Το “Fashioning San Francisco” χαρακτηρίζει θαμώνες που έχουν διαμορφώσει το στυλ της πόλης
Η πώληση -και η ένδυση- της γαλλικής μόδας διαμόρφωσε την κοσμοπολίτικη ταυτότητα του Σαν Φρανσίσκο στις αρχές του 20ου αιώνα, τόσο πολύ που τα πρώτα γαλλικά φορέματα που εισήχθησαν μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο περιλάμβαναν ένα βελούδινο και μεταξωτό μικρό μαύρο φόρεμα του Jacques Costet από το 1946, πωλήθηκε από I. Magnin και ήταν πρωτοσέλιδο ειδήσεις στο San Francisco Chronicle.
Τα πολυκαταστήματα Bay Area, ιδιαίτερα το I. Magnin, υπέγραψαν συμφωνίες αντιγραφής και πώλησης γαλλικής ραπτικής στην κοινωνία. Η συλλογή κοστουμιών του μουσείου επωφελήθηκε ιδιαίτερα από την αιγίδα του Grover Magnin (ο I. Magnin ιδρύθηκε από τους γονείς του) και της συζύγου του Jeanne, πρώην μοντέλου και στενού φίλου του Christian Dior. Οι δωρεές της περιλαμβάνουν τα εντυπωσιακά φορέματα Venus και Junon από τη συλλογή φθινοπωρινής ραπτικής του Dior το 1949, η οποία περιόδευσε στη Δυτική Ακτή ως μέρος των περιοδεύσεων εκθέσεων μόδας του καταστήματος. Με τις φούστες σε σχήμα πετάλου και τις αστραφτερές παγιέτες τους, θα έμοιαζαν σαν στο σπίτι τους σε ένα κόκκινο χαλί το 2024.
Σε πολλές περιπτώσεις, τοπικοί δωρητές είχαν στενές σχέσεις με σχεδιαστές και τους υποστήριζαν όχι μόνο αγοράζοντας τα ρούχα τους αλλά και χρηματοδοτώντας συλλογές και καταστήματα πασαρέλας. Η Georgette “Dodie” Rosekrans χρηματοδότησε τις πρώτες συλλογές του John Galliano και το κοστούμι του Dior Couture την άνοιξη του 1999, το οποίο μπορεί να φορεθεί ανάποδα, είναι μεταξύ των πολλών avant-garde εμφανίσεων της.
Εκτίθενται δύο υποσχεμένα δώρα από τη Χέιλ, συμπεριλαμβανομένου ενός φορέματος της Ιρλανδής σχεδιάστριας Sybil Connolly που φορούσε η φιλάνθρωπος και πιο καλοντυμένη Hall of Famer όταν η βασίλισσα Ελισάβετ ήρθε στο μουσείο για ένα κρατικό δείπνο.
Και η Tatiana Sorokko, μοντέλο και μούσα του Ralph Rucci, εκπροσωπείται από το ψηφιακά τυπωμένο φόρεμά της το Φθινόπωρο του 2007 Couture Infanta, το οποίο φόρεσε στο San Francisco Symphony Opening Night Gala. Η Christine Suppes, μια άλλη μεγάλη δωρητής, επιδεικνύει αρκετά βλέμματα από τους Alexander McQueen, Vivienne Westwood και Rodarte, τα οποία έχει υποστηρίξει.
«Υπάρχουν πολλές γυναίκες εδώ που ενδιαφέρονται όχι μόνο για τη μόδα ως πράξη φορώντας ρούχα, αλλά και για την υποστήριξη της βιομηχανίας», είπε η Camerlengo.
Ενώ πολλοί από τους θαμώνες της μόδας της πόλης ήταν λευκοί και γεννήθηκαν ή παντρεύτηκαν με τον πλούτο, η έκθεση στοχεύει να δείξει πώς αυτό αλλάζει παρουσιάζοντας δύο εμφανίσεις του Christopher John Rogers, δωρεές από τη μαύρη trendsetter Sherri McMullen, η οποία έχει υποστηρίξει τη σχεδιάστρια από το ξεκινώντας από το κατάστημά της στο Όκλαντ. Περιλαμβάνεται επίσης ένα εντυπωσιακό χρυσοκέντητο πράσινο φόρεμα με φουσκωτά μανίκια του Edwin Oudshoorn, που φορέθηκε από το στέλεχος της Silicon Valley, Tanum Davis Bohen σε ένα γκαλά μπαλέτου.
Εύχεται κανείς, ωστόσο, ο χώρος να αφιερωθεί στην εμπλουτισμό των βιογραφιών όλων αυτών των γυναικών, ίσως με περισσότερες φωτογραφίες τους να φορούν τα σχέδια των Chanel, Bill Blass, Yohji Yamamoto και άλλων.
Το Camerlengo αναφέρεται στη συνεχή επιρροή του Ειρηνικού στην έμπνευση (και την ιδιοποίηση) Ευρωπαίων και Αμερικανών σχεδιαστών, καθώς και στην τοπική μετανάστευση. Το επίκεντρο είναι η δουλειά δύο γνωστών Κινεζο-Αμερικανών σχεδιαστών από το Σαν Φρανσίσκο: ο Kaisik Wong, ο οποίος αναδύθηκε από το κίνημα art-to-wear τη δεκαετία του 1970 και είναι περισσότερο γνωστός για ένα συνονθύλευμα γιλέκο που σχεδιάστηκε από τον Nicolas Ghesquière στο Balenciaga. αντέγραψε, και περισσότερο ο παραδοσιακός ράφτης Ρίτσαρντ Ταμ.
«Ο Ρίτσαρντ Ταμ έγινε κορυφαίος σχεδιαστής στις Ηνωμένες Πολιτείες τις δεκαετίες του 1960 και του 1970, φτιάχνοντας ρούχα για γυναίκες εδώ, αλλά και για την Έθελ Κένεντι και την Ντίνα Σορ», είπε η επιμελήτρια. «Ήταν σχεδιαστής ραπτικής και είδα πράγματα στην αγορά που αποδίδονταν στην Balenciaga που ήταν σχέδιο Tam και πήγαν πίσω στη δεκαετία του 1960.
“Είναι μια εξαιρετική ευκαιρία να γιορτάσουμε τη δουλειά τους”, είπε για τον Wong και τον Tam. “Και οι δύο σχεδιαστές πέθαναν πολύ νέοι και οι ιστορίες τους έχουν κάπως χαθεί στις παραδοσιακές ιστορίες και αφηγήσεις, καθώς και για τις κοινότητές μας που τους θυμούνται ακόμα. μεγάλης σημασίας. Θα ήθελα να έχω μια μεγάλη έκθεση με τα έργα του Tam, η οποία εκτίθεται στο Met, στο Μουσείο FIT και σε άλλα μεγάλα μουσεία, αλλά δεν είχε ποτέ μια ολοκληρωμένη μελέτη».
Αυτοί είναι οι πρόγονοι άλλων Ασιατοαμερικανών σχεδιαστών, συμπεριλαμβανομένων των Derek Lam και Alexander Wang, και οι δύο από την περιοχή Bay.
Η Camerlengo δεν θέλει να καθορίσει το στυλ του Σαν Φρανσίσκο, είπε. «Υπάρχουν εκείνοι που αγοράζουν τις καλύτερες γαλλικές μόδες και τις εισάγουν στην πόλη, υπάρχουν γυναίκες που φτιάχνουν τα ρούχα τους, και γυναίκες που δεν βιάζονται και μπορούν να χρησιμοποιήσουν εφημερίδα για να γεμίσουν μια φούστα, και εκείνες που φορούν παραδοσιακό πολιτισμό ρούχα», είπε για τη σειρά. «Αυτό είναι αντιπροσωπευτικό του πώς ντύνεται ακόμα και σήμερα το Σαν Φρανσίσκο. Αυτό που βλέπετε στο χρονοδιάγραμμα είναι άνθρωποι όπως η Sherri McMullen και η Tanum Davis Bohen, αυτοδημιούργητες γυναίκες και πώς συνδέονται με το μακρύ νήμα των γυναικών που εισέρχονται στη δημόσια σφαίρα με διαφορετικούς τρόπους στο Σαν Φρανσίσκο».
Μια άλλη τέτοια γυναίκα σήμερα θα ήταν η Anna Chiu, συνιδρύτρια της μάρκας μόδας του Σαν Φρανσίσκο Kamperett, η οποία έντυσε πρόσφατα τις Awkwafina, Abby Elliott και Diane Lane για εκδηλώσεις της σεζόν βραβείων και της οποίας τα ογκώδη φορέματα και μπλούζες είναι φτιαγμένα από διάφανη μεταξωτή οργάντζα με προσεγμένες λεπτομέρειες όπως το qipao. -Τα εμπνευσμένα κουμπώματα με γραβάτες, τα αρχιτεκτονικά μανίκια και οι περίπλοκες ραφές είναι δημοφιλή στους δημιουργούς στυλ στην περιοχή Bay και όχι μόνο.
«Είναι εμπνευσμένο. το επίπεδο πολυπλοκότητας και η φαντασία των ανθρώπων που τα φορούσαν», είπε ο Chiu καθώς περιόδευε τη συλλογή το πρωί της Τετάρτης.
Θα ήταν ενδιαφέρον να δούμε τον διάλογο της έκθεσης να συνεχίζεται με σύγχρονες ετικέτες Bay Area, συμφώνησε, συμπεριλαμβανομένων βιώσιμων ετικετών που αναπτύσσουν λύσεις στις σημερινές φυσικές καταστροφές και ίσως με την Levi’s που γεννήθηκε στο Σαν Φρανσίσκο, η εταιρεία έχει κάνει περισσότερα για τον εκδημοκρατισμό της μόδας από σχεδόν οποιαδήποτε άλλη μάρκα.
Προς το παρόν, οι επισκέπτες που αναζητούν μπορούν να επωφεληθούν από τη συνεργασία του μουσείου με την τεχνολογική εταιρεία Snapchat για μια εικονική εμπειρία δοκιμής με τρεις καθρέφτες AR με εκθεσιακές εμφανίσεις των Dior, Valentino και Wong.
Όπως είπε ο Thomas P. Campbell, διευθυντής και εκτελεστικός διευθυντής των Μουσείων Καλών Τεχνών του Σαν Φρανσίσκο, “Εάν προσπαθούμε να κάνουμε τα μουσεία ανοιχτά και φιλικά, η μόδα μπορεί να είναι σημαντική… και με όλα αυτά τα εύθραυστα ρούχα που μπορούν” δεν με αγγίζει», φαινόταν σαν μια μεγάλη ευκαιρία.»
Τα καλύτερα του WWD