Στις τελευταίες επιδείξεις μόδας σε Παρίσι, Μιλάνο, Λονδίνο και Νέα Υόρκη, τα 20χρονα μοντέλα του Insta Kaia Gerber, Kendall Jenner και Bella Hadid δεν κυριάρχησαν ως συνήθως στις πασαρέλες. Σίγουρα υπήρχαν άλλα «καυτά, νέα, νέα» ονόματα που έπρεπε να γνωρίζουμε. Αλλά τα αστέρια της σεζόν ήταν πραγματικά οι ασημένιοι, καλλιεργημένοι άνθρωποι, όχι οι ιδιοφυΐες.
Στο Miu Miu στο Παρίσι, η Βρετανίδα ηθοποιός Kristin Scott Thomas, 63 ετών, και η Ισπανίδα 68χρονη Ángela Molina ηγήθηκαν. Το supermodel Kristen McMenamy, 59 ετών, κούνησε ένα φόρεμα μέχρι τους γοφούς στη Vivienne Westwood και η Naomi Campbell, 53, φόρεσε έναν μαύρο κορσέ από δαντέλα στο Dolce & Gabbana.
Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι μια χούφτα ονόματα διασημοτήτων άνω των 50 μπορούν ακόμα να διεκδικήσουν τις κρατήσεις σεζόν τους. Ωστόσο, είναι πολύ πιο ασυνήθιστο να βλέπουμε τόσα πολλά λιγότερο γνωστά «παλαιότερα» μοντέλα στις παρελάσεις των εφήβων. Μέχρι τώρα.
Η Bethany Nagy, 53, περπάτησε στο σόου του Saint Laurent και εμφανίστηκε σε διαφημιστικές πινακίδες σε όλο το Παρίσι ως το πρόσωπο της τελευταίας διαφημιστικής καμπάνιας γυναικείας μόδας της ναυαρχίδας. Η Axelle Doué, η Nadja La Ganza και η Kristina de Coninck – όλες στα εξήντα τους – συνόδευσαν τον Nagy στην πασαρέλα του Balmain.
Πρόκειται για όμορφες, εντυπωσιακές γυναίκες που είναι σίγουρα πιο πιθανό να αντικατοπτρίζουν το προφίλ του πελάτη που τελικά αγοράζει τα ρούχα που προσφέρονται. Επιτέλους παίρνουν τις κορυφαίες θέσεις εργασίας.
«Η ομορφιά δεν γνωρίζει ηλικία, η ομορφιά δεν γνωρίζει σύνορα, αυτή ήταν μια στιγμή», δήλωσε ο δημιουργικός διευθυντής του Balmain Olivier Rousteing μετά την εκπομπή του, την οποία περιέγραψε ως «μια από τις πιο αξέχαστες της καριέρας μου». Ο Rousteing παραδοσιακά ώθησε τη γενιά του Instagram προς τα εμπρός – ήταν ένας από τους πρώτους που υπερασπίστηκαν τις αδερφές Hadid και την Jenner όταν πρωτοεμφανίστηκαν στη σκηνή στα τέλη της εφηβείας τους.
«Αυτό είναι το όραμα για το μέλλον», είπε αυτή τη φορά, αλλά «ας αλλάξουμε τους κώδικες και τα κλισέ της ομορφιάς στη μόδα».
Το συναίσθημα του Rousteing είναι υπέροχο και γιορτάζεται από τους πελάτες του. Η Cher, που κάθεται στην πρώτη σειρά, είναι η αρχέτυπη γυναίκα του – μια πλούσια γυναίκα στα 70 της, θωρακισμένη με τα έντονα ραμμένα (συνήθως αστραφτερά) ρούχα του.
Αλλά η απόδειξη θα είναι αν –μαζί με τους Miuccia Prada, Anthony Vaccarello και τους άλλους σχεδιαστές που έχουν υπερασπιστεί την ηλικιακή διαφορετικότητα στις πρόσφατες εμφανίσεις τους– θα μείνει πραγματικά σε αυτήν την επόμενη σεζόν ή θα προχωρήσει σε μια άλλη «νέα εμφάνιση».
Μόλις πριν από ένα χρόνο, οι πράκτορες έλεγαν ότι η δουλειά για παλαιότερα μοντέλα είχε σχεδόν στερέψει στον απόηχο της πανδημίας, καθώς οι μάρκες έγιναν λιγότερο πρόθυμες να «πάρουν ρίσκο». Η Rebecca Valentine, ιδρύτρια του Gray Model Agency, είναι κατανοητά δύσπιστη. Έχει ξαναδεί την «τάση» για τα μεγαλύτερα μοντέλα.
Όταν ξεκίνησε το πρακτορείο μοντέλων της το 35 και πλέον, το 2015, πλημμύρισε από κρατήσεις, συμπεριλαμβανομένων πελατών υψηλής μόδας όπως η Gucci και η Prada. Όμως, καθώς οι προϋπολογισμοί γίνονται πιο δύσκολοι και οι οικονομικοί χρόνοι γίνονται πιο δύσκολοι, οι επωνυμίες συχνά το παίζουν ξανά με ασφάλεια παρουσιάζοντας τις νέες συλλογές τους σε νεότερες γυναίκες.
«Η ανησυχία μου με το Balmain να χρησιμοποιεί πολλά παλαιότερα μοντέλα σε μια επίδειξη είναι ότι μπορεί να δημιουργήσει ένα φλας στο παν και θα επικεντρωθώ σε ένα άλλο «ακραίο» το επόμενο έτος», λέει, αλλά επισημαίνει ότι υπήρχαν πολύ καλύτερα κρατήσεις στο Παρίσι και το Μιλάνο παρά στο Λονδίνο, κάτι που ήταν απογοητευτικό όσον αφορά την εκπροσώπηση.
«Οι πασαρέλες στην Εβδομάδα Μόδας του Λονδίνου ήταν απογοητευτικές», λέει. «Προτιμήσαμε να συνεργαστούμε με πελάτες που έδειχναν τις συλλογές τους «εκτός» από την πασαρέλα, ειδικά με τον Ashish, του οποίου το καστ ήταν ένα τέλειο μείγμα [age diversity] και την κομψότητα και την εκκεντρικότητα για την οποία το Λονδίνο είναι τόσο βραβευμένο στη μόδα».
Η Sylvie Fabregon, επικεφαλής κρατήσεων στο πρακτορείο Silver με έδρα το Παρίσι, το οποίο εκπροσωπεί αποκλειστικά άνδρες και γυναίκες άνω των 40 ετών, είναι πιο αισιόδοξη για την εισροή μελλοντικών επιχειρηματικών δραστηριοτήτων.
«Η ηλικιακή ποικιλομορφία ήταν πολύ δημοφιλής αυτή τη σεζόν», παραδέχεται. Το εντυπωσιακό ήταν ότι το σόου του Balmain έβγαλε πέντε μεγαλύτερες γυναίκες από τα βιβλία της. Οι προστατευόμενοι της ανέλαβαν επίσης διάφορες άλλες δουλειές κατά τη διάρκεια της Εβδομάδας Μόδας του Παρισιού – κάποιες στις μεγαλύτερες και πιο καθιερωμένες εταιρείες όπως το Saint Laurent, άλλες σε νέα ονόματα όπως η Marine Serre. Αυτός ο συνδυασμός υποστηρικτών είναι ζωτικής σημασίας για να διασφαλιστεί ότι η «τάση» θα συνεχιστεί πέρα από μια σεζόν, λέει.
«Είναι αλήθεια ότι αυτή η σεζόν ήταν ίσως η καλύτερη κατά την οποία τα μεγαλύτερα μοντέλα κρατήθηκαν στις πασαρέλες. Είδαμε ζήτηση τόσο από γυναίκες όσο και από άνδρες – είχε αυξηθεί για μερικές σεζόν, είχαμε δει κάποιες κρατήσεις, αλλά αυτό ήταν πολύ καλύτερο. Ελπίζω να είναι μόνο η αρχή».
Η Bethany Nagy, ένα από τα ταλέντα του Fabregon που εργάστηκε στο Saint Laurent and Balmain -δύο από τις μεγαλύτερες μάρκες της πόλης- περιγράφει το ενδιαφέρον ως «συναρπαστικό». Εργάζεται ως μοντέλο από το 1995 – δίνοντάς της περίπου 30 χρόνια περισσότερη εμπειρία από τα περισσότερα από αυτά με τα οποία μοιράστηκε την πασαρέλα αυτή την εβδομάδα.
«Νομίζω ότι βλέπουμε μια σημαντική αλλαγή», λέει για τα εξελισσόμενα ιδανικά ομορφιάς του κλάδου. «Αντικατοπτρίζει το γεγονός ότι η μόδα και το στυλ δεν έχουν όρια ηλικίας».
Όταν ρωτήθηκε τη δεκαετία του 1990 αν μπορούσε ποτέ να φανταστεί ότι θα μπορούσε να είναι ακόμα ένα επιτυχημένο μοντέλο στα μέσα της δεκαετίας του ’50, η Nagy λέει ότι ήταν «αδιανόητο».
«Δεν ξεκίνησα να ασχολούμαι με το μόντελινγκ παρά μόνο όταν πήγα στο μεταπτυχιακό στα 25 μου», εξηγεί. «Σε εκείνο το σημείο, το 1995, μου είπαν να πω ψέματα για την ηλικία μου και να πω ότι ήμουν 19, επειδή τα μοντέλα γενικά «συνταξιοδοτήθηκαν» στα 25. Θα με έβγαζαν σε βοσκότοπους. Λοιπόν, είμαι 53 χρονών, απολαμβάνω μια καριέρα σχεδόν 30 ετών που βασίζεται στην πειθαρχία, τον επαγγελματισμό, τη δυναμική εκπροσώπηση των πρακτορείων και μια νότα τύχης».
Αυτό και φυσικά η ξεχωριστή ομορφιά.
Η Axelle Doué, η οποία ξεκίνησε την καριέρα της στο μόντελινγκ το 1980, είναι επίσης ενθουσιασμένη που επέστρεψε. «Ελπίζω να μην είναι απλώς ένα «φαινόμενο της μόδας»», λέει, αναγνωρίζοντας ότι οι εικόνες που προβάλλονται στις πασαρέλες μπορούν να επηρεάσουν τον τρόπο που φαίνονται οι γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας σε όλους τους άλλους τομείς του πολιτισμού και της ζωής.
«Είναι υπέροχο να εκπροσωπείς τους ηλικιωμένους, τους «ασημένιους», όπως μας αποκαλεί το πρακτορείο μου, γιατί ας κοιτάξουμε τον δρόμο – υπάρχουν γυναίκες και άντρες όλων των ηλικιών που ντύνονται, φορούν μακιγιάζ, φορούν αρώματα, κουβαλούν κοσμήματα. Σύμφωνα με τη διαφήμιση, η μόδα πρέπει να είναι μόνο προνόμιο των νέων. Η κομψότητα λέμε είναι [found] σε οποιαδήποτε ηλικία».
Ήταν ο διευθυντής κάστινγκ Calvin Wilson, ο οποίος συνεργαζόταν με την εταιρεία της Anita Bitton Establishment Casting New York, ο οποίος ήταν τελικά υπεύθυνος για τη στρατολόγηση μοντέλων για το εορταστικό σόου του Balmain.
«Συνήθως κάστινγκ μοντέλων [event] «Μπορεί να είναι αρκετά ήσυχα», λέει, «αλλά όταν μπήκαν αυτές οι γυναίκες μιας συγκεκριμένης ηλικίας, ακούστηκε θόρυβος – χαρά και αγκαλιές, κόσμος που ρωτούσε πώς πάνε τα παιδιά και τα εγγόνια.» Ήταν σαν μια επανένωση.
Ο Rousteing του είχε δώσει εντολή να βρει μοντέλα όλων των ηλικιών που δεν ήταν τα προφανή «διάσημα πρόσωπα».
«Βλέπεις ένα συγκεκριμένο εύρος ηλικιών στην πασαρέλα αυτές τις μέρες, αλλά συχνά είναι γυναίκες που γνωρίζεις ή θυμάσαι από μια παλαιότερη περίοδο ακμής», λέει. «Θέλαμε ο κόσμος να κοιτάξει και απλώς να πει: «Ουάου, ποια είναι αυτή η καταπληκτική γυναίκα; Θέλαμε οι άνθρωποι να δουν την αντανάκλαση της μητέρας τους, της γιαγιάς τους και της θείας τους».
Όταν ρωτήθηκε αν θα διαρκέσει, αναφέρει δύο λέξεις κλειδιά: «Είμαστε δεσμευμένοι».