Είχε φύγει στη μία τα ξημερώματα στη Λυών, αλλά οι οπαδοί στο τελευταίο τραμ εξακολουθούσαν να βούιζαν καθώς επέστρεφαν στην πόλη, ακόμα πάνω στη ζάχαρη. Στο τέλος ενός συναρπαστικού τουρνουά Six Nations, η Γαλλία και η Αγγλία κέρασαν το πλήθος του Groupama Stadium σε μια άγρια, φανταστική τελική μάχη για να κλείσει μια άλλη μεγάλη έκδοση αυτού του ανοιξιάτικου θεάματος.
Πώς τα καταφέρνει αυτό το πρωτάθλημα; Μετά τον τρίτο γύρο υπήρχαν ενδείξεις ότι το παιχνίδι πλησίαζε στο τέλος του και η Ιρλανδία ήταν καθ’ οδόν προς τους θριάμβους με τη σειρά και πιθανώς ένα κομμάτι ιστορίας, χωρίς κανείς να φαίνεται ικανός να συμβαδίσει μαζί της. Αλλά τα πράγματα σπάνια είναι τόσο απλά στα Έξι Έθνη – η έκπληξη της Αγγλίας στο Twickenham σήμαινε ένα τελευταίο Σαββατοκύριακο με άφθονο εύρος, και στο τέλος η ομάδα του Andy Farrell σύρθηκε πάνω από τη γραμμή του τερματισμού αντί να κυλήσει μακριά.
Η συνεχής λάμψη αυτού του τουρνουά οφείλεται εν μέρει στο πόσο δύσκολο είναι να κερδίσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι καμία ομάδα δεν έχει κερδίσει δύο τουρνουά Grand Slam στη σειρά από την είσοδο της Ιταλίας – το να κερδίσεις τις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης εντός και εκτός έδρας χωρίς λάθη είναι και θα έπρεπε να είναι πολύ δύσκολο.
Η Ιρλανδία γιορτάζει την κατάκτηση του τίτλου των Έξι Εθνών
(καλώδιο PA)
Και φαίνεται να γίνεται όλο και πιο δύσκολο. Το όνομα της Ιρλανδίας θα είναι χαραγμένο στο τρόπαιο, αλλά οι Azzurri του Gonzalo Quesada είναι οι μεγάλοι νικητές της καμπάνιας. Ενώ τα Έξι Έθνη κάθονταν στο επίφοβο κυριακάτικο σημείο για τόσο καιρό και νικήθηκαν πολύ συχνά από έναν πόντο μπόνους, η Ιταλία έδειξε τους τελευταίους δύο μήνες ότι δεν είναι πλέον μια ομάδα που απλά μπορεί να κάνει σοκ, αλλά μια ομάδα που εμπνέει αυτοπεποίθηση, τάξη και αφοσίωση, με αυξανόμενη ωριμότητα στη νεαρή ομάδα τους. Δύο νίκες θα έπρεπε να ήταν τρεις και η Αγγλία δεν ήταν μακριά από την ήττα – σίγουρα οι αντίπαλοί τους δεν μπορούν πλέον να θεωρούν δεδομένη μια συνάντηση.
Κάτι που το κάνει ακόμα καλύτερο εκ των υστέρων ότι η Ιρλανδία τους κατέστρεψε στον δεύτερο γύρο. Τα καθυστερημένα παραπάτημά τους μπορεί να αμαύρωσαν την απόδοση της Ιρλανδίας, αλλά δύο συνεχόμενοι τίτλοι δεν είναι τίποτα για να φταρνιστείτε, επιβεβαιώνοντας ότι αυτή η ομάδα είναι μία από τις καλύτερες στην ευρωπαϊκή ιστορία. Η εμφάνιση του Jack Crowley για να αντικαταστήσει τον Johnny Sexton απάντησε στο μεγάλο ερώτημα πριν από το τουρνουά και τώρα το μόνο που χρειάζεται είναι η προετοιμασία της ομάδας για το sabbatical του Farrell ενόψει της περιοδείας British & Irish Lions του επόμενου έτους.
Η Αγγλία και η Γαλλία είχαν κάποιες ανησυχίες στα μέσα του τουρνουά, αλλά κοιτάζουν θετικά προς το μέλλον, αν και το μέλλον της Σκωτίας είναι λίγο πιο δύσκολο να προβλεφθεί. Ήταν ενθαρρυντικό το γεγονός ότι κατάφεραν να συμβαδίσουν με την Ιρλανδία για τόσο καιρό, αλλά το Δουβλίνο υποτίθεται ότι ήταν ο καθοριστικός τίτλος – μια ομάδα που δεν έχει τρόπαια δεν έχει την πολυτέλεια να χάνει ευκαιρίες όπως έκανε με την Ιταλία.
Ο Γκρέγκορ Τάουνσεντ θα μπορούσε να σκεφτεί μια χαμένη ευκαιρία για τη Σκωτία
(καλώδιο PA)
Η αναταραχή στην Ουαλία ήταν ένα προβλέψιμο θέμα, δεδομένου του θολού φόντου πίσω από την ομάδα του Γουόρεν Γκάτλαντ, του οποίου οι συλλογικοί αγώνες ξεχύθηκαν στη διεθνή σκηνή και οδήγησαν σε μια δεύτερη ξύλινη κουτάλα της εποχής των Έξι Εθνών. Ο Gatland πιστεύει ότι ο αδύναμος πυρήνας του θα είναι καλύτερος για την εμπειρία, αλλά οι θαυμαστές πιθανότατα έχουν δίκιο να αναρωτιούνται εάν οι ουλές θα εμποδίσουν μια ταλαντούχα ομάδα να τα πάει καλά.
Κάθε έθνος πρόσφερε πολλές συγκινήσεις. Τι θα λέγατε για την ανάσταση της Ουαλίας στο Κάρντιφ το πρώτο Σαββατοκύριακο, η οποία προκάλεσε τεράστιο τρόμο στη Σκωτία όταν πήδηξε από το φέρετρο αμέσως μετά το τελευταίο καρφί που φάνηκε να έχει κοπεί; Ή η προσπάθεια του Sam Skinner μια εβδομάδα αργότερα που απέτυχε επειδή δεν κατάφερε να βρει πλάνα που θα έδειχνε οριστικά ένα σκορ που καθόριζε τελικά την πορεία του τουρνουά;
Τα έμβολα άντλησης των Duhan van der Merwe, James Lowe και Tommaso Menoncello ήταν ένα αξιοθέατο, ενώ οι Ange Capuozzo, Uini Atonio και Ryan Baird έδειξαν ότι το ράγκμπι παραμένει ένα παιχνίδι για όλα τα μεγέθη.
Ο Tommaso Menoncello ήταν ένας από τους πολλούς εντυπωσιακούς Ιταλούς
(Getty)
Και τα πάντα μπορούν να προβληθούν μέσω της επίγειας τηλεόρασης, κάτι που μπορεί να μην ισχύει για πολύ ακόμη. Αυτή ήταν η προτελευταία χρονιά της συμφωνίας κοινής μετάδοσης μεταξύ του BBC και του ITV στο Ηνωμένο Βασίλειο, με προκαταρκτικές συζητήσεις ήδη σε εξέλιξη για το ποια θα είναι η μελλοντική τηλεοπτική συμφωνία για το τουρνουά.
Εμπορικά, το Six Nations των ανδρών παραμένει ένα πραγματικό βαρύ βάρος σε μια εποχή που κάποια άλλα κλαμπ ράγκμπι αγωνίζονται να κερδίσουν την έλξη. Με τον επικείμενο επανασχεδιασμό του Πρωταθλήματος Εθνών, υπάρχουν σκέψεις ότι οι προσφορές ομαδοποίησης μπορεί να έχουν νόημα για μια μεγάλη συμφωνία για μια μεγάλη συνδρομητική υπηρεσία που έχει τις βαθιές τσέπες που λείπουν από τους ομολόγους της που προσφέρουν δωρεάν πρόσβαση.
Το τι μπορεί να σημαίνει αυτό για το μεγαλύτερο πρωτάθλημα του ράγκμπι δεν είναι ξεκάθαρο, αλλά η πλήρης εγκατάλειψη της επίγειας τηλεόρασης σίγουρα δεν θα ήταν συνετή. Ο Ollie Lawrence μίλησε καλά μετά την ήττα της Αγγλίας το Σάββατο για το πώς η παρακολούθηση του Manu Tuilagi ως νεαρός τον βοήθησε να ξεκινήσει ένα ταξίδι ράγκμπι που τον οδήγησε στο να συνεργαστεί με το κέντρο στις τελευταίες ίσως στιγμές του σε επίπεδο Test. Το ευρύτερο δυνατό κοινό είναι σίγουρα επιθυμητό να δώσει σε ένα παιδί στο Κάρντιφ, το Κόβεντρι ή το Κίρκκαλντι την ευκαιρία να πραγματοποιήσει τα ίδια όνειρα.
Η κρίσιμη απόφαση θα ληφθεί από τον Τομ Χάρισον, έναν μυστηριώδη άνθρωπο στους πρώτους 11 μήνες του Διευθύνοντος Συμβούλου των Έξι Εθνών, ενόψει της πολυαναμενόμενης ενημέρωσης των μέσων ενημέρωσης την περασμένη εβδομάδα. Τα πράγματα τελείωσαν ακατάστατα για τον Χάρισον στην επιτροπή κρίκετ της Αγγλίας και της Ουαλίας (ECB), αλλά συνεχίζει να διατηρεί μεγάλη επιρροή στον χώρο των δικαιωμάτων των μέσων ενημέρωσης, έχοντας χτίσει μια επιτυχημένη καριέρα μετά την απόσυρσή του από το κρίκετ.
Το ραδιοτηλεοπτικό μέλλον των Έξι Εθνών είναι αβέβαιο
(Getty)
«Νομίζω ότι σε οποιοδήποτε αθλητικό περιβάλλον, ειδικά στην αναπτυξιακή πορεία, η ορατότητα είναι πραγματικά σημαντική», δήλωσε ο Χάρισον την Τετάρτη. «Στον τομέα της δωρεάν τηλεόρασης, το κύριο πράγμα είναι να εξισορροπηθεί το εισόδημα – αν δεις το άθλημα συνολικά. Αφορά την προσέγγιση εσόδων και τη συνάφεια και την εξισορρόπηση αυτών των πραγμάτων. Σε κάθε περίπτωση, οι αποφάσεις σχετικά με το πώς θα μετακινήσετε αυτή την ισορροπία πρέπει να ληφθούν πολύ, πολύ προσεκτικά.
«Στο κρίκετ το έχουμε μετακινήσει πίσω προς το ελεύθερο, έχουμε φέρει το ελεύθερο στον αέρα πίσω στον χώρο. Το ράγκμπι έχει ένα μεγάλο κομμάτι ελεύθερου αέρα, ιδιαίτερα των Έξι Εθνών ανδρών και επίσης των Έξι Εθνών των γυναικών. Κατανοούμε τον ρόλο που παίζει αυτό στο να φέρει το παιχνίδι σε νέους θαυμαστές. Η διάθεση του είναι πολύ σημαντική για το μέλλον. Πρέπει να το δούμε αυτό ως βασικό ερωτηματικό για εμάς».