Στο post-post-apocalypse του Frostpunk 2, «ο χειρότερος εχθρός δεν είναι η φύση, αλλά η ανθρώπινη φύση», και τίποτα δεν το αποδεικνύει καλύτερα από την καταδικασμένη απόπειρά μου για τούρμπο-κομμουνισμό.
Η πόλη δεν μπορεί να αφεθεί να χαθεί, κάτι που είναι ατυχές γιατί βρίσκεται στη μέση του χαμού. Για λίγο, τα πράγματα πήγαιναν πολύ καλά: μια ισότιμη όαση μεταξύ των παγετώνων, μια παγωμένη ορεινή περιοχή οργανωμένης εργασίας, σεβασμός για το περιβάλλον και μια επιθετική πολιτική ίσης αμοιβής που εξασφάλιζε ότι ο μικρότερος αργόσχολος έπαιρνε την… Read More »