Πριν από 40 χρόνια, αυτή την εβδομάδα, ξεκίνησε μια κληρονομιά ευρωπαϊκών διαστημικών μονάδων που κατασκευάστηκαν και λειτουργούσαν, ξεκινώντας από την τροχιά της Γης και τώρα φτάνοντας στη Σελήνη.
Από την πρώτη εκτόξευση του Spacelab, ενός εργαστηρίου πίεσης που οδήγησε στο ωφέλιμο φορτίο ενός διαστημικού λεωφορείου της NASA, στις 28 Νοεμβρίου 1983, στο Columbus, ένα από τα κύρια στοιχεία του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, στο I-Hab, ένα στοιχείο Ο σταθμός Artemis Gateway, που πρόκειται να αναπτυχθεί σε σεληνιακή τροχιά τα επόμενα χρόνια, μοιράζεται μια κοινή κληρονομιά – το υλικό που κατασκευάζεται και συναρμολογείται στην Ευρώπη.
«Η βιομηχανική κληρονομιά του Spacelab είναι ξεκάθαρη», ανέφερε η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία (ESA) σε άρθρο που δημοσιεύτηκε στον ιστότοπό της την Τρίτη (28 Νοεμβρίου). «Οι εμπλεκόμενες εταιρείες έχουν αλλάξει ονόματα πολλές φορές από τη δεκαετία του 1970, αλλά τα χιτώνια πίεσης εξακολουθούν να κατασκευάζονται από το διαστημικής ποιότητας κράμα αλουμινίου-χαλκού 2219 στο Τορίνο της Ιταλίας, σε εγκαταστάσεις που λειτουργεί τώρα από την Thales Alenia Space».
Περαιτέρω εργασίες ολοκλήρωσης βρίσκονται σε εξέλιξη σήμερα σε μια εγκατάσταση Airbus Defense and Space στη Βρέμη της Γερμανίας, στις ίδιες αίθουσες όπου η Spacelab συγκεντρώθηκε πριν από τέσσερις δεκαετίες.
Σχετίζεται με: Spacelab: Το διαστημικό λεωφορείο πέταξε την πρώτη διαστημική μονάδα της Ευρώπης πριν από 30 χρόνια
Στεγανά συγκροτήματα
Η πρώτη αποστολή Spacelab, που εκτοξεύτηκε στο διαστημικό λεωφορείο Columbia, υποστήριξε 72 επιστημονικά πειράματα που πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της 10ήμερης αποστολής STS-9. Αυτή η μονάδα μήκους 22 ποδιών και πλάτους 13,5 ποδιών (6,7 επί 4,1 μέτρα), όπως και οι μονάδες που ακολούθησαν για το λεωφορείο και τα μεταγενέστερα προγράμματα, σχεδιάστηκε για να κρατά μακριά το εξωτερικό κενό του χώρου.
Όπως το Spacelab, η μονάδα Columbus και άλλα μεγάλα “δωμάτια” που κατασκευάστηκαν για τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό στην Ευρώπη περιορίστηκαν σε μέγεθος από τις διαστάσεις του χώρου αποσκευών του λεωφορείου, ενώ το I-Hab ήταν μόνο 26 επί 10 πόδια (8 επί 3 μέτρα). τροφοδοτείται από την απόδοση του οχήματος εκτόξευσης.
«Τα στοιχεία πύλης θα μπορούσαν να είναι μικρότερα από τα προηγούμενα ευρωπαϊκά δομοστοιχεία, αλλά θα πρέπει επίσης να είναι ισχυρότερα», δήλωσε ο Joao Gandra, μηχανικός υλικών και διεργασιών στην ESA. «Η μεγάλη διαφορά είναι ότι – όπως και με τα πιο πρόσφατα χιτώνια συμπίεσης Axiom και Cygnus της Ευρώπης – συγκολλούνται πλέον χρησιμοποιώντας «συγκόλληση με τριβή ανάδευσης», η οποία μαλακώνει τα μέταλλα αντί να τα λιώνει και εφαρμόζει τριβή για τη συγκόλληση μεταξύ τους. Ενώ η παραδοσιακή συγκόλληση μπορεί να εισάγει πίεση στις αρθρώσεις.” “Αυτή η τεχνική έχει ως αποτέλεσμα ισχυρότερες συγκολλήσεις με βελτιωμένη απόδοση.”
Το I-Hab θα χρησιμεύσει ως χώρος διαβίωσης στην πύλη πολλαπλών μονάδων για πληρώματα τεσσάρων ατόμων για έως και 30 ημέρες. Η έναρξη προγραμματίζεται για το 2028.
Σχεδιασμένο για όλες τις κατευθύνσεις
Σε σύγκριση με το Spacelab, οι σχεδιαστές της I-Hab αντιμετώπισαν την πρόκληση να τοποθετήσουν όλα τα απαραίτητα συστήματα σε ένα μικρότερο χώρο διαβίωσης, συμπεριλαμβανομένου επιστημονικού εξοπλισμού, εγκαταστάσεων μαγειρέματος και τεσσάρων σταθμών ύπνου.
«Προηγούμενες μονάδες ISS –όπως το Spacelab πριν από αυτές– σχεδιάστηκαν με προσανατολισμό προς τα πάνω και προς τα κάτω απλώς και μόνο επειδή οι αστροναύτες το βρίσκουν πιο εύκολο να εργαστούν. Με το I-Hab δεν έχουμε πραγματικά αυτή την πολυτέλεια γιατί πρέπει να χρησιμοποιήσουμε ό,τι είναι διαθέσιμο.” “Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το χώρο όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικά, ενώ παράλληλα πληρούμε όλους τους ανθρώπινους παράγοντες και τις απαιτήσεις απόδοσης του πληρώματος”, δήλωσε ο Mark Wagner, επικεφαλής της ESA για την ομάδα βάσης, επαλήθευσης και συναρμολόγησης, ολοκλήρωσης και δοκιμών του Lunar Gateway.
Όπως το Spacelab, το οποίο χρησιμοποιήθηκε μόνο όταν το Διαστημικό Λεωφορείο βρισκόταν σε τροχιά, το Gateway στελεχώνεται μόνο από ανθρώπους. Δεν θα υπάρχει συνεχές πλήρωμα όπως στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.
Επομένως, το I-Hab δεν θα είναι εξοπλισμένο με τουαλέτα. Το πλήρωμα θα χρησιμοποιήσει το διαστημικό σκάφος Orion της NASA. Και οι πρώτες αποστολές πρέπει να είναι εξοπλισμένες με το δικό τους νερό, φαγητό και άλλες προμήθειες. Αυτός είναι ένας από τους λόγους που οι αποστολές θα περιοριστούν σε 30 ημέρες και η έκθεση των αστροναυτών στη διαστημική ακτινοβολία θα περιοριστεί.
Η ESA σχεδιάζει το I-Hab να έχει το ίδιο περιβάλλον εργασίας «πουκάμισου-μανίκι» που αναπτύχθηκε για πρώτη φορά για το Spacelab και τις μονάδες ISS, με θερμοκρασία 72 βαθμών Φαρενάιτ (22 βαθμοί Κελσίου) και 50 τοις εκατό υγρασία, παρόλο που η βαρομετρική πίεση είναι 0,7 θα ατμόσφαιρες σε σύγκριση με την πίεση της στάθμης της θάλασσας που επικρατεί στο σταθμό, συμβάλλοντας στη μείωση της συνολικής μάζας του I-Hab.
«Αν και το I-Hab είναι μικρότερο, θα είναι πιο περιεκτικό με την έννοια ότι το σχεδιάζουμε για 99 τοις εκατό στέγαση αστροναυτών, πράγμα που σημαίνει ότι σχεδόν όλοι, από τις πιο μικρές γυναίκες αστροναύτες έως τους μεγαλύτερους άνδρες αστροναύτες θα μπορούν να «Θα φτιάξουμε συσκευές εύκολο και βολικό στη χρήση – όπως το άνοιγμα των καταπακτών ή ο γρήγορος διαχωρισμός γραμμών ρευστού – σε σύγκριση με την αντίστοιχη 95η εκατοστιαία τιμή για το ISS», δήλωσε ο Wagner.
Η επιστροφή του Spacelab;
ΠΑΡΟΜΟΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ:
— Παρακολούθηση του ISS: Πώς και πού να το δείτε
– Πώς να δείτε και να παρακολουθήσετε τον διαστημικό σταθμό Tiangong της Κίνας
— Οι αστροναύτες του ISS παρακολουθούν ρωσικό φορτηγό πλοίο να καίγεται στην ατμόσφαιρα της Γης (φωτογραφίες)
Η ανάπτυξη του I-Hab έχει περάσει από την Προκαταρκτική Αναθεώρηση Σχεδιασμού (PDR) και αυτή τη στιγμή βρίσκεται στη φάση λεπτομερούς σχεδιασμού. Αυτό το τελευταίο παράδειγμα ευρωπαϊκής επανδρωμένης μονάδας έχει προγραμματισμένη διάρκεια ζωής 15 ετών, αν και χρησιμοποιώντας τις μονάδες ISS ως παράδειγμα, είναι πιθανό το I-Hab να παραμείνει σε λειτουργία για πολύ περισσότερο.
Με βάση τα τρέχοντα σχέδια για το Gateway, περισσότερο από το μισό φυλάκιο σε τροχιά της Σελήνης θα είναι τελικά ευρωπαϊκής προέλευσης.
Το αρχικό πρότυπο λειτουργικής μονάδας Spacelab της Ευρώπης θα μπορούσε επίσης να επιστρέψει. Μια πρόσφατα υπογραφείσα σύμβαση μεταξύ της ιταλικής διαστημικής υπηρεσίας ASI και της Thales Alenia Space προβλέπει την ανάπτυξη μονάδων μεγέθους Spacelab που θα αναπτυχθούν στη σεληνιακή επιφάνεια και θα γίνουν μέρος μιας μελλοντικής σεληνιακής βάσης.