Η NASA θέλει να πραγματοποιήσει περισσότερες αποστολές αστροναυτών διάρκειας ενός έτους, αλλά δεν είναι σαφές πότε θα μπορέσει να το κάνει η υπηρεσία.
Ο Frank Rubio της NASA έγινε πρόσφατα ο πρώτος Αμερικανός που πέρασε περισσότερες από 365 ημέρες στο διάστημα στη σειρά, αφού το ρωσικό του διαστημικό σκάφος Soyuz παρουσίασε διαρροή, αναγκάζοντάς τον (και τα δύο ρωσικά μέλη του πληρώματος του) να εγκαταλείψουν την παραμονή του στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). να παραταθεί κατά ένα έτος επιπλέον έξι μήνες.
Τώρα η NASA σκέφτεται πώς να πάρει περισσότερους κυβερνητικούς αστροναύτες για παρόμοια χρονικά διαστήματα, μετά από σχεδόν ένα χρόνο προγραμματισμένων αποστολών στο ISS με τους αστροναύτες Mark Vande Hei (355 ημέρες), Scott Kelly (340 ημέρες) και Christina Koch (328 ημέρες). ).
Η πρόκληση είναι να προετοιμαστεί ένα νέο σύνολο διαστημικών οχημάτων για την υποστήριξη αποστολών διάρκειας ενός έτους – δηλαδή τα εμπορικά οχήματα των ΗΠΑ από τη SpaceX και την Boeing, δήλωσαν αξιωματούχοι της NASA σε συνέντευξη Τύπου που μεταδόθηκε ζωντανά την Πέμπτη (25 Ιανουαρίου). (Όλες οι προηγούμενες αποστολές μεγάλης εμβέλειας της NASA έχουν εκτοξευθεί με οχήματα Soyuz.)
Η SpaceX πετάει τακτικά αστροναύτες με το Crew Dragon της από το 2020, ενώ το Starliner της Boeing ενδέχεται να στείλει την πρώτη του πλήρωμα στον αέρα τον Απρίλιο μετά από διάφορες τεχνικές καθυστερήσεις. Αυτή η κατάσταση καθιστά αυτά τα οχήματα σχετικά νέες επιλογές για τον 25χρονο ISS και ανώτεροι ηγέτες της NASA δήλωσαν ότι θα ήθελαν να δουν περισσότερες υπηρεσίες πριν εγκρίνουν μεγαλύτερες αποστολές.
Σχετίζεται με: «Τίποτα μαγικό δεν θα συμβεί το 2030»: Η NASA εξετάζει πιθανή επέκταση του ISS για αποστολές αστροναυτών
Μόνο λίγοι άνθρωποι έχουν περάσει περισσότερο από ένα χρόνο στο διάστημα, με τα μεγαλύτερα παραδείγματα (έως 437 ημέρες συνεχόμενα στην περίπτωση του Ρώσου κοσμοναύτη Valery Polyakov) να βρίσκονται στον πλέον ανενεργό σοβιετικό-ρωσικό διαστημικό σταθμό Mir. Η NASA εργάζεται για να συγκεντρώσει χρόνια σε τροχιά για να προετοιμάσει τους αστροναύτες (και τις ομάδες υποστήριξής τους) για μακροπρόθεσμες διαστημικές αποστολές σε πιο απομακρυσμένες τοποθεσίες, συμπεριλαμβανομένων των αποστολών του προγράμματος Artemis στη Σελήνη αργότερα στη δεκαετία του 2020 και τελικά σε επανδρωμένες αποστολές στον Άρη.
Ο χρόνος στη μικροβαρύτητα ή «μηδενική βαρύτητα» προκαλεί γρήγορα πολλές αλλαγές στο ανθρώπινο σώμα, συμπεριλαμβανομένης της αποδυνάμωσης των οστών και των μυών, μαζί με μια ελαφρά διαστολή των ματιών και μια αλλαγή στη ροή του αίματος. Η επί δεκαετίες δουλειά της NASA για την ανάπτυξη μέτρων για τον μετριασμό αυτών των αλλαγών αρχίζει να τίθεται σε ισχύ. Για παράδειγμα, το 2009, ο οργανισμός τροποποίησε τη συσκευή ανύψωσης βαρών σε τροχιά για να παρέχει στους αστροναύτες ισχυρότερες προκλήσεις εκπαίδευσης.
Η άρση βαρών από αστροναύτες με τη χρήση της νεότερης συσκευής Advanced Resistive Exercise Device (ARED) στον ISS με έμβολα αντί για μια παλαιότερη συσκευή ενδιάμεσης άσκησης που χρησιμοποιεί ζώνες αντίστασης είναι ένας παράγοντας για τη βελτίωση της οστικής πυκνότητας για τους αστροναύτες που επιστρέφουν. Αυτό σύμφωνα με ένα επιστημονικό άρθρο του 2019 που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Bone.
Αυτές οι εξελίξεις στην υγεία είναι κρίσιμες για μεγαλύτερες, πιο φιλόδοξες διαστημικές πτήσεις στο μέλλον. Η NASA λέει ότι ένα μονόδρομο ταξίδι στον Άρη χρησιμοποιώντας την τρέχουσα τεχνολογία πυραύλων θα διαρκούσε τουλάχιστον έξι έως εννέα μήνες. Χωρίς περαιτέρω έρευνα για τη δημιουργία τεχνητής βαρύτητας σε ένα διαστημόπλοιο, οι αστροναύτες πιθανότατα θα περνούσαν αυτόν τον χρόνο διέλευσης στη μικροβαρύτητα πριν φτάσουν στον Άρη, έναν πλανήτη με μόνο το 38% της βαρύτητας της Γης.
Η ασφαλής ανάπτυξη εξοπλισμού του Κόκκινου Πλανήτη και η πλοήγηση σε έναν εξωγήινο κόσμο κατά την ανάκτηση από τη «μηδενική βαρύτητα» είναι ένα πρόβλημα για τους αστροναύτες που μελετάται στην ιατρική βιβλιογραφία. Όπως συμβαίνει με όλη την επιστήμη των αστροναυτών, περισσότερα ανθρώπινα θέματα στη μικροβαρύτητα θα έκαναν τα αποτελέσματα πιο αντιπροσωπευτικά και θα βοηθούσαν στο σχεδιασμό μελλοντικών αποστολών.
Σχετίζεται με: Η αποστολή αστροναυτών στον Άρη μέχρι το 2040 είναι «ένας τολμηρός στόχος», αλλά η NASA το προσπαθεί ούτως ή άλλως
Το πρόγραμμα έρευνας για τον άνθρωπο της NASA αναζητά περισσότερα άτομα ηλικίας ετών, δήλωσε ο Joe Montalbano, διευθυντής του προγράμματος ISS στο Διαστημικό Κέντρο Johnson (JSC) της NASA στο Χιούστον. Μίλησε κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης Τύπου εκεί την Πέμπτη, η οποία επικεντρώθηκε σε μεγάλο βαθμό στο Crew-8, την επόμενη αποστολή αστροναυτών SpaceX για τη NASA που μπορεί να εκτοξευτεί στα τέλη Φεβρουαρίου.
«Αυτό που συζητήσαμε [with researchers] Αυτό σημαίνει ότι θέλουμε τόσο η Boeing όσο και η SpaceX να πετούν τακτικά στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Μόλις γίνει αυτό, θα καταλάβουμε πού να πραγματοποιήσουμε μία από αυτές τις αποστολές διάρκειας ενός έτους. Αλλά αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει άμεση απάντηση [plan] — τίποτα στο εγγύς μέλλον — για έναν αστροναύτη των ΗΠΑ που θα μπορούσε να πετάξει για ένα χρόνο», είπε.
Τα σχόλια του Montalbano δεν απέκλειαν απαραίτητα πρόσθετες αποστολές Soyuz για τους αστροναύτες της NASA διάρκειας ενός έτους, καθώς οι ανταλλαγές αστροναυτών μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας με τα διαστημικά σκάφη του άλλου θα συνεχιστούν τουλάχιστον έως το 2025. Αλλά ούτε ο Μονταλμπάνο ούτε ο Σεργκέι Κρικάλεφ, υψηλόβαθμος Ρώσος αξιωματούχος της ομοσπονδιακής διαστημικής υπηρεσίας Roscosmos, έθεσαν αυτό το ενδεχόμενο σε ομιλία τους στην ίδια συνέντευξη Τύπου.
Εν τω μεταξύ, δύο κοσμοναύτες της Roscosmos εκτελούν αυτήν τη στιγμή τη δική τους αποστολή διάρκειας ενός έτους στο ISS: οι Oleg Kononenko και Nikolai Chub έφτασαν στις 15 Σεπτεμβρίου με το Soyuz MS-24 μαζί με την αστροναύτη της NASA, Loral O’Hara, η οποία μετά από έξι χρόνια Ξεχωριστό ταξίδι στο σπίτι -μηνιαία διαμονή. Ο Chub είναι νέος στα διαστημικά ταξίδια, αλλά ο Kononenko έχει ήδη ολοκληρώσει τέσσερις αποστολές. Στην πραγματικότητα, με 736 ημέρες μπροστά από το MS-24, ο Kononenko θα σπάσει εύκολα το ρεκόρ όλων των εποχών των 878 ημερών στο διάστημα, που αυτή τη στιγμή κατέχει ο άλλος κοσμοναύτης Gennady Padalka.
Ο ISS είναι επί του παρόντος πιστοποιημένος για να πετάει μέχρι το 2030, δίνοντας έξι χρόνια περισσότερες ευκαιρίες για τη διεξαγωγή αποστολών μεγαλύτερης διάρκειας από τις συνηθισμένες εξάμηνες αποστολές. Αλλά αυτό το χρονοδιάγραμμα θα μπορούσε ενδεχομένως να παραταθεί αργότερα. «Τίποτα μαγικό δεν συμβαίνει το 2030», είπε ο Steve Stich, διευθυντής προγράμματος εμπορικού πληρώματος στην JSC, στη συνέντευξη Τύπου για την τρέχουσα επέκταση του 2030, στην οποία έχουν συμφωνήσει οι περισσότεροι εταίροι.
Η Ρωσία μέχρι στιγμής έχει δεσμευτεί μόνο για το 2028, αν και ο Krikalev είπε ότι ο χρόνος ήταν συνδεδεμένος με τον προϋπολογισμό της χώρας και όχι μια συνεχιζόμενη «διαφωνία» με τη NASA. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ρωσία βρίσκονται σε τεταμένη γεωπολιτική κατάσταση λόγω της συνεχιζόμενης εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία, η οποία έχει διαταράξει τις περισσότερες διεθνείς διαστημικές συνεργασίες της Ρωσίας, με εξαίρεση τον ISS, ο οποίος παραμένει σε ισχύ για πολιτικούς λόγους.
Οι αξιωματούχοι της NASA υπογράμμισαν ότι οι λειτουργίες του σταθμού παραμένουν ανεπηρέαστες. Ωστόσο, υπήρξαν περιστασιακές διαφωνίες υψηλού επιπέδου, για παράδειγμα σχετικά με την αντι-ουκρανική προπαγάνδα των κοσμοναυτών στον σταθμό.
ΠΑΡΟΜΟΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ:
– Η Ρωσία συμφωνεί να παραμείνει στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό μέχρι το 2028
– Η NASA και η Ρωσία θα συνεχίσουν να στέλνουν η μία τους αστροναύτες της άλλης στον ISS μέχρι το 2025: έκθεση
— Η Ρωσία θέλει να φτιάξει τον δικό της διαστημικό σταθμό
Το αν μια παράταση πέραν του 2028 (ή του 2030) είναι εφικτή για τους πιο σημαντικούς εταίρους του ISS είναι ένα ανοιχτό ερώτημα. Πρώτα απ ‘όλα, πρέπει να υπάρχει διαρκής κρατική χρηματοδότηση. Τόσο η NASA όσο και η Ρωσία σχεδιάζουν επανδρωμένα σεληνιακά προγράμματα τις επόμενες δεκαετίες, τα οποία είναι από μόνα τους αρκετά ακριβά.
Οι περισσότεροι συνεργάτες του ISS συνεργάζονται με τη NASA στο πρόγραμμα Artemis για επανδρωμένες σεληνιακές αποστολές, το οποίο συνεπάγεται πρόσθετο κόστος για άλλες χώρες που συμμετέχουν σε διαστημικούς σταθμούς. Η Ρωσία, από την πλευρά της, συνεργάζεται με την Κίνα για ένα ανεξάρτητο σεληνιακό έργο, το οποίο είναι επίσης ένα λεπτό θέμα. Σύμφωνα με τον ιστότοπο της NASA, η πολιτική υψηλού επιπέδου των ΗΠΑ μετά το 2011 διέκοψε τις περισσότερες διμερείς κινεζικές συνεργασίες, συμπεριλαμβανομένης της εξερεύνησης του διαστήματος.
Η NASA εξετάζει και άλλες σκέψεις. Οι ΗΠΑ ολοκληρώνουν έναν εκλογικό κύκλο στα τέλη του 2024 που θα μπορούσε να επηρεάσει την τρέχουσα κατεύθυνση της διαστημικής πολιτικής. Η NASA χρηματοδοτεί τώρα πολλές επιλογές για εμπορικούς διαστημικούς σταθμούς, αλλά αυτοί μπορεί να μην είναι έτοιμοι μέχρι το 2030 για λόγους χρηματοδότησης και τεχνολογίας, δημιουργώντας ενδεχομένως ένα κενό στην έρευνα σε χαμηλή τροχιά της Γης που η NASA προσπαθεί να ελαχιστοποιήσει.
Πέρα από το πότε θα σταματήσει να λειτουργεί ο ISS, το ερώτημα είναι τι θα συμβεί εάν η Ρωσία φύγει νωρίτερα από άλλους εταίρους. Η ρωσική και η αμερικανική πλευρά του συγκροτήματος σε τροχιά είναι στενά συνδεδεμένες και οι μονάδες δεν θα μπορούν να διαχωριστούν, σύμφωνα με τη NASA.