Εγγραφείτε στο επιστημονικό ενημερωτικό δελτίο του CNN στο Wonder Theory. Εξερευνήστε το σύμπαν με νέα σχετικά με συναρπαστικές ανακαλύψεις, επιστημονικές προόδους και πολλά άλλα.
Για χιλιετίες, το φεγγάρι ενέπνεε τους ανθρώπους από μακριά, αλλά ο φωτεινός φάρος στον νυχτερινό ουρανό της Γης – περισσότερο από 200.000 μίλια (321.868 χιλιόμετρα) μακριά – παρέμενε απρόσιτος. Αυτό άλλαξε στις 13 Σεπτεμβρίου 1959, όταν το μη επανδρωμένο διαστημικό σκάφος της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, Luna 2, προσγειώθηκε στη σεληνιακή επιφάνεια.
Σύμφωνα με τη NASA, ο ανιχνευτής Luna 2 δημιούργησε έναν κρατήρα μεταξύ των σεληνιακών περιοχών Mare Imbrium και Mare Serenitatis όταν προσγειώθηκε στο φεγγάρι.
Αυτή η κρίσιμη, σεληνιακή στιγμή που συνθλίβει τη σκόνη σηματοδότησε την αρχή των προσπαθειών της ανθρωπότητας να εξερευνήσει το φεγγάρι, και ορισμένοι επιστήμονες υποπτεύονται τώρα ότι ήταν επίσης η αρχή μιας νέας γεωλογικής εποχής – ή χρονικής περιόδου στην ιστορία – που ονομάζεται “Σεληνιακός Ανθρωποκαινός”. μια σχολιαστική εργασία που δημοσιεύτηκε στις 8 Δεκεμβρίου στο περιοδικό Nature Geoscience.
«Η ιδέα μοιάζει πολύ με το να συζητάμε το Ανθρωποκαινικό στη Γη — να εξερευνούμε πόσο έχουν επηρεάσει οι άνθρωποι τον πλανήτη μας», είπε ο κύριος συγγραφέας της εργασίας, Τζάστιν Χόλκομμπ, μεταδιδακτορικός συνεργάτης του Γεωλογικού Ινστιτούτου του Κάνσας στο Πανεπιστήμιο του Κάνσας. σε δήλωση.
«Η συναίνεση είναι ότι η Ανθρωποκαινία στη Γη ξεκίνησε κάποια στιγμή στο παρελθόν, είτε πριν από εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια είτε στη δεκαετία του 1950», είπε ο Holcomb. «Ομοίως, υποστηρίζουμε ότι το Ανθρωπόκαινο έχει ήδη ξεκινήσει στη Σελήνη, αλλά θέλουμε να αποτρέψουμε τεράστια ζημιά ή να καθυστερήσουμε την ανίχνευσή του μέχρι να μπορέσουμε να μετρήσουμε ένα σημαντικό σεληνιακό φωτοστέφανο που προκαλείται από ανθρώπινη δραστηριότητα, κάτι που θα ήταν πολύ αργά».
Οι επιστήμονες προσπαθούν να εξηγήσουν ένα οριστικό Ανθρωπόκαινο στη Γη εδώ και χρόνια και πρόσφατα παρουσίασαν νέα στοιχεία από μια τοποθεσία στον Καναδά που ορισμένοι ερευνητές λένε ότι σηματοδοτεί την αρχή του μεταμορφωτικού κεφαλαίου στην ιστορία του πλανήτη μας.
Η ιδέα του σεληνιακού ανθρωπόκαινου έρχεται σε μια εποχή που οι πολιτικοί διαστημικοί φορείς και οι εμπορικές εταιρείες δείχνουν ανανεωμένο ενδιαφέρον να επιστρέψουν στο φεγγάρι ή, για κάποιους, να προσγειωθούν σε αυτό για πρώτη φορά.
Και οι συντάκτες της εφημερίδας υποστηρίζουν ότι το περιβάλλον της Σελήνης, που έχει ήδη διαμορφωθεί από τους ανθρώπους στην αρχή του σεληνιακού Ανθρωπόκαινου, αλλάζει πιο δραστικά καθώς αυξάνεται η εξερεύνηση.
Το σεληνιακό αποτύπωμα της ανθρωπότητας
Οι λάτρεις των υπαίθριων δραστηριοτήτων και οι επισκέπτες των εθνικών πάρκων είναι πιθανώς εξοικειωμένοι με την έννοια του Leave No Trace – σεβασμό και διατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος, αφήνοντας τα πράγματα όπως βρέθηκαν και σωστή διάθεση των απορριμμάτων.
Ωστόσο, το φεγγάρι είναι γεμάτο με ίχνη εξερεύνησης.
Από τότε που προσγειώθηκε το Luna 2, περισσότερα από εκατό διαστημόπλοια έχουν συντριβεί και προσγειωθεί μαλακά στο φεγγάρι και «οι άνθρωποι έχουν προκαλέσει επιφανειακές διαταραχές σε τουλάχιστον 58 άλλες τοποθεσίες στη σεληνιακή επιφάνεια», ανέφερε η εφημερίδα. Η προσγείωση στη σεληνιακή επιφάνεια είναι απίστευτα δύσκολη, όπως αποδεικνύεται από πολυάριθμες συντριβές που έχουν αφήσει ίχνη και δημιουργούν νέους κρατήρες.
Ο διαστημικός αγώνας του Ψυχρού Πολέμου πυροδότησε μια σειρά σεληνιακών αποστολών, οι περισσότερες από τις οποίες έκτοτε έχουν συντριβεί. Οι αποστολές Apollo της NASA ήταν οι πρώτες που έστειλαν ανθρώπους γύρω από το φεγγάρι τη δεκαετία του 1960, πριν προσγειώσουν αστροναύτες με ασφάλεια στη σεληνιακή επιφάνεια για πρώτη φορά το 1969 με το Apollo 11. Τελικά, δώδεκα αστροναύτες της NASA περπάτησαν στη σεληνιακή επιφάνεια μεταξύ 1969 και 1972.
Με τον ερχομό των ανθρώπων, μια ποικιλία αντικειμένων έμειναν πίσω, συμπεριλαμβανομένου επιστημονικού εξοπλισμού για πειράματα, εξαρτημάτων διαστημικού σκάφους, σημαίες, φωτογραφίες, ακόμη και μπάλες του γκολφ, σακούλες με ανθρώπινα περιττώματα και θρησκευτικά κείμενα, αναφέρει η εφημερίδα.
Από τη Γη, η Σελήνη εμφανίζεται αμετάβλητη. Εξάλλου, δεν υπάρχει προστατευτική ατμόσφαιρα ή μαγνητόσφαιρα όπως στον κόσμο μας που υποστηρίζει τη ζωή. Οι μικρομετεωρίτες προσκρούουν τακτικά στην επιφάνεια, επειδή το φεγγάρι δεν έχει τρόπο να προστατευτεί από τους διαστημικούς βράχους.
Η δήλωση ενός σεληνιακού Ανθρωποκαινίου θα μπορούσε να αποκαλύψει ότι το φεγγάρι αλλάζει με τρόπους που δεν θα συνέβαιναν φυσικά λόγω της ανθρώπινης εξερεύνησης, είπαν οι ερευνητές.
«Οι πολιτιστικές διεργασίες αρχίζουν να ξεπερνούν το φυσικό υπόβαθρο των γεωλογικών διεργασιών στη Σελήνη», είπε ο Holcomb. «Αυτές οι διαδικασίες περιλαμβάνουν τη μετακίνηση ιζημάτων, που ονομάζουμε «ρεγόλιθ», στη Σελήνη. Συνήθως, αυτές οι διαδικασίες περιλαμβάνουν, αλλά δεν περιορίζονται σε, κρούσεις μετεωριτών και γεγονότα μαζικής μετακίνησης. Ωστόσο, αν λάβουμε υπόψη τις επιπτώσεις των ρόβερ, των προσγειώσεων και των ανθρώπινων κινήσεων, διαταράσσουν σημαντικά τον ρεγόλιθ.
Το φεγγάρι έχει επίσης χαρακτηριστικά όπως μια λεπτή εξώσφαιρα που αποτελείται από σκόνη, αέρια και πάγο σε μόνιμα σκιασμένες περιοχές που κινδυνεύουν και θα μπορούσαν να διαταραχθούν από τη συνεχή εξερεύνηση, γράφουν οι συγγραφείς στην εργασία τους. «Οι μελλοντικές αποστολές θα πρέπει να εξετάσουν τον μετριασμό των επιβλαβών επιπτώσεων στο σεληνιακό περιβάλλον».
Φρενίτιδα σεληνιακής εξερεύνησης
Ένας νέος διαστημικός αγώνας κερδίζει δυναμική καθώς πολλές χώρες προσελκύουν αποστολές με ρομποτικό και πλήρωμα για να εξερευνήσουν τον νότιο πόλο της Σελήνης και άλλες ανεξερεύνητες και δυσπρόσιτες σεληνιακές περιοχές.
Η αποστολή Chandrayaan-3 της Ινδίας πέτυχε μια ιστορική επιτυχή προσγείωση στη Σελήνη το 2023 μετά τη συντριβή τόσο του ρωσικού διαστημικού σκάφους Luna 25 όσο και του ιαπωνικού προσεδάφισης HAKUTO-R της Ispace. Υπάρχουν αρκετές αποστολές που κατευθύνονται στο φεγγάρι φέτος, συμπεριλαμβανομένου του ιαπωνικού προσεδάφισης Moon Sniper, το οποίο αναμένεται να επιχειρήσει προσγείωση στις 19 Ιανουαρίου.
Το διαστημόπλοιο Peregrine της Astrobotic Technology εκτοξεύτηκε αυτή την εβδομάδα εν μέσω αντιρρήσεων από το Έθνος Ναβάχο ότι το όχημα μετέφερε ανθρώπινα λείψανα που οι πελάτες είχαν πληρώσει για να στείλουν στη σεληνιακή επιφάνεια, πυροδοτώντας μια νέα συζήτηση για το ποιος ελέγχει το φεγγάρι. Αλλά ένα πρόβλημα πρόωσης που ανακαλύφθηκε ώρες μετά την εκτόξευση σημαίνει ότι ο Peregrine δεν θα μπορέσει να επιχειρήσει προσγείωση σε φεγγάρι και η μοίρα του είναι επί του παρόντος αβέβαιη.
Το πρόγραμμα Artemis της NASA στοχεύει να επιστρέψει τους ανθρώπους στη σεληνιακή επιφάνεια το 2026. Οι φιλοδοξίες του οργανισμού περιλαμβάνουν τη δημιουργία μόνιμης ανθρώπινης παρουσίας στη Σελήνη, με ενδιαιτήματα που υποστηρίζονται από πόρους όπως ο πάγος νερού στο νότιο πόλο της Σελήνης. Οι διαστημικές φιλοδοξίες της Κίνας περιλαμβάνουν την προσγείωση στο φεγγάρι.
«Στο πλαίσιο του νέου διαστημικού αγώνα, το σεληνιακό τοπίο θα είναι εντελώς διαφορετικό σε 50 χρόνια», είπε ο Χόλκομπ. «Θα υπάρχουν πολλές χώρες παρούσες, κάτι που δημιουργεί πολλές προκλήσεις. Στόχος μας είναι να διαλύσουμε τον μύθο της σεληνιακής στατικής και να αναδείξουμε τη σημασία της επιρροής μας, όχι μόνο στο παρελθόν, αλλά και σήμερα και στο μέλλον. Στόχος μας είναι να ξεκινήσουμε συζητήσεις για τον αντίκτυπό μας στη σεληνιακή επιφάνεια πριν να είναι πολύ αργά».
Οι Αρχαιολογικές Καταγραφές της Σελήνης
Τα ίχνη της ανθρωπότητας στο φεγγάρι θεωρούνται πλέον ως τεχνουργήματα που βασικά απαιτούν κάποια μορφή προστασίας. Οι ερευνητές έχουν εκφράσει εδώ και καιρό την επιθυμία να διατηρήσουν τις τοποθεσίες προσγείωσης του Απόλλωνα και να καταγράψουν τα αντικείμενα που άφησαν πίσω τους για να διατηρήσουν τη «διαστημική κληρονομιά». Ωστόσο, αυτός ο τύπος διατήρησης είναι δύσκολο να εφαρμοστεί επειδή η Σελήνη δεν «κατέχει» καμία χώρα ή οντότητα.
«Ένα επαναλαμβανόμενο θέμα στη δουλειά μας είναι η σημασία του σεληνιακού υλικού και των αποτυπωμάτων στη Σελήνη ως πολύτιμων πόρων, συγκρίσιμων με τα αρχαιολογικά αρχεία, τα οποία δεσμευόμαστε να διαφυλάξουμε», είπε ο Χόλκομπ. «Η έννοια του σεληνιακού ανθρωπόκαινου στοχεύει να αυξήσει την επίγνωση και την ενατένιση της επιρροής μας στη σεληνιακή επιφάνεια καθώς και της επιρροής μας στη διατήρηση των ιστορικών αντικειμένων».
Η προσγείωση του Apollo 11 στο φεγγάρι ήταν η πρώτη φορά που οι άνθρωποι πάτησαν το πόδι τους σε έναν άλλο κόσμο. Τα ίχνη που αφήνουν οι αστροναύτες στη σκόνη του φεγγαριού είναι ίσως το πιο εμβληματικό από το συνεχιζόμενο ταξίδι της ανθρωπότητας, το οποίο πιθανότατα θα περιλαμβάνει πλανήτες όπως ο Άρης στο μέλλον, είπαν οι ερευνητές.
«Ως αρχαιολόγοι, θεωρούμε τα ίχνη στο φεγγάρι ως τη συνέχεια του ταξιδιού της ανθρωπότητας έξω από την Αφρική, ένα κρίσιμο ορόσημο για την ύπαρξη του είδους μας», είπε ο Holcomb. «Αυτές οι εκτυπώσεις είναι συνυφασμένες με την πρωταρχική αφήγηση της εξέλιξης. Σε αυτό το πλαίσιο, προσπαθούμε να τονώσουμε το ενδιαφέρον όχι μόνο των πλανητικών επιστημόνων, αλλά και των αρχαιολόγων και ανθρωπολόγων που συνήθως δεν συμμετέχουν σε συζητήσεις για την πλανητική επιστήμη».
Για περισσότερες ειδήσεις και ενημερωτικά δελτία του CNN, δημιουργήστε έναν λογαριασμό στο CNN.com