Το CST-100 Starliner της Boeing έχει προγραμματιστεί να πραγματοποιήσει την πρώτη του πτήση μεταφέροντας αστροναύτες στο διάστημα στις 6 Μαΐου 2024. Αυτή η πτήση και πολλές άλλες θα πραγματοποιηθούν στο πλαίσιο σύμβασης με τη NASA ως μέρος ενός προγράμματος μεταφοράς αστροναυτών από τη Γη στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) και πίσω.
Μετά από χρόνια καθυστερήσεων, μια επιτυχημένη πτήση θα έδινε στις Ηνωμένες Πολιτείες ένα δεύτερο επιχειρησιακό διαστημόπλοιο, μετά το Crew Dragon του SpaceX, το οποίο θα μπορούσε να μεταφέρει αστροναύτες σε τροχιά χαμηλής Γης.
Η διαθεσιμότητα δύο διαφορετικών διαστημικών σκαφών παρέχει μια εφεδρική επιλογή σε περίπτωση που κάτι πάει στραβά με ένα από αυτά. Αυτό προορίζεται να εξασφαλίσει πρόσβαση στο διάστημα για αστροναύτες από αμερικανικό έδαφος. Ενώ το Starliner θα πετάξει προς το ISS προς το παρόν, θα μπορούσε τελικά να πραγματοποιήσει πτήσεις σε μελλοντικούς εμπορικούς διαστημικούς σταθμούς όπως αυτοί που κατασκευάζει η Axiom Space με έδρα το Χιούστον.
Ωστόσο, η πρόσβαση στο διάστημα δεν ήταν ποτέ εύκολη. Στην περίπτωση του Starliner, αυτό είναι υποτιμητικό. Το έργο ξεκίνησε το 2010 ως μέρος του Εμπορικού Προγράμματος Πληρώματος της NASA (CCP), όταν η Boeing, μαζί με τη SpaceX και τη Sierra Nevada, επιλέχθηκαν να αναπτύξουν διαστημόπλοια που θα μπορούσαν να παρέχουν πρόσβαση στη χαμηλή τροχιά της Γης και στο ISS.
Οι απαιτήσεις σχεδιασμού του CCP ήταν ότι το διαστημικό σκάφος έπρεπε να μπορεί να μεταφέρει με ασφάλεια τουλάχιστον τέσσερις αστροναύτες στο ISS και πίσω, να παραμείνει αγκυροβολημένο εκεί για τουλάχιστον 210 ημέρες και να βρίσκεται σε υποστήριξη ζωής για τουλάχιστον 24 ώρες σε περίπτωση συντριβής. που απαιτεί τροχιά επιστροφής έκτακτης ανάγκης στη Γη.
Ωστόσο, το έργο έχει πληγεί με καθυστερήσεις, συμπεριλαμβανομένων ζητημάτων εφοδιαστικής αλυσίδας και της πανδημίας COVID-19. Το αρχικό συμβόλαιο απαιτούσε το Starliner να πιστοποιηθεί για τροχιακές λειτουργίες με αστροναύτες το 2017. Ωστόσο, η πρώτη τροχιακή δοκιμή πτήσης χωρίς αστροναύτες δεν πραγματοποιήθηκε μέχρι τις 20 Δεκεμβρίου 2019.
Υποτίθεται ότι ήταν μια αποστολή οκτώ ημερών κατά τη διάρκεια της οποίας το διαστημόπλοιο θα συναντούσε το ISS και θα έδενε πριν επιστρέψει στη Γη. Κατά τη διάρκεια της πτήσης, το ρολόι του διαστημικού σκάφους υπέστη τεχνική δυσλειτουργία, με αποτέλεσμα οι κινητήρες των πυραύλων να πυροβολήσουν και να οδηγήσουν το διαστημόπλοιο σε λάθος τροχιά. Δεν κατάφερε να φτάσει στον ISS και επέστρεψε στη Γη μετά από μόλις δύο ημέρες.
Διαβάστε περισσότερα: Το Starliner της Boeing πρόκειται να απογειωθεί – εάν η δοκιμή είναι επιτυχής, θα αποτελέσει σημαντικό ορόσημο για τα εμπορικά διαστημικά ταξίδια
Μετά από μακροχρόνιες έρευνες και τεχνικές διορθώσεις, η Boeing συμφώνησε να πραγματοποιήσει εκ νέου τη δοκιμή μη επανδρωμένης πτήσης με δικά της έξοδα. Το Orbital Flight Test 2 ξεκίνησε στις 19 Μαΐου 2022 – δύο χρόνια αφότου το Crew Dragon του SpaceX ολοκλήρωσε την πρώτη του επιτυχημένη πτήση με πλήρωμα στον ISS. Αυτή τη φορά η πτήση του Starliner ήταν επιτυχής. Το διαστημόπλοιο έφτασε στον ISS και προσέδεσε στις 21 Μαΐου 2022, όπου παρέμεινε για τέσσερις ημέρες πριν επιστρέψει με ασφάλεια στη Γη.
Η SpaceX κατάφερε τώρα να πραγματοποιήσει εννέα πτήσεις προς τον ISS με αστροναύτες και τέσσερις εμπορικές πτήσεις με ένα μείγμα πολιτών και αστροναυτών από άλλες χώρες. Η πτήση της 6ης Μαΐου θα έχει δύο έμπειρους αστροναύτες της NASA. Πρόκειται για τους Sunita “Suni” Williams και Butch Wilmore. Και οι δύο έχουν πετάξει τόσο με το διαστημικό λεωφορείο όσο και με το ρωσικό διαστημόπλοιο Soyuz.
Νέα κοστούμια
Θα φορούν χαρακτηριστικές μπλε φόρμες πτήσης που, σε αντίθεση με τα περισσότερα προηγούμενα σχέδια, διαθέτουν εύκαμπτη κουκούλα και όχι σταθερή. Τα ελαφριά υλικά επιτρέπουν στους αστροναύτες να εκτελούν λεπτές εργασίες, όπως το χειρισμό ενός tablet, παρά το γεγονός ότι φορούν χέρια με γάντια.
Οι στολές πτήσης προορίζονται να φοριούνται μόνο μέσα στο περιβάλλον υπό πίεση του διαστημικού σκάφους, όχι έξω, και μόνο κατά την ανάβαση σε τροχιά και την επιστροφή από την τροχιά. Ωστόσο, παρέχουν προστασία και υποστήριξη ζωής στους αστροναύτες εάν συμβεί απώλεια πίεσης στην κάψουλα κατά τη διάρκεια αυτών των πιο επικίνδυνων φάσεων της πτήσης.
Ο συνδυασμός μεγαλύτερης κινητικότητας, μικρότερου βάρους και καλύτερης επιδεξιότητας, καθώς και ένα πολύ ευρύ οπτικό πεδίο μέσω της προσωπίδας του θόλου, έκαναν αυτές τις στολές πολύ δημοφιλείς στους αστροναύτες που τις δοκίμασαν.
Το ίδιο το Starliner αποτελείται από την κάψουλα του πληρώματος και μια μονάδα σέρβις. Η κάψουλα του πληρώματος είναι το μέρος που μεταφέρει ανθρώπους και είναι κατασκευασμένο από κράμα αλουμινίου. Μπορεί να φιλοξενήσει έως και επτά αστροναύτες ή τέσσερις αστροναύτες με φορτίο έως και 100 κιλά.
Η κάψουλα του πληρώματος είναι επαναχρησιμοποιήσιμη, που σημαίνει ότι μπορεί να σταλεί πίσω στο διάστημα μετά την ολοκλήρωση μιας αποστολής και έχει σχεδιαστεί για τουλάχιστον δέκα πτήσεις σε τροχιά. Ένα καινοτόμο σχεδιαστικό χαρακτηριστικό του διαστημικού σκάφους είναι η έλλειψη συγκολλημένων τμημάτων. Η κάψουλα του πληρώματος αποτελείται από δύο τμήματα που είναι βιδωμένα μεταξύ τους αντί συγκολλημένα για τη βελτίωση της δομικής αντοχής.
Η μονάδα σέρβις φιλοξενεί τα συστήματα ισχύος και τέσσερις πυραυλοκινητήρες Rocketdyne. Σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, προορίζονται να διαχωρίσουν γρήγορα το διαστημικό σκάφος από τον πύραυλο εκτόξευσης Atlas V κατά την άνοδό του στο διάστημα. Χρησιμοποιούνται επίσης για τον ελιγμό του διαστημικού σκάφους μόλις φτάσει σε τροχιά.
Μόλις βρεθεί σε τροχιά, το Starliner θα είναι σε θέση να πραγματοποιήσει μια πλήρως αυτοματοποιημένη πτήση προς και να προσδεθεί στον ISS χωρίς την παρέμβαση επί του σκάφους αστροναυτών. Ωστόσο, οι αστροναύτες μπορούν ακόμα να αναλάβουν τον χειροκίνητο έλεγχο του διαστημικού σκάφους εάν είναι απαραίτητο. Μόλις το Starliner φτάσει στο ISS, θα παραμείνει αγκυροβολημένο στο σταθμό για έως και επτά μήνες.
Όταν έρθει η ώρα να επιστρέψουμε στη Γη, το πλήρωμα ανεβαίνει ξανά στο Starliner και αποσπάται από το ISS. Λίγο πριν εισέλθει στην ατμόσφαιρα, η μονάδα σέρβις διαχωρίζεται και απορρίπτεται. Στη συνέχεια, η κάψουλα του πληρώματος χρησιμοποιεί έναν συνδυασμό ασπίδων θερμότητας και αλεξίπτωτων για να επιβραδύνει την ταχύτητά της πριν προσγειωθεί στη στεριά. Η χρήση αερόσακων κάνει την προσγείωση πιο άνετη για το πλήρωμα.
Αυτό διαφέρει από τη μέθοδο επιστροφής του διαστημικού σκάφους Orion της NASA, το οποίο θα επισκεφθεί το φεγγάρι, και του διαστημικού σκάφους Crew Dragon του SpaceX, τα οποία θα προσγειωθούν στον ωκεανό. Επιστρέφοντας στη στεριά, το Starliner εξαλείφει την ανάγκη ανάπτυξης εξειδικευμένων πλοίων στη θάλασσα για την ανάκτηση του διαστημικού σκάφους.
Παρά τις καθυστερήσεις, το Starliner φαίνεται να είναι ένα πολύ ικανό σύγχρονο διαστημόπλοιο που θα πρέπει να προσφέρει στις ΗΠΑ έναν δεύτερο τρόπο να φτάσουν στον ISS και σε τυχόν εμπορικούς διαδόχους τα επόμενα χρόνια. Πολλά εξαρτώνται από μια επιτυχημένη παράσταση στις 6 Μαΐου.
Αυτό το άρθρο αναδημοσιεύεται από το The Conversation με άδεια Creative Commons. Διαβάστε το αρχικό άρθρο.
Ο Gareth Dorrian δεν εργάζεται, δεν συμβουλεύει, δεν κατέχει μετοχές ή δεν λαμβάνει χρηματοδότηση από οποιαδήποτε εταιρεία ή οργανισμό που θα επωφεληθεί από αυτό το άρθρο και δεν έχει αποκαλύψει σχετικές σχέσεις πέρα από την ακαδημαϊκή τους απασχόληση.