Υπήρξε μια εποχή που τα δράματα εποχής που παραγγέλθηκαν από στελέχη της τηλεόρασης αφορούσαν τα γραπτά της Τζέιν Όστεν παρά τις σκέψεις του Φιλ Νέβιλ. Ωστόσο, ήταν η δεκαετία του 1990 τότε, μια δεκαετία που είδε μια αύξηση στη νοσταλγία της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Κάτι που δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη δεδομένου ότι το τελευταίο τέταρτο του αιώνα τους είδε να πηγαίνουν από το «Ποδόσφαιρο, ματωμένη κόλαση» στο «Ποδόσφαιρο, αιματηρό χάος». Για αυτούς, το παρελθόν είναι απείρως προτιμότερο από το παρόν.
Μετά το ντοκιμαντέρ του Ντέιβιντ Μπέκαμ από το Netflix έρχεται το ντοκιμαντέρ 99 από την Amazon. κατασκευασμένο από την ίδια εταιρεία παραγωγής, εν μέρει στον ίδιο τομέα, με πολλά από τα ίδια πρόσωπα. Οι περισσότερες ιστορίες είναι γνωστές, τα πλάνα είναι φθαρμένα αλλά ακόμα φρικιαστικά. Η καλύτερη σεζόν της Γιουνάιτεντ είναι ώριμη για ανασκόπηση, έστω και μόνο για να αποσπάσει την προσοχή της από μια από τις χειρότερες σεζόν που μπορεί να θυμηθεί οποιοσδήποτε κάτω των 40 ετών. Έχει δημιουργήσει διάφορες κληρονομιές. Υπήρξε μια ιστορία την περασμένη εβδομάδα ότι η κριτική των παλαιών αγοριών υψηλού προφίλ του Ολντ Τράφορντ για το στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα θα μπορούσε να αποτρέψει πιθανούς υποψηφίους από το να θέλουν να διευθύνουν τον σύλλογο.
Και νιώθουμε ότι δεν είμαστε ποτέ μακριά από τους πρώην παίκτες της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ που συμβουλεύουν τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ να κερδίζει, βλέποντας τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ να χάνει και θρηνώντας ότι η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ δεν είναι αυτό που ήταν παλιά και έλεγε, ό,τι πρέπει να είναι η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Όλα αυτά θα μπορούσαν να είναι προϊόν του 1999. Επειδή ένα μεγάλο μέρος του τρίτου επεισοδίου – δεν είναι τυχαίο ότι υπάρχουν τρία, καθώς τεκμηριώνει ένα ιστορικό τρεμπλ – περιστρέφεται γύρω από έναν τελικό Τσάμπιονς Λιγκ στον οποίο ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον πέτυχε την επιλογή της ομάδας του και η τακτική έπαιξε άσχημα ως επί το πλείστον. και θα μπορούσε να είχε ηττηθεί, αλλά κέρδισε επειδή ήταν η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Γιατί θα ήταν τα 90ά γενέθλια του Σερ Ματ Μπάσμπι, γιατί ήταν ο πρωταρχικός στόχος του Φέργκιουσον, γιατί ήταν το πεπρωμένο της, ο χαρακτήρας της, η φύση της. Κανένα από αυτά δεν παρείχε μια φόρμουλα μετά την αποχώρηση του Φέργκιουσον, αφήνοντας τους οπαδούς του τόσο μπερδεμένους όσο οι διάδοχοί τους αγωνίζονταν. Σε σύγκριση με κάποιες νεότερες ομάδες, η Γιουνάιτεντ δεν θριάμβευσε λόγω τακτικής ή ποδοσφαιρικής φιλοσοφίας. Κέρδισαν γιατί το έκαναν.
Τώρα, μια ομάδα μεσήλικων ανδρών – και ο οκταγενής Φέργκιουσον – γυρίζει τον χρόνο πίσω, οι μονότονοι τόνοι Mancun και οι τραγουδιστικές σκανδιναβικές φωνές αναβιώνουν το αξιοσημείωτο για άλλη μια φορά. «Τι ήταν τρεις φορές;» ρωτάει ο Άντι Κόουλ. «Δεν υπήρχε κάτι τέτοιο, το οποίο, αφού σύλλογοι από άλλες χώρες έπαιξαν τα δικά τους τρεμπλ, μπορεί να μην είναι στην πραγματικότητα σωστό, αλλά εξακολουθεί να κοσμεί τον μύθο».
Όχι ότι ήταν απαραίτητο. Πολλά από αυτά παραμένουν εκπληκτικά: το ανιδιοτελές κατόρθωμα του Ρόι Κιν απέναντι στη Γιουβέντους, το απόκρουση του Πίτερ Σμάιχελ με πέναλτι κατά του Ντένις Μπέργκαμπ,το καλύτερο γκολ στη ζωή των Ράιαν Γκιγκς, Τέντι Σέρινγκχαμ και Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ στο Nou Camp. Υπάρχει η ιστορία λύτρωσης του Μπέκαμ, ο Πωλ Σκόουλς εξακολουθεί να στοιχειώνεται από το γεγονός ότι, όπως ο Κιν, έχασε τον τελικό του Champions League. Ο υποβιβασμός της Γιουνάιτεντ το 1974 είναι τόσο κοντά χρονικά όσο και σήμερα. Αν σας κάνει να θυμάστε, ίσως η σύνδεση με το σύγχρονο παιχνίδι γίνεται όλο και πιο μακρινή. Τότε απολυμαίνονταν λιγότερο.
Ίσως στα τέλη της δεκαετίας του 2040 ένα ντοκιμαντέρ για τα πιο πρόσφατα τριπλ της Μάντσεστερ Σίτι θα δείξει ότι ο Μπερνάρντο Σίλβα μισούσε τον Ιλκάι Γκουντογκάν, ο οποίος χτύπησε τον Νέιθαν Άκε, ο οποίος αρνήθηκε να μιλήσει στον Ρούμπεν Ντίας, ο οποίος είπε στον Μανουέλ Ακάντζι να είναι σε ένα Οδηγώντας ένα σπορ αυτοκίνητο στην Ελβετία. Αλλά μάλλον όχι.
Αλλά – και ενώ ο Solskjaer, του οποίου το ευτυχές μέρος παραμένει το Old Trafford το 1999, μιλάει για όλους τους φίλους – το ομαδικό πνεύμα της United ήρθε παρά, ή λόγω, των προσωπικών τους συγκρούσεων. Ο Schmeichel και ο Keane τσακώνονταν σε ένα καμαρίνι. «Δύο ζώα που δεν τα πήγαιναν καλά», λέει ο Gary Neville. Ο Κόουλ θυμάται ότι προσπάθησε να νικήσει τη Σέρινγκχαμ. Ο επιθετικός θυμάται έναν καυγά με τον Κιν. «Είπε: «Γιατί δεν οδηγείς τη Ferrari σου πίσω στο Λονδίνο;» Μια ασίστ και ένα γκολ σε τελικό Τσάμπιονς Λιγκ αργότερα, ίσως ακόμη και ο Κιν χάρηκε που ο Σέρινγκχαμ δεν είχε ακολουθήσει τη συμβουλή του.
Η λίστα του καστ των συνεντευξιαζόμενων είναι εντυπωσιακή και εκτενής. Ο Μπέκαμ φέρνει χαμογελαστό χάρισμα, ο Σμάιχελ ειλικρινής διορατικότητα, ο Ντουάιτ Γιορκ μια χαρά της ζωής, ο Σέρινγκχαμ μια ξεκάθαρη παραδοχή ότι κάποιοι δεν τον συμπάθησαν, ο Χένινγκ Μπεργκ περίπου τρεις προτάσεις για να αποδείξει ότι οι σκηνοθέτες πήραν συνέντευξη από τον Χένινγκ Μπεργκ. Μόνο ένας άντρας λείπει: ο Keane, ένας μεγάλος αντίπαλος, αλλά πιθανότατα λόγω της έντονης απροθυμίας του να μυθοποιήσει. Ο Φέργκιουσον, ο οποίος συχνά κρατά κακία, αγνόησε μια κόντρα που χρονολογείται από το 2005 για να αποτίσει γενναιόδωρο φόρο τιμής στον αρχηγό του.
Ο Ιρλανδός φόβισε τους αντιπάλους του. Αλλά πάνω από όλα φόβισε τον Jesper Blomqvist, έναν ευγενικό άνθρωπο που νιώθει ανεπαρκής σε ένα περιβάλλον που δεν συγχωρεί. Ο Νίκι Μπατ θυμάται την αντίδραση του Φέργκιουσον στην ήττα από τη Μονακό το 1998. «Εσύ φταις», είπε ο μάνατζέρ του. Αποβλήθηκα από το Ευρωπαϊκό Κύπελλο εξαιτίας σου.
Ίσως ήταν μια πιο βάναυση εποχή, ίσως απλώς μια τελείως διαφορετική. Οι αντιθέσεις σχεδιάζονται σε μια ομάδα που μπορεί να τις αντιμετωπίσει. Ο Κόουλ μετανιώνει για ένα τρίο. Ο Φιλ Νέβιλ μετανιώνει για ένα φάουλ στον Ρέι Παρλούρ. Αν ο Μπέκαμ επιθυμεί να επιστρέψει στη στιγμή που η Γιουνάιτεντ κέρδισε το Τσάμπιονς Λιγκ, ο Γιόρκ εύχεται να γιορτάσει σαν να ήταν Χριστούγεννα του 1998. Ο Γκάρι Νέβιλ οργάνωσε τις μεταφορές και ο Γιορκ επέβλεψε την ακολασία για μια επική βραδιά που φάνηκε να ενέπνευσε μια αήττητη πορεία που ξεκίνησε τον Δεκέμβριο και διήρκεσε την υπόλοιπη σεζόν.
Είναι σαν να βλέπεις άνετα, διασκεδαστικό αλλά δεν προκαλεί έκπληξη, χωρίς το απρόβλεπτο που έδειξε τότε η σεζόν της Γιουνάιτεντ, αλλά το αντίδοτο στις τρέχουσες αποτυχίες της. Υπάρχουν λίγες πραγματικές αποκαλύψεις, αν και ο Γκάρι Νέβιλ μένει έκπληκτος όταν μαθαίνει ότι ο Φέργκιουσον υπέβαλε την παραίτησή του στην αρχή της σεζόν και στη συνέχεια την ανακάλεσε. Ο πρόεδρος Μάρτιν Έντουαρντς φαίνεται να υποστηρίζει ότι παρακίνησε τον κίνητρο αποκαθιστώντας την εστίαση του Φέργκιουσον με τρόπο που εξόργισε τον Σκωτσέζο απειλώντας να παραιτηθεί.
Ένας άλλος συναρπαστικός παράγοντας ήταν το διπλό της Άρσεναλ το 1998. «Την περασμένη σεζόν όλοι είχαν καταπιεί τη Βίβλο της Άρσεναλ», ουρλιάζει ο Φιλ Νέβιλ. «Οι βιταμίνες και τα ζυμαρικά, που με εξόργιζε, είχαν επίσης βιταμίνες και ζυμαρικά, αλλά δεν τους άρεσε να μιλούν γι’ αυτό και κανείς δεν τους γιόρτασε.
Κανείς όμως δεν πίστευε ότι το τρεμπλ της Γιουνάιτεντ οφειλόταν στη διατροφή ή στην αθλητική επιστήμη. Αυτό συνέβη επειδή ήταν η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Και 25 χρόνια αργότερα, όσοι αναζητούν ένα διάλειμμα από την ομάδα του 2024, ένα χαρούμενο τέλος ή μια πραγματικά υπέροχη αθλητική ιστορία, μπορούν να απολαύσουν τα κλιπ ιστορικής λαμπρότητας καθώς ο Γκάρι Νέβιλ κάθεται δίπλα σε μια μπανιέρα και μιλάει ατελείωτα για τις μέρες δόξας και τις Ηνωμένες Πολιτείες μιλάει το ήξερα κάποτε.
Το ::99 θα είναι διαθέσιμο αποκλειστικά στο Prime Video στις 17 Μαΐου, όταν και οι τρεις δόσεις θα είναι διαθέσιμες σε όλο τον κόσμο.
Εάν δεν είστε συνδρομητής του Amazon Prime Video, ξεκινήστε Μπορείτε να βρείτε μια δωρεάν δοκιμή 30 ημερών εδώ. Μπορεί να κερδίσουμε προμήθεια για ορισμένους από τους συνδέσμους σε αυτό το άρθρο, αλλά δεν επιτρέπουμε ποτέ αυτό να επηρεάσει το περιεχόμενό μας. Αυτό το εισόδημα βοηθά στη χρηματοδότηση της δημοσιογραφίας σε ολόκληρο τον Independent.