Σύμφωνα με την κυβέρνηση των ΗΠΑ, η Apple είναι κάτι σαν ασθένεια: συνεχίζει να εξαπλώνει και να καταστρέφει κάθε ανταγωνισμό που στέκεται εμπόδιο στο δρόμο της. Το πρόβλημα έχει μολύνει μεγάλο μέρος του κόσμου – και έχει καταστρέψει ακόμη και τον πυρήνα της ίδιας της Apple, κάνοντας το iPhone ακόμα χειρότερο.
Η αντιανταγωνιστική συμπεριφορά του τεχνολογικού γίγαντα “αντηχεί σε όλους τους κλάδους, συμπεριλαμβανομένων των χρηματοοικονομικών υπηρεσιών, της φυσικής κατάστασης, των τυχερών παιχνιδιών, των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, των ειδήσεων, της ψυχαγωγίας και άλλων”, αναφέρει μια νέα αγωγή.
«Εάν δεν σταματήσει η αντιανταγωνιστική και αποκλειστική συμπεριφορά της Apple, η εταιρεία είναι πιθανό να επεκτείνει και να εδραιώσει το μονοπώλιο της iPhone σε άλλες αγορές και μέρη της οικονομίας».
Αυτός ήταν ένας από τους πολλούς ισχυρισμούς του Υπουργείου Δικαιοσύνης των ΗΠΑ την περασμένη εβδομάδα, όταν μήνυσε επίσημα την Apple, ισχυριζόμενος ότι η εταιρεία είχε χρησιμοποιήσει παράνομα το μονοπώλιό της για να διατηρήσει τη θέση της στην αγορά των smartphone.
Έπρεπε να ακολουθήσουν κι άλλα καθώς η Ευρωπαϊκή Ένωση ανακοίνωσε λίγες μέρες αργότερα ότι θα διερευνήσει την Apple, τη Meta και την Google για ισχυρισμούς ότι δεν συμμορφώνονταν σωστά με τον νέο νόμο για τις ψηφιακές αγορές (DMA).
Η Apple βρίσκεται τώρα υπό ρυθμιστικό έλεγχο και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Η εταιρεία που κάποτε ήταν μια κακοποιημένη πρωτοποριακή εταιρεία, και εξακολουθεί να φαίνεται συχνά να σκέφτεται τον εαυτό της έτσι, έχει εξελιχθεί σε μια από τις μεγαλύτερες εταιρείες στον κόσμο. Τον τελευταίο καιρό φαίνεται ότι οι κυβερνήσεις το αντιμετωπίζουν αυτό ως κίνδυνο – κάτι που θα μπορούσε να βλάψει την εμπειρία των πολιτών τους.
Οι υποθέσεις τόσο στην Ευρώπη όσο και στις ΗΠΑ βασίζονται σε μια αρκετά απλή υπόθεση: ο έλεγχος της Apple στις πλατφόρμες της επιτρέπει στην Apple να καταπνίγει τον ανταγωνισμό και, ως εκ τούτου, να βλάπτει τους καταναλωτές, και η δύναμή της πρέπει να περιοριστεί μέσω κανονισμών.
Η περίπτωση των ΗΠΑ, για παράδειγμα, υποδηλώνει ότι η Apple μπορεί να χρησιμοποιήσει τον έλεγχό της στο iPhone και την πλατφόρμα της για να ευνοήσει το Apple Watch, πράγμα που σημαίνει ότι άλλα δυνητικά καλύτερα smartwatches δεν έχουν πρόσβαση στις ίδιες δυνατότητες. Αν και αυτό είναι μόνο ένα από τα πολλά παράπονα, είναι σε μεγάλο βαθμό εκδοχές του ίδιου προβλήματος: τα χαρακτηριστικά και τα οφέλη που παρακρατούνται από τους πελάτες, ώστε η Apple να διατηρήσει την ισχύ και τα χρήματά της.
Η Apple βλέπει τους διάφορους κανονισμούς ως απειλή – ή τουλάχιστον θέλει να το πιστεύουν οι άνθρωποι. Στη δήλωσή της για τις διαδικασίες των ΗΠΑ, πρότεινε ότι θα μπορούσε να αναγκαστεί να κάνει μια θεμελιώδη αλλαγή.
«Αυτή η αγωγή απειλεί την ταυτότητά μας και τις αρχές που καθορίζουν τα προϊόντα της Apple σε ιδιαίτερα ανταγωνιστικές αγορές», ανέφερε. «Εάν πετύχει, θα επηρεάσει την ικανότητά μας να αναπτύξουμε το είδος της τεχνολογίας που περιμένουν οι άνθρωποι από την Apple – όπου το υλικό, το λογισμικό και οι υπηρεσίες αλληλοεπικαλύπτονται. Θα δημιουργούσε επίσης ένα επικίνδυνο προηγούμενο και θα επέτρεπε στην κυβέρνηση να διαδραματίσει κρίσιμο ρόλο στη διαμόρφωση της τεχνολογίας για τους ανθρώπους».
Η Apple έχει δίκιο ότι οι συνέπειες της διαδικασίας μπορεί να είναι δραματικές. Το DMA, για παράδειγμα, δίνει στους υπαλλήλους σπάνια περιθώρια επιβολής υψηλών προστίμων: οι εταιρείες μπορεί να αναγκαστούν να πληρώσουν έως και το 10 τοις εκατό του ετήσιου κύκλου εργασιών τους. Η αγωγή των ΗΠΑ είναι λιγότερο συγκεκριμένη – ζητά μόνο «ελαφρύνσεις» που θα εμπόδιζαν την Apple να συμπεριφέρεται παράνομα – αλλά θα μπορούσε να οδηγήσει σε δραματικές ποινές.
Αυτό που είναι επίσης ασυνήθιστο είναι ότι η εταιρεία ανταποκρίθηκε δημόσια σε αυτούς τους κανονισμούς. Η προσέγγισή τους στο DMA, για παράδειγμα, φαίνεται ότι ήταν να προσφέρει μια μορφή συμμόρφωσης, να τη δοκιμάσει και στη συνέχεια να την προσαρμόσει όπως απαιτείται. Σε ακροάσεις για την υπόθεση της ΕΕ, η Apple ενημέρωσε πρόσφατα έναν επηρεασμένο προγραμματιστή ότι κάποια από τη νομοθεσία μπορεί να ακούγεται ανησυχητική και ότι θα πρέπει να είναι σε επιφυλακή για μια απάντηση.
Οι υποθέσεις τόσο στην Ευρώπη όσο και στις ΗΠΑ βασίζονται σε μια αρκετά απλή υπόθεση: ο έλεγχος της Apple στις πλατφόρμες της επιτρέπει στην Apple να καταπνίγει τον ανταγωνισμό και ως εκ τούτου να βλάπτει τους καταναλωτές
Ομοίως, η Apple φάνηκε να εξαπατά το Υπουργείο Δικαιοσύνης όταν προσάρμοσε τους κανόνες της για τις υπηρεσίες τυχερών παιχνιδιών ροής, ένα από τα βασικά δόγματα της καταγγελίας, λίγες εβδομάδες πριν από την ανακοίνωση της αγωγής.
Αυτό είναι ένα από τα προβλήματα στην προσπάθεια ελέγχου των εταιρειών μέσω των δικαστηρίων. Η νομοθεσία της ΕΕ τηρείται εδώ και χρόνια και περιέχει μια εκτενή συλλογή κανονισμών και κυρώσεων για μη τήρηση των κανόνων.
Η Apple πρέπει επίσης να επιτρέπει στους χρήστες της να κάνουν λήψη εφαρμογών από άλλα καταστήματα εφαρμογών τρίτων – η Apple παραπονιέται για τις αλλαγές εδώ και χρόνια και μπορεί να ήταν εξαιρετικά απρόθυμη να συμμορφωθεί, αλλά έχει αποδεχθεί την ανάγκη να το κάνει.
Προφανώς λόγω πολιτικών ζητημάτων που καθιστούν δύσκολη την ψήφιση νέων νόμων, η κυβέρνηση των ΗΠΑ επέλεξε να χρησιμοποιήσει τους υπάρχοντες νόμους για να πατάξει την Apple. Στην πραγματικότητα, η δράση του εναντίον της Apple βασίζεται σε έναν εκπληκτικά παλιό νόμο – τον νόμο Sherman Anti-Trust του 1890, ο οποίος χρονολογείται πιο κοντά στην αρχή των ΗΠΑ από ό,τι σήμερα. Ο στόχος ήταν να περιοριστεί η δύναμη των αναπτυσσόμενων εταιρειών που ήταν έτοιμες να εξαγοράσουν τον καπνό, τον χάλυβα, το πετρέλαιο και άλλες μεγάλες βιομηχανίες, και υπογράφηκε σε μια εποχή που το κύριο μέλημα ήταν οι σιδηρόδρομοι, όχι η ευρυζωνικότητα.
Ωστόσο, παραμένει χρήσιμο για τους νομοθέτες που προσπαθούν να χαλιναγωγήσουν εταιρείες. Οι βασικές αρχές του – ότι ένα μονοπώλιο μπορεί να είναι επιτρεπτό, αλλά η χρήση αυτού του καθεστώτος μονοπωλίου για τον έλεγχο της αγοράς δεν είναι – έχουν εφαρμοστεί σε εταιρείες τεχνολογίας με τρόπο που ο John Sherman, ο γερουσιαστής που έγραψε το νόμο, δεν θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί.
Χρησιμοποιήθηκε, για παράδειγμα, το 2001 όταν οι ΗΠΑ μήνυσαν τη Microsoft με την αιτιολογία ότι η εταιρεία είχε παράνομα μονοπωλήσει την αγορά των προγραμμάτων περιήγησης με το προϊόν Windows. Η κυβέρνηση είχε αρχικά προσπαθήσει να διαλύσει την εταιρεία, αλλά τελικά συμβιβάστηκε με αυτό και συμφώνησε σε περιορισμένους νέους κανόνες για τη Microsoft και τα Windows, ορισμένοι από τους οποίους αργότερα ανατράπηκαν κατόπιν προσφυγής.
Εκείνη την εποχή, η υπόθεση χαιρετίστηκε ως μια σημαντική εξέλιξη στους κανόνες που περιβάλλουν τους προσωπικούς υπολογιστές – παρόλο που η Microsoft συνέχισε να κυριαρχεί στην αγορά και δεν ήταν η κυβέρνηση αλλά η επανάσταση των κινητών που εκθρόνισε εν μέρει την εταιρεία.
Η θήκη της Apple θα μπορούσε να είναι η σύγχρονη έκδοση: Δεν απευθύνεται σε υπολογιστές στα σπίτια των ανθρώπων, αλλά στα τηλέφωνα στις τσέπες τους. Ανατρέφεται από μια νέα γενιά κυβερνητικών δικηγόρων σε σχέση με μια νέα γενιά τεχνολογίας, αλλά οι αρχές που θέλουν να υποστηρίξουν είναι σε μεγάλο βαθμό οι ίδιες.
Το συμπέρασμα θα μπορούσε επίσης να είναι παρόμοιο: μεγάλες δηλώσεις και από τις δύο πλευρές και μια πιθανή σεισμική αλλαγή στο τεχνολογικό τοπίο, ακολουθούμενη από έναν ήσυχο συμβιβασμό που αλλάζει ελάχιστα.