Πέρασαν τώρα 54 χρόνια από τότε που ο Tony O’Reilly, για λίγο δανεικός από τον κόσμο των προπονητών, έφτασε στο Twickenham με μια σοφέρ Rolls-Royce για να παίξει στην Ιρλανδία. Σε καμία άλλη στιγμή στην ιστορία του ράγκμπι, ωστόσο, μια ομάδα της Ιρλανδίας δεν προχώρησε πιο ομαλά στο νοτιοδυτικό Λονδίνο, ούτε επιδίωξε μεγαλύτερο διαχωρισμό από την ομάδα της Αγγλίας, αυτή τη στιγμή αρκετές σειρές πίσω της στην αρχική ενδεκάδα.
Τα στατιστικά πριν τον αγώνα δείχνουν σίγουρα ένα ράλι τύπου Max Verstappen: Η Ιρλανδία στοχεύει για την πέμπτη συνεχόμενη νίκη της στο Test σε αυτό το παιχνίδι και έχει κερδίσει και τους τρεις προηγούμενους αγώνες πρωταθλήματος με 21, 36 και 24 βαθμούς αντίστοιχα. Έχουν χάσει μόνο δύο φορές στα τελευταία 25 Τεστ (και τις δύο φορές από τη Νέα Ζηλανδία). Εκτός από την οδυνηρή απώλεια ενός πόντου από τους All Blacks στους προημιτελικούς του Παγκοσμίου Κυπέλλου, έχουν νικήσει όλους πριν από αυτούς.
Σχετίζεται με: Ο Τζέιμι Τζορτζ προτρέπει την Αγγλία να «υπερασπιστεί το σπίτι μας» καθώς αντιμετωπίζει την Ιρλανδία.
Δύο διαδοχικά τουρνουά Grand Slam, ένα κατόρθωμα που δεν επιτεύχθηκε από τότε που η Γαλλία πέτυχε το νταμπλ το 1998, θα αποδεικνύουν περαιτέρω την κατηγορία τους, εκτός εάν η Αγγλία ή η Σκωτία (στο Δουβλίνο την επόμενη εβδομάδα) μπορούν να ενώσουν το πράσινο μηχάνημα Ρίξτε ένα κλειδί στα σκαριά. Αυτό είναι πιο εύκολο να ειπωθεί παρά να γίνει, αλλά η Αγγλία έχει επίσης φτάσει στο στάδιο όπου χρειάζεται επειγόντως να παράγει μια παράσταση που αποκαθιστά μέρος της εμπιστοσύνης του κοινού.
Ακόμη και μέσα στο στρατόπεδο της Αγγλίας, υπάρχει μια ανοιχτή αποδοχή ότι δεν μπορεί να επαναληφθούν τα αμέτρητα λάθη χειρισμού και οι ανατροπές που υπονόμευσαν την πίστη τους απέναντι στους Σκωτσέζους στο Murrayfield. Η βροχή στην παρέλαση της Ιρλανδίας θα ήταν η τέλεια απάντηση, αλλά στην πραγματικότητα η Αγγλία λαχταρά και κάτι πιο λεπτό: την ανανεωμένη υπερηφάνεια των θαυμαστών της και τη ρόδινη εσωτερική λάμψη που έρχεται με την αξιοποίηση των δυνατοτήτων της.
Θα ήταν ξεκάθαρα χρήσιμο να επευφημήσει νωρίς το πλήθος και να απαιτήσει μια ασυνήθιστη επιστροφή από την Ιρλανδία. Μια άλλη προϋπόθεση είναι να παραμείνουν 15 άντρες στο γήπεδο σε αυτό το παιχνίδι για αλλαγή. Είναι αξιοσημείωτο ότι η Αγγλία έχει αποβάλει έναν παίκτη σε κάθε ένα από τα τρία τελευταία Τεστ μεταξύ αυτών των ομάδων – Billy Vunipola, Freddie Steward και Charlie Ewels – και έχασε με 13, 17 και 19 πόντους. Ακόμη και όταν δεν είναι στα καλύτερά τους, οι Ιρλανδοί παραμένουν στο βάθρο και μπορούν τουλάχιστον να υπολογίζονται για μερικές προσπάθειες.
Ωστόσο, σχεδόν σε όλα αυτά τα παιχνίδια, η Αγγλία έχει δείξει τουλάχιστον την απαραίτητη επιμονή, που θα χρειαστεί ξανά αυτή τη φορά. Παρά το γεγονός ότι οι Ewels αποβλήθηκαν μετά από μόλις 82 δευτερόλεπτα το 2022, ήταν ακόμα ισόπαλοι στο τελευταίο δεκάλεπτο, αναγκάζοντας την Ιρλανδία να δεχθεί πέντε πέναλτι και ένα φάουλ στο σκραμ. Πριν από ένα χρόνο στο Δουβλίνο έχασαν 10-9 μετά από 60 λεπτά πριν γίνει τελικά σαφές το αριθμητικό πλεονέκτημα της Ιρλανδίας.
Λαμβάνοντας υπόψη τα προβλήματα lineout που είχαν οι Ιρλανδοί κόντρα στην Ουαλία, είναι δυνατόν, αν κοιτάξετε αρκετά σκληρά στον ήλιο του χειμώνα, να δημιουργήσετε μια υπόθεση για την Αγγλία που θα κάνει τη ζωή πιο δύσκολη από ό,τι περιμένουν πολλοί. Βγάλτε τη μπάλα έξω από το γήπεδο, υποστηρίξτε την ενισχυμένη ενδεκάδα τους από τους Ollie Chessum, George Martin και Maro Itoje για να δώσουν στην Ιρλανδία το αντίστοιχο Twickenham του Three Peaks Challenge και να αναγκάσουν την ομάδα του Andrew Porter να βγει από το σκραμ και η Ιρλανδία πρέπει σχεδόν να λύσει το πρόβλημα. λύσει Για πρώτη φορά στο τουρνουά. «Η Ιρλανδία δεν έχει χάσει τόσα πολλά παιχνίδια, οπότε κοιτάξτε προσεκτικά τα παιχνίδια που ήταν κοντά», είπε ο Steve Borthwick. Η χωνεμένη ανάγνωση; Σταματήστε την Ιρλανδία στην πηγή ή πληρώστε το αναπόφευκτο τίμημα.
Αλλά ακόμα και τότε, πρέπει να σπάσουν τον συνεκτικό κώδικα στον οποίο βασίζεται η Ιρλανδία του Andy Farrell. Όπως σημείωσε ο Dan Cole στο podcast του For The Love of Rugby αυτή την εβδομάδα – ακόμη και οι αστικοί, στενόμυαλοι σκηνοθέτες είναι απασχολημένοι με την κατασκευή των ψηφιακών τους εμπορικών σημάτων αυτές τις μέρες – το μυστικό της Ιρλανδίας βρίσκεται κοντά στις σχέσεις τους. Αυτές οι μικρές πάσες για να μετακινήσουν το σημείο της επίθεσης, τα άμεσα διαθέσιμα νούμερα για να καλύψουν τις ατυχίες, η γρήγορη μεταφορά προς τα πίσω στο επόμενο κύμα δρομέων, οι πειστικοί εικονικοί δρομείς, το σκληρό αριστερό πόδι του James Lowe. Εάν ο Farrell επέλεγε μια ομάδα Βρετανών και Ιρλανδικών Lions την επόμενη εβδομάδα, θα μπορούσαν κάλλιστα να υπήρχαν περισσότεροι εκπρόσωποι από την Ιρλανδία από την Αγγλία, τη Σκωτία και την Ουαλία μαζί.
Σχετίζεται με: Andy Farrell: τακτικός, αναλυτής, ηγέτης… και δεξιοτέχνης στο να σταθεί ξανά στα πόδια του | Άντι Μπουλ
Εάν η Ιρλανδία κατακτήσει τον τίτλο αυτή τη σεζόν με έναν γύρο για τη λήξη, θα αναζωπυρώσει επίσης μια άλλη κοινή συζήτηση. Ο Borthwick αποκαλεί την Ιρλανδία την «καλύτερη ομάδα στον κόσμο αυτή τη στιγμή», αλλά αυτό που πραγματικά θέλει είναι η ενοποιημένη δομή που υποστηρίζει την εθνική τους ομάδα. «Όταν το κοιτάς, φαίνεται τόσο συνδεδεμένο», είπε αυτή την εβδομάδα, νιώθοντας ξεκάθαρα ότι το αγγλικό αντίστοιχο δεν ήταν τίποτα τέτοιο όπως έχουν τα πράγματα. «Έχετε 15 παίκτες από την ίδια (επαρχιακή) ομάδα στους 23. Νομίζω ότι οποιαδήποτε χώρα θα το έβλεπε αυτό με ζήλια».
Σε κάθε περίπτωση, το τελικό αποτέλεσμα είναι ότι οι Ιρλανδοί παίκτες έχουν σταθερά βελτιωθεί, ενώ πολλοί από τους Άγγλους παίκτες έχουν σημειώσει πλάκα σε σύγκριση. Ο Bundee Aki, ο Tadhg Beirne, ο Dan Sheehan, ο εντυπωσιακός νέος δόλωμα Joe McCarthy… τους τοποθετούν δίπλα στους Caelan Doris, Tadhg Furlong και Jamison Gibson-Park και το αποτέλεσμα μοιάζει με ένα χταπόδι που φέρει τριφύλλια με τα πλοκάμια του παντού ταυτόχρονα.
Ο Ronan O’Gara εξέφρασε επίσης την άποψή του από τη σκοπιά του στη La Rochelle αυτή την εβδομάδα ότι η Premier League στο σύνολό της είναι πιο αδύναμη από ό, τι ήταν πριν από μια δεκαετία, παρά την περιστασιακή αξιοπρεπή νίκη από, για παράδειγμα, Northampton στο Munster τον Ιανουάριο. Έχει δίκιο για τη δύναμη του μπροστινού δρόμου, αλλά αυτό εξακολουθεί να μην εξηγεί γιατί τόσοι πολλοί προφανώς ταλαντούχοι αμυντικοί φαίνεται να εξαφανίζονται στο ράγκμπι που ισοδυναμεί με το Τρίγωνο των Βερμούδων όταν φορούν μια φανέλα της Αγγλίας.
Αυτό είναι τόσο σημαντικό παιχνίδι για τον Τζορτζ Φορντ και τον Όλι Λόρενς όσο και για τον 21χρονο Manny Feyi-Waboso στο πρώτο του ξεκίνημα στο Twickenham. Εάν η Αγγλία είναι ακόμα στο παιχνίδι μετά από μία ώρα, ίσως το σκηνικό για το γνωστό επιθετικό τρίγωνο των Αρλεκίνς, Ντάνι Κέιρ – Άλεξ Ντόμπραντ και ο αγχωμένος Μάρκους Σμιθ, ο οποίος θα κερδίσει την 100η συμμετοχή του ως αλλαγή.
Η Αγγλία παίρνει όμορφες γωνίες, επιταχύνει τη μπάλα, κάνει τον αντίπαλο να σκεφτεί και δείχνει αδίστακτο πλεονέκτημα στην κόκκινη ζώνη; Ίσως αυτό να σπρώχνει τον αντικατοπτρισμό πολύ μακριά, πολύ νωρίς, αλλά τελικά τι έχει να χάσει η Αγγλία; “Έχω δει την ομάδα της Αγγλίας να μπαίνει σε καταστάσεις πρόσφατα όπου η αντίπαλος είναι μπροστά μας και την έχω δει να ανταποκρίνεται στην πρόκληση”, είπε ο Borthwick. «Αυτό το νιώθω για αυτούς τώρα». Η Ιρλανδία θα πρέπει να επιστρέψει νικητές στην πατρίδα, αλλά να περιμένει από την Αγγλία να ρίξει περισσότερες βολές αυτή τη φορά.