Το U.S Dought Monitor, γνωστό για τα έντονα κίτρινα, πορτοκαλί και κόκκινα του, έχει προειδοποιήσει τους αγρότες, τους κατοίκους και τους αξιωματούχους σε όλη τη χώρα για επικείμενες ελλείψεις νερού κάθε εβδομάδα από το 1999.
Υποστηριζόμενος από δεδομένα σχετικά με την υγρασία του εδάφους, τη θερμοκρασία, το χιόνι, την απορροή του λιωμένου νερού, τα επίπεδα του νερού των ταμιευτήρων και άλλα, ο χάρτης έχει γίνει ένα σημαντικό εργαλείο, για παράδειγμα, για την αξιολόγηση των προοπτικών παροχής νερού, την κήρυξη έκτακτης ανάγκης ξηρασίας και τη λήψη απόφασης πού και πότε θα διανεμηθεί η κρατική βοήθεια .
Αλλά αυτό το σημαντικό διαγνωστικό εργαλείο αγωνίζεται να συμβαδίσει με την κλιματική αλλαγή καθώς η αμερικανική Δύση υφίσταται μεγαλύτερες και πιο επίμονες ξηρασίες, ασκώντας μεγαλύτερη πίεση στα αποθέματα υπόγειων υδάτων και στον ποταμό Κολοράντο, σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο περιοδικό AGU Advances.
Ένα πρόβλημα, λένε οι ερευνητές, είναι ότι η οθόνη εκτοξεύτηκε ακριβώς στην αρχή μιας από τις πιο ξηρές περιόδους στην ιστορία της Νοτιοδυτικής και δεν προσαρμόστηκε ποτέ στην αυξανόμενη ξηρασία της περιοχής.
«Το προϊόν είναι απαραίτητο, αλλά επίσης, κατά τη γνώμη μου, επηρεάζεται αναμφίβολα από την κλιματική αλλαγή», δήλωσε ο Justin Mankin, ένας από τους συγγραφείς της μελέτης και αναπληρωτής καθηγητής γεωγραφίας στο Dartmouth. «Και εμείς στην κοινότητα της ξηρασίας πρέπει να συζητήσουμε για το πώς να σχεδιάσουμε την παρακολούθηση της ξηρασίας στο πλαίσιο ενός ολοένα πιο ξηρού κλίματος».
Η οθόνη παρέχει ένα ακριβές και αξιόπιστο στιγμιότυπο του τι συμβαίνει στο κλιματικό σύστημα ανά πάσα στιγμή, συμπεριλαμβανομένου ενός συνδυασμού της υπερθέρμανσης του πλανήτη και των συνθηκών La Niña που συμβάλλουν στην ξηρασία στα νοτιοδυτικά της Αμερικής, διαπίστωσε η μελέτη.
Όμως η εμφάνισή του συνέπεσε με την έναρξη μιας πολυδεκαετίας ξηρασίας στη Δύση που περιελάμβανε τα 22 πιο ξηρά χρόνια της περιοχής τα τελευταία 1.200 χρόνια, μια ξηρασία γνωστή και ως μεγαξηρασία.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ορισμένες περιοχές της Καλιφόρνια παρουσίασαν εξαιρετική ξηρασία – τη χειρότερη από τις πέντε πιθανές κατηγορίες – εννέα φορές πιο συχνά από ό,τι θα έπρεπε να έχει ο υπολογισμός πιθανότητας του Dought Monitor. Οι περιοχές ανήκαν σε αυτή την κατηγορία το 18% του χρόνου -ή σε μια περίοδο σχεδόν τεσσάρων ετών- σε σύγκριση με το κανονικό σημείο αναφοράς του 2%, σύμφωνα με τη μελέτη.
Τα αποτελέσματα εγείρουν ερωτήματα σχετικά με το πώς η γνωστή αξιολόγηση μπορεί να συλλάβει καλύτερα τις μακροπρόθεσμες τάσεις και εάν ένα προϊόν που έχει σχεδιαστεί για περιοδικές ανωμαλίες μπορεί να συλλάβει με ακρίβεια μια πολύ μεγαλύτερη κρίση που κινείται πιο αργά.
«Αυτές οι τάσεις… τονίζουν τις θεωρητικές κατευθυντήριες αρχές του ίδιου του προϊόντος και, κατά τη γνώμη μου, υπονομεύουν τη χρησιμότητά του ως βοήθημα λήψης αποφάσεων», δήλωσε ο Mankin, ο οποίος προηγουμένως ήταν επικεφαλής της Εθνικής Ομάδας Ξηρασίας της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας.
Διαβάστε περισσότερα: Δεν υπάρχει ξηρασία σε ολόκληρη την Καλιφόρνια: Πόσο καιρό αναμένεται να διαρκέσει και γιατί;
Στην πραγματικότητα, η οθόνη δεν είναι απλώς ένα μέτρο ξηρότητας. Χρησιμοποιείται επίσης για την ενημέρωση της κοινωνικής και οικονομικής πολιτικής, συμπεριλαμβανομένων αποφάσεων σχετικά με πολιτειακές και τοπικές δηλώσεις έκτακτης ανάγκης ξηρασίας, ομοσπονδιακή χρηματοδότηση για αγρότες και αγροτικές επιχειρήσεις και άλλη βοήθεια σε περιπτώσεις καταστροφών.
Η Υπηρεσία Γεωργικών Υπηρεσιών, για παράδειγμα, χρησιμοποιεί τις εβδομαδιαίες ενημερώσεις του Drought Monitor για τη διανομή ορισμένων προγραμμάτων ανακούφισης, όπως η παραγωγή χόρτου έκτακτης ανάγκης και το Πρόγραμμα Καταστροφών Ζωοτροφών. Η Υπηρεσία Εσωτερικών Εσόδων τα χρησιμοποιεί για ορισμένες φορολογικές αναβολές που σχετίζονται με την κτηνοτροφική παραγωγή, ενώ το Υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ τις χρησιμοποιεί για να καθορίσει την καταλληλότητα για δάνεια χαμηλού επιτοκίου.
Αλλά οι πόροι που δημιουργούνται από εξαιρετικές συνθήκες μπορούν γρήγορα να στεγνώσουν εάν αυτές οι συνθήκες επιμείνουν για μήνες ή και χρόνια, λέει ο Jason Smerdon, άλλος συγγραφέας της μελέτης και ερευνητής για το κλίμα στο Columbia Climate School.
«Είναι μια έκτακτη ανάγκη, αλλά μια έκτακτη ανάγκη άλλου είδους», είπε ο Smerdon. “Εάν η καμπύλη είναι πάντα σκούρο κόκκινο, τότε η βραχυπρόθεσμη βοήθεια για την αντιμετώπιση της πρόκλησης δεν είναι πραγματικά ο σωστός τρόπος. Είναι μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης πολύ μεγαλύτερης, διαρκούς φύσης που νομίζω ότι απαιτεί διαφορετικό σχεδιασμό και διαφορετική βοήθεια.”
Οι εμπειρογνώμονες που συμμετείχαν στο Dought Monitor δήλωσαν ότι ήταν ανοιχτοί σε σχόλια, αλλά επίσης αναγνώρισαν ότι το εργαλείο είχε τους περιορισμούς του.
«Το Dought Monitor δεν προοριζόταν ποτέ να είναι δείκτης της κλιματικής αλλαγής – είχε σκοπό να παρέχει μια εκτίμηση σε πραγματικό χρόνο των συνθηκών ξηρασίας», λέει ο Mark Svoboda, διευθυντής του Εθνικού Κέντρου Μετριασμού της ξηρασίας στο Πανεπιστήμιο της Νεμπράσκα-Λίνκολν, το οποίο παράγει την οθόνη σε συνεργασία με το NOAA και το USDA.
Το μόνιτορ χρησιμοποιεί μια προσέγγιση «σύγκλισης απόδειξης» που ενσωματώνει δεδομένα από δεκάδες δείκτες κάθε εβδομάδα, συμπεριλαμβανομένων μετρήσεων βροχόπτωσης, υγρασίας του εδάφους, χιονοκάλυψης, ισοδύναμα νερού χιονιού, ροές νερού, εξατμισοδιαπνοή και επίπεδα υπόγειων υδάτων και δεξαμενών, είπε. Αυτό σημαίνει ότι υπόκεινται επίσης στους περιορισμούς αυτών των εργαλείων.
Πριν από την κυκλοφορία της κάθε Πέμπτη, περισσότεροι από 400 ειδικοί σε όλη τη χώρα εξετάζουν ένα προσχέδιο της ενημέρωσης και αξιολογούν τα αποτελέσματα. Είναι σπάνιο ένα προϊόν σαν αυτό να απαιτεί τόσες πολλές συνεισφορές και προσθέτει επίσης μια πινελιά τέχνης στην επιστήμη, λέει ο Svoboda, ο οποίος ίδρυσε το Drought Monitor το 1999 και ήταν ο συγγραφέας του για 17 χρόνια.
Το πρόβλημα σήμερα, ωστόσο, είναι ότι δεν είναι ακόμη γνωστό εάν η μεγάλη ξηρασία στη Δύση αντιπροσωπεύει μια μόνιμη κλιματική αλλαγή που θα απαιτήσει επαναβαθμονόμηση των οργάνων ή αν μπορεί να έρθουν ακόμη πιο υγρές μέρες, είπε. Σε περιοχές που είναι ήδη ξηρές, ποιος αποφασίζει πότε μικρές αλλαγές στην υγρασία περνούν ένα οριακό σημείο σε μια νέα εποχή;
«Έχουμε βιώσει αυτές τις ξηρασίες για αρκετές δεκαετίες, μετά τις οποίες είδαμε μια αντιστροφή σε ένα πιο υγρό καθεστώς», είπε ο Svoboda. “Λοιπόν, η πραγματική πρόκληση αυτή τη στιγμή, 20 χρόνια αργότερα, λόγω της κλιματικής αλλαγής, είναι αν δεν θα δούμε ποτέ ξανά ανατροπή. Άρα ταξινομούμε μια συγκεκριμένη περιοχή και μετακινούμαστε σε ένα πιο ξηρό κλίμα; Αυτή είναι η ερώτηση πραγματικών εκατό δισεκατομμυρίων δολαρίων , και οι δείκτες μας αυτή τη στιγμή – κανένας από αυτούς δεν θα απαντήσει γιατί δεν είμαστε εργαλείο πρόβλεψης».
Διαβάστε περισσότερα: Η παροχή νερού του LA είναι σε καλή κατάσταση. Είναι όμως η πόλη προετοιμασμένη για την επόμενη ξηρασία;
Τα καλά νέα είναι ότι η οθόνη είναι γενικά καλή στο να προσαρμόζει τις ταξινομήσεις της στις περιφερειακές διαφορές. Για παράδειγμα, μια «εξαιρετική» ξηρασία στην Καλιφόρνια μπορεί να έχει εντελώς διαφορετικές συνέπειες από ό,τι στο Βερμόντ, λέει ο Smerdon.
Αλλά το εβδομαδιαίο στιγμιότυπο «δεν είναι επίσης αρκετό για να σκεφτούμε πού πάμε και τι κάνουμε μπροστά στην αυξανόμενη πίεση του νερού που θα δούμε στη Δύση», είπε.
Για παράδειγμα, η Νότια Καλιφόρνια δεν γνώρισε ποτέ εξαιρετική ξηρασία κατά τη διάρκεια της 23χρονης περιόδου μελέτης, διαπίστωσαν οι ερευνητές, παρά τους αυστηρότερους περιορισμούς νερού στην ιστορία για εκατομμύρια ανθρώπους μέσα και γύρω από το Λος Άντζελες τα τρία πιο ξηρά χρόνια που έχουν καταγραφεί στην πολιτεία.
Επιπλέον, το Drought Monitor δείχνει επί του παρόντος ότι οι χειρότερες ξηρασίες στην Καλιφόρνια και στα νοτιοδυτικά έχουν τελειώσει μετά από δύο υγρούς χειμώνες. Ωστόσο, τα αποθέματα υπόγειων υδάτων εξακολουθούν να εξαντλούνται και ο ποταμός Κολοράντο δεν έχει ακόμη ανακάμψει πλήρως μετά από περισσότερες από δύο δεκαετίες ξηρασίας. Η λίμνη Mead είναι ακόμα γεμάτη μόνο κατά 35 τοις εκατό.
«Αυτές είναι οι κεντρικές όχθες νερού της Δύσης, αλλά αν κοιτάξετε τον χάρτη, δεν φαίνεται λεπτομερώς», είπε ο Mankin.
Ο Svoboda είπε ότι οι τρέχουσες αναγνώσεις στην περιοχή του ποταμού Κολοράντο είναι ένα «δίκοπο μαχαίρι». Είπε ότι είναι απίθανο η λίμνη Mead να επιστρέψει ποτέ σε πλήρη χωρητικότητα, αλλά αν συνεχίσει να εμφανίζεται στο Dought Monitor, ο χάρτης εκεί θα παρέμενε κόκκινος επ’ αόριστον.
«Η πρόκληση είναι πάντα ότι δεν θέλεις να χτυπήσεις τον κώδωνα του κινδύνου πολύ νωρίς, αλλά δεν θέλεις επίσης να περιμένεις να σε φάει ο λύκος», είπε σχετικά με τη δήλωση ξηρασίας. «Και όταν βγαίνεις από μια ξηρασία, ισχύει το ίδιο πράγμα. Οι επιπτώσεις της ξηρασίας μπορεί να διαρκέσουν για μεγάλο χρονικό διάστημα».
Άλλα εργαλεία, όπως το Γραφείο Αποκατάστασης των Η.Π.Α. και τα όργανα παρακολούθησης ταμιευτήρων του Τμήματος Υδάτινων Πόρων της Καλιφόρνια, είναι καλύτερα κατάλληλα για τη μέτρηση της λειψυδρίας και της παροχής νερού στην περιοχή από το Dought Monitor, πρόσθεσε.
Διαβάστε περισσότερα: Η υπερβολική ζέστη και η ξηρασία αφήνουν διαρκή σημάδια στην Καλιφόρνια και στον κοινωνικό της ιστό
Ωστόσο, υπάρχουν πιθανές ευκαιρίες προσαρμογής του εργαλείου στο μεταβαλλόμενο κλίμα. Για παράδειγμα, κάποιος θα μπορούσε να επεκτείνει τη γραμμή βάσης του για να συμπεριλάβει πιο υγρές περιόδους πριν από την τρέχουσα υπερξηρασία. Αυτό θα βοηθούσε στην εξομάλυνση της καμπύλης της καμπάνας και στη μείωση της συχνότητας των ακραίων φαινομένων, λένε οι ερευνητές.
Η εισαγωγή μιας νέας κατηγορίας «υπερ-εξαιρετικού» θα μπορούσε επίσης να βοηθήσει στη βαθμονόμηση. Αυτό το βήμα έχει ήδη προταθεί για άλλα επιδεινούμενα κλιματικά γεγονότα, όπως μια νέα «Κατηγορία 6» για τυφώνες.
Ωστόσο, υπάρχουν όρια σε αυτή τη λύση όταν πρόκειται για ξηρασίες που προκαλούνται από περιορισμένη ποσότητα νερού, ενώ οι τυφώνες δεν έχουν ανώτατο όριο στη δύναμή τους, είπαν οι ερευνητές.
Ο Svoboda είπε επίσης ότι η παρακολούθηση ξηρασίας περιορίζεται από περιορισμένα δεδομένα για πολλά από τα προϊόντα στα οποία βασίζεται. Επιπλέον, μια προσαρμογή στο «κανονικό» θα σήμαινε επίσης ότι όλα τα συναφή μέτρα –όπως η υποστήριξη από τον Οργανισμό Υπηρεσιών Γεωργίας– θα πρέπει επίσης να αλλάξουν.
Τέτοια προβλήματα δεν υποδεικνύουν απαραίτητα ελλείψεις στην οθόνη, αλλά υπογραμμίζουν την ανάγκη για μια ποικιλία εργαλείων, είπαν ο ίδιος και οι ερευνητές. Το Παρακολούθηση ξηρασίας των ΗΠΑ δεν θα πρέπει να είναι το κλειδί για τη λήψη αποφάσεων και θα πρέπει να συνεχίσει να συνδυάζεται με παρατηρήσεις δεξαμενών, έρευνες χιονιού και άλλες μετρήσεις για να παρέχει μια πλήρη εικόνα.
Ο Mankin ελπίζει ότι η μελέτη θα ρίξει φως στην ανάγκη για μακροπρόθεσμη προσαρμογή – και στην αυξημένη πιθανότητα η Καλιφόρνια και άλλες πολιτείες να βιώσουν πολύ μεγαλύτερη ξηρασία στο μέλλον από ό,τι στο παρελθόν.
Ωστόσο, ο ίδιος και ο Smerdon τόνισαν ότι η μελέτη δεν πρέπει να μειώσει την αξία του Dought Monitor – ή το έργο όσων το ενημερώνουν κάθε εβδομάδα.
«Η παρακολούθηση της ξηρασίας και η διατήρηση της αίσθησης του τρόπου με τον οποίο το υδροκλίμα κυμαίνεται στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι πραγματικά σημαντικό και η κατοχή του ως πόρου και σχεδιασμού έχει πραγματικά αλλάξει το παιχνίδι», είπε ο Smerdon. «Απλώς πιστεύω ότι πρέπει να εξελιχθεί. Πρέπει να σκεφτούμε τι σημαίνει ένα εργαλείο όπως το Drought Monitor σε ένα μεταβαλλόμενο κλίμα».
Αυτή η ιστορία εμφανίστηκε αρχικά στους Los Angeles Times.