Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ήταν ο καθοριστικός παράγοντας στη League One την περασμένη σεζόν, αλλά θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον για τους Wanderers στην αναζήτηση παικτών αυτό το καλοκαίρι;
Promoted Stories Η Portsmouth, η Derby County και η Oxford United πέτυχαν την επιτυχία τους με πολύ διαφορετικούς τρόπους, αλλά οι αντίστοιχες ομάδες τους είχαν όλες κάτι κοινό.
Και οι τρεις ομάδες είχαν σημαντική εμπειρία στη League One και είχαν παίξει πολλά παιχνίδια στην τρίτη κατηγορία. Και η Ντέρμπι είχε επίσης τη μεγαλύτερη ενδεκάδα στο πρωτάθλημα, με μέσο όρο ηλικίας τα 28.
Αλλά κατά πόσο είναι σημαντική η εμπειρία και είναι θέμα ηλικίας ή ο αριθμός και το επίπεδο των αγώνων που είναι ο καθοριστικός παράγοντας;
Δεν υπάρχει αμφιβολία στη Bolton Wanderers ότι η απόλυση των επιθετικών Cameron Jerome και Jon Dadi Bodvarsson σημαίνει ότι η ομάδα θα μείνει χωρίς δύο από τους πολυταξιδεμένους εκπροσώπους της.
Στο τέλος της περασμένης σεζόν, οι δυο τους ήταν υπεύθυνοι για λίγο περισσότερο από το 20 τοις εκατό των αγώνων πρωταθλήματος ολόκληρης της ομάδας. Και αν λάβετε υπόψη και τον Ουαλό αμυντικό Declan John, ο οποίος ήταν δανεικός στη Σάλφορντ Σίτι και θα είναι επίσης εκτός συμβολαίου, αυτό το ποσοστό αυξάνεται στο 24,4%.
Από τους εναπομείναντες παίκτες, ο Kyle Dempsey είναι αυτή τη στιγμή πολύ μπροστά από τους επόμενους πιο έμπειρους συμπαίκτες του Ricardo Santos (267), Josh Sheehan (250) και Gethin Jones (221) με 349 αγώνες πρωταθλήματος.
Αν αφήσετε έξω τους Jerome, Bodvarsson και John, ένα τεράστιο 78,8 τοις εκατό από τις 951 εμφανίσεις στην Premier League ή στο Championship λείπει, αφήνοντας μια ομάδα που έχει παίξει πολύτιμο ποδόσφαιρο σε υψηλότερο επίπεδο.
Από τους υπόλοιπους παίκτες, ο Dan Nlundulu έπαιξε 13 παιχνίδια κορυφαίας κατηγορίας για τη Southampton, καθώς και ένα μόνο παιχνίδι 90 λεπτών για τον Joel Coleman για τη Huddersfield Town.
Οι έξι κορυφαίοι παίκτες της League One από την περσινή σεζόν και η σύνθεση της εμπειρίας του πρωταθλήματος σε κάθε ομάδα (Εικόνα: NQNW)
Συνολικά, η ομάδα έχει 188 συμμετοχές στο Πρωτάθλημα, οι περισσότερες από τις οποίες πάνε στον Βίκτορ Αντεμπογιέχο (58) από την εποχή του στην Μπάρνσλι.
Nathan Baxter (28), Josh Dacres-Cogley (23), Kyle Dempsey (21), Randell Williams (20), Gethin Jones (17), Carlos Mendes-Gomes (9), Joel Coleman (8) και Will Forrester (4 ) συνθέστε τα υπόλοιπα.
Η σχετική έλλειψη αγώνων πάνω από το επίπεδο της League One είναι, κατά την παραδοχή της ίδιας της Wanderers, σκόπιμη. Ο αθλητικός διευθυντής Κρις Μάρκαμ μίλησε τον περασμένο μήνα για το σχέδιο απόκτησης «πεινασμένων» παικτών που πιστεύουν ότι μπορούν να πάνε τον σύλλογο πιο μακριά από αυτούς που μπορεί να έχουν ήδη παίξει υψηλότερα.
«Το διοικητικό συμβούλιο μας έδωσε πολύ χρόνο και σταθερότητα και μας στήριξε πολύ καλά», είπε στο BBC Five Live.
«Αυτό μας επέτρεψε να εξελίσσουμε και να βελτιώνουμε μέτρια την ομάδα κάθε χρόνο χωρίς να χρειάζεται μεγάλη αναδιάρθρωση. Αλλά ένας από τους βασικούς παράγοντες που πάντα αναζητούσαμε είναι αυτή η πείνα. Δεν έχουμε πολλούς παίκτες στην ομάδα μας αυτή τη στιγμή που να έχουν βιογραφικό πρωταθλήματος και αυτό είναι κάπως εσκεμμένο γιατί θέλουμε παιδιά που πεινάνε και θέλουν να αποδείξουν κάτι.
«Θέλαμε παίκτες που ήθελαν να δείξουν στους ανθρώπους ότι μπορούσαν να παίξουν στο Πρωτάθλημα, είτε προέρχονταν από χαμηλότερα πρωταθλήματα είτε υποβιβάστηκαν μετά από ένα σύντομο χρονικό διάστημα, νεαροί παίκτες δανεικοί. Είναι αληθινή τέχνη».
Η ομάδα της Οξφόρδης Γιουνάιτεντ έχει παίξει τους περισσότερους αγώνες στην League One, με τον πρώην μέσο της Μπόλτον Τζέιμς Χένρι να παίζει 324 από αυτά. (Εικόνα: NQNW)
Κοιτάζοντας τους συλλόγους στην πρώτη εξάδα του πίνακα της περασμένης σεζόν, η αναλογία εμπειρίας στα δύο κορυφαία πρωταθλήματα είναι σχετικά παρόμοια. Χάρη στον μεγαλύτερο προϋπολογισμό των παικτών, η ανώτερη ομάδα της Derby είχε επίσης περισσότερη εμπειρία στο Πρωτάθλημα από οποιονδήποτε από τους αντιπάλους της και είχε επίσης παίξει περισσότερο ποδόσφαιρο συνολικά. Ο Paul Warne χρησιμοποίησε 28 παίκτες που έπαιξαν συνολικά 6.443 παιχνίδια.
Για σύγκριση: Οι παίκτες του Ian Evatt έπαιξαν 4.201 παιχνίδια, δηλαδή 53 τοις εκατό λιγότερο. Και για τις νεότερες ομάδες σε Barnsley (2.420) και Peterborough (2.143) το άλμα είναι ακόμη πιο αισθητό.
Ο Πομπήιος (4.330) και η Οξφόρδη (4.426) είχαν επίσης μια πιο έμπειρη ομάδα συνολικά από τη Μπόλτον, αλλά ιδιαίτερα σε επίπεδο League One, όπου οι σύλλογοι δραστηριοποιούνται για επτά και οκτώ σεζόν αντίστοιχα. Μπορεί κανείς μόνο να ελπίζει ότι η Wanderers δεν αργήσει τόσο πολύ να βρει διέξοδο από αυτό το πρωτάθλημα.
Η αποχώρηση των Jerome και Bodvarsson αφήνει επίσης την ομάδα χωρίς παίκτη άνω των 30 ετών – κάτι που δεν έχει συμβεί από το τρελό καλοκαίρι του 2019, όταν ο Phil Parkinson συγκέντρωσε μια ομάδα στο Wycombe για την έναρξη της σεζόν.
Ο Josh Sheehan είναι αυτή τη στιγμή ο γηραιότερος παίκτης στην ομάδα της επόμενης σεζόν στα 29 του.
Ο μέσος όρος ηλικίας της ομάδας της Μπόλτον την περασμένη σεζόν ήταν 26,3 ετών, κάτι που την κατέταξε στην έβδομη θέση του πρωταθλήματος. Η Derby County είχε τον υψηλότερο μέσο όρο ηλικίας στην League One στα 28 χρόνια, ενώ η Peterborough United είχε τη χαμηλότερη στα 22,9 χρόνια.
Η ομάδα των Wanderers διατήρησε περίπου τον ίδιο μέσο όρο ηλικίας τις δύο τελευταίες σεζόν, 25,5 χρόνια τη σεζόν 2022/23 και 26,1 χρόνια τη σεζόν 2021/22. Η παλαιότερη ομάδα του Evatt ήταν αυτή που κέρδισε την άνοδο την πρώτη του χρονιά ως προπονητής, τότε ήταν η τρίτη υψηλότερη στη League Two με 27,4 χρόνια.
Από τον Eoin Doyle και τον Alex Baptiste μέχρι τον Matt Gilks και τον Cameron Jerome, ο Evatt κρατούσε τακτικά έναν μεγαλύτερο παίκτη στην ομάδα για να βοηθήσει νεότερους παίκτες. Ωστόσο, ο κορμός της ομάδας του έχει γίνει πιο έμπειρος και στα 22 του, ο σέντερ μπακ Γουίλ Φόρεστερ ήταν το νεότερο μέλος της πρώτης ομάδας την τελευταία φορά που έφυγε.
Στην πραγματικότητα, το πρόβλημα της εμπειρίας θα μπορούσε να εφαρμοστεί και στο άλλο άκρο της ηλικιακής κλίμακας. Παρόλο που ο Τζορτζ Τόμασον μπήκε στον σύλλογο ως έφηβος και νεότεροι παίκτες όπως ο Άαρον Μόρλεϊ και ο Έοιν Τοάλ έγιναν τακτικοί μετά από μεταγραφή από αλλού, αυτή είναι η δεύτερη συνεχόμενη σεζόν που η Wanderers δεν έχει εγχώριο παίκτη ή παίκτη που προάγεται από την ομάδα Β. , έκανε δυνατή μία μόνο εμφάνιση στο πρωτάθλημα.
Τώρα εναπόκειται στον Evatt και την ομάδα στρατολόγησης του να καταλάβουν ποια πλευρά της εξίσωσης παίρνει τη διαθέσιμη επένδυση.
Θα κοιτάξει το αφεντικό της Μπόλτον να υπογράψει ένα τριάντα για να αναλάβει τον συμβουλευτικό ρόλο που είχε ο Τζερόμ στα αποδυτήρια ή θα βασιστεί τώρα σε παίκτες όπως ο Σάντος, ο Τζόουνς και ο Ντέμπσεϊ, που πλέον ξέρουν τον δρόμο τους στη League One και οι ίδιοι επικεντρώνονται για την απόκτηση νεότερων παικτών που θα μπορούσαν να εξελιχθούν σε πολύτιμους παίκτες, όπως οι Peterborough και Barnsley;
Οι οικονομικές εκτιμήσεις θα παίξουν επίσης ρόλο και υπήρξαν προτάσεις από τον τελικό των play-off ότι οι Wanderers θα πρέπει να εξετάσουν το ενδεχόμενο να πουλήσουν ένα από τα κορυφαία αστέρια τους για να δώσουν στον Evatt αρκετό χώρο για να ανανεώσει την ομάδα του.
Ενώ ο σύλλογος ήξερε ότι έπρεπε να σχεδιάσει τόσο για την επιτυχία όσο και για την αποτυχία όσον αφορά την άνοδο, μια διαφορετική ψυχολογία στα αποδυτήρια θα μπορούσε τώρα να μπει στο παιχνίδι δεδομένης της πιθανότητας μόνιμης ζημιάς μετά τον τελικό των play-off.
Όπως πρότεινε ο Μάρκχαμ, ο σύλλογος δεν είναι επιρρεπής σε αναδιάρθρωση χονδρικής ή σε σπασμωδικές αντιδράσεις. Η πρόσληψη είναι πιο προγραμματισμένη, δομημένη και μελετημένη από ό,τι είχε γίνει εδώ και αρκετό καιρό.
Θα ματαιώσουν όμως αυτά τα σχέδια τα γεγονότα της 18ης Μαΐου στο Γουέμπλεϊ; Και θα έχουν οι εναπομείναντες παίκτες την πείνα που τους έβλεπε ο αθλητικός διευθυντής πριν από μερικές εβδομάδες;
Ή θα μπορούσαμε να δούμε μια διαφορετική προσέγγιση από τη Wanderers και μια επιστροφή στα δοκιμασμένα στη μεταγραφική αγορά αυτό το καλοκαίρι;