Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, μια μικρή ομάδα διεθνών παικτών ράγκμπι της Τόνγκα από το Ηνωμένο Βασίλειο πραγματοποιούσε τακτικές συναντήσεις της κοινότητας για να μοιραστούν απίστευτα μεγάλα γεύματα, να προσευχηθούν και να κοινωνικοποιηθούν μαζί. Οι Fe’ao Vunipola, Kuli Faletau και Keni Fisilau προέρχονταν όλοι από το ίδιο κλαμπ της πόλης και με τα χρόνια οι αντίστοιχες σύζυγοι και τα παιδιά τους έγιναν ουσιαστικά μια μεγάλη οικογένεια.
Το να πούμε ότι οι εθνικές ομάδες της Αγγλίας και της Ουαλίας και οι Βρετανοί και Ιρλανδοί Λιοντάρια έχουν επωφεληθεί από αυτό το γεμάτο σπίτι γεμάτο μυς εκπατρισθέντων από την Τόνγκα θα ήταν η πιο κολοσσιαία υποτίμηση. Οι γιοι του Fe’ao, Mako και Billy Vunipola, έχουν συνολικά 154 συμμετοχές για την Αγγλία, ενώ ο γιος του Kuli, Taulupe Faletau, έχει παίξει 104 φορές για την Ουαλία. Τώρα ήρθε η ώρα να συναντήσουμε τους Fisilaus με τη μορφή του 20χρονου γιου του Keni, Greg, του μπακ που έκανε το ντεμπούτο του στην Αγγλία τον Φεβρουάριο και θα είναι στον πάγκο στη φάση των 16 του Κυπέλλου Πρωταθλητριών εναντίον της Bath το Σάββατο.
Σχετίζεται με: Ο Dan McKellar αμφισβητεί τη μορφή του Κυπέλλου Πρωταθλητριών ενόψει της ημερομηνίας Leinster της Leicester
Δεδομένης της σχετικής απειρίας του Greg, η πρόοδός του από τότε που μπήκε στο Exeter από τους Wasps πριν από σχεδόν 17 μήνες είναι αξιοσημείωτη. «Είναι απίστευτο ότι είναι μόνο 20», είπε ο διευθυντής του ράγκμπι των Chiefs, Ρομπ Μπάξτερ. «Σωματικά εξακολουθεί να ξύνει την επιφάνεια. Δεν φαίνεται τόσο μεγάλος και μετά ανεβαίνει στη ζυγαριά και ζυγίζει 110 κιλά.» Σύμφωνα με την ομάδα δύναμης και προετοιμασίας των Αρχηγών, θα υπάρξει περισσότερη ισχύς turbo της Τόνγκα στο μέλλον.
Ωστόσο, αν μιλήσετε με τον Keni, ο σκληρά εργαζόμενος, ευγενικός μεγαλύτερος γιος του θα μπορούσε σύντομα να έχει κάποιο σοβαρό οικογενειακό ανταγωνισμό. Όποιος περπατά στην περιοχή της Οξφόρδης αυτή την εβδομάδα μπορεί να έχει δει ένα δεκάχρονο να κάνει σπριντ στην ανηφόρα και το όνομα του αγοριού είναι μια άλλη ένδειξη. «Τον λέμε ‘MB’, αλλά το όνομά του είναι Makobilly», αποκαλύπτει περήφανα ο Keni. «Δώσαμε την τιμή στη μητέρα του Μάκο και του Μπίλι να ονομάσει το μικρό μας και εκείνη του έδωσε το όνομα των αγοριών της.» Εντάξει, τι νέο υπάρχει από το Hill; «Χθες, όταν οδηγούσα τον μεσαίο γιο μου στο Warwick, του είπα να κάνει 15 τρεξίματα μόνος του. Όταν επέστρεψα ρώτησα πόσα είχε κάνει. Είπε 10.”
Αν αναρωτιέστε αν ο 47χρονος Κένι, κάποτε σκληρός σέντερ της Πλίμουθ Άλμπιον, είναι λάτρης της σκληρής αγάπης, έχετε δίκιο. Στην περίπτωση του Γκρεγκ, ξεκίνησε πριν προλάβει να περπατήσει – “Όταν άρχισε να μεγαλώνει, προσπάθησα απλώς να τον αφήσω να σέρνεται πάνω και κάτω από τις σκάλες” – αν και ο Κένι παραδέχεται με θλίψη ότι μερικές φορές παραλίγο να πάει πολύ μακριά. «Όταν ο Γκρεγκ ήταν μικρός γινόταν μωβ κάθε φορά που έτρεχε, αλλά δεν σταματούσε ποτέ. Θα έκλαιγε, αλλά θα συνέχιζε ακόμα. Μόνο αργότερα έμαθα ότι είχε άσθμα. Σκέφτηκα, «Ω, όχι, κόντεψα να τον σκοτώσω».
Ο θρύλος λέει ότι ο Κένι αρχικά αρνήθηκε να πάρει τον Γκρεγκ που γεννήθηκε στο Πλίμουθ για να μαρκάρει το ράγκμπι επειδή δεν υπήρχε επαφή, αν και η αλήθεια είναι πιο λεπτή. «Πηγαίναμε στην εκκλησία τις Κυριακές, οπότε δεν τον πήγαινα στο μίνι ράγκμπι». Αλλά τελικά η φύση πήρε τον δρόμο της και ο Γκρεγκ άρχισε να παίζει για την Devonport Services και αργότερα τους Oxford Harlequins όταν ο πατέρας του έγινε παίκτης-προπονητής εκεί. «Είμαστε Τόνγκας», λέει ο Κένι. «Το ράγκμπι είναι στο αίμα μας στο σπίτι. Έχω δύο μεγαλύτερες κόρες, αλλά συνέχισα να προσεύχομαι για έναν γιο. Και μετά ήρθε!».
Τα αδέρφια Fisilau πάντα ενθαρρύνονταν να κάνουν όνομα με κάποιο τρόπο. Το μεγαλύτερο αδερφάκι, η Λίσια, είναι στη RAF και η αδερφή της Μαλιέτα έχει πτυχίο διοίκησης επιχειρήσεων και νομικής. Ένας έφηβος αδερφός, ο Ντέιβιντ, φοιτά στην ακαδημία του RFU Midlands και μετά είναι ο Makobilly, στον οποίο προσφέρθηκε πρόσφατα υποτροφία σε ένα κορυφαίο τοπικό σχολείο προετοιμασίας.
Είναι μια αρκετά επιτυχημένη ιστορία, δεδομένου των προβλημάτων βίζας που σχεδόν ανάγκασαν τον Κένι να φύγει από το Ηνωμένο Βασίλειο πριν παρέμβει εκ μέρους του ο Γκράχαμ Ντόου, ο πρώην προπονητής του στην Πλίμουθ Άλμπιον. Σε αντάλλαγμα, ο Κένι και η σύζυγός του Καμίλα έδωσαν στον πρώην πόρνη των Μπαθ και Αγγλίας την τιμή να επιλέξει το όνομα του πρώτου τους γιου. 20 χρόνια αργότερα, ο σεβασμός του Γκρεγκ για τους γονείς του είναι εξίσου βαθιά ριζωμένος. «Ο μπαμπάς είναι πολύ σκληρός άνθρωπος. Έκανε πολύ καλή δουλειά διδάσκοντάς μας όλους να παραμένουμε ταπεινοί και να δουλεύουμε όσο πιο σκληρά μπορούμε. Αυτός και η μητέρα του μας πίεζαν όλους από μικρή ηλικία να φτάσουμε στο δυναμικό που δεν μπορούσαμε να δούμε τότε. Χαίρομαι που το έκαναν. Όταν μεγαλώνεις και κοιτάς πίσω, καταλαβαίνεις γιατί. Είμαι ευγνώμων που έχω τέτοιους γονείς».
Ο επόμενος κοινός στόχος για τον Γκρεγκ είναι να κάνει ολόκληρη την ομάδα της Αγγλίας – «Όλοι έχουν πάντα στο μυαλό τους την ιδέα να μπορούν να εκπροσωπούν τη χώρα τους στο υψηλότερο επίπεδο» – ή τουλάχιστον να πάνε σε περιοδεία στην Ιαπωνία και τη Νέα Ζηλανδία αυτό το καλοκαίρι. . Ο Fisilau Jr. δεν ήταν πάντα το όνειρο ενός διατροφολόγου – «Συνήθιζα να έκανα την παλιά δίαιτα με τα «θαλασσινά»: βλέπω φαγητό και τρώω», λέει – αλλά ο απατηλά δυνατός χειρισμός της μπάλας και ο ρυθμός εργασίας είναι πλέον τα χαρτιά του.
Σίγουρα έχει ανακάμψει εξαιρετικά από το σοκ – “θα έλεγα ότι ήταν αρκετά τραυματικό” – της αποτυχίας του πρώτου του επαγγελματικού συλλόγου Wasps, που ακολούθησε ένα απογοητευτικό ντεμπούτο στην Premiership για την Exeter ενάντια σε μια πλήρη ομάδα Saracens που αποτελείται από τους δύο ανώτερους Vunipolas. «Δεν έπρεπε να παίξω, αλλά με πέταξαν λίγες μέρες πριν. Θυμάμαι ότι στεκόμουν εκεί και περίμενα να ξεκινήσουν και έτρεμα σωματικά».
Ωστόσο, υπήρχαν ελάχιστα προφανή νεύρα όταν αυτός και η Έξετερ κρατήθηκαν σταθεροί σε έναν έντονο αγώνα Κυπέλλου Πρωταθλητριών εναντίον της Toulon’s pack τον Δεκέμβριο, και αυτό το θυελλώδες Σαββατοκύριακο δεν θα αντιμετωπίσει κανέναν από τους πρώην συναδέλφους του από τους Wasps, Alfie Barbeary, τώρα του τοτέμ του Bath Bench. Ο Baxter συγκρίνει την ικανότητα του Fisilau να έχει αντίκτυπο στα παιχνίδια με αυτή του Άγγλου Immanuel Feyi-Waboso, επισημαίνοντας ότι η αξία του πρώτου είναι πιο εμφανής όταν δεν είναι στην ομάδα. «Όταν έλειπε αυτή τη σεζόν ήταν τόσο αξιοσημείωτο που δεν τον είχα στην ομάδα. Αυτό είναι το μεγαλύτερο κομπλιμέντο που μπορώ να του κάνω».
Κατά σύμπτωση, ο Fisilau, που αυτή τη στιγμή μένει στο ξενοδοχείο δίπλα στο Sandy Park, και ο Feyi-Waboso θα είναι συγκάτοικοι την επόμενη σεζόν και θα παίζουν μαζί μπάσκετ στον ελεύθερο χρόνο τους. Ωστόσο, εάν ο πρώτος χρειαστεί ποτέ κάποιες συμβουλές υψηλού επιπέδου, η οικογένεια ξέρει ποιον να καλέσει. «Είδα τον Μπίλι το Πάσχα και είπε ότι αν είχαμε οποιεσδήποτε ερωτήσεις, απλώς τηλεφωνήστε του», λέει ο Κένι. «Οι Vunipolas και Faletau γνωρίζουν τον Greg από τότε που ήταν μωρό και ως ενήλικας τους προσέχει. Άνοιξαν την πόρτα για τους νεαρούς Τόνγκας στην Αγγλία.” Εάν, όπως υποπτεύεται ο Γκρεγκ, ο Μακόμπιλι ενταχθεί επίσης στο οικογενειακό επάγγελμα – “Ο μπαμπάς πιστεύει ότι θα είναι ο καλύτερος από όλους μας” – θα μπορούσε σύντομα να εμφανιστεί ένας άλλος στον ορίζοντα.