ο αποδιοπομπαίος τράγος που θα πάει στον πάγκο ή στους ταξιδιώτες αναπληρωματικούς», είπε ο Ντάγκντεϊλ. «Τώρα λέει ότι τα κάνω όλα σωστά και τους προκαλεί πονοκέφαλο. Αυτό είναι το μόνο που μπορώ να κάνω. Είναι τα μεγάλα ονόματα. Αν μπορώ να συμβαδίσω μαζί τους, πρέπει να είμαι καλός».
«Πρέπει να δώσω τα πάντα για να βεβαιωθώ ότι θα επιστρέψω στη φανέλα την επόμενη εβδομάδα. Κάθε παιχνίδι είναι σαν τελικός για μένα. Με τον ανταγωνισμό εδώ, πρέπει να δίνεις τα πάντα κάθε εβδομάδα για να διατηρήσεις τη φανέλα».
Έχοντας ξεκινήσει πολλές φορές τις δύο τελευταίες σεζόν, ο Dugdale παραδέχεται ότι ήταν η απουσία του Curry για να τον καθοδηγήσει που του άνοιξε την πόρτα να καθιερωθεί ως βασικός. «Ο Άλεξ είπε ότι αν είναι σε φόρμα, θα είμαι ο αποδιοπομπαίος τράγος που θα πάει στον πάγκο ή ως αναπληρωματικός που ταξιδεύει», λέει ο Ντάγκντεϊλ. «Τώρα λέει ότι τα κάνω όλα σωστά και είναι ενοχλητικό για αυτούς. Αυτό είναι το μόνο που μπορώ να κάνω. Είναι τα μεγάλα ονόματα. Αν μπορώ να συμβαδίσω μαζί τους, πρέπει να είμαι καλός».
«Πρέπει να δώσω τα πάντα για να βεβαιωθώ ότι θα επιστρέψω στη φανέλα την επόμενη εβδομάδα. Κάθε παιχνίδι είναι σαν τελικός για μένα. Με τον ανταγωνισμό εδώ, πρέπει να δίνεις τα πάντα κάθε εβδομάδα για να διατηρήσεις τη φανέλα».
Τώρα ο Ντάγκντεϊλ ετοιμάζεται να παίξει για πρώτη φορά σε ημιτελικό και ο Τζο, ο ιδιοκτήτης της αυλής του κτιρίου, θα κάνει το ταξίδι στο κέντρο αναψυχής για να τον υποστηρίξει. Απέναντι σε μια γεμάτη αστέρια πίσω σειρά του Bath, ο Dugdale, όπως και ο Sanderson, χαίρεται να λειτουργεί στο παρασκήνιο.
«Είναι πολύ καλό για μένα», λέει ο Dugdale. «Αυτά είναι μεγάλα ονόματα. Βρίσκονται στο επίκεντρο και επιστρέφω εβδομάδα με την εβδομάδα στη δουλειά μου που κανείς δεν βλέπει πραγματικά. Δεν παρατηρείτε την απόδοση της εργασίας μέχρι να δείτε τα στατιστικά.»
«Νομίζω ότι πολλοί άνθρωποι μας διέγραψαν όταν ήμασταν όγδοοι. Δεν νομίζω ότι ο κόσμος πιστεύει σε εμάς τώρα. Είμαστε στα καλύτερά μας όταν οι άνθρωποι μας διαγράφουν».