Συνήθως δεν βγάζω φωτογραφίες από τα τρένα που πρόκειται να επιβιβαστώ και μετά τις συγκρίνω με αυτές ενός αγνώστου που κάθεται δίπλα μου στο βαγόνι. Αλλά αυτό το τρένο, που έτρεχε μεταξύ των πρωτευουσών της Βαλτικής, της Ρίγας στη Λετονία και του Βίλνιους στη Λιθουανία, ήταν κάτι το ιδιαίτερο. Όπως μας είπε ο Λιθουανός μαέστρος (με την απροσδόκητη προφορά του Devonshire), δεν υπήρχε σιδηροδρομική σύνδεση μεταξύ των δύο πόλεων για 20 χρόνια έως ότου άρχισε να λειτουργεί ο Λιθουανικός Σιδηρόδρομος στις 27 Δεκεμβρίου.
Ο Ελβετός γείτονάς μου Markus Specker είχε αγοράσει εισιτήρια για την πρώτη υπηρεσία. «Αρρώστησα και έτσι ανέβαλα το ταξίδι μου μέχρι τώρα», είπε. «Δεν είναι ότι είμαι λάτρης του τρένου – απλώς μου αρέσουν τα ταξίδια».
Κι εγώ, ειδικά όταν μπορώ να δω εύκολα τα σημαντικότερα σημεία δύο πρωτευουσών της Βαλτικής σε ένα μακρύ Σαββατοκύριακο χάρη στη τεσσερισήμιση ώρα σύνδεσης όταν πετάω από το Στάνστεντ στη Ρίγα στις 5 μ.μ. της Παρασκευής (καλά, 6:45 π.μ.). , πήρε το τρένο για το Βίλνιους στις 3:28 μ.μ. της επόμενης ημέρας και επέστρεψε από εκεί, φτάνοντας στο Στάνστεντ στις 23:45 την Κυριακή. Το πολύ άνετο ταξίδι με το τρένο κοστίζει μόλις 24 € (20,50 £) και οι δύο πόλεις βρίσκονται σε κοντινή απόσταση με τα πόδια.
Δυστυχώς, η Ρίγα και το Βίλνιους εξακολουθούν να κακοποιούνται σε μεγάλο βαθμό όσον αφορά την εξερεύνηση των «όμορφων γωνιών» της Ευρώπης. Επειδή η Λιθουανία και η Λετονία είναι και οι δύο πρώην Σοβιετικές Σοσιαλιστικές Δημοκρατίες (που κέρδισαν την ανεξαρτησία τους το 1990 και το 1991, αντίστοιχα), οι πρωτεύουσές τους πολύ συχνά απορρίπτονται ως βαρετές μετακομμουνιστικές ερημιές – όλες οι βάρβαρες πολυκατοικίες και γκρίζα, γωνιακή εξάπλωση – ενώ στην πραγματικότητα δεν ήταν δυνατόν. Αυτό δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την αλήθεια.
Η μεσαιωνική καρδιά της Ρίγας, με τα λιθόστρωτα δρομάκια, τα στενά σοκάκια και τις κρυφές αυλές, άκμασε όταν έγινε σημαντικός εμπορικός σταθμός για την Χανσεατική Ένωση. Τα κυριότερα σημεία περιλαμβάνουν τρία αλληλένδετα μεσαιωνικά σπίτια γνωστά ως «Three Brothers» και το περίτεχνο House of the Blackheads, μια συντεχνία για ανύπαντρους εμπόρους.
Αφού ελέγξετε όλα τα σημεία, μπορείτε να έχετε μια πανοραμική θέα στις κόκκινες στέγες της πόλης. Μπορείτε να τα δείτε από την κορυφή της γοτθικής εκκλησίας του Αγίου Πέτρου, αλλά αντί να πληρώσετε τα €9/7,70 £, κατευθυνθείτε στο Radisson Blu Latvija Hotel και πάρτε το γυάλινο ασανσέρ μέχρι το Skyline Bar, για να απολαύσετε μια υπέροχη θέα πάνω από τον χρυσό τρούλο του Ορθόδοξου Καθεδρικού Ναού της Γεννήσεως του Χριστού και πάνω από την παλιά πόλη στο ποτάμι.
Σε μικρή απόσταση με τα πόδια βρίσκεται η οδός Albert, της οποίας τα σπίτια είναι γεμάτα στολίδια, με σφίγγες στις πόρτες, λιοντάρια στους πύργους και θεατρικά στοιχεία παντού. Η Ρίγα έχει την υψηλότερη συγκέντρωση αρ νουβό κτιρίων στην Ευρώπη και στο τέλος του δρόμου υπάρχει μια πρόσοψη που μοιάζει με γαμήλια τούρτα δίπλα σε μια άλλη που μοιάζει περισσότερο με σπίτι με μελόψωμο.
Αν όλη αυτή η συζήτηση για το κέικ σας κάνει να πεινάτε, υπάρχει άφθονο καλό φαγητό στην πόλη – τόσο πολύ που η Michelin μόλις αποκάλυψε την πρώτη της επιλογή εστιατορίων εκεί.
Για υπέροχα θαλασσινά, δεν μπορείτε να κάνετε λάθος στο κοντινό Tails, ένα μοντέρνο στέκι με κομψή μουσική όπου ακόμη και το βούτυρο έχει σχήμα ψαράκι που επιπλέει σε ένα χτένι. Για πιο παραδοσιακά πιάτα, στη Μίλντα κοντά στο ποτάμι υπάρχει μια απίστευτη σούπα μανιταριών πορτσίνι σερβιρισμένη σε καρβέλι ψωμί, ακολουθούμενη από τα πιο νόστιμα παραδοσιακά λαχανοντολμάδες γεμιστά με πουρέ φαγόπυρου και κολοκύθας. Και αν θέλετε να προμηθευτείτε απόθεμα για το τρένο, ο σταθμός βρίσκεται κοντά σε μια από τις μεγαλύτερες σκεπαστές αγορές της Ευρώπης, που στεγάζεται σε πέντε περίπτερα που ήταν πρώην υπόστεγα των Zeppelin.
Πριν φύγω, ωστόσο, αποφάσισα να εξερευνήσω μια πιο σκοτεινή πλευρά της Ρίγας που μοιράζεται και το Βίλνιους. Και οι δύο πόλεις (που αποτελούσαν μέρος της Ρωσικής Αυτοκρατορίας πριν από τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο) καταλήφθηκαν από τους Σοβιετικούς στην αρχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν οι Ναζί εισέβαλαν και αποδεκάτισαν τους εβραϊκούς πληθυσμούς τους, και πάλι από το 1945 μέχρι την ανεξαρτησία στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Και στις δύο περιπτώσεις υπήρξαν μαζικές απελάσεις στη Σιβηρία και βασιλεία τρόμου από την KGB.
Στα κεντρικά γραφεία της KGB, στο Corner House, ακολούθησα το ζοφερό ταξίδι περίπου 48.000 ατόμων, από την αίθουσα καταγραφής στην αίθουσα ανακρίσεων, τα γεμάτα, υπερθερμασμένα κελιά και τέλος την αίθουσα εκτελέσεων, όπου χρωματιστές κουκκίδες σημάδεψαν τρύπες από σφαίρες στους τοίχους.
Κατά συνέπεια, νηφάλιος, επιβιβάστηκα στο τρένο για το Βίλνιους και έφτασα το βράδυ σε μια πόλη γεμάτη κτίρια σε παστέλ χρώματα και 52 εκκλησίες.
Η χρυσή εποχή του ξεκίνησε τον 14ο αιώνα με τον Μεγάλο Δούκα Gediminas (μπορείτε να πάρετε το τελεφερίκ στο ορεινό κάστρο του). Μετά από μια σειρά ευνοϊκών γάμων, το Μεγάλο Δουκάτο της Λιθουανίας εκτεινόταν από τη Βαλτική μέχρι τη Μαύρη Θάλασσα και έγινε η μεγαλύτερη χώρα στην Ευρώπη τον 15ο αιώνα.
Η Παλιά Πόλη του Βίλνιους είναι πλέον ένα αρχιτεκτονικό παζλ με γοτθικά, αναγεννησιακά, μπαρόκ και κλασικά κτίρια, πολλά από τα οποία έχουν μετατραπεί σε δελεαστικά καταστήματα με σουβενίρ, καφετέριες και εστιατόρια. Το ξενοδοχείο μου, το Pacai – στεγάζεται σε ένα όμορφο κτήριο που χρονολογείται από το 1677 – δεν ήταν πολύ μακριά από την εκκλησία του Saint Casimir, η οποία μετατράπηκε σε μουσείο αθεΐας υπό τη σοβιετική κυριαρχία. «Θυμάμαι ότι πήγαινα εκεί μια φορά την εβδομάδα ως παιδί και με έμαθαν ότι ο Θεός δεν υπάρχει», είπε ο οδηγός μου Άστα.
Είναι μια υπενθύμιση της πιο σκοτεινής πλευράς του Βίλνιους που μπορεί επίσης να εξερευνηθεί στη φυλακή Lukiskes, που χτίστηκε το 1904 για να φιλοξενήσει 600 κρατούμενους, αλλά στεγάζει πάνω από δέκα φορές αυτόν τον αριθμό επί Στάλιν. Σήμερα μπορείτε να δείτε τις ζοφερές συνθήκες διαβίωσής τους και να ανακαλύψετε τις τοποθεσίες όπου γυρίστηκαν μερικές από τις επιτυχημένες σειρές Stranger Things κινηματογραφήθηκε να εξετάζει έναν ψεύτικο Βλαντιμίρ Πούτιν σε ένα κελί και ακόμη και να κάνει σάουνα σε ένα κελί που άνοιξε πρόσφατα στην αυλή της φυλακής.
Το Βίλνιους, το οποίο κάποτε αυτοπροωθήθηκε ως το σημείο G της Ευρώπης, είναι ξεκάθαρα μια ιδιόμορφη πόλη με αίσθηση του χιούμορ. Φροντίστε να διασχίσετε τον ποταμό Vilnia στην στοιχειωμένη από καλλιτέχνες και διανοούμενους Δημοκρατία του Uzupis, η οποία γιορτάζει την «ανεξαρτησία» της την 1η Απριλίου.
Το σύνταγμα των 41 σημείων, αναρτημένο σε τοίχο, δηλώνει: «Όλοι έχουν το δικαίωμα να πεθάνουν, αλλά αυτό δεν είναι υποχρέωση» και «μια γάτα δεν είναι υποχρεωμένη να αγαπά τον ιδιοκτήτη της, αλλά πρέπει μερικές φορές». σε ανάγκη.”
Πριν πάμε στο αεροδρόμιο, υπήρχε χρόνος για άλλη μια ασυνήθιστη προσφορά. Στο εστιατόριο Lokys στην παλιά πόλη δοκίμασα παραδοσιακά ζέπελιν, ντάμπλινγκ πατάτας σε σχήμα αερόπλοιου γεμιστές με κρέας ή κουάρκ, καθώς και την τοπική σπεσιαλιτέ: κρύα σούπα παντζαριού.
Έμοιαζε με το αγαπημένο φαγητό της Barbie, αλλά είχε απολύτως εκπληκτική γεύση. Ίσως ένα καλό μάθημα για να μην κρίνεις μια πρώην σοβιετική πόλη από την εμφάνισή της.
Είδη πρώτης ανάγκης
Η Jane Knight ταξίδεψε ως επισκέπτης του Riga Tourism (liveriga.com) και του Go Vilnius (00 370 686 57232; govilnius.lt) σε πτήσεις με τη Ryanair (ryanair.com).
Το Radisson Blu Latvija (0283 0640900; radissonhotels.com) προσφέρει δίκλινα δωμάτια B&B από 97 £. Το Pacai (00 370 5 277 0000; hotelpacai.com) προσφέρει δίκλινα δωμάτια B&B από 145 £.
Τα εισιτήρια τρένου κοστίζουν 24 € (21,50 £) στους Λιθουανικούς Σιδηροδρόμους (ltglink.lt). Το Holiday Extras προσφέρει τριήμερο χώρο στάθμευσης στο Stansted από 80 £ (0800 316 5678; Holidayextras.com).