Ο Samuel Iling-Junior περιγράφει την απόφασή του να φύγει από την Chelsea και να ενταχθεί στη Juventus το 2020, όταν ήταν μόλις 16 ετών, και κατά τη διάρκεια του Covid, ως «ασπρόμαυρο». Δεδομένων των χρωμάτων των διάσημων στολών τους, είναι ένας ωραίος -αν και ακούσιος- τρόπος να μιλήσουμε για το να παίξουμε για τη γριά του ιταλικού ποδοσφαίρου.
Αλλά δεν ήταν εύκολη απόφαση. Όχι μόνο επειδή η Μπάγερν Μονάχου, η Μπορούσια Ντόρτμουντ και η Παρί Σεν Ζερμέν κατέστησαν επίσης σαφές ότι ήθελαν να υπογράψουν τον συναρπαστικό εξτρέμ μόλις αποφάσισε να φύγει από την Τσέλσι και να φύγει από την Πρέμιερ Λιγκ.
«Όλα ήταν στο τραπέζι και απλά ένιωσα ότι οι συζητήσεις που είχα με όλους στη Γιουβέντους μου έδωσαν την καλύτερη ευκαιρία», εξηγεί ο Iling-Junior, ενώ στο φουτουριστικό προπονητικό κέντρο του συλλόγου κοντά στο Allianz Stadium κάθεται.
«Ήταν πολύ ειλικρινείς μαζί μου και το εκτιμούσα πραγματικά. Ήταν σαν, «Καλά κάνεις και θα σε πιέσουμε», και αυτό ακριβώς συνέβη. Είναι αυτό που ήθελα. Άκουσα αυτό που ήθελα να ακούσω.
«Κάθισα με την οικογένειά μου και το συζητήσαμε: Θα μείνω στην Τσέλσι; Ή μήπως ακολουθώ διαφορετική διαδρομή; Αποφασίσαμε να ακολουθήσουμε αυτή τη διαφορετική διαδρομή και όλα πήγαν απίστευτα καλά».
Ωστόσο, ήταν μια μεγάλη στιγμή. Όχι μόνο για να φύγει από την Τσέλσι -όπου έπαιζε για οκτώ χρόνια- αλλά και την Αγγλία.
«Ήταν για να μάθουμε έναν διαφορετικό τρόπο να παίζουμε το παιχνίδι. Ήμουν νέος. Ήταν απλώς στο κεφάλι μου», εξηγεί ο Iling-Junior. «Ένιωθα ότι θα μπορούσα να μάθω τόσα πολλά διαφορετικά πράγματα αν πήγαινα σε άλλη χώρα. Δείχνει επίσης την ανεξαρτησία σας.
«Είναι σημαντικό να είσαι ατρόμητος σε ό,τι κάνεις. Και ειδικά στο γήπεδο. Όταν φεύγεις στο εξωτερικό, μπορεί απλώς μια ντρίμπλα που κάνεις να κάνει τη διαφορά σε ένα παιχνίδι ή μια πάσα που κάνεις. Μπορεί να είναι το μόνο πράγμα που ξεχωρίζει την ανάπτυξή σας από αυτή όλων των άλλων σε αυτή τη χώρα. Είναι σημαντικό να έχουμε αυτή την αφοβία».
Βοηθά το γεγονός ότι είναι ένα φυσικό περίεργο άτομο – «Πάντα θέλω να μάθω πράγματα» – και κάποιος που ήταν πρόθυμος να ριχτεί στην ιταλική ζωή και τον πολιτισμό καθώς και στο ποδόσφαιρο. Μοιράζεται μια κοσμοθεωρία με τους γονείς του από τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό και μια συγγένεια για τη Γαλλία, και αυτό φαίνεται.
«Ω, έκανα το καλύτερό μου», λέει, περήφανος για το πόσο γρήγορα έμαθε τη γλώσσα, ήταν «καλός μάγειρας» και, γελώντας, «ίσως 25 τοις εκατό Ιταλός τώρα».
Ο Ίλινγκ-Τζούνιορ μιλά με θλίψη και περηφάνια για τη ρουτίνα που πέρασαν ο ίδιος και οι γονείς του όταν τον ανακάλυψε η Τσέλσι – και έπρεπε να κάνει το ταξίδι στο Λονδίνο. «Είμαι αγόρι από το Χάιμπερι», λέει, και έπρεπε να πάρει το λεωφορείο 393 με τη μητέρα του, η οποία τον συνάντησε έξω από το δημοτικό σχολείο, στον σταθμό του Χάιμπερυ και του Ίσλινγκτον στο βόρειο Λονδίνο, μετά στο Βόξχαλ και μετά το τρένο για το Κόμπαμ και Στόουκ ντ’ Άμπερνον. Έπρεπε να είναι στην προπόνηση από τις 17:15 έως τις 20:00 και μερικές φορές χρειαζόταν πολύ περισσότερο χρόνο για να φτάσει στο σπίτι, επειδή υπήρχαν λιγότερα τρένα τη νύχτα. Ήλπιζε να είναι στο κρεβάτι μέχρι τις 11:30 μ.μ.
«Το έκανα την Τρίτη, την Πέμπτη και το Σάββατο», λέει. Ο πατέρας του θα τον οδηγούσε το Σάββατο. Δούλευε νυχτερινές βάρδιες και κοιμόταν στο αυτοκίνητο ενώ ο Iling-Junior προπονούνταν. Στα 14 του μετακόμισε κοντά στο προπονητικό γήπεδο της Τσέλσι για να προετοιμαστεί για τη μετακίνησή του στο εξωτερικό.
“Η μητέρα μου [a nurse] και ο μπαμπάς [a computer engineer] Έβαλα τα πάντα στη γραμμή για να προπονηθώ, να γυρίσω σπίτι και να είμαι έτοιμος για το σχολείο την επόμενη μέρα και αυτή η συνεχής επανάληψη με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι έπρεπε να δώσω το 100 τοις εκατό», λέει ο Iling-Junior.
«Ο πατέρας μου είναι το μεγαλύτερο κίνητρό μου. Είναι ακόμα. Λέει, «Δεν έχει τελειώσει ακόμα, υπάρχουν πολλά ακόμα να γίνουν.» Μην σταματάς. Πίστεψε στον εαυτό σου’. Μου το θυμίζει συνέχεια. Η μαμά μου είναι η άλλη πλευρά: «Τα πήγες πολύ καλά, μην σε πιάνει κατάθλιψη.» Είναι μια καλή ισορροπία».
Παραθέτει τα ονόματα όσων έπαιξε στην Τσέλσι – και που παραμένουν φίλοι. «Τζαμάλ Μουσιάλα, Τίνο Λιβραμέντο, Λέβι Κόλγουιλ», λέει. «Και στην ηλικιακή μου ομάδα ήταν οι Harvey Vale, Charlie Webster, Jude Soonsup-Bell και Lewis Bate. Είναι πολύ, πολύ καλός. Ένας μπαλαράς. Είμαι πάντα σε επαφή με όλους. Miles Peart Harris. Charlie Wiggett, Bashir Humphreys – είναι στην ομάδα της Αγγλίας μαζί μου και είναι δανεικός στη Swansea. Απλώς περνάω από όλη την ομάδα. Ο Ντιόν Ράνκιν είναι πλέον δανεικός από την Τσέλσι [at Exeter City] και ο Σίλκο Τόμας, είναι στη Λέστερ. Τσάβι Σάιμονς – είναι δανεικός στη Χαλ Σίτι. Μπεν Έλιοτ, παίκτης της μπάλας. Κατά την διάρκεια του διαβάσματος. Ήταν αυτός και ο Τζαμάλ όταν ανεβήκαμε. Καλές αναμνήσεις. Κερδίσαμε τόσα τρόπαια. Διατηρώ επαφή με όλους και απλώς τσεκάρω για να δω πώς πάνε».
Υπάρχει πάντα μια συζήτηση για το εάν οι νέοι παίκτες έχουν δοθεί μια ευκαιρία σε μεγάλους συλλόγους της Premier League – και συγκεκριμένα στην Τσέλσι – όλα αυτά τα χρόνια.
«Έχω την αίσθηση ότι υπάρχει πάντα τρόπος παντού», υποστηρίζει ο Iling-Junior. “Αλλά μερικές φορές οι παίκτες το κοιτούν και σκέφτονται, “Ίσως αυτό δεν είναι το κατάλληλο μέρος για μένα.” Έχει να κάνει περισσότερο με το πώς νιώθουμε. Πάντα με αγαπούσαν στην Τσέλσι. Δεν υπήρχε ποτέ κακό αίμα στην Τσέλσι… ίσως ήρθε η ώρα να προχωρήσουμε. Θα μπορούσα να είχα μείνει και θα μπορούσε να ήταν μια χαρά».
Ο Μουσιάλα άφησε τον σύλλογο ένα χρόνο πριν από αυτόν και φυσικά μετακόμισε στην Μπάγερν Μονάχου, ενώ ο Ίλινγκ-Τζούνιορ είναι επίσης κοντά στον Τζουντ Μπέλινγκχαμ, ο οποίος μετακόμισε στην Μπορούσια Ντόρτμουντ το ίδιο καλοκαίρι που μετακόμισε στο Τορίνο. Εκείνη την εποχή ήταν ασυνήθιστο για Άγγλους παίκτες να πάνε στο εξωτερικό. Υπάρχουν τώρα 43 στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα και ο Iling-Junior, ο οποίος κέρδισε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα U-19 με την Αγγλία το 2022, λέει ότι υπήρξε θετική ανταπόκριση από την Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία.
«Αν μη τι άλλο, νομίζω ότι το ενθαρρύνουν», λέει. «Θέλουν να παίξεις σε υψηλό επίπεδο και να έχεις λεπτά και δεν θα σε κρατήσουν πίσω. Για μένα ο στόχος είναι να ασκήσω πίεση στην U21 και μετά να προσπαθήσω να μπω στην ομάδα των μεγάλων. Αυτό είναι το επόμενο βήμα.”
Στη Γιουβέντους, αρχικά μετακόμισε στην ομάδα κάτω των 23 ετών – γνωστή ως Juventus Next Generation – που προβιβάστηκαν στη Serie C μετά από μια αλλαγή κανόνα στην Ιταλία για να ενθαρρύνουν την ανάπτυξη νεαρών παικτών αφού απέτυχαν να προκριθούν στο Παγκόσμιο Κύπελλο 2018. Ο Iling-Junior είναι μέλος της πρώτης ομάδας από τον Δεκέμβριο του 2022.
«Σου ανοίγει ακόμα περισσότερο τα μάτια», λέει. «Κάθε παιχνίδι όπου αιμορραγείς για το σήμα, δίνεις τα πάντα για το σήμα. Κάθε παιχνίδι. Ίσως είναι εναντίον μιας μεγαλύτερης ή μιας μικρότερης ομάδας, αλλά κάθε ομάδα σου επιτίθεται 100 τοις εκατό και το μαθαίνεις με τον καιρό.
«Ποτέ δεν θέλεις να βρίσκεσαι σε ένα μέρος όπου σε περιφρονούν. Στη Γιουβέντους όλοι σε κοιτάζουν. Σε κάνει περήφανο κάθε φορά που φοράς το σήμα.
«Μου έδωσε μια διαφορετική νοοτροπία στο πώς προσεγγίζω τα πράγματα. Όταν ήρθα για πρώτη φορά εδώ σκέφτηκα, “Ω ναι, όταν έκανα αυτό το κόλπο, έπαιξα καλά και όταν έβαλα το γκολ μου, έπαιξα καλά.” Τώρα καταλαβαίνω ότι μπορώ να σκοράρω, μπορώ να παίξω καλά, μπορώ να βοηθήσω συμπαίκτη και εξακολουθώ να κάνω έναν οπαδό να πηδήξει από το γήπεδο ενώ κερδίζω.
«Οι στόχοι μου είναι υψηλοί. Θέλω να είμαι παίκτης πρώτης κατηγορίας, να κερδίζω τρόπαια, να είμαι σημαντικός ρόλος, να κάνω τον κόσμο να με θυμάται και να τον κάνω πάντα χαρούμενο. Όταν βλέπουν το όνομά μου, θέλω να έχουν ένα χαμόγελο στα χείλη τους».
Γιατί είναι τόσο σημαντικό;
«Επειδή πάντα ήμουν έτσι», λέει ο Iling-Junior. «Όταν ήμουν νεότερος, οι άνθρωποι μου έκαναν κομπλιμέντα και έλεγαν: «Έπαιζες καλά σήμερα. Με έκανες χαρούμενο. Με έκανε να νιώσω καλά. Έχει να κάνει με τη νίκη, αλλά έχει να κάνει και με τη νίκη. Θέλω να κερδίζω παιχνίδια: Θέλω να κερδίζω τρόπαια. Θέλω να γίνω σειριακός νικητής και το να είμαι μέλος αυτού του κλαμπ με βοήθησε επίσης. Μου έδειξε πόσο σημαντικό είναι να κερδίζεις».
Ωστόσο, παραδέχεται ότι δεν ήταν εύκολο. Ο Iling-Junior έκανε το ντεμπούτο του στο Champions League τον Οκτώβριο του 2022 – όταν έδωσε ασίστ – και αργότερα έγινε μόνο ο τρίτος Άγγλος που σκόραρε για τη Juventus στη Serie A, μετά τον Johnny Jordan και τον David Platt. Ο Iling-Junior δεν έχει παίξει όσο συχνά θα ήθελε, με αποτέλεσμα να υπάρχουν εικασίες ότι θα μπορούσε να επιστρέψει στην Premier League.
«Νιώθω ότι ήταν δύσκολο, για να είμαι ειλικρινής. «Δεν φανταζόμουν ότι θα εξελισσόταν έτσι», λέει. «Αλλά κοιτάζοντας πίσω, με βοήθησε επίσης να το αναγνωρίσω και να κάνω ένα βήμα πίσω. «Εντάξει, πού μπορώ να πάω με αυτό;» Μπορεί να πάει με δύο τρόπους. Μπορεί να είμαι αναστατωμένος ή μπορώ να παραμείνω θετικός και να συνεχίσω την προπόνηση σε ένα συγκεκριμένο επίπεδο και να ωθήσω το επίπεδό μου σε ένα άλλο για να προσπαθήσω να κερδίσω περισσότερα λεπτά.
«Αισθάνομαι ότι αυτή τη στιγμή είμαι συγκεντρωμένος στο να είμαι εδώ και να κάνω το καλύτερό μου. Το καλοκαίρι θα δούμε πώς θα πάνε τα πράγματα και τι είναι καλύτερο για εμένα και τον σύλλογο, γιατί φυσικά πρέπει να παίξω. Ο σύλλογος με εμπιστεύεται και εγώ εμπιστεύομαι τον σύλλογο».