Μπορεί να πιστεύετε ότι όποιος αποφάσισε το βράδυ της Κυριακής του Πάσχα ήταν η κατάλληλη στιγμή για να αποκαλύψει τις πρόσφατες εντυπωσιακές απώλειες της Έβερτον, ύψους 89,1 εκατομμυρίων λιρών, είχε χιούμορ με αγχόνη.
Αντί να επευφημούν την προοπτική μιας ανάστασης, οι ζοφερές αναφορές του Goodison υποδηλώνουν μόνο το είδος της επικείμενης καταστροφής που ο σύλλογος έχει υπερβάλει τα τελευταία χρόνια.
Η σαρδόνια ερμηνεία είναι ότι κάποιος στο Γκούντισον Παρκ υπολόγισε ότι όταν η Έβερτον αποκάλυψε τελικά τον Δεκέμβριο τι ήξερε η Πρέμιερ Λιγκ – ότι η οικονομική της κατάσταση είναι ακόμη πιο ζοφερή από ό,τι όταν χτυπήθηκε με μια αρχική ποινή 10 πόντων (αργότερα μειώθηκε σε έξι) για παραβίαση. κανόνες κέρδους και βιωσιμότητας μεταξύ 2021 και 2022.
Θα υπάρχει πολλή συμπάθεια για τον προπονητή Sean Dyche ενόψει του ταξιδιού της ομάδας στη Newcastle United καθώς οι δύσκολες συνθήκες στις οποίες εργάζονται αυτός και οι παίκτες του γίνονται όλο και πιο ξεκάθαρες. Οι 31 πόντοι σε 29 αγώνες αντιπροσωπεύουν αναμφίβολα πρόοδο στη διάρκεια ενός έτους για έναν προπονητή που έχει παραλύσει στη μεταγραφική αγορά και έχει να αντιμετωπίσει καταστροφικά προβλήματα που προκαλούνται από άλλους.
Η αρχική ποινή των 10 πόντων της Έβερτον και η υπόθεση ότι ο πίνακας δεν ήταν απλώς ψέματα αλλά αναλήθειες, ενώ η ομάδα του Ντάιτς θα ήταν στη μέση της βαθμολογίας, δεν μπορεί να αγνοηθεί στην αξιολόγηση. Με έξι ακόμη βαθμούς η Έβερτον θα ήταν 14η και άνετα εννέα βαθμούς πάνω από τους τρεις τελευταίους. Η προοπτική του υποβιβασμού είναι απίθανο να έχει ληφθεί υπόψη από τα πρώτα παιχνίδια της σεζόν.
Αλλά υπάρχει μια άλλη, πιο κριτική σχολή σκέψης που ο Dyche πρέπει τώρα να υπονομεύσει. ότι τα γεγονότα εκτός γηπέδου έχουν γίνει μια εύχρηστη ασπίδα για να δικαιολογηθεί το πόσο άσχημα παίζει αυτή τη στιγμή η Έβερτον στο γήπεδο.
Η φόρμα έχει πάρει μια ανησυχητική τροπή προς το χειρότερο το 2024, με την Έβερτον να περιμένει ακόμα την πρώτη της νίκη στο πρωτάθλημα της χρονιάς.
Η ήττα του Σαββάτου από την Μπόρνμουθ ήταν ο 12ος αγώνας της Έβερτον στην Πρέμιερ Λιγκ χωρίς νίκη. Η τελευταία φορά που συνέβη αυτό ήταν στην αρχή της σεζόν 1994/95, όταν ο Μάικ Γουόκερ απολύθηκε και ο Τζο Ρόιλ οδήγησε μια άμεση αναζωπύρωση που έληξε με το Κύπελλο Αγγλίας.
Καθώς η περίοδος συνεχίζεται, οι υποστηρικτές του Dyche εξακολουθούν να βασίζονται στον αντίκτυπο της πρώτης απόφασης της Premier League στις 16 Νοεμβρίου, καθώς και στην αβεβαιότητα ιδιοκτησίας, με την προσφορά από τους 777 Partners να έχει την ατυχή, ειρωνική συνέπεια ότι όλες οι κόκκινες σημαίες υψώθηκαν πάνω από το Goodison. Πάρκο.
Οι εξηγήσεις για την πτώση της φόρμας περιλαμβάνουν ότι η Έβερτον εξακολουθεί να υποφέρει από τις ψυχολογικές επιπτώσεις της πρώτης αφαίρεσης 10 πόντων.
«Αλλάζει την αντίληψη, αλλάζει την αίσθηση, αλλάζει τη βάση των θαυμαστών, αλλάζει την αίσθηση των παραστάσεων. Αυτό είναι απλώς ένα γεγονός», είπε ο Dyche τον Φεβρουάριο.
«Όλοι το μετράμε διαφορετικά είτε η ομάδα βρίσκεται στην κορυφή, στη μέση ή κάτω.
«Επηρεάζει αυτό την ομάδα ενώ η διαδικασία είναι σε εξέλιξη; Στην αρχή όλοι λένε: Προφανώς όχι επειδή κερδίζεις τέσσερα, αλλά μπορείς να υποστηρίξεις ότι υπάρχει μια καθυστερημένη επίδραση».
Υπήρχε αναμφίβολα περισσότερο άγχος στις ημέρες των αγώνων του Goodison, με κάθε παιχνίδι να παίζεται με την αίσθηση ότι βυθίζεσαι σε μια μάχη για τον υποβιβασμό, όταν υπό άλλες συνθήκες μια ώθηση στο πρώτο ημίχρονο θα ήταν το έπαθλο.
Ωστόσο, αυτή η άποψη υπονομεύεται κάπως αν σκεφτεί κανείς ότι η Έβερτον είχε το καλύτερο σερί νικών μετά την αρχική αφαίρεση βαθμών.
Οι οπαδοί και οι παίκτες συμφώνησαν ότι ο σύλλογος τιμωρήθηκε σκληρά λόγω του αδέξιου τρόπου με τον οποίο η Πρέμιερ Λιγκ καθόριζε τι αποτελούσε κατάλληλη ποινή για υπερβολικές δαπάνες.
Είναι υποθετικό να σκεφτούμε πώς θα ήταν η ατμόσφαιρα του Goodison εάν η Έβερτον βρισκόταν πιο μακριά από τη ζώνη πτώσης – θα ήταν λιγότερο νευρικό, φυσικά, αλλά η ιδέα ότι η Gwladys Street ήταν εκεί πάνω από τις αρχές Ιανουαρίου με το στυλ και ποιότητα του Για να είσαι ικανοποιημένος με τα επιτεύγματα απαιτεί τέντωμα της φαντασίας.
Καμία ομάδα της Πρέμιερ Λιγκ δεν έχει λάβει λιγότερα σουτ σε ανοιχτό παιχνίδι από την Έβερτον αυτή τη σεζόν, μόνο δύο έχουν χειρότερο ρεκόρ ακρίβειας πάσας και καμία δεν έχει κάνει περισσότερες μακρινές πάσες. Αν και η Έβερτον έχει κερδίσει περισσότερους βαθμούς από αυτούς που μαζεύει – σίγουρα εντός έδρας – τους τελευταίους μήνες είναι ένας δύσκολος αντίπαλος.
Ο Ντάιτς μπορεί να επισημάνει μια σειρά από αναμετρήσεις, ιδιαίτερα στο Γκούντισον Παρκ, όπου η Έβερτον έχασε μικρές ευκαιρίες για να αλλάξει τη σεζόν της. Υπάρχουν επίσης αρκετές αμφιλεγόμενες διαιτητικές αποφάσεις που επηρεάζουν τα αποτελέσματα, αν και κάθε προπονητής κάθε συλλόγου της Premier League μπορεί να διαβάσει αυτό το σενάριο.
Ο Φρανκ Λάμπαρντ, ο Ράφα Μπενίτεθ και ο Μάρκο Σίλβα θα μπορούσαν να είχαν κάνει παρόμοια επιχειρήματα με τον Ντάιτς κατά τη διάρκεια των χειρότερων, μερικές φορές άτυχης βασιλείας τους. Υπάρχει μια ασυνήθιστη ομοιότητα – σίγουρα στην περίπτωση του Λάμπαρντ – στον τρόπο με τον οποίο μια αρχική έξαρση της αισιοδοξίας για τη διατήρηση της ομάδας στην Πρέμιερ Λιγκ είχε προηγηθεί μια μη βιώσιμη ύφεση.
Ο Dyche δεν είχε τα μετρητά μεταγραφής για να στρατολογήσει τον παίκτη του διαμετρήματος που θα μπορούσε να είχε μετατρέψει τις έξι ισοπαλίες από τις 19 Δεκεμβρίου σε νίκες.
Ο Dyche είναι τυχερός που, σε αντίθεση με τους Ronald Koeman, Sam Allardyce, Silva, Benítez και Lampard, δεν υπάρχει προπονητής της Everton με εξουσία ή επιρροή που θα μπορούσε να του δώσει ψήφο εμπιστοσύνης ή σίγουρα να μην αμφισβητήσει τη δουλειά του. Ο σύλλογος μάλλον δεν είχε την πολυτέλεια να τον αντικαταστήσει αν το σκεφτόταν.
Τα πρόσφατα αβυσσαλέα ρεκόρ της Έβερτον δείχνουν ότι τα προβλήματα του συλλόγου ξεπερνούν κατά πολύ τον προπονητή. Πέρυσι, ο Dyche έδωσε μια ελπίδα για να κρατήσει τον σύλλογο στην Premier League. Ανέλαβε το δύσκολο έργο να βρει μια λύση σε ιστορικά προβλήματα και, όπως όλοι πριν από αυτόν, πρέπει να αισθάνεται ότι το να τρέχεις την Έβερτον είναι σαν να περπατάς σε τεντωμένο σκοινί σε θυελλώδεις ανέμους.
Τώρα πρέπει να επαναλάβει το κόλπο για να διασφαλίσει ότι δεν θα βρίσκεται στο προσκήνιο πιο συχνά.