«Αυτό είναι το δωμάτιο για τις μπότες του σκι», ανακοίνωσε περήφανα ο άψογα κουρελιασμένος ξενοδόχος μας. Κοίταξα γύρω μου. Για την ακρίβεια, ήταν ένα εργοτάξιο με πάρκινγκ και καμία ένδειξη για το αν έπρεπε να αφήσεις τις μπότες σου στα παλιά καθίσματα αυτοκινήτου -το όχημα στο οποίο κάποτε δεν φαινόταν πουθενά- ή στο σπασμένο ψυγείο.
Όταν εντόπισα μια φιγούρα με βιαστικά γκράφιτι στα σκι να δείχνει προς ένα διπλανό δωμάτιο (που προηγουμένως είχε κρυφτεί από έναν εργάτη που σφύριζε με καρότσι), μπόρεσα να επαληθεύσω την αλήθεια της δήλωσής τους. Ο εν λόγω χώρος στάθμευσης βρισκόταν κάτω από το ξενοδοχείο διαμερισμάτων Saint George Palace στο Μπάνσκο, το κορυφαίο χιονοδρομικό κέντρο της Βουλγαρίας.
Ο φίλος μου και εγώ ήρθαμε στο Μπάνσκο για φτηνές, διασκεδαστικές διακοπές σκι. Όσον αφορά την τιμή, τα καταφέραμε. Η εξαήμερη διαμονή μας, συμπεριλαμβανομένων πτήσεων, ιδιωτικών μεταφορών, πάσο για σκι και ενοικίαση σκι, είχε κοστίσει μόλις 725 £ το καθένα. Θα είχαμε πληρώσει σχεδόν τα διπλάσια για παρόμοια πακέτα σε Αυστρία και Γαλλία.
Είναι εύκολο να καταλάβει κανείς γιατί τα χιονοδρομικά κέντρα της Βουλγαρίας έχουν φτάσει στην κορυφή της κατάταξης των φθηνότερων στην Ευρώπη την τελευταία δεκαετία, σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του Post Office Travel Money Ski Resort (αν και φέτος τα ξεπέρασε η Bardonecchia στην Ιταλία).
Και παρόλο που το Μπάνσκο απέχει περίπου δύο φορές από το Λονδίνο από τις Άλπεις, ο χρόνος ταξιδιού δεν ήταν πολύ διαφορετικός. Η τρίωρη πτήση μας προς τη Σόφια και η δίωρη μεταφορά μας ήταν μόλις μία ώρα περισσότερο από το να πετάξουμε στη Γκρενόμπλ ή τη Γενεύη με χιλιάδες άλλους Βρετανούς και στη συνέχεια να ακολουθήσουμε την κίνηση σε ένα από τα μεγαλύτερα γαλλικά θέρετρα.
Εκτεταμένη προσφυγή
Είχαμε κλείσει ένα διαμέρισμα ενός υπνοδωματίου που ήταν καθαρό και εκπληκτικά ευρύχωρο, με κουζίνα με φούρνο και ψυγείο, μεγάλο υπνοδωμάτιο και ακόμη και δωμάτιο-ντουλάπα που ήταν μεγαλύτερο από μερικά από τα υπνοδωμάτια που θυμόμουν από τις παιδικές διακοπές στο Val Θυμάται ο Θόρενς.
Το συγκρότημα είχε επίσης το δικό του σπα με πισίνα, σάουνα, χαμάμ και υδρομασάζ – μια πολυτέλεια που σίγουρα δεν θα μπορούσαμε να αντέξουμε αλλού. Σίγουρα, όλος ο χώρος φαινόταν να ενσωματώνει την αισθητική ενός σοβιετικού σανατόριου της δεκαετίας του 1970, αλλά και αυτό μπορεί να έχει τη δική του Δεν ξέρω τι χρειάζομαι (αν ο μπρουταλισμός είναι γενικά το πράγμα σου)
Το κέντρο της πόλης ήταν μόλις 20 λεπτά με τα πόδια – ή 5 λεπτά με το λεωφορείο του ξενοδοχείου, το οποίο έτρεχε πρωί και απόγευμα – έτσι μπορέσαμε να χτυπήσουμε τις πλαγιές πρώτα.
Οι περισσότερες πίστες είναι μεταξύ 1.500 και 2.600 m – όχι τόσο ψηλά όσο τα γαλλικά χιονοδρομικά κέντρα στο τεράστιο Trois Vallées, αλλά ισάξια με πολλές στην Αυστρία και την Ιταλία – και στα μέσα Ιανουαρίου η κάλυψη του χιονιού ήταν καλή (συμπληρώθηκε με χιόνι) . κανόνια), με φρέσκα πρωινά και ατμοσφαιρικά απογεύματα.
Αντιμετωπίσαμε εύκολα και τις 16 πίστες του θέρετρου μέσα σε πέντε ημέρες. Υπήρχε μια γρήγορη μαύρη διαδρομή (συνήθως τρεις, αλλά οι υπόλοιπες ήταν κλειστές) και οκτώ κόκκινες διαδρομές – μερικές από αυτές ήταν λίγο σύντομες. Συνολικά, λόγω της αφθονίας των μακριών, σταυροειδών μπλουζ, αισθάνθηκε καλύτερα για οικογένειες και αρχάριους από τους σκληροπυρηνικούς σκιέρ. Υπήρχαν πολλοί εκπαιδευτές και ο δικός μας, ο Xristo, ήταν μια δέσμη ενθουσιασμού 25 ετών.
Δημοφιλής τιμή
Στους αναβατήρες ακούσαμε μια χορωδία βρετανικών προφορών – από το Scouse μέχρι τη Νότια Ουαλία. Τα στοιχεία των κρατήσεων σίγουρα υποδηλώνουν ότι η καλή σχέση ποιότητας/τιμής και το καλό χιόνι έχουν προσελκύσει Βρετανούς τουρίστες. Τα στοιχεία της εταιρείας σκι Heidi δείχνουν ότι οι πωλήσεις ταξιδιών στη Βουλγαρία έχουν αυξηθεί κατά 118 τοις εκατό σε σύγκριση με πέρυσι, ξεπερνώντας κατά πολύ τα «κλασικά» ευρωπαϊκά χιονοδρομικά κέντρα.
Νέοι χειριστές όπως το Loveholidays έχουν εισέλθει στην αγορά για να ανταποκριθούν στην αυξανόμενη ζήτηση, ενώ πιο καθιερωμένοι χειριστές όπως το Snowmads έχουν αυξήσει τη χωρητικότητά τους.
Μίλησα με έναν Βρετανό στα 30 του, ο οποίος μας είπε ότι συνήθως πηγαίνει για σκι με φίλους στη Γαλλία. «Φέτος μου είπαν ότι ήταν πολύ ακριβό, οπότε αποφάσισα να έρθω εδώ μόνος μου», είπε.
Μια μητέρα τεσσάρων παιδιών μου είπε ότι έρχονταν χρόνια στο Μπάνσκο λόγω των χαμηλών τιμών. «Αν και σίγουρα έχει γίνει πιο ακριβό τον τελευταίο καιρό», παραδέχτηκε.
Προσωπικά, με εξέπληξαν οι τιμές που είδα στα ορεινά εστιατόρια. Για ένα μέρος γνωστό για την προσιτή τιμή του, 9 βουλγαρικά λεβ (BGN) – σχεδόν 4 £ – για μια μηχανή Nescafé καπουτσίνο ήταν ακριβά, όπως ήταν 27 λέβα (11 £) για μια αναμφισβήτητα μέση πίτσα μαργαρίτα.
Ωστόσο, το αλκοόλ ήταν φθηνό. Μπορείτε να αγοράσετε ένα καλό μπουκάλι τοπικό κρασί (δοκιμάστε το Melnik, ένα τοπικό σταφύλι παρόμοιο με το Pinot Noir) από το σούπερ μάρκετ για περίπου 12 BGN (5 £).
Ανακαλύψτε τη γοητεία του Bankso
Φυσικά, η χαρά των διακοπών για σκι δεν βρίσκεται μόνο στο χιόνι. Κάναμε μια βόλτα στην πόλη, περνώντας άδειες, μπαρ «peep show» και σουβλατζίδικα. Αναζήτησα ανεπιτυχώς τη γοητεία – τα φιλόξενα εστιατόρια σαλέ και τα τοπικά τυροκομεία.
Τότε η πόλη φαινόταν να αλλάζει σχεδόν ανεπαίσθητα. Τα κλαμπ που έπαιζαν Europop αντικαταστάθηκαν από παλιομοδίτικα ταβερνάκια με λαϊκή μουσική από παντζούρια και αρτοποιεία γεμάτα με χρυσές κλειδαριές ζαχαροπλαστικής.
Οι τιμές του μενού έγιναν ξαφνικά πολύ φθηνότερες – περίπου 15 BGN (£ 6) για ένα κυρίως πιάτο. Βρήκαμε επίσης μια εκπληκτική ορθόδοξη εκκλησία (Αγία Τριάδα) με τεράστιους πολυελαίους, τοιχογραφίες ουράνιου τόξου και αστραφτερές εικόνες.
Καθώς μπαίναμε σε μια από τις ταβέρνες, το Molerite, μας υποδέχτηκε ο διασκεδαστικός ιδιοκτήτης Malin, ο οποίος μας εξυπηρέτησε με το νόστιμο σπιτικό του melnik και τις ιστορίες για τα τοπικά δάση από τα οποία προήλθε το φαγητό μας. Πιατέλες με ταράνδους στιφάδο και μανιτάρια μαζεμένα με βούτυρο σημαδεύτηκαν με επισκέψεις στο γερασμένο κελάρι του και σερενάτες από μια τετραμελής φολκ μπάντα.
Το φαγητό και το κρασί θα έπιαναν γκουρμέ τιμές στο Λονδίνο – αλλά 1 λίτρο καράφες κρασί κοστίζουν μόλις 21 BGN (9 £) και τα πιάτα με ζουμερά ψητά κρέατα ξεκινούν από περίπου 17 BGN (7 £).
Στο τέλος ρωτήσαμε τον σερβιτόρο μας Stanislav πόσο θα κόστιζε ένα ταξί για το ξενοδοχείο μας. Αντίθετα, μας πρόσφερε μια βόλτα. Στο αυτοκίνητο συνειδητοποίησα ότι είχα βρει το γούρι που έψαχνα. Όχι απαραίτητα στο ίδιο το εστιατόριο (αν και ήταν ωραίο), αλλά στους ανθρώπους.
Θυμήθηκα πώς τα σκι και οι τσάντες μου ανέβαιναν τις σκάλες στο κατάστημα ενοικίασης σκι (Pirin 2000) κάθε μέρα πριν καν προλάβω να τα αρπάξω, και τη φροντίδα με την οποία ο δάσκαλος του σκι με είχε παρακινήσει να κατέβω σε μια παγωμένη πλαγιά.
Ακόμη και η περιήγησή μας στο «μποτάκι» του Αγίου Γεωργίου συνοδεύτηκε από δύο ευγενικό προσωπικό του ξενοδοχείου, πρόθυμοι να επιδείξουν τις εγκαταστάσεις τους.
Οι κάτοικοι του Μπάνσκο είχαν αυτή τη σπάνια αρετή που σπάνια συναντάται σε άλλα ευρωπαϊκά χιονοδρομικά κέντρα αυτές τις μέρες: θέλουν πραγματικά να είστε εκεί. Και αν η καλή φιλοξενία δεν ισούται με την καλή σχέση ποιότητας/τιμής, δεν είμαι σίγουρος τι σημαίνει.
Είδη πρώτης ανάγκης
Η Marianna Hunt ήταν καλεσμένη στο Heidi (heidi.com). Η Heidi προσφέρει έξι διανυκτερεύσεις με δυνατότητα προετοιμασίας γευμάτων για δύο άτομα στο Saint George Palace Aparthotel από 725 £ ανά άτομο, συμπεριλαμβανομένων πτήσεων προς τη Σόφια, ιδιωτικές μεταφορές, πάσο σκι και ενοικίαση εξοπλισμού.