Εγγραφείτε στο επιστημονικό ενημερωτικό δελτίο του CNN στο Wonder Theory. Εξερευνήστε το σύμπαν με νέα σχετικά με συναρπαστικές ανακαλύψεις, επιστημονικές προόδους και πολλά άλλα.
Για περισσότερο από ένα χρόνο, οι επισκέπτες του Μουσείου Εξέλιξης στο Maribo της Δανίας περίμεναν ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό: μπορούν να θαυμάσουν ένα άγνωστο μέχρι τότε είδος δεινοσαύρων χωρίς όνομα.
Η πινακίδα δίπλα στο μεγάλο, όμορφα διακοσμημένο κρανίο του ζώου, που θυμίζει Triceratops, έγραφε απλώς: “New Dinosaur Under Research, Stay Tuned!”
Τώρα, πέντε χρόνια μετά την ανακάλυψη του δείγματος, ο δεινόσαυρος έχει επιτέλους ένα όνομα: Lokiceratops rangiformis.
“Αυτό βρέθηκε στη βόρεια Μοντάνα, περίπου 3 μίλια νότια των συνόρων ΗΠΑ-Καναδά”, δήλωσε την Πέμπτη ο Joseph Sertich, παλαιοντολόγος στο Smithsonian Tropical Research Institute και το State University του Κολοράντο και συνεπικεφαλής της μελέτης που αποκάλυψε αυτά τα ευρήματα. δημοσιεύθηκε στο περιοδικό PeerJ.
«Αυτή η περιοχή είναι γνωστή για την εμφάνιση κερασφόρων δεινοσαύρων. Στην πραγματικότητα, τέσσερα άλλα είδη κερασφόρων δεινοσαύρων είναι γνωστά από αυτήν την περιοχή», είπε ο Sertich. «Όταν ξεκινήσαμε να εργαζόμαστε, υποθέσαμε ότι θα ήταν ένα από αυτά τα τέσσερα είδη – ήμασταν εντελώς σοκαρισμένοι όταν ανακαλύψαμε ότι ήταν ένα εντελώς νέο είδος».
Μια ιστορία επιτυχίας»
Το απολίθωμα βρέθηκε σε μια περιοχή της Βόρειας Αμερικής που χωρίστηκε από την υπόλοιπη ήπειρο κατά τη διάρκεια της ζωής του Lokiceratops, περίπου 78 εκατομμύρια χρόνια πριν, σχηματίζοντας ένα μεγάλο νησί που ονομάζεται Laramidia. Ο δεινόσαυρος ζούσε ανάμεσα σε παρόμοια κερασφόρα είδη σε βάλτους και πλημμυρικές πεδιάδες κατά μήκος της ανατολικής ακτής του νησιού, σύμφωνα με νέα έρευνα.
«Το απολίθωμα ανακαλύφθηκε το 2019 σε ιδιωτική ιδιοκτησία που ανήκει στον Mark Eatman, έναν εμπορικό παλαιοντολόγο», είπε ο Sertich. «Βγαίνει έξω και σκάβει απολιθώματα για να τα πουλήσει τελικά».
Ο Eatman έχει ανακαλύψει άλλα σημαντικά δείγματα στο παρελθόν, συμπεριλαμβανομένου ενός από τους πιο ολοκληρωμένους σκελετούς Tyrannosaurus rex που ανακαλύφθηκαν ποτέ. Βρήκε αυτό το απολίθωμα μπλεγμένο με ένα Triceratops, εξ ου και το παρατσούκλι του «μονομαχικοί δεινόσαυροι». Το απολίθωμα ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά το 2006 και, μετά από πολλές προσπάθειες να πουληθεί σε ιδιώτες και νομικές μάχες για το καθεστώς του, αγοράστηκε από το Μουσείο Φυσικών Επιστημών της Βόρειας Καρολίνας στο Ράλεϊ. Το μουσείο το παρουσίασε στα τέλη Απριλίου.
Το Lokiceratops είναι μια «ιστορία επιτυχίας», είπε ο Sertich, επειδή ένα μουσείο το αγόρασε (για ένα αδιευκρίνιστο ποσό) από το έδαφος. «Αυτά τα απολιθώματα συχνά εξαφανίζονται σε ιδιωτική ιδιοκτησία. Ως επιστήμονες δεν ξέρουμε πού πάνε, απλώς εξαφανίζονται. Το κοινό δεν μπορεί να τα δει, οι επιστήμονες δεν μπορούν να τα μελετήσουν και τα νέα είδη δεν παίρνουν νέα ονόματα. Βασικά έχουν χαθεί», είπε.
«Αλλά όχι σε αυτή την περίπτωση. Όταν ένα απολίθωμα καταλήγει σε ένα μουσείο, μπορεί να μελετηθεί από επιστήμονες για πάντα. Και θα εκτίθεται επίσης για να το δει και να το απολαύσει το κοινό».
Το Lokiceratops εκτίθεται στο Μουσείο Εξέλιξης από τον Μάρτιο του 2023. Το δείγμα είχε το παρατσούκλι “Loki”, το οποίο προμηνύει το πλήρες ταξινομικό του όνομα – Lokiceratops rangiformis. Αυτό είναι αφιέρωμα στον Σκανδιναβικό θεό Loki και αναφορά στην ποικιλία των σχημάτων που βρέθηκαν στο κρανίο του δεινοσαύρου, ένα ενδεικτικό σημάδι ότι ήταν ένα είδος εντελώς νέο στην επιστήμη.
«Στην αρχή έμοιαζε με έναν πολύ γνωστό δεινόσαυρο που ονομάζεται Medusaceratops. «Αλλά όταν βάλαμε ξανά το κρανίο, ο αριθμός και το σχήμα των κεράτων υποδήλωναν ότι ήταν ένα διαφορετικό είδος», είπε ο Σέρτιχ, επισημαίνοντας ότι τα κέρατα παρουσιάζουν μια ασυμμετρία που παρατηρείται σήμερα στα κέρατα του Find caribou και των ταράνδων.
Ένας ξάδερφος των Τρικεράτοπων
Το Lokiceratops έχει προφανείς ομοιότητες με τα περίφημα Triceratops, αλλά το νέο είδος που ονομάστηκε έζησε περίπου 12 εκατομμύρια χρόνια νωρίτερα και ανήκει σε διαφορετική γενεαλογία, είπε ο Sertich. Στην ίδια περιοχή ανακαλύφθηκαν απολιθώματα των άλλων τεσσάρων ειδών παρόμοιων κερασφόρων δεινοσαύρων με τα οποία μοιραζόταν τον βιότοπό του. Τρία από αυτά έχουν ονομαστεί – Medusaceratops, Albertaceratops και Wendiceratiops – και για το τέταρτο είδος η ταξινόμηση είναι ακόμα αβέβαιη.
«Όλοι αυτοί οι δεινόσαυροι μοιάζουν γενικά με τους Τρικεράτοπους καθώς έχουν κέρατα στα πρόσωπά τους», είπε ο Σέρτιχ. «Συγκεκριμένα, το Lokiceratops έχει κέρατα πάνω από τα μάτια του όπως ακριβώς και τα Triceratops, αλλά είναι κυρτά πλάγια αντί να δείχνουν προς τα εμπρός».
Ένα άλλο μοναδικό χαρακτηριστικό των κερασφόρων δεινοσαύρων είναι το αυχενικό κολάρο, η μεγάλη ασπίδα που εκτείνεται από το πίσω μέρος του κεφαλιού μέχρι το λαιμό. Διαφορετικά είδη κερασφόρων δεινοσαύρων έχουν διαφορετικά κέρατα στην άκρη αυτού του γιακά.
«Το Triceratops είχε πολύ μικρά, τριγωνικά κέρατα που είναι δύσκολο να τα παρατηρήσεις», είπε ο Sertich, «αλλά αυτός ο δεινόσαυρος και πολλοί από τους στενούς συγγενείς του έχουν τεράστια κέρατα σε σχήμα κουπιού στο πίσω μέρος, καθώς και μικρότερα κέρατα στις άκρες του γιακά. .”
Σύμφωνα με τον Sertich, το απολίθωμα ανήκει σε έναν δεινόσαυρο που πρέπει να ήταν περίπου στο μέγεθος ενός μεγάλου ρινόκερου όταν πέθανε. Τα στολίδια του κρανίου λέγεται ότι χρησίμευαν για να προσελκύσουν έναν σύντροφο, να εκφοβίσουν έναν αντίπαλο ή, γενικότερα, για την αναγνώριση ή την αναγνώριση στο δικό του είδος.
Ο Eatman ανακάλυψε περίπου το 75 τοις εκατό του κρανίου, καθώς και ορισμένα μέρη των γοφών, των άκρων και των οστών των ώμων. Ωστόσο, μέχρι τώρα μόνο το κρανίο εκτέθηκε στο Μουσείο Εξέλιξης. Στεγάζει επίσης τον σκελετό ενός Αλλόσαυρου, ενός μεγάλου σαρκοφάγου δεινοσαύρου παρόμοιου με τον T. rex, και προσελκύει περίπου 300.000 επισκέπτες ετησίως.
Μια αναπαραγωγή του κρανίου, καθώς και ένα πλήρες γλυπτό του κεφαλιού με δέρμα με βάση το πώς οι ερευνητές πιστεύουν ότι θα μπορούσε να ήταν ο δεινόσαυρος, θα εκτίθενται από την Πέμπτη στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Γιούτα στο Σολτ Λέικ Σίτι.
Σαν χέβυ μέταλ ρόκερ
Οι παλαιοντολόγοι που δεν συμμετείχαν στη μελέτη εξέφρασαν επίσης ενθουσιασμό για το εύρημα.
«Είναι μια αξιοσημείωτη ανακάλυψη ενός δεινοσαύρου με πραγματική προσωπικότητα και συμπεριφορά», δήλωσε ο Steve Brusatte, πρόεδρος παλαιοντολογίας και εξέλιξης στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου στο Ηνωμένο Βασίλειο.
«Τα καλύμματα κεφαλής του μοιάζουν με κάτι που θα φορούσε ένας rocker της χέβι μέταλ στη σκηνή. «Ανήκει στην ίδια ομάδα με τους Triceratops, αλλά έχει το δικό του στυλ, όπως οι δεκάδες άλλοι κερασφόροι δεινόσαυροι που βρέθηκαν πρόσφατα», είπε ο Brusatte. «Τα κέρατα και τα διακοσμητικά στοιχεία αυτών των δεινοσαύρων ήταν τα αναγνωριστικά τους σημάδια, οι διαφημιστικές τους πινακίδες για να προσελκύσουν συντρόφους και να εκφοβίσουν τους αντιπάλους. Και κάθε νέα ανακάλυψη φαίνεται πιο παράξενη και πιο παράξενη από την προηγούμενη».
Σύμφωνα με τον David Norman, καθηγητή Παλαιοβιολογίας σπονδυλωτών στο Πανεπιστήμιο του Cambridge στο Ηνωμένο Βασίλειο, το Lokiceratops είναι μια άλλη αξιοσημείωτη έκφραση σεξουαλικού πειραματισμού σε δεινόσαυρους.
«Όσο μεγαλύτερη και πιο αξιοπρεπής, ίσως ακόμη πιο πολύχρωμη είναι η διακόσμηση, τόσο πιο ελκυστικός φαίνεται ο ιδιοκτήτης στους πιθανούς συνεργάτες», είπε ο Norman. «Ακριβώς όπως συμβαίνει με τα ασυνήθιστα πουλιά του παραδείσου, η σεξουαλική επιλογή μπορεί να οδηγήσει στην εξέλιξη εξαιρετικά εντυπωσιακών, ακόμη και παράξενων χαρακτηριστικών».
Αυτή η μελέτη είναι μια πολύ ωραία περιγραφή ενός άλλου κερασφόρου δεινοσαύρου από την Ύστερη Κρητιδική και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι κάτι νέο, δήλωσε ο Tyler Lyson, παλαιοντολόγος και επιμελητής στο Μουσείο Φύσης και Επιστήμης του Ντένβερ. «Είμαι έκπληκτος με το πόσοι κερασφόροι δεινόσαυροι, όλοι με όμορφα διακοσμημένα κέρατα και διακοσμητικά στοιχεία, υπήρχαν κατά τη διάρκεια αυτής της χρονικής περιόδου», είπε μέσω email. «Τα σώματα αυτών των κερασφόρων δεινοσαύρων είναι πολύ παρόμοια, αλλά τα κεφάλια τους είναι στολισμένα με άγρια καλύμματα κεφαλής».
Παρόμοια εξαρτήματα βρίσκονται επίσης στα κεφάλια των κερασφόρων σαυρών, πρόσθεσε ο Lyson, εκτός από το ότι σε αυτούς τους κερασφόρους δεινόσαυρους συνδέονται με σώματα βάρους αρκετών τόνων.
«Είναι επίσης διασκεδαστικό και ελπίζουμε να εμπνέει το γεγονός ότι τόσοι πολλοί νέοι δεινόσαυροι εξακολουθούν να ανακαλύπτονται εδώ στη Βόρεια Αμερική, όπου οι δεινόσαυροι έχουν αναζητηθεί και μελετηθεί εκτενώς τα τελευταία εκατό και πλέον χρόνια», είπε. «Ποιος ξέρει τι άλλο υπάρχει εκεί έξω που περιμένει να το ανακαλύψουν».
Για περισσότερες ειδήσεις και ενημερωτικά δελτία του CNN, δημιουργήστε έναν λογαριασμό στο CNN.com